มีประสบการณ์ตอนที่ยังอยู่ช่วงมัธยมต้นจำได้ดีจนกลายเป็นว่าก่อนจะทำอะไรหรือออกหน้าสู้ตายเพื่อใครควรคำนึงถึงนิสัยของบุคคลนั้นก่อนจนโตเราก็ยังคงทำแบบนั้นอย่างรอบคอบ
ปล.ค่อนข้างยาวแต่ก็ย่อเยอะแล้วนะ555
เรื่องมีอยู่ว่าเราเข้าเรียนโรงเรียนใหม่ตอนม.1ทำให้ได้เจอเพื่อนหลากหลายที่มาจากต่างอำเภอจับพลัดจับผลูรวมกลุ่ม กลุ่มของเรามีประมาณ4-5 คน เรียนกันมาจนใกล้จะขึ้นม.2 มีเพื่อนคนหนึ่งเราขอใช้ชื่อแทนว่าเอ เอมีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่อายุมากกว่าสองปีซึ่งพี่ผชเป็นคนที่เรารู้จักเพราะสมัยประถมเคยเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดียวกันบ้านก็ห่างกันแค่ไม่กี่กิโล เราก็รู้จักก็เลยเชียร์เพื่อนในกลุ่มที่เหลือก็เชียร์ มีช่วงเสาร์อาทิตย์ที่โรงเรียนปิดเอก็ได้ทักเฟสเรามาว่าน้อยใจแฟน เราจำไม่ได้ว่าน้อยใจเรื่องอะไร เราได้แต่ปลอบไป
จนกระทั่งเช้าวันจันทร์ที่ไปโรงเรียนนางก็มาเล่าว่าแฟนนางขอใช้ชื่อว่าพี่พี พี่พีมีเพื่อนผู้หญิงที่ชื่อย่อว่ามอ สนิทกันเป็นพิเศษ เอไม่พอใจกับการเห็นแฟนใกล้ชิดผญคนอื่นนางบอกว่าทนมาหลายรอบแล้วเล่าเยอะมากๆๆหลายเรื่องและเป็นแบบนี้อยู่หลายวัน และเหมือนมอจะรู้ก็โพสต์เฟสเช่นกันแต่เป็นฟีลโพสต์แบบลอยๆแต่คนมันเขม่นกันมาก็รู้ดีว่าว่าระวังเป็นโรคป่ะสาทที่มอโพสต์ว่าหมายถึงใคร เอที่เห็นว่าเรารู้จักพี่พีก็เลยให้ช่วยออกหน้าช่วยมันหน่อยนะไม่ต้องกลัวพี่สาวมันจะเป็นแบ็คให้ (เอมีญาติเรียนที่เดียวกันแต่เขาโตกว่าและอยู่ชั้นมปลาย) แต่เราก็ยังคงไปแค่คุยกับฝั่งพี่พีเพราะตอนนั้นไม่คิดว่าจะต้องมีเรื่องก็แค่ไปคุยให้พี่พีกับเอเข้าใจกันแค่นั้นเองอะ
พอช่วงเย็นของวันศุกร์เอโพสต์เศร้าในเฟสแล้วโทรมาเล่าคาสายอีกครั้งด้วยความเสียอกเสียใจ เราตอนนั้นรักเพื่อนมากจึงได้เม้นเฟสเอใต้โพสต์ที่นางเศร้าเชิงแซะรุ่นพี่ที่ชื่อมอไป เอก็บอกขอบคุณในสายที่คาอยู่และก็เหมือนจะยังไม่พอใจให้เราไปเม้นคุยกันในเม้นต่อ คราวนี้มอเห็นก็โพสต์ลงหน้าเฟสตัวเองด่หยาบคายเลย เราก็ขึ้นมีน้ำโหบ้างจากที่เม้นในโพสต์เอ เราก็ตั้งโพสต์หน้าเฟสตัวเองว่าดิ้นเป็นหมาโดนน้ำร้อน เอมาเม้นสติ๊กเกอร์เศร้าเราก็ปลอบมันอีก(เอาสิกู โง่แท้)
หลังจากเย็นวันศุกร์เราก็ไม่ได้ไปส่องเฟสคนชื่อมอ มีแต่คุยในแชทกับเอ วันหยุดสองวันนั้นก็ไม่เห็นว่ามีเรื่องราวอะไรคิดว่ามันจะจบเพราะไม่เห็นว่ามีการทักมาด่าหรืออะไร คิดว่าจบแค่นั้นละ
