สวัสดีค่ะ หนูเป็นนักเรียนมัธยมปลายคนนึง ใกล้จะจบ ม.6 แล้วค่ะ แต่ดันมามีปัญหา ปัญหาที่ว่าคือมีเรื่องเพื่อนสนิทแล้วปัญหาก็ลามมาเป็นเพื่อนในกลุ่มค่ะ
ขอใช้ชื่อสมมุติในการเล่าเรื่องนะคะ - เพื่อนสนิทชื่อเอ
หนูกับเอรู้จักกันมาตั้งแต่ประถมค่ะแต่ไม่สนิทกันมากนัก จนขึ้น ม.1 เราได้อยู่ห้องเดียวกัน เลยทำให้สนิทกัน เราอยู่ห้องเดียวกันรวมปีนี้ก็ 6 ปีแล้วค่ะ เราสนิทกันมาก รู้ใจกันแทบทุกเรื่อง จน ม.6 หนูมีแฟนค่ะ แล้วก็เป็นแฟนคนแรกของหนูด้วย ตอนแรกเพื่อนๆในกลุ่มรวมถึงเอก็สนับสนุนก็เชียร์หนูกับแฟนนะคะ แต่พอเวลานานไปๆ มันกลับไม่ใช่แบบเดิมค่ะ ช่วงหลังๆมานี้หนูกับเอมีปัญหากันบ่อยๆเพราะเรื่องหนูกับแฟน เอมักจะว่าหนูประมาณว่าหนูติดแฟนไม่สนใจเพื่อน เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ เวลาที่เอน้อยใจหนู หนูจะเข้าไปขอโทษเข้าไปง้อค่ะ แต่ผลที่ได้คือเอบอกว่าจะห่างๆกับหนูไม่ต้องมายุ่งกัน แต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม (หนูลองกลับมาคิดนะคะ ตอนที่เอมีแฟน เอจะไปไหนเอไม่เคยบอกหนูเลย หนูไม่เคยรู้ว่าเอหายไปไหนจนหนูต้องถามเพื่อน เวลาที่เดินเล่นกับเอแล้วก็มีแฟนเอเดินด้วย เอจะทิ้งหนูไว้คนเดียวแล้วไปส่งแฟน แถมยังฝากหนูซื้อของให้แฟนเค้าด้วยค่ะ จริงๆหนูก็น้อยใจนะคะ แต่เพราะหนูเห็นว่าเอเป็นเพื่อน แล้วเอก็มีความสุขที่ได้อยู่กับแฟน หนูเลยไม่ได้พูดอะไร จนวันที่เอน้อยใจหนู หนูเลยบอกไปว่าที่ผ่านมาน้อยใจเหมือนกันที่โดนทิ้ง)
แต่มีอยู่วันนึงค่ะ เป็นวันที่หนูเรียนพิเศษ ก็เรียนกับพวกเพื่อนในกลุ่มแหละค่ะแล้วก็มีเอเรียนด้วย วันที่หนูเรียนพิเศษทุกๆเย็นหนูจะอยู่กับแฟนค่ะ แต่วันนี้เป็นวันเริ่มมีปัญหาคือวันนั้นตอนเย็นรถติดมาก แฟนหนูเลยไปส่งหนูที่เรียนไวกว่าปกติค่ะ ก่อนเรียนพิเศษทุกครั้งก็ต้องแวะซื้อขนมที่เซเว่นก่อน เพื่อนในกลุ่มที่เรียนก็โทรมาตามค่ะว่าอยู่ไหนแล้ว หนูก็บอกไปว่ากำลังออกจากเซเว่นรถติดมาก เพื่อนที่โทรมาเค้าก็ไม่ได้อะไรนะคะ แต่เอเค้าด่าหนูรอดมาในสายว่า "รู้เวลามั่งดิวะ กูไม่ได้มีแม่มารับเหมือนนะเว้ย กูขี่มอร์ไซค์กลับบ้าน" เอไม่เคยเป็นแบบนี้เลยค่ะจนวันนี้ พอไปถึงที่เรียนพิเศษหนูก็เดินเข้าไปหาเพื่อนๆตามปกติ เอเค้าก็ด่าหนูค่ะก็ทำนองว่าไม่รักษาเวลา หนูก็อธิบายเหตุผลไปว่าออกมาเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วแต่รถเยอะ แต่คำจากปากที่ได้ยินจากเอคือ "กูว่ากับกูห่างกันเหอะ ไม่ต้องมายุ่งกับกู รอให้กับมันเลิกกันก่อนค่อยกลับมาหากู" คือหนูไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมเอต้องพูดออกมาแบบนั้น หลังจากวันนั้นหนูก็ไม่ได้คุยกับเอเป็นเดือนเลยค่ะ เพื่อนในกลุ่มก็เช่นกัน ส่วนคนที่คอยอยู่เป็นเพื่อนหนูก็มีแค่กลุ่มแฟนหนูค่ะ หนูไม่รู้นะคะว่าทำไมทุกคนถึงเป็นแบบนี้กันไปหมด คนในกลุ่มกับหนูเริ่มห่างกันมากขึ้นทุกวันๆ ซึ่งเวลาเดินเรียนปกติเราจะเดินเป็นกลุ่มไปพร้อมกันค่ะ แต่หลังจากที่มีเรื่องหนูก็เดินคนเดียวตลอด ปกติที่นั่งเรียนกับเอหนูก็ต้องนั่งเรียนกับเพื่อนอีกคน เป็นแบบนี้ประมาณเดือนนึงค่ะ จนวันที่หนูเอาขนมไปให้ในวันเกิดเอถึงคืนดีกับหนู แต่ความรู้สึกมันพังไปแล้วค่ะ มันรู้สึกว่าไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว
จนคืนดีกับเอ แล้วก็คุยกันได้ประมาณ 2 อาทิตย์หนูก็แยกออกมาอยู่กับกลุ่มแฟนหนูค่ะ แต่แฟนหนูอยู่คนละห้องกับหนู โดยปกติทุกเช้าก่อนเข้าแถวหนูจะอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่โรงอาหาร เช้าแถวด้วยกัน จะมีช่วงเลิกแถวที่เอาการ์ดไปให้แฟน แล้วก็อยู่กับเพื่อนทั้งวัน กินข้าวด้วยกัน คาบว่างนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน จนมีวันนึงที่แฟนหนูเข้าไปเคลียร์ให้ค่ะ ซึ่งเพื่อนในกลุ่มหนูอยู่ครบ แฟนหนูก็เข้าไปถามประมาณว่า "ทำไมเอ เราไปทำอะไรให้ ได้ข่าวว่าจะซัดเราเหรอ?" เอเค้าก็ลุกขึ้นมาแล้วบอกว่า "เออ กูจะซัด มีอะไรมั้ย!" แฟนหนูเค้าก็บอกว่า"ก็เห็นแฟนเราบอกว่าเมื่อ 2-3 วันนี้ จะซัดเราไม่ใช่เหรอเอ?" เอก็เงียบไปค่ะ จากที่พูดหาเรื่องเมื่อกี๊กลับกลายเป็นเอยืนร้องไห้แล้วขอโทษแฟนหนู ซึ่งเอไม่เคยร้องไห้แบบนี้มาก่อน เอพูดประมาณว่า "เออกูพูดเอง กูปากหมา กูขอโทษ" แฟนหนูก็พูดว่า "ไม่ได้ว่าอะไร แค่จะบอกว่าพูดแบบนี้คนอื่นมันเสียหาย