เราเคยมีประสบการณ์ลี้ลับเรื่องนึงครั้งแรกและครั้งเดียวที่เจอแบบเต็มๆ เราจำประสบการณ์นี้ได้ไม่ลืมจนบัดนี้แม้จะผ่านไปนานแล้วค่ะ แต่อาจจะมีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆบางอย่างที่ลืมไปบ้างแล้วนะคะ
เล่าเลยนะคะ เรื่องนี้เกิดเมื่อสัก 6-7 ปี ที่แล้วอ่ะค่ะ เราทำงานที่บริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง สมัยนั้นออฟฟิสอยู่ซอยทองหล่อค่ะ แผนกเราเพื่อนๆพี่ๆแต่ละคนค่อนข้างไฟแรง เลยอยู่ทำโอทีกันหลายคน คืนนั้นพวกเรานัดกันว่าเสร็จงานแล้วจะไปกินข้าวต้มที่ปากซอยกันต่อก่อนกลับบ้าน
ตอนนั้นสักประมาณ 1 ทุ่ม งานเราและเพื่อนๆบางคนเสร็จแล้ว ก็นั่งเล่นรอเพื่อนๆที่ยังทำงานอยู่ นั่งไปนั่งมาไม่มีอะไรทำ เพื่อนเราคนนึงชื่อ เอ ก็ชวนเล่นผีเหรียญกันฆ่าเวลา พวกเรา 5 คนก็ตกลงทันทีเพราะไม่ค่อยกลัวผี กัน ยิ่งเรานี้ไม่เคยมีเซ้นส์นี้เลยอย่างมากก็แค่รู้สึกหวั่นๆตอนอยู่มืดๆคนเดียวนิดๆหน่อย เราก็คิดในใจว่า เอ้า เล่นก็ได้ ขำๆ ไม่มีจริงหรอกผีง่ะ เล่นไปงั้นดูสิว่าใครจะแกล้งเลื่อนเหรียญ
แล้วเอก็จัดแจงหากระดาษแผ่นใหญ่ๆมาวาดตารางเปนช่องๆเขียนอักษรในแต่ละช่องตามกรรมวิธีการเล่นผีถ้วยแก้วเราก็จำไม่ได้ เพราะเอบอกเคยเล่นอยู่บ่อยๆเลยทำเป็น พอตารางเสร็จพวกเราก็เริ่มเล่นเลย (รายละเอียดกรรมวิธีการเล่นการอธิษฐานตอนเริ่มเล่นเราจำไม่ได้นะคะ ขอข้ามไปที่จำได้น้า) พวกเราทั้ง5 ก็ใช้นิ้วแตะไปที่เหรียญเบาๆ เรางี้แตะแบบเกือบขอบเหรียญเลย
พอเริ่ม เราก็รู้สึกว่าเหรียญเลื่อนนิดๆ เพื่อนคนอื่นๆก็ดูงงๆ ส่วนเราก็พยายามมองตลอดว่าใครเลื่อนเหรียญ คิดอยู่ในใจตลอดว่าใครหว่าๆ จนเอถาม (วิญญานที่เข้าเหรียญ) ว่าชื่ออะไร เหรียญก็เลื่อนไปตามตัวอักษรต่างๆจนรวมกันสะกดได้ว่า "ทัด" (ขณะเหรียญเลื่อนเราก็พยายามจับผิดเพื่อนไปด้วย แต่จับไม่ได้เพราะแต่ละคนแตะเบาๆตรงขอบๆเหมือนเรา และเหรียญก็เลื่อนวนไปวนมาเร็วมากกว่าจะมาตกที่อักษรแต่ละตัว)
เพื่อนแต่ละคนก็ถามโน่นนี่ สรุปคร่าวๆนะคะ ถามว่า มาจากไหน เหรียญก็เลื่อนไปเรื่อยๆจะได้ความว่า อยู่ที่นี่ อยู่ตึกนี้ ชั้น... ซึ่งไม่ใช่ชั้นที่เราอยู่ อยู่มา..ปี (กี่ปีเราจำไม่ได้แต่มาถามยามทีหลังเขาบอกว่าปีนั้นตึกเพิ่งสร้างได้ปีนึงเอง) เปนผู้หญิง อายุ...(เราจำได้ว่า 40 กว่านะแต่ไม่รู้กว่าเท่าไหร่ นานแล้วอ่ะค่ะ)