คราวนี้แหละมาวันจันทร์ขึ้นรถไปโรงเรียน เราขึ้นรถสายเดียวกันแต่รถมารับเราก่อนจนได้นั้งข้างในสุดเราเป็นคนขี้รำคาญเสียงเด็กเล็กที่โดยสารมาด้วยคุยกันเสียงดังเลยใส่หูฟังเปิดเพลงแล้วหลับตาเป็นกิจวัตรประจำทุกวันที่ไปเรียน จนมาถึงโรงเรียนนั้นแหละมีคนมาบอกว่าเขากับกลุ่มเพื่อนแขวะเรามาตลอดทางมาโรงเรียนเลยพูดจะท้าตบเราด้วย(เด็กผู้หญิงสมัยนั้นท้าตบคือปกติ) ตอนนั้นเราเห็นแค่พวกเพื่อนเขามองจิกตอนลงรถไม่ได้ยินเนื้อหาที่เขาพูดบนรถเลย แต่ลงรถมาก็ได้ยินว่าปากดีแค่นี้ เราก็เลยไปบอกเอ เอบอก"ไม่ต้องกลัวกูบอกพี่กูละมันไม่กล้ามาทำไรหรอก พี่กูจะช่วย"
และโรงเรียนมียักเรียนไม่ถึงพันเหลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเจอหน้ากันเดินผ่านสวนกันระหว่างเปลี่ยนวิชาเรียนเราโดนแซะโดนแขวะ เราแปลกใจมากว่าเอส่งยิ้มให้เขาแบบรุ่นน้องเคารพรุ่นพี่ ถึงฝั่งนั้นจะมองตาขวางใส่ อันนี้เรามาเอ๊ะใจทีหลังนะเมื่อทบทวนดีๆ
เป็นอย่างนั้นอยู่หลายวันสุดท้ายเราต้องมาหน้าชาเหมือนลากไปโดนตบจริงๆเพราะเห็นเอกับมอคุยกันแบบคนสนิทเฉยเลยต่อหน้าเรา ทั้งที่มันเพิ่งโทรมาบ่นเมื่อคืน เรื่องคือเพราะนางคืนดีกับพี่พีแล้ว เอไปขอโทษมอว่าเราอารมณ์ร้อน เอบอกว่าบอกมันแล้ว(มัน=คือเรา)ว่าหนูคิดมากไปเอง พี่อย่าไม่ชอบเอนะ (ที่รู้เพราะออกจากปากมันเองที่เล่าให้เพื่อนในกลุ่มเดียวกันฟัง) พี่มันก็ช่วยคุยให้เอกับมอสนิทกันส่วนเราคือโดนลอยแพเพราะต่อให้ไม่โดนท้าตบแต่โดนแขวะอยู่เรื่อย ตอนนั้นยอมรับว่าเหมือนหมาหัวเน่าโกรธด้วยว่าเพื่อนที่เราให้ใจพร้อมสู้เพื่อมันต่อให้ต้องมีเรื่องก็ไม่กลัว เรื่องนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ช่วยมันแต่นับเป็นเรื่องใหญ่ครั้งแรกที่โดนเปิดแผล ยอมรับว่ามึนและกลัวไปเลยที่จะออกหน้าให้ใคร
ถามว่าตอนนั้นยังอยู่กลุ่มเดียวกันไหมคือยังอยู่แต่ไม่สนิทใจและเหมือนเอจะไม่รู้ตัวไปมีเรื่องกับรุ่นพี่อีก คราวนี้มันออกตัวด่าเองแต่ต้องการคนซัพเลยมาบอกเราให้ช่วยโพสต์เฟสหน่อย บอกเพื่อนในกลุ่ทเพื่อนในกลุ่มก็ไปเม้นแต่เราไม่มันก็พูดว่าเราเองเลยในคาบสังคมว่าเวลาเพื่อนเดือดร้อนหวังพึ่งเพื่อนก็พึ่งไม่ได้ เป็นเพื่อนกันหรือป่าวเรื่องแค่นี้เองแล้วก็อีกมากมาย แต่คือเราเฉยเราเข็ดช่วยจนเดือดร้อนตอนนั้นเราแค่13-14 ถ้าช่วยมันอีกแล้วหวยออกว่าสุดท้ายมันไปคืนดีกันแล้ว รุ่นพี่กลุ่มนี้ไม่ยอมจบเราจะโดนอะไรบ้าง
นิสัยนี้ติดมายันโตเป็นอันว่าเราช่วยเพื่อนเหมือนเดิมแต่เลือกช่วยเป็นบางเรื่องเท่านั้น เพราะต่อให้ตอนนั้นยังเด็กแต่มันจำรสชาติได้แล้วไง รายละเอียดมันเยอะกว่านี้แต่เราเอาแค่เนื้อเรื่องใหญ่
