กระทู้ระบายถึงคนรัก (18+)

สวัสดีครับทุกคน ผมขอระบายความรู้สึกทั้งหมดของผมลงบนกระทู้นี้หน่อยนะครับ เป็นรักวัยรุ่น ปั้ปปี้เลิฟธรรมดาครับ ผมกับเธอ(น้ำ)เราคบกันมาเป็นเวลา 1 ปี 5 เดือน เราอายุห่างกัน 5 ปี เราคบกันผ่านโซเชียลเน็ตเวิร์ค ร็จักันผ่านไลน์ เรื่องเป็นแบบนี้ครับ เราบรอดไลน์กันก็มีคุยกันบ้างแต่พอนานวันเข้า ผมก็ร็สึกว่าผมตกหลุมรักผู้หญิงคนไปเสียแล้ว .. เช่นกันครับ เธอก็ตกหลุมรักผม เราตกลงเป็นแฟนกันครับ บ้านเธออยู่ตำบล นาดี อ.สำพันตา ปราจีนบุรี ตัวผมอยู่อ่างทองครับ เราคุยไลน์กันทุกวัน เล่นเฟสบ้าง แต่ถ้าผมทักเธอไปทีไรเธอจะตอบไวมากๆ (ผมรู้สึกได้ว่าเธอสนใจแค่ผมคนเดียว) เธอจะไปไหน ทำอะไร อยูกับใครแต่งตัวอะไรยังไง เธอจะถ่ายรูปให้ผมดูตลอดทำนองว่า "เพชร วันนี้น้ำใส่ชุดนี้นะ สวยมั้ย อะไรมั้ย " ผมก็จะชมเธอ แกมหยอกบ้าง ปล. ผมเป็นคนที่ขี้เล่นมากๆ ผมชอบกวนเธอ หยอกล้อเธอประจำแบบ ถ้าเธอถามว่า รักน้ำมั้ย ผมจะตอบไปว่า "ไม่รักหรอกอีผีบ้า" ซึ่งเธอก็จะนอยแล้วผมก็จะง้อเธอทุกครั้งไป แล้วผมก็เป็นผ็ชายที่หวงเธอเอาซะมากๆ เกงขาสั้นๆนี่อย่าได้หวัง ผมไม่ให้เธอใส่แน่นอน แต่ทว่า เธอก็ไม่ชอบใส่เกงขาสั้นๆอยู่แล้ว ^^ ผมจึงเชื่อใจเธอ และรักเธอมากขึ้นไปอีก เราสองคนมีอะไรเราคุยกันทุกเรื่อง เรื่องเรียน (รวมถึงเรื่องเซ็กซ์) เรื่องครอบครัวต่างๆ แม่เธอรู้จักผม ครอบครัวผมก็ร็จักเธอ เราคบกันแบบเปิดเผย โพสต์หากันในเฟสบุ้ค บอกรักกันตลอด จนวันนึงที่ผมรู้สึกตัวว่าผมเลวใส่เธอ ทุกอย่างการกระทำ ตอบแชทบ้างไม่ตอบบ้าง แต่เพราะผมไม่ว่าง มีเวลาให้เธอน้อยลงคุยกันน้อยลง ผมไปเรียนเหนื่อย บางวันกลับมาก็นอนเลย คุยกับเธอไม่ถึง10ประโยค (ปกติวันนึงคุยกันวันละประมาณ 4 ชั่วโมง ช่วงเวลาค่ำๆสองสามทุ่มอาบน้ำ กินข้าวเสร็จก็จะคุยกับเธอ จนนอนก็นอนพร้อมกัน)  ผมเลยคิดหาทางจะให้เธอมีคนใหม่ที่อยู่ใกล้กว่าผม มีเวลาให้เธอมากกว่าผม ผมจึงนึกขึ้นได้ว่า ผมต้องมีคนใหม่ เธอจะได้ไปจากผม ผมยอมรับว่าตอนนั้นผมเลวมาก ไม่ร็ไปเอาความคิดชั่วๆแบบนี้มาจากไหน เธอทั้งรัก ทั้งหวังดี เชื่อใจ รักเดียวกับผม ดีกับผมทุกอย่าง