พวกเราก็เลยเรียกเขาว่า "พี่ทัด" พี่เขาบอกว่าหิว เหงา ฯลฯ เอก็บอกว่าพรุ่งนี้ทุกคนจะทำบุญตักบาตรไปให้ ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวนะสำหรับเราตอนนั้นแค่หวั่นๆนิดๆสองจิตสองใจอยู่ว่าเชื่อหรือไม่เชื่อดี แล้วจู่ๆเพื่อนคนนึงดันมาถามพี่เขาว่า คิดว่าในนี้มีใครไม่เชื่อบ้าง? มีใครลบหลู่บ้าง? เราก็ตกใจนิดนึงว่าถามไมฟระ พอถามเสร็จเหรียญก็วนไปที่อักษรแต่ละตัวจนสะกดได้เป็นชื่อ "หนุ่ม" ซึ่งเปนชื่อเพื่อนเราที่เล่นด้วยกัน เรามองไปที่หนุ่มเห็นหนุ่มทำหน้าแปลกใจนิดนึง แล้วเหรียญก็วนไปอีกจะสะกดเปนชื่อเรา เราก็เห้ย ไรง่ะ แต่ก็ไม่คิดไรมาก เพราะคำถามอื่นๆก็เป็นคำถามทั่วๆไปและบรรยากาศการถามตอบไม่น่ากลัวเลย ถามโน่นนี่นิดหน่อย พอดีเพื่อนในแผนกคนอื่นทำงานเสร็จพอดีเลยเดินมาส่องๆดู เอเลยทำขั้นตอนพิธีจบการเล่นนี้ไปด้วยดี
พอเลิกเล่นแล้ว เราก็ถามทั้งกลุ่มว่าถามจริงแกล้งรึเปล่า? พวกมันก็บอกเปล่านะ แถมยังกลัวๆอยู่เหมือนกันที่เหรียญเลื่อนเอง พวกมันก็บอกพรุ่งนี้จะตักบาตรให้พี่เขาแต่เช้าด้วย ตอนนั้นเราก็เออไม่มีไร แต่แค่เอะใจเรื่องใครที่ลบหลู่นั้นล่ะ เราเลยถามหนุ่มว่า จิงมั้ย หนุ่มคิดไรตอนเล่น หนุ่มบอกคิดแบบเราเลยคือไม่ค่อยเชื่อ เราก็อืมๆ ในใจเราก็อือๆก็คงไม่จริงหรอกมั้ง แล้วก็ไปกินข้าวต้มกับกลุ่มต่อ
ผี .. ไม่เชื่อก็คงต้องเชื่อ!! --> เธอชื่อ "พี่ทัด"
เล่าเลยนะคะ เรื่องนี้เกิดเมื่อสัก 6-7 ปี ที่แล้วอ่ะค่ะ เราทำงานที่บริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง สมัยนั้นออฟฟิสอยู่ซอยทองหล่อค่ะ แผนกเราเพื่อนๆพี่ๆแต่ละคนค่อนข้างไฟแรง เลยอยู่ทำโอทีกันหลายคน คืนนั้นพวกเรานัดกันว่าเสร็จงานแล้วจะไปกินข้าวต้มที่ปากซอยกันต่อก่อนกลับบ้าน
ตอนนั้นสักประมาณ 1 ทุ่ม งานเราและเพื่อนๆบางคนเสร็จแล้ว ก็นั่งเล่นรอเพื่อนๆที่ยังทำงานอยู่ นั่งไปนั่งมาไม่มีอะไรทำ เพื่อนเราคนนึงชื่อ เอ ก็ชวนเล่นผีเหรียญกันฆ่าเวลา พวกเรา 5 คนก็ตกลงทันทีเพราะไม่ค่อยกลัวผี กัน ยิ่งเรานี้ไม่เคยมีเซ้นส์นี้เลยอย่างมากก็แค่รู้สึกหวั่นๆตอนอยู่มืดๆคนเดียวนิดๆหน่อย เราก็คิดในใจว่า เอ้า เล่นก็ได้ ขำๆ ไม่มีจริงหรอกผีง่ะ เล่นไปงั้นดูสิว่าใครจะแกล้งเลื่อนเหรียญ