แค่อยากให้คิดก่อนจะพูด" หลังจากนั้นเอเค้าก็หันมามองหน้าหนูค่ะแล้วก็บอกว่า "ทำกับกูแบบนี้เหรอ กูรัก กูห่วงตั้งเท่าไหร่" ในตอนนั้นหนูก็เดินเข้าไปหาเอค่ะ แต่เอไล่หนู ซึ่งปกติถ้าหนูเดินไปหาเอแล้วเอไล่หนู หนูจะอยู่ง้อต่อจนเอหายโกรธ แต่ครั้งนี้หนูคว้ากระเป๋าเดินออกมาเลย อาจเป็นเพราะความรู้สึกที่มันพังไปหมดแล้วเลยไม่คิดจะง้อ เอบอกกับแฟนหนูว่ากลับมาคุยกับหนูไม่ได้อีก กลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้
หลังจากวันนั้นหนูก็อยู่กับแฟนหนูตลอด กินข้าวด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน เวลาเดินเรียนหนูก็เดินคนเดียวค่ะ ปกติที่มีเพื่อนนั่งด้วยเดี๋ยวนี้ก็นั่งคนเดียว หนูไม่ได้อะไรมากนะคะ ก็อยู่คนเดียวอยู่เฉยๆไม่ได้ไปหาเรื่องหรือยุ่งอะไร จนมีวันนึงที่เพื่อนในกลุ่มคนนึงเดินมาเข้าแถวตอนเช้าข้างหลังหนูแล้วมาคุยกับหนู จนเพื่อนคนนั้นเรียกให้เอขยับแถวมาใกล้ๆ แต่หนูกลับได้ยินคำที่หนูไม่คิดว่าคนที่เคยเป็นเพื่อนสนิทจะพูด เอพูดว่า "จะไปใกล้มันทำไม" ทำให้เพื่อนคนนั้นถอยออกห่างหนู แล้วก็ไม่คุยกับหนูเลย
จนวันศุกร์ประมาณ 2 อาทิตย์ที่แล้ว ที่เป็นวันหยุดอ่านหนังสือสอบกลางภาคของโรงเรียน ซึ่งในปกติวันศุกร์จะต้องเรียนพิเศษค่ะ เลยนัดกันมาเรียน แต่พี่ที่อยู่ที่เรียนพิเศษโทรมาบอกหนูว่าวันนี้ไม่เรียน หนูก็โมโหนะคะ คือตั้งใจจะมาเรียนแต่ไม่ได้เรียน พวกกลุ่มเพื่อนก็ไปนั่งเล่นกันแต่ไม่มีเรียน จนกลับบ้านแฟนก็โทรมาหาหนูว่าวันนี้พวกเอไปที่เรียนพิเศษ ที่แฟนหนุรู้ก็เพราะเพื่อนในห้องของแฟนเรียนที่เดียวกับกลุ่มหนูค่ะ แฟนบอกว่าเอไปคุยกับครูที่เรียนพิเศษประมาณว่า "จริงๆหนูก็อยากคืนดีนะ แต่มันติดแฟน ปกติเวลาสอบมันจะมาอยู่กับพวกหนู แต่เดี่ยวนี้ข้ามหัว" พอหนูได้ยินแบบนั้นหนูไม่คิดเลยค่ะว่าพวกนั้นจะทำแบบนี้ การกระทำที่เอทำกับหนู กับคำพูดที่เอพูดกับคนอื่นมันไม่เหมือนกันเลยค่ะ
ล่าสุดหนูอัพสเตตัสในเฟสบุ๊คเล่นๆว่า ...เกลียดเรามากเหรอ??? ผูกคอตายสิ!... #โพสต์ฮาๆเห็นคนโพสต์เลยโพสต์บ้าง - แต่พวกเพื่อนในกลุ่มกลับร้อนตัวแล้วโพสต์ด่าหนูประมาณว่าหนูเป็นงูเห่าคอยแว้งกัด ทั้งๆที่หนูไม่ได้ทรยศ ไม่ได้หักหลังอะไรเพื่อนเลยค่ะ
