โดมไอ้ผุ้ชายเห็นแก่ตัว

ปานรุ้ง ละครเวที: ดูแล้วประเสริฐมาก ละครโทรทัศน์: โห ไม่ไหว ทั้งแรด ทั้งเลว มีดีแค่รักลูก โดม-ปานวาด ละครเวที: ไอ้โดมนี่มันก็แค่เด็กเกเรติดยา ปานวาดก็แรดใจแตกแบบไม่มีสาเหตุ ละครโทรทัศน์: โดมกะปานวาดน

ฉากที่วาสุเทพเจอปานวาดขายตัวในซ่อง ฉากที่พ่อลูกคุยกันก็ซึ้งดี แต่หลังจากนั้นคือรำคาญ ดราม่าแบบไม่เมคเซ้นต์ วาสุเทพมาหาปานวาด แสดงออกแบบชัดเจนว่าพร้อมดูแล ช่วยเหลือปานวาด และเข้าข้างปานวาดแต่คิดว่าปานว

ทุกคนคงไม่อยากให้พี่น้องได้กันอะนะ มันดาร์กมาก ก็เลยลองมาคิดดูว่าถ้าเปลี่ยนบทให้โดมปานวาดได้รักกันอย่างมีความสุข จะเปลี่ยนยังไง ของเรานะ จริงๆ โดมไม่ใช่ลูกกติยา แต่เป็นเด็กที่กติยาเก็บมาเลี้ยงไว้แก้แ

คืองายกลุ่มก็ไม่ช่วยให้ทำนิดทำหน่อยก็ยังไม่ทำ เวลาพูดก็จะไม่ฟังไม่ตอบ จะพูดแต่เรื่องของตัวเองจนเพื่อนรอบก็รำคาญ จะไปห้องน้ำต้องมีเพื่อนไปด้วยตลอด ขอให้เพื่อนไปด้วยตลอดบางครั้งก็ขอไม่เกรงใจไม่ดูเวลา พอ

เค้ามีสิทธิ์พูดว่าคบกับเขาเพราะเงินด้วยหรอคะทั้งทั้งที่เค้าไม่เคยมีเงินเดือนให้ไม่เคยได้อะไรจากเค้าเลยนอกจากเงิน 3000 บาทที่เอามากินด้วยกันเค้าไม่มีสิทธิ์มาว่าเราอย่างนี้อย่างนี้เพราะเขาไม่ได้รวยไม่เค