แล้วเอก็จัดแจงหากระดาษแผ่นใหญ่ๆมาวาดตารางเปนช่องๆเขียนอักษรในแต่ละช่องตามกรรมวิธีการเล่นผีถ้วยแก้วเราก็จำไม่ได้ เพราะเอบอกเคยเล่นอยู่บ่อยๆเลยทำเป็น พอตารางเสร็จพวกเราก็เริ่มเล่นเลย (รายละเอียดกรรมวิธีการเล่นการอธิษฐานตอนเริ่มเล่นเราจำไม่ได้นะคะ ขอข้ามไปที่จำได้น้า) พวกเราทั้ง5 ก็ใช้นิ้วแตะไปที่เหรียญเบาๆ เรางี้แตะแบบเกือบขอบเหรียญเลย
พอเริ่ม เราก็รู้สึกว่าเหรียญเลื่อนนิดๆ เพื่อนคนอื่นๆก็ดูงงๆ ส่วนเราก็พยายามมองตลอดว่าใครเลื่อนเหรียญ คิดอยู่ในใจตลอดว่าใครหว่าๆ จนเอถาม (วิญญานที่เข้าเหรียญ) ว่าชื่ออะไร เหรียญก็เลื่อนไปตามตัวอักษรต่างๆจนรวมกันสะกดได้ว่า "ทัด" (ขณะเหรียญเลื่อนเราก็พยายามจับผิดเพื่อนไปด้วย แต่จับไม่ได้เพราะแต่ละคนแตะเบาๆตรงขอบๆเหมือนเรา และเหรียญก็เลื่อนวนไปวนมาเร็วมากกว่าจะมาตกที่อักษรแต่ละตัว)
เพื่อนแต่ละคนก็ถามโน่นนี่ สรุปคร่าวๆนะคะ ถามว่า มาจากไหน เหรียญก็เลื่อนไปเรื่อยๆจะได้ความว่า อยู่ที่นี่ อยู่ตึกนี้ ชั้น... ซึ่งไม่ใช่ชั้นที่เราอยู่ อยู่มา..ปี (กี่ปีเราจำไม่ได้แต่มาถามยามทีหลังเขาบอกว่าปีนั้นตึกเพิ่งสร้างได้ปีนึงเอง) เปนผู้หญิง อายุ...(เราจำได้ว่า 40 กว่านะแต่ไม่รู้กว่าเท่าไหร่ นานแล้วอ่ะค่ะ)
พวกเราก็เลยเรียกเขาว่า "พี่ทัด" พี่เขาบอกว่าหิว เหงา ฯลฯ เอก็บอกว่าพรุ่งนี้ทุกคนจะทำบุญตักบาตรไปให้ ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวนะสำหรับเราตอนนั้นแค่หวั่นๆนิดๆสองจิตสองใจอยู่ว่าเชื่อหรือไม่เชื่อดี แล้วจู่ๆเพื่อนคนนึงดันมาถามพี่เขาว่า คิดว่าในนี้มีใครไม่เชื่อบ้าง? มีใครลบหลู่บ้าง? เราก็ตกใจนิดนึงว่าถามไมฟระ พอถามเสร็จเหรียญก็วนไปที่อักษรแต่ละตัวจนสะกดได้เป็นชื่อ "หนุ่ม" ซึ่งเปนชื่อเพื่อนเราที่เล่นด้วยกัน เรามองไปที่หนุ่มเห็นหนุ่มทำหน้าแปลกใจนิดนึง แล้วเหรียญก็วนไปอีกจะสะกดเปนชื่อเรา เราก็เห้ย ไรง่ะ แต่ก็ไม่คิดไรมาก เพราะคำถามอื่นๆก็เป็นคำถามทั่วๆไปและบรรยากาศการถามตอบไม่น่ากลัวเลย ถามโน่นนี่นิดหน่อย พอดีเพื่อนในแผนกคนอื่นทำงานเสร็จพอดีเลยเดินมาส่องๆดู เอเลยทำขั้นตอนพิธีจบการเล่นนี้ไปด้วยดี
พอเลิกเล่นแล้ว เราก็ถามทั้งกลุ่มว่าถามจริงแกล้งรึเปล่า? พวกมันก็บอกเปล่านะ แถมยังกลัวๆอยู่เหมือนกันที่เหรียญเลื่อนเอง พวกมันก็บอกพรุ่งนี้จะตักบาตรให้พี่เขาแต่เช้าด้วย ตอนนั้นเราก็เออไม่มีไร แต่แค่เอะใจเรื่องใครที่ลบหลู่นั้นล่ะ เราเลยถามหนุ่มว่า จิงมั้ย หนุ่มคิดไรตอนเล่น หนุ่มบอกคิดแบบเราเลยคือไม่ค่อยเชื่อ เราก็อืมๆ ในใจเราก็อือๆก็คงไม่จริงหรอกมั้ง แล้วก็ไปกินข้าวต้มกับกลุ่มต่อ