อยากรู้ว่าชาวพันทิปเคยเจอเพื่อนนิสัยแบบนี้บ้างไหม รับมือยังไงกันบ้าง
เข็ดกับการออกตัวช่วยเพื่อน แต่เพื่อนดันหักหลังกัน
ปล.ค่อนข้างยาวแต่ก็ย่อเยอะแล้วนะ555
เรื่องมีอยู่ว่าเราเข้าเรียนโรงเรียนใหม่ตอนม.1ทำให้ได้เจอเพื่อนหลากหลายที่มาจากต่างอำเภอจับพลัดจับผลูรวมกลุ่ม กลุ่มของเรามีประมาณ4-5 คน เรียนกันมาจนใกล้จะขึ้นม.2 มีเพื่อนคนหนึ่งเราขอใช้ชื่อแทนว่าเอ เอมีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่อายุมากกว่าสองปีซึ่งพี่ผชเป็นคนที่เรารู้จักเพราะสมัยประถมเคยเรียนอยู่ที่โรงเรียนเดียวกันบ้านก็ห่างกันแค่ไม่กี่กิโล เราก็รู้จักก็เลยเชียร์เพื่อนในกลุ่มที่เหลือก็เชียร์ มีช่วงเสาร์อาทิตย์ที่โรงเรียนปิดเอก็ได้ทักเฟสเรามาว่าน้อยใจแฟน เราจำไม่ได้ว่าน้อยใจเรื่องอะไร เราได้แต่ปลอบไป
จนกระทั่งเช้าวันจันทร์ที่ไปโรงเรียนนางก็มาเล่าว่าแฟนนางขอใช้ชื่อว่าพี่พี พี่พีมีเพื่อนผู้หญิงที่ชื่อย่อว่ามอ สนิทกันเป็นพิเศษ เอไม่พอใจกับการเห็นแฟนใกล้ชิดผญคนอื่นนางบอกว่าทนมาหลายรอบแล้วเล่าเยอะมากๆๆหลายเรื่องและเป็นแบบนี้อยู่หลายวัน และเหมือนมอจะรู้ก็โพสต์เฟสเช่นกันแต่เป็นฟีลโพสต์แบบลอยๆแต่คนมันเขม่นกันมาก็รู้ดีว่าว่าระวังเป็นโรคป่ะสาทที่มอโพสต์ว่าหมายถึงใคร เอที่เห็นว่าเรารู้จักพี่พีก็เลยให้ช่วยออกหน้าช่วยมันหน่อยนะไม่ต้องกลัวพี่สาวมันจะเป็นแบ็คให้ (เอมีญาติเรียนที่เดียวกันแต่เขาโตกว่าและอยู่ชั้นมปลาย) แต่เราก็ยังคงไปแค่คุยกับฝั่งพี่พีเพราะตอนนั้นไม่คิดว่าจะต้องมีเรื่องก็แค่ไปคุยให้พี่พีกับเอเข้าใจกันแค่นั้นเองอะ
พอช่วงเย็นของวันศุกร์เอโพสต์เศร้าในเฟสแล้วโทรมาเล่าคาสายอีกครั้งด้วยความเสียอกเสียใจ เราตอนนั้นรักเพื่อนมากจึงได้เม้นเฟสเอใต้โพสต์ที่นางเศร้าเชิงแซะรุ่นพี่ที่ชื่อมอไป เอก็บอกขอบคุณในสายที่คาอยู่และก็เหมือนจะยังไม่พอใจให้เราไปเม้นคุยกันในเม้นต่อ คราวนี้มอเห็นก็โพสต์ลงหน้าเฟสตัวเองด่หยาบคายเลย เราก็ขึ้นมีน้ำโหบ้างจากที่เม้นในโพสต์เอ เราก็ตั้งโพสต์หน้าเฟสตัวเองว่าดิ้นเป็นหมาโดนน้ำร้อน เอมาเม้นสติ๊กเกอร์เศร้าเราก็ปลอบมันอีก(เอาสิกู โง่แท้)
หลังจากเย็นวันศุกร์เราก็ไม่ได้ไปส่องเฟสคนชื่อมอ มีแต่คุยในแชทกับเอ วันหยุดสองวันนั้นก็ไม่เห็นว่ามีเรื่องราวอะไรคิดว่ามันจะจบเพราะไม่เห็นว่ามีการทักมาด่าหรืออะไร คิดว่าจบแค่นั้นละ