ขอโทษที่พิมพ์ยาว แล้วก็ขอบคุณทุกท่านที่อ่านนะคะ แสดงความคิดเห็นได้นะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
จากเพื่อนที่สนิทกลายเป็นศัตรู??? (ขออภัยหากมีคำที่ไม่สุภาพ)
ขอใช้ชื่อสมมุติในการเล่าเรื่องนะคะ - เพื่อนสนิทชื่อเอ
หนูกับเอรู้จักกันมาตั้งแต่ประถมค่ะแต่ไม่สนิทกันมากนัก จนขึ้น ม.1 เราได้อยู่ห้องเดียวกัน เลยทำให้สนิทกัน เราอยู่ห้องเดียวกันรวมปีนี้ก็ 6 ปีแล้วค่ะ เราสนิทกันมาก รู้ใจกันแทบทุกเรื่อง จน ม.6 หนูมีแฟนค่ะ แล้วก็เป็นแฟนคนแรกของหนูด้วย ตอนแรกเพื่อนๆในกลุ่มรวมถึงเอก็สนับสนุนก็เชียร์หนูกับแฟนนะคะ แต่พอเวลานานไปๆ มันกลับไม่ใช่แบบเดิมค่ะ ช่วงหลังๆมานี้หนูกับเอมีปัญหากันบ่อยๆเพราะเรื่องหนูกับแฟน เอมักจะว่าหนูประมาณว่าหนูติดแฟนไม่สนใจเพื่อน เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ เวลาที่เอน้อยใจหนู หนูจะเข้าไปขอโทษเข้าไปง้อค่ะ แต่ผลที่ได้คือเอบอกว่าจะห่างๆกับหนูไม่ต้องมายุ่งกัน แต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม (หนูลองกลับมาคิดนะคะ ตอนที่เอมีแฟน เอจะไปไหนเอไม่เคยบอกหนูเลย หนูไม่เคยรู้ว่าเอหายไปไหนจนหนูต้องถามเพื่อน เวลาที่เดินเล่นกับเอแล้วก็มีแฟนเอเดินด้วย เอจะทิ้งหนูไว้คนเดียวแล้วไปส่งแฟน แถมยังฝากหนูซื้อของให้แฟนเค้าด้วยค่ะ จริงๆหนูก็น้อยใจนะคะ แต่เพราะหนูเห็นว่าเอเป็นเพื่อน แล้วเอก็มีความสุขที่ได้อยู่กับแฟน หนูเลยไม่ได้พูดอะไร จนวันที่เอน้อยใจหนู หนูเลยบอกไปว่าที่ผ่านมาน้อยใจเหมือนกันที่โดนทิ้ง)
แต่มีอยู่วันนึงค่ะ เป็นวันที่หนูเรียนพิเศษ ก็เรียนกับพวกเพื่อนในกลุ่มแหละค่ะแล้วก็มีเอเรียนด้วย วันที่หนูเรียนพิเศษทุกๆเย็นหนูจะอยู่กับแฟนค่ะ แต่วันนี้เป็นวันเริ่มมีปัญหาคือวันนั้นตอนเย็นรถติดมาก แฟนหนูเลยไปส่งหนูที่เรียนไวกว่าปกติค่ะ ก่อนเรียนพิเศษทุกครั้งก็ต้องแวะซื้อขนมที่เซเว่นก่อน เพื่อนในกลุ่มที่เรียนก็โทรมาตามค่ะว่าอยู่ไหนแล้ว หนูก็บอกไปว่ากำลังออกจากเซเว่นรถติดมาก เพื่อนที่โทรมาเค้าก็ไม่ได้อะไรนะคะ แต่เอเค้าด่าหนูรอดมาในสายว่า "รู้เวลามั่งดิวะ กูไม่ได้มีแม่มารับเหมือนนะเว้ย