รู้สึกเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า จะรับมือกับมันยังไงดีคะ?

ช่วงนี้เราผิดหวัง และเครียดในหลายๆเรื่องค่ะ
และคนรอบตัวก็เริ่มจะบอกเราว่าช่วงนี้เราไม่ปกตินอย่าอยู่คนเดียวนะ ถ้าว่างๆก็กลับบ้านไปหาไปคุยกับแม่บ้าง

เราก็มาสังเกตุตัวเองค่ะ สภาพเราแย่จริงๆ
น้ำหนักลดไป5โลแล้ว ในเวลาแค่2อาทิตย์
แต่เราก็เป็นคนที่น้ำหนักขึ้นๆลงๆง่ายอยู่แล้ว

แต่ที่เริ่มรู้สึกจริงๆคือกินข้าวไม่ลง ตื่นเช้ามีมีอาการเวียนหัวอาเจียน พอเย็นๆมืดๆจะมีอาการเพ้อบน
โลกโซเชี่ยว(ก็นิสัยผู้หญิงอ่ะเนาะ)
ร้องไห้คนเดียวในห้องทุกๆวันเลยค่ะ
ไม่ออกไปเจอเพื่อน ไม่อยากโทรคุยกับใคร
เพื่อนบอกมีไรระบายได้นะ เพราะเราเป็นคนไม่ชอบพูดเรื่องของตัวเองให้คนอื่นฟังค่ะ ก็จะเก็บๆไว้
แต่ในความรู้สึกเราคือ ที่ไม่เล่าเพราะไม่อยากให้ใคร
มารู้สึกสงสาร สมเพช เวทนาเราอ่าค่ะ
ยิ่งเป็นคนรู้จัก ยิ่งไม่อยากพูดเลย
( จะชอบคิดไปเอง กลัวคนอื่นรำคาญ)

ซึ่งเราก็รู้ตัวเราตลอดนะคะว่าเป็นแบบนี้
แต่มันแย่ขึ้นเรื่อยๆนอนหลับไม่สนิทซักคืน
บางวันก็ไม่นอนค่ะ แม่โทรมาเราก็ไม่รับสาย
กลัวจะร้องไห้แล้วจะทำให้ท่านไม่สบายใจ
แต่มีวันนึง เรารู้สึกอยากได้ยินเสียงแม่จริงๆ
เราก็รับสาย แค่ได้ยินเสียงแม่แค่นั้นเราก็น้ำตาไหลแล้วค่ะ แต่พยายามพูดแค่ อืมๆ งืม เพราะพยายามจะกลั้นเสียงไม่ให้สั่น แต่สุดท้าย แม่ก็รู้นิสัยเราดีที่สุด
ก็ทำให้ท่านไม่สบายใจอีกจนได้

บางทีรู้สึกแย่จริงๆนะคะเหมือนอึดอัด แต่ระบาย จะหันหน้าไปพูดกับใครก็ไม่ได้ ร่างกายก็แย่เข้าไปทุกวัน
ไม่รู้จะจัดการกับอาการและความคิดนี้ยังไง
เรารู้ตัวตลอดนะว่าเราเป็นอะไร แต่มันหยุดไม่ได้
เข้าใจถึงอารมณ์คนคิดสั้นคิดตื้นๆเลย
เราเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆค่ะ แต่ถึงจุดๆนึง
มันมักจะมีอารมณ์บางอย่างที่เราไม่สามารถอธิบายได้
แทรกเข้ามาในความคิดว่า เหนื่อยพอแล้ว
มีชีวิตถึงแค่นี้ดีกว่า นั่นคือเราว่าเราเริ่มกำลังป่วย
และควรหาวิธีจัดการกับมันได้แล้วค่ะ

ใครเคยมีความรู้สึกนี้และ มีวิธีเปลี่ยนความคิด ทัศนคติให้ดีขึ้น มาแชร์หน่อยนะคะ  กำลังแย่สุดๆจริงๆ
ต้องหันมาระบายกับใครไม่รู้ ไม่เคยรู้จักกันจริงๆ