คราวนี้แหละมาวันจันทร์ขึ้นรถไปโรงเรียน เราขึ้นรถสายเดียวกันแต่รถมารับเราก่อนจนได้นั้งข้างในสุดเราเป็นคนขี้รำคาญเสียงเด็กเล็กที่โดยสารมาด้วยคุยกันเสียงดังเลยใส่หูฟังเปิดเพลงแล้วหลับตาเป็นกิจวัตรประจำทุกวันที่ไปเรียน จนมาถึงโรงเรียนนั้นแหละมีคนมาบอกว่าเขากับกลุ่มเพื่อนแขวะเรามาตลอดทางมาโรงเรียนเลยพูดจะท้าตบเราด้วย(เด็กผู้หญิงสมัยนั้นท้าตบคือปกติ) ตอนนั้นเราเห็นแค่พวกเพื่อนเขามองจิกตอนลงรถไม่ได้ยินเนื้อหาที่เขาพูดบนรถเลย แต่ลงรถมาก็ได้ยินว่าปากดีแค่นี้ เราก็เลยไปบอกเอ เอบอก"ไม่ต้องกลัวกูบอกพี่กูละมันไม่กล้ามาทำไรหรอก พี่กูจะช่วย"
และโรงเรียนมียักเรียนไม่ถึงพันเหลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเจอหน้ากันเดินผ่านสวนกันระหว่างเปลี่ยนวิชาเรียนเราโดนแซะโดนแขวะ เราแปลกใจมากว่าเอส่งยิ้มให้เขาแบบรุ่นน้องเคารพรุ่นพี่ ถึงฝั่งนั้นจะมองตาขวางใส่ อันนี้เรามาเอ๊ะใจทีหลังนะเมื่อทบทวนดีๆ
เป็นอย่างนั้นอยู่หลายวันสุดท้ายเราต้องมาหน้าชาเหมือนลากไปโดนตบจริงๆเพราะเห็นเอกับมอคุยกันแบบคนสนิทเฉยเลยต่อหน้าเรา ทั้งที่มันเพิ่งโทรมาบ่นเมื่อคืน เรื่องคือเพราะนางคืนดีกับพี่พีแล้ว เอไปขอโทษมอว่าเราอารมณ์ร้อน เอบอกว่าบอกมันแล้ว(มัน=คือเรา)ว่าหนูคิดมากไปเอง พี่อย่าไม่ชอบเอนะ (ที่รู้เพราะออกจากปากมันเองที่เล่าให้เพื่อนในกลุ่มเดียวกันฟัง) พี่มันก็ช่วยคุยให้เอกับมอสนิทกันส่วนเราคือโดนลอยแพเพราะต่อให้ไม่โดนท้าตบแต่โดนแขวะอยู่เรื่อย ตอนนั้นยอมรับว่าเหมือนหมาหัวเน่าโกรธด้วยว่าเพื่อนที่เราให้ใจพร้อมสู้เพื่อมันต่อให้ต้องมีเรื่องก็ไม่กลัว เรื่องนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ช่วยมันแต่นับเป็นเรื่องใหญ่ครั้งแรกที่โดนเปิดแผล ยอมรับว่ามึนและกลัวไปเลยที่จะออกหน้าให้ใคร
ถามว่าตอนนั้นยังอยู่กลุ่มเดียวกันไหมคือยังอยู่แต่ไม่สนิทใจและเหมือนเอจะไม่รู้ตัวไปมีเรื่องกับรุ่นพี่อีก คราวนี้มันออกตัวด่าเองแต่ต้องการคนซัพเลยมาบอกเราให้ช่วยโพสต์เฟสหน่อย บอกเพื่อนในกลุ่ทเพื่อนในกลุ่มก็ไปเม้นแต่เราไม่มันก็พูดว่าเราเองเลยในคาบสังคมว่าเวลาเพื่อนเดือดร้อนหวังพึ่งเพื่อนก็พึ่งไม่ได้ เป็นเพื่อนกันหรือป่าวเรื่องแค่นี้เองแล้วก็อีกมากมาย แต่คือเราเฉยเราเข็ดช่วยจนเดือดร้อนตอนนั้นเราแค่13-14 ถ้าช่วยมันอีกแล้วหวยออกว่าสุดท้ายมันไปคืนดีกันแล้ว รุ่นพี่กลุ่มนี้ไม่ยอมจบเราจะโดนอะไรบ้าง
นิสัยนี้ติดมายันโตเป็นอันว่าเราช่วยเพื่อนเหมือนเดิมแต่เลือกช่วยเป็นบางเรื่องเท่านั้น เพราะต่อให้ตอนนั้นยังเด็กแต่มันจำรสชาติได้แล้วไง รายละเอียดมันเยอะกว่านี้แต่เราเอาแค่เนื้อเรื่องใหญ่
อยากรู้ว่าชาวพันทิปเคยเจอเพื่อนนิสัยแบบนี้บ้างไหม รับมือยังไงกันบ้าง