แต่แล้วเรื่องก็บังเกิด ผมได้ตกลงคุยกับคนใหม่ เป็นรุ่นน้อง1ปี คุยกันแบบผิวเผิน แล้วผมก็บอกเธอ(น้ำ)ไปว่าผมมีคนใหม่แล้ว มีแฟนใหม่แล้ว อย่ามายุ่งกับผม ผมพูดต่างๆนาๆว่า ผมไม่อยากยุ่งกับเค้าแล้ว ไปไหนก็ไป เบื่อ รำคาญ ... วันนั้น เธออ้อนวอน ขอร้องผมทุกอย่างให้ผมกลับไปหาเธอ ร้องไห้เสียใจ ฟูมฟาย แต่ผมก็ทำใจแข็งใส่เธอ เธอรู้ตัวคนที่คุยกับผม เธอไปด่า ไปโพสต์ว่าคนใหม่ของผมต่างๆนาๆ รวมถึงผมก็โดนด้วย แต่ผมก็ไม่พึงสังวรครับ ผมทักแชทไป โทรหาเธอ(น้ำ) ว่าเธอว่าแบบ จะมายุ่งทำไม ด่าน้องเค้าทำไม อย่ามายุ่ง รำคาญ สารพัดสารเพ เธอโพสต์เสียใจ น้อยใจผมในเฟสว่าแบบ "ทำกับน้ำแบบนี้ทำไม " "กลับมารักกันเถอะนะ" " น้ำจะดีกว่านี้น้ำสัญญา "จนวันที่โปรอินเตอร์เน็ตของเธอหมด เธอเงียบหายไป ความรู้สึกผิดในตอนนั้นกลับมาทันที ผมนึกในใจว่า กูทำร้ายคนที่รักกูมากที่สุดทำไม ผมเฝ้าถามกับตัวเอง ผมโทรหาเธอ ขอเธอคืนดี แต่ผมก็ได้คุยกับเธอ เธอน้ำเสียงแข็ง สดใส มีชีวิตชีวาอีกครั้ง ให้ตายเถอะ!! เธอทำใจได้แล้ว ผมเพิ่งมาร็จากเพื่อนสนิทของเธอว่า สามสี่วันที่ผมหายไป แล้วเธอโปรหมด เธอกินข้าวไม่ได้ ร้องไห้ทั้งวัน วันๆเธอเอาแต่นั่งหงอย ผมรู้ดังนั้นแล้ว น้ำตาผมไหลพรากทันที ผมร็แล้วว่าผมทำผิดครั้งยิ่งใหญ่ ที่ทิ้งเธอไป แต่สายไปแล้ว เธอยืนได้ด้วยตัวเองแล้ว เธอเป็นคนใหม่แล้ว เธอเติมโปรเน็ตอีกครั้ง เธอกลับมาเล่น ก่อนหน้านี้ผมลบเพื่อน บล้อกเฟสเธอ เธอเพิ่มเพื่อนผมมา แต่ด้วยความทะนงตัว หยิ่งจองหอง ผมกลับโกรธเธอ งอลเธออีก เพระาเธอกลับมา เธอก็ไปด่าน้องคนนั้น(ณ ตอนที่เธอกลับมาผมเลิกยุ่งกับน้องเค้าไปแล้ว) ตอบเม้นด่ากันอยู๋ในเฟส มีเพื่อนเธอกับเพื่อนน้องคนนั้นคอยรุมด่ากัน รวมถึงผมก็โดนด่าด้วย ผมโมโหมากอีกครั้ง ผมไปว่าเธอว่า"น้ำ ไปว่าเค้าทำไม ทำแบบนั้นเพชรโดนด่าคนเดียวเลย น้ำสะใจแล้วใช่มั้ยที่เพชรโดนด่า" ผมถามเธอไปตรงๆ เธอเงียบ และตอลผมมาว่า "ก็น้ำหวงเพชรนี่" แต่ก็เหมือนเดิมครับ ผมโมโหเธอ งอลเธออยู่เป็นอาทิตย์ แต่เราคุยกันตลอด ไปไหนมาไหนบอกกันตลอด จนผมร็สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง มีผ็ชายคนนึงเป็นน้องของเพื่อนเธอ ชื่อเท็น แอ้ดเฟสเธอมา มีการบอกฝันดีกัน โพสถึงกันแบบที่ผมไม่ได้ตะขิดตะข่วนใจ เพราะไม่ได้แท้กเฟส ตลอดเวลาที่เรากลับมาคุยกัน เธอถามผมตลอดว่า เพชรรักน้ำมั้ย อยากให้น้ำอยู่ด้วยมั้ย ผมก็ตอบไปแบบงอลๆเธอว่า ไม่อะไม่รัก รักทำไม มีอะไรน้ำก็บอกอุ้ม(เพื่อนสนิทเธอ)อุ้มก็มาโพสด่าเพชร จนมาที่อาสาฬหบูชา คืนนั้น เธอเงียบไป ผมก็ไม่ได้สังเกตอะไร จนถึงเวลประมาณ สามทุ่มครึ่ง เธอขึ้นสเตตัสกับเท็น(คนที่ผมกล่าวไปข้างต้น) ผมถึงกับใจลอย ร้องไห้ออกมาเป็นสายน้ำ สายไปเสียแล้ว เธออยู๋กับแฟนใหม่ของเธอ นั่งข้างๆกัน พาไปไหว้แม่ของเธอ ผมนี่ทรุดมาก ตายทั้งเป็นเลย ณ ตอนนั้น เพราะผมไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้กับผม อนิจจา เธอมีแฟนใหม่ไปแล้วหรือนี่ เราทำบ้าอะไร ทำไมเราไม่ชัดเจนกับน้ำ ทำไมเราถึงทำร้ายคนที่รักเรา ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ผมถามตัวเองซ้ำๆ ทุกเวลา ผมรักเธอมากที่สุดจริงๆ ผมโทรหาเธออีกครั้ง เธออยู่กับแฟนใหม่ของเธอ นั่งข้างๆกัน จับมือกันไปไหนมาไหนด้วยกัน ซึ่งผมไม่มีตรงนั้นเพราะผมเป็นคนไกล เธอพูดเสียงไพเราะอ่อนหวาน น้ำเสียงใสๆ ของเธอทำให้ผมร็ว่า เธอกำลังมีความสุขกับคนใหม่ของเธอ ผมพร่ำพรรณนา ขอเธอคืนดี ให้เธอใฟ้โอกาสผม แต่ไม่เลย ผมยอมทุกอย่าง แต่เธอก็ไม่สนใจผม  ผมขาดเธอไม่ได้ ผมแอ้ดเฟสแฟนใหม่เธอไป ไปดูเฟสแฟนใหม่ !! ผมเจอแฟมใหม่เธอแท้กโพสหาเยอะมาก แต่ซึ่งไม่ขึ้นทีหน้าเฟสของเธอ ผมใจแทบสลาย จนมาถึงทุกวันนี้ ผมเห็นเธอไปไหนมาไหนกับแฟนใหม่ ผมก็จะโทรหาเธอ เธอแบล้กลิสเบอร์ผม ผมก็เอาโทรศัพท์คนนั้นคนนี้ยืมโทร เพราะผมหวงเธอ ตอนนี้ผมเสียใจกับสิ่งที่ผมทำมากๆ จริง ผมไม่น่าทำแบบนั้นกับเธอเลยจริงๆ  ผมกินไม่ได้ นอนไม่หลับ หลับก็หลับได้แปปเดียว ตื่นมานึกถึงเธอก็ร้องไห้ ไปเรียน ปวดหัว ไข้ขึ้นมา 5 วันติดแล้ว น้ำหนักผมลงเหลือ 44 ณ ตอนนี้ ผมตรอมใจมาก เสียใจจริงๆกับสิ่งที่ผมทำลงไป สุดท้ายนี้ผมก็แอบหวังไว้ลึกๆ ว่าเธอจะกลับมาหาผม ผมรอเธออยู๋เสมอ รักน้ำนะ นัฎฐนันท์ ขันทอง ...