สวัสดีครับชาวพันทิพย์^^
ผมชื่อ อ๊อฟ ครับ บ้านผมอยู่ที่อิสานแต่ดันติดโคต้ามาเรียนที่เมืองเหนือสะงั้น ทำไงได้ล่ะครับผมไม่ได้ไปสอบอะไรที่ไหนกับเพื่อนเขาเลย
อีกทั้งผมเรียนไม่ค่อยเก่งสะด้วยสิ อ.ที่โรงเรียนประกาศโคต้าที่มหาลัยนี้ มีผมกับไอ้เพื่อนสนิทยกมือขึ้นกัน2คนหันหลังกลับไปหาเพื่อนๆคุณคงจะรู้คำตอบดีนะครับฮ่าๆ คงจะเป็นโชคชะตาหรือชะตากรรมที่ได้มาเรียนที่นี่แต่ผมคิดว่ามันก็น่าจะดีนะ เมืองเหนือ สาวเหนือ บรรยากาศเย็นสบาย ท่ามกลางภูเขาล้อมรอบมหาลัยคือผมขอคิดบวกเข้าไว้ก่อนละกัน โอเคมาถึงตอนวันรายงานตัวลงจากรถทัวร์ปุ๊บผมกับเพื่อนยืนสตั้นกันอยู่หน้ามอกันชั่วขณะ (เห็นแต่ป้ายกับป่าแล้วอาคารเรียนมันอยู่ตรงไหนวะ..?) เลยเดินไปถามป้อมยามที่อยู่หน้ามอ ยามบอก"อ่อต้องนั่งรถเข้าไปอีกประมาณ 4 กิโลนะ" หา!! ตายล่ะหว่านี่กูต้องเดินเข้าไปอีก 4 กิโลเลยหรอเนี่ย ผมอุทานออกมา ยามหัวเราะอย่างพอใจ มีรถเมย์สีม่วงให้บริการฟรีอยู่น้องเดินเข้าไปข้างในที่จอดรถนะ เอิ่ม..บอกให้มันจบสิยามโถ่ถัง..
มาถึงตอนขึ้นรถเมย์มาลงจุดรายงานตัวเขาบอกที่นี่เวียง รับชุดลงทะเบียนโน่นนี่นั้นเสร็จ รายการต่อไปหาหอพัก ใบเสร็จบอก มพ.15 ไอ้เราก็นึกว่าหอพักมันอยู่ข้างเวียงนี่แหละสบายใจละกู...พอไปถามรุ่นพี่ พี่ครับหอ มพ.15 อยู่ตึกไหนครับ คำตอบที่ได้ "อ่ออยู่บนนู้นน่ะน้อง" นิ้วที่เธอชี้มันตรงข้ามกับสิ่งที่ผมคิดสะเหลือเกิน นางชี้ขึ้นไปบนภูเขา คิดในใจอะไรวะเนี่ย....ไม่เป็นไร(ท่ามกลางธรรมชาติ)คิดบวกเข้าไว้... แล้วบอกให้ผมกับเพื่อนเดินขึ้นไปทางนี้ก็ได้ ทางนี้ก็ได้นั้นมันเป็นทางขึ้นไปหอผู้หญิงซึ่งเขาห้ามผู้ชายเข้าหรือเดินผ่าน เธออาจจะเเกล้งหรือคงคงจะหวังดีไม่ให้เดินไปไกลก็ได้ แล้วผมกับเพื่อนก็เดินไป ผ่านไปเจอหอ หอนึงซึ่งนางกำลังซักผ้าอยู่ มองหน้าพวกผม 2 คนทำหน้างงแล้วอมยิ้ม โอเคพวกผมก็ยิ้มตอบให้ยกมือทักทายสะด้วยเจ๋งมั้ยล่ะ เดินไปอีกสักครู่ เจออาจารย์พี่คุมหอถามมาว่า เอ้า..มาอะไรกัน ตอบอย่างสบายใจกัน2คน มาหาหอครับ มาใหม่หรอถามมาอีก ตอบครับแล้วแกก็หัวเราะเบาๆ จึงเดินต่อไปท่ามกลางสายตาของสาวๆและรุ่นพี่ท่าทีมองพวกผมแปลกๆ ผมก็สงสัยเลยคุยกับเพื่อนมองไรกันวะแล้วแถวนี้ทำไมมีแต่ผู้หญิงวะ พอถึงหอห้องอยู่รวมกัน4คนเป็นเตียง2ชั้น มีห้องน้ำ1ห้อง ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น หน้าหนาวนี่อาบที่ปากสั่นสะบั้นแหลกและต่างคณะก็โอเคทำความรู้จักกันเรียบร้อย พอตอนเย็นมีการประชุมหอรวมน้องใหม่ที่เข้าหอ อาจารย์พี่คุมหอ เอ้าคนที่เจอเมื่อตอนหาหอนี่นา พอประชุมพูดคุยกันแกก็พูดขึ้นมาเลยว่าวันนี้มีสมาชิกเราไปทัวร์หอหญิงมาเเล้วนะเอ้าโชว์ตัวหน่อย ซึ่งผมคงไม่ต้องสงสัยว่าใคร
ละกูบุกเรียงมาตั้งแต่หอเเรกยันหอสุดท้ายเลย บอกมาอีกพวกคุณ2เป็นเด็กใหม่ผู้โชคดีนะที่ได้ไปหอสาวๆตั้งแต่แรกเข้ามา โดนล้อเลยมั้ยล่ะ ฮ่าๆ แต่ก็เอาเถอะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป เรื่องนี้ผ่านมา3ปีละครับ ผมก็มีเรื่องมาเล่าพอเท่านี้ก่อนล่ะครับไว้วันหลังว่างจะมาเล่าภาษาเหนือVSอิสานกัน สวัสดีครับ^^...