กูขี่มอร์ไซค์กลับบ้าน" เอไม่เคยเป็นแบบนี้เลยค่ะจนวันนี้ พอไปถึงที่เรียนพิเศษหนูก็เดินเข้าไปหาเพื่อนๆตามปกติ เอเค้าก็ด่าหนูค่ะก็ทำนองว่าไม่รักษาเวลา หนูก็อธิบายเหตุผลไปว่าออกมาเกือบจะครึ่งชั่วโมงแล้วแต่รถเยอะ แต่คำจากปากที่ได้ยินจากเอคือ "กูว่ากับกูห่างกันเหอะ ไม่ต้องมายุ่งกับกู รอให้กับมันเลิกกันก่อนค่อยกลับมาหากู" คือหนูไม่เข้าใจค่ะว่าทำไมเอต้องพูดออกมาแบบนั้น หลังจากวันนั้นหนูก็ไม่ได้คุยกับเอเป็นเดือนเลยค่ะ เพื่อนในกลุ่มก็เช่นกัน ส่วนคนที่คอยอยู่เป็นเพื่อนหนูก็มีแค่กลุ่มแฟนหนูค่ะ หนูไม่รู้นะคะว่าทำไมทุกคนถึงเป็นแบบนี้กันไปหมด คนในกลุ่มกับหนูเริ่มห่างกันมากขึ้นทุกวันๆ ซึ่งเวลาเดินเรียนปกติเราจะเดินเป็นกลุ่มไปพร้อมกันค่ะ แต่หลังจากที่มีเรื่องหนูก็เดินคนเดียวตลอด ปกติที่นั่งเรียนกับเอหนูก็ต้องนั่งเรียนกับเพื่อนอีกคน เป็นแบบนี้ประมาณเดือนนึงค่ะ จนวันที่หนูเอาขนมไปให้ในวันเกิดเอถึงคืนดีกับหนู แต่ความรู้สึกมันพังไปแล้วค่ะ มันรู้สึกว่าไม่ใช่เพื่อนกันแล้ว
จนคืนดีกับเอ แล้วก็คุยกันได้ประมาณ 2 อาทิตย์หนูก็แยกออกมาอยู่กับกลุ่มแฟนหนูค่ะ แต่แฟนหนูอยู่คนละห้องกับหนู โดยปกติทุกเช้าก่อนเข้าแถวหนูจะอยู่กับกลุ่มเพื่อนที่โรงอาหาร เช้าแถวด้วยกัน จะมีช่วงเลิกแถวที่เอาการ์ดไปให้แฟน แล้วก็อยู่กับเพื่อนทั้งวัน กินข้าวด้วยกัน คาบว่างนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อน จนมีวันนึงที่แฟนหนูเข้าไปเคลียร์ให้ค่ะ ซึ่งเพื่อนในกลุ่มหนูอยู่ครบ แฟนหนูก็เข้าไปถามประมาณว่า "ทำไมเอ เราไปทำอะไรให้ ได้ข่าวว่าจะซัดเราเหรอ?" เอเค้าก็ลุกขึ้นมาแล้วบอกว่า "เออ กูจะซัด มีอะไรมั้ย!" แฟนหนูเค้าก็บอกว่า"ก็เห็นแฟนเราบอกว่าเมื่อ 2-3 วันนี้ จะซัดเราไม่ใช่เหรอเอ?" เอก็เงียบไปค่ะ จากที่พูดหาเรื่องเมื่อกี๊กลับกลายเป็นเอยืนร้องไห้แล้วขอโทษแฟนหนู ซึ่งเอไม่เคยร้องไห้แบบนี้มาก่อน เอพูดประมาณว่า "เออกูพูดเอง กูปากหมา กูขอโทษ" แฟนหนูก็พูดว่า "ไม่ได้ว่าอะไร แค่จะบอกว่าพูดแบบนี้คนอื่นมันเสียหาย แค่อยากให้คิดก่อนจะพูด" หลังจากนั้นเอเค้าก็หันมามองหน้าหนูค่ะแล้วก็บอกว่า "ทำกับกูแบบนี้เหรอ กูรัก