สวัสดีค่ะพี่ๆ น้องๆ เพื่อนชาวพันทิป
****เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ****
*** ดิฉันกำลังเรียนอยู่มหาลัยค่ะ ไม่แปลกที่จะมีแฟนดีดีซักคนใช่มั้ยคะ ? ดิฉันให้นามแฟนดิฉันว่า "เอ" นะคะ
ดิฉันกับเอเรียนมหาลัยเดียวกันค่ะ เราคบกันมาได้ 6 เดือนค่ะ เอเป็นคนที่นิสัยดีคนหนึ่งค่ะที่ดิฉันเคยได้คบมา เวลาที่เอกับดิฉันไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกันเอจะมักออกค่าใช้จ่ายให้ดิฉันตลอด ดูแลดิฉัน ปกป้องดิฉันได้ เอเป็นคนที่สุภาพบุรุษมากค่ะ มีเรื่องอะไรเอก็จะบอกตลอด เวลาเอจะคุยกับใคร เอก็มาขออนุญาตดิฉัน น่ารักมากเลยนะคะ เวลาที่เออยู่กับดิฉัน อยากหยุดเวลาเราทั้งคู่ไว้มากๆ เลยแหหละค่ะ ทำให้ดิฉันหลงรักเอเข้าเต็มๆ เอเป็นลูกศิษย์ของหลวงครูท่านหนึ่งค่ะ หลวงครูรัก และเอ็นดูเอมากเหมือนลูกคนหนึ่งก็ว่าได้ค่ะ เอกับหลวงครูไม่เคยมีความลับต่อเลยกันค่ะ มีอะไรก็พูดคุยกัน หลวงครูเป็นพระที่มีลูกศิษย์ และมีคนเคารพนับถือเยอะมากเลยค่ะ และดิฉันเองก็เคารพหลวงครูค่ะ เอมักจะหยอกล้อหลวงครูบ่อยๆ นวดหัวให้บ้าง กอดหลวงครูบ้าง หลวงครูรักเอมากเลยค่ะ เวลาที่เอจะออกมาหาดิฉัน เอต้องขออนุญาตหลวงครูทุกครั้ง และทุกครั้งหลวงครูก็อนุญาตให้เอออกมาหาดิฉันค่ะ ดิฉันกับเอจะได้เจอกันอาทิตย์ละครั้งเท่านั้นค่ะ
ทุกครั้งที่เออกมาหาดิฉัน มักจะไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปนั่งเล่น กินไอติมกันค่ะ มุ้งมิ้งตามประสาคนรักกัน ไม่ใช่รักธรรมดานะคะ รักกันมากๆ เลย
ถึงจะได้เจอกันอาทิตย์ละครั้ง เวลาเจอกัน รักเต็มเปี่ยมเลยค่ะ ไม่เคยลดลง มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวัน แต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน
แต่เราสองคนก็ปรับความเข้าใจกัน พูดคุยกัน สุดท้ายเราก็เข้าใจกันดีทุกอย่างค่ะ
*** แต่เมื่อมีรัก ก็มักจะมีอุปสรรคใช่มั้ยคะ ? เป็นอุปสรรคที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยค่ะ เพราะมันทำให้เราต้องจากกัน ทั้งๆ ที่เรารักกันมาก
เพราะอะไรไม่รู้ และไม่ทราบสาเหตุว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ หลังๆ 6 เดือนมานี้ หลวงครูไม่ให้เอมาหาดิฉันเลยค่ะ และถามกับเอว่า
"เมื่อไหร่จะเลิกกัน" เอเคยถามหลวงครูนะคะว่าทำไม เพราะอะไร ? หลวงครูก็ไม่ตอบเลยค่ะ ....
ทุกวันนี้ดิฉันก็ยังไม่รู้สาเหตุเลยค่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ .... สุดท้ายดิฉันกับเอต้องจากกัน ทั้งๆ ที่ไม่อยากจะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เลย
จากกันทั้งๆ ที่ยังรักกันมันเป็นปวดมากๆ เลยนะคะ จากกันพร้อมกับคำมั่นสัญญาที่มีไว้ให้ต่อกัน
เพราะเราทั้งสองได้บอกกันไว้ว่า "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน เราจะอยู่เคียงข้างกัน"
และเอได้สัญญากับดิฉันว่า "เมื่อดิฉันเรียนจบ เอเรียนจบ เราจะกลับมาคบกันใหม่ " ดิฉันเห็นหน้าเอครั้งสุดท้ายพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากเอ ดิฉันเสียใจมากเลยค่ะ เจ็บปวดมากๆ ดิฉันเข้าใจเอทุกอย่าง เข้าใจดี ดิฉันต้องเข้มแข็ง ยอมรับในสิ่งที่มันเกิดขึ้น
ยอมให้เอและหลวงครูเข้าใจกัน ยอมเพราะรักเอมากค่ะ
*** ทุกวันนี้ดิฉันโคตรคิดถึงเอมากๆ เลยค่ะ จะคุย โทรหา แชท เฟส ไลน์ เราไม่ได้ติดต่อกันเลยค่ะ เพราะถ้าติดต่อ หลวงครูรู้ขึ้นมันจะไม่ดี
ดิฉันทำให้เพียงแค่คิดถึงเอ มันเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างที่มันไม่มีวันหวนกลับมาเลย เจ็บก็ต้องทนเอาไว้ เข้มแข็งเอาไว้
นั่งดูรูปที่ถ่ายด้วยกัน ดูข้อความเก่าๆ ที่คุยกันทุกวัน TT
****** รักเอมากๆ นะ จะรอวันนั้น คำมั่นสัญญาของเรา ******
จากกันทั้งๆ ที่ยังรักกัน
****เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ****
*** ดิฉันกำลังเรียนอยู่มหาลัยค่ะ ไม่แปลกที่จะมีแฟนดีดีซักคนใช่มั้ยคะ ? ดิฉันให้นามแฟนดิฉันว่า "เอ" นะคะ
ดิฉันกับเอเรียนมหาลัยเดียวกันค่ะ เราคบกันมาได้ 6 เดือนค่ะ เอเป็นคนที่นิสัยดีคนหนึ่งค่ะที่ดิฉันเคยได้คบมา เวลาที่เอกับดิฉันไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกันเอจะมักออกค่าใช้จ่ายให้ดิฉันตลอด ดูแลดิฉัน ปกป้องดิฉันได้ เอเป็นคนที่สุภาพบุรุษมากค่ะ มีเรื่องอะไรเอก็จะบอกตลอด เวลาเอจะคุยกับใคร เอก็มาขออนุญาตดิฉัน น่ารักมากเลยนะคะ เวลาที่เออยู่กับดิฉัน อยากหยุดเวลาเราทั้งคู่ไว้มากๆ เลยแหหละค่ะ ทำให้ดิฉันหลงรักเอเข้าเต็มๆ เอเป็นลูกศิษย์ของหลวงครูท่านหนึ่งค่ะ หลวงครูรัก และเอ็นดูเอมากเหมือนลูกคนหนึ่งก็ว่าได้ค่ะ เอกับหลวงครูไม่เคยมีความลับต่อเลยกันค่ะ มีอะไรก็พูดคุยกัน หลวงครูเป็นพระที่มีลูกศิษย์ และมีคนเคารพนับถือเยอะมากเลยค่ะ และดิฉันเองก็เคารพหลวงครูค่ะ เอมักจะหยอกล้อหลวงครูบ่อยๆ นวดหัวให้บ้าง กอดหลวงครูบ้าง หลวงครูรักเอมากเลยค่ะ เวลาที่เอจะออกมาหาดิฉัน เอต้องขออนุญาตหลวงครูทุกครั้ง และทุกครั้งหลวงครูก็อนุญาตให้เอออกมาหาดิฉันค่ะ ดิฉันกับเอจะได้เจอกันอาทิตย์ละครั้งเท่านั้นค่ะ
ทุกครั้งที่เออกมาหาดิฉัน มักจะไปกินข้าว ไปเที่ยว ไปนั่งเล่น กินไอติมกันค่ะ มุ้งมิ้งตามประสาคนรักกัน ไม่ใช่รักธรรมดานะคะ รักกันมากๆ เลย
ถึงจะได้เจอกันอาทิตย์ละครั้ง เวลาเจอกัน รักเต็มเปี่ยมเลยค่ะ ไม่เคยลดลง มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวัน แต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน
แต่เราสองคนก็ปรับความเข้าใจกัน พูดคุยกัน สุดท้ายเราก็เข้าใจกันดีทุกอย่างค่ะ
*** แต่เมื่อมีรัก ก็มักจะมีอุปสรรคใช่มั้ยคะ ? เป็นอุปสรรคที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นเลยค่ะ เพราะมันทำให้เราต้องจากกัน ทั้งๆ ที่เรารักกันมาก
เพราะอะไรไม่รู้ และไม่ทราบสาเหตุว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ หลังๆ 6 เดือนมานี้ หลวงครูไม่ให้เอมาหาดิฉันเลยค่ะ และถามกับเอว่า
"เมื่อไหร่จะเลิกกัน" เอเคยถามหลวงครูนะคะว่าทำไม เพราะอะไร ? หลวงครูก็ไม่ตอบเลยค่ะ ....
ทุกวันนี้ดิฉันก็ยังไม่รู้สาเหตุเลยค่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ .... สุดท้ายดิฉันกับเอต้องจากกัน ทั้งๆ ที่ไม่อยากจะเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เลย
จากกันทั้งๆ ที่ยังรักกันมันเป็นปวดมากๆ เลยนะคะ จากกันพร้อมกับคำมั่นสัญญาที่มีไว้ให้ต่อกัน
เพราะเราทั้งสองได้บอกกันไว้ว่า "ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราจะไม่ทิ้งกันไปไหน เราจะอยู่เคียงข้างกัน"
และเอได้สัญญากับดิฉันว่า "เมื่อดิฉันเรียนจบ เอเรียนจบ เราจะกลับมาคบกันใหม่ " ดิฉันเห็นหน้าเอครั้งสุดท้ายพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาจากเอ ดิฉันเสียใจมากเลยค่ะ เจ็บปวดมากๆ ดิฉันเข้าใจเอทุกอย่าง เข้าใจดี ดิฉันต้องเข้มแข็ง ยอมรับในสิ่งที่มันเกิดขึ้น
ยอมให้เอและหลวงครูเข้าใจกัน ยอมเพราะรักเอมากค่ะ
*** ทุกวันนี้ดิฉันโคตรคิดถึงเอมากๆ เลยค่ะ จะคุย โทรหา แชท เฟส ไลน์ เราไม่ได้ติดต่อกันเลยค่ะ เพราะถ้าติดต่อ หลวงครูรู้ขึ้นมันจะไม่ดี
ดิฉันทำให้เพียงแค่คิดถึงเอ มันเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างที่มันไม่มีวันหวนกลับมาเลย เจ็บก็ต้องทนเอาไว้ เข้มแข็งเอาไว้
นั่งดูรูปที่ถ่ายด้วยกัน ดูข้อความเก่าๆ ที่คุยกันทุกวัน TT
****** รักเอมากๆ นะ จะรอวันนั้น คำมั่นสัญญาของเรา ******