น้องใหม่ มหาลัยดอย
ผมชื่อ อ๊อฟ ครับ บ้านผมอยู่ที่อิสานแต่ดันติดโคต้ามาเรียนที่เมืองเหนือสะงั้น ทำไงได้ล่ะครับผมไม่ได้ไปสอบอะไรที่ไหนกับเพื่อนเขาเลย
อีกทั้งผมเรียนไม่ค่อยเก่งสะด้วยสิ อ.ที่โรงเรียนประกาศโคต้าที่มหาลัยนี้ มีผมกับไอ้เพื่อนสนิทยกมือขึ้นกัน2คนหันหลังกลับไปหาเพื่อนๆคุณคงจะรู้คำตอบดีนะครับฮ่าๆ คงจะเป็นโชคชะตาหรือชะตากรรมที่ได้มาเรียนที่นี่แต่ผมคิดว่ามันก็น่าจะดีนะ เมืองเหนือ สาวเหนือ บรรยากาศเย็นสบาย ท่ามกลางภูเขาล้อมรอบมหาลัยคือผมขอคิดบวกเข้าไว้ก่อนละกัน โอเคมาถึงตอนวันรายงานตัวลงจากรถทัวร์ปุ๊บผมกับเพื่อนยืนสตั้นกันอยู่หน้ามอกันชั่วขณะ (เห็นแต่ป้ายกับป่าแล้วอาคารเรียนมันอยู่ตรงไหนวะ..?) เลยเดินไปถามป้อมยามที่อยู่หน้ามอ ยามบอก"อ่อต้องนั่งรถเข้าไปอีกประมาณ 4 กิโลนะ" หา!! ตายล่ะหว่านี่กูต้องเดินเข้าไปอีก 4 กิโลเลยหรอเนี่ย ผมอุทานออกมา ยามหัวเราะอย่างพอใจ มีรถเมย์สีม่วงให้บริการฟรีอยู่น้องเดินเข้าไปข้างในที่จอดรถนะ เอิ่ม..บอกให้มันจบสิยามโถ่ถัง..
มาถึงตอนขึ้นรถเมย์มาลงจุดรายงานตัวเขาบอกที่นี่เวียง รับชุดลงทะเบียนโน่นนี่นั้นเสร็จ รายการต่อไปหาหอพัก ใบเสร็จบอก มพ.15 ไอ้เราก็นึกว่าหอพักมันอยู่ข้างเวียงนี่แหละสบายใจละกู...พอไปถามรุ่นพี่ พี่ครับหอ มพ.15 อยู่ตึกไหนครับ คำตอบที่ได้ "อ่ออยู่บนนู้นน่ะน้อง" นิ้วที่เธอชี้มันตรงข้ามกับสิ่งที่ผมคิดสะเหลือเกิน นางชี้ขึ้นไปบนภูเขา คิดในใจอะไรวะเนี่ย....ไม่เป็นไร(ท่ามกลางธรรมชาติ)คิดบวกเข้าไว้... แล้วบอกให้ผมกับเพื่อนเดินขึ้นไปทางนี้ก็ได้ ทางนี้ก็ได้นั้นมันเป็นทางขึ้นไปหอผู้หญิงซึ่งเขาห้ามผู้ชายเข้าหรือเดินผ่าน เธออาจจะเเกล้งหรือคงคงจะหวังดีไม่ให้เดินไปไกลก็ได้ แล้วผมกับเพื่อนก็เดินไป ผ่านไปเจอหอ หอนึงซึ่งนางกำลังซักผ้าอยู่ มองหน้าพวกผม 2 คนทำหน้างงแล้วอมยิ้ม โอเคพวกผมก็ยิ้มตอบให้ยกมือทักทายสะด้วยเจ๋งมั้ยล่ะ เดินไปอีกสักครู่ เจออาจารย์พี่คุมหอถามมาว่า เอ้า..มาอะไรกัน ตอบอย่างสบายใจกัน2คน มาหาหอครับ มาใหม่หรอถามมาอีก ตอบครับแล้วแกก็หัวเราะเบาๆ จึงเดินต่อไปท่ามกลางสายตาของสาวๆและรุ่นพี่ท่าทีมองพวกผมแปลกๆ ผมก็สงสัยเลยคุยกับเพื่อนมองไรกันวะแล้วแถวนี้ทำไมมีแต่ผู้หญิงวะ พอถึงหอห้องอยู่รวมกัน4คนเป