กูห่วงตั้งเท่าไหร่" ในตอนนั้นหนูก็เดินเข้าไปหาเอค่ะ แต่เอไล่หนู ซึ่งปกติถ้าหนูเดินไปหาเอแล้วเอไล่หนู หนูจะอยู่ง้อต่อจนเอหายโกรธ แต่ครั้งนี้หนูคว้ากระเป๋าเดินออกมาเลย อาจเป็นเพราะความรู้สึกที่มันพังไปหมดแล้วเลยไม่คิดจะง้อ เอบอกกับแฟนหนูว่ากลับมาคุยกับหนูไม่ได้อีก กลับมาเป็นเพื่อนกันไม่ได้
หลังจากวันนั้นหนูก็อยู่กับแฟนหนูตลอด กินข้าวด้วยกัน กลับบ้านด้วยกัน เวลาเดินเรียนหนูก็เดินคนเดียวค่ะ ปกติที่มีเพื่อนนั่งด้วยเดี๋ยวนี้ก็นั่งคนเดียว หนูไม่ได้อะไรมากนะคะ ก็อยู่คนเดียวอยู่เฉยๆไม่ได้ไปหาเรื่องหรือยุ่งอะไร จนมีวันนึงที่เพื่อนในกลุ่มคนนึงเดินมาเข้าแถวตอนเช้าข้างหลังหนูแล้วมาคุยกับหนู จนเพื่อนคนนั้นเรียกให้เอขยับแถวมาใกล้ๆ แต่หนูกลับได้ยินคำที่หนูไม่คิดว่าคนที่เคยเป็นเพื่อนสนิทจะพูด เอพูดว่า "จะไปใกล้มันทำไม" ทำให้เพื่อนคนนั้นถอยออกห่างหนู แล้วก็ไม่คุยกับหนูเลย
จนวันศุกร์ประมาณ 2 อาทิตย์ที่แล้ว ที่เป็นวันหยุดอ่านหนังสือสอบกลางภาคของโรงเรียน ซึ่งในปกติวันศุกร์จะต้องเรียนพิเศษค่ะ เลยนัดกันมาเรียน แต่พี่ที่อยู่ที่เรียนพิเศษโทรมาบอกหนูว่าวันนี้ไม่เรียน หนูก็โมโหนะคะ คือตั้งใจจะมาเรียนแต่ไม่ได้เรียน พวกกลุ่มเพื่อนก็ไปนั่งเล่นกันแต่ไม่มีเรียน จนกลับบ้านแฟนก็โทรมาหาหนูว่าวันนี้พวกเอไปที่เรียนพิเศษ ที่แฟนหนุรู้ก็เพราะเพื่อนในห้องของแฟนเรียนที่เดียวกับกลุ่มหนูค่ะ แฟนบอกว่าเอไปคุยกับครูที่เรียนพิเศษประมาณว่า "จริงๆหนูก็อยากคืนดีนะ แต่มันติดแฟน ปกติเวลาสอบมันจะมาอยู่กับพวกหนู แต่เดี่ยวนี้ข้ามหัว" พอหนูได้ยินแบบนั้นหนูไม่คิดเลยค่ะว่าพวกนั้นจะทำแบบนี้ การกระทำที่เอทำกับหนู กับคำพูดที่เอพูดกับคนอื่นมันไม่เหมือนกันเลยค่ะ
ล่าสุดหนูอัพสเตตัสในเฟสบุ๊คเล่นๆว่า ...เกลียดเรามากเหรอ??? ผูกคอตายสิ!... #โพสต์ฮาๆเห็นคนโพสต์เลยโพสต์บ้าง - แต่พวกเพื่อนในกลุ่มกลับร้อนตัวแล้วโพสต์ด่าหนูประมาณว่าหนูเป็นงูเห่าคอยแว้งกัด ทั้งๆที่หนูไม่ได้ทรยศ ไม่ได้หักหลังอะไรเพื่อนเลยค่ะ
ขอโทษที่พิมพ์ยาว แล้วก็ขอบคุณทุกท่านที่อ่านนะคะ แสดงความคิดเห็นได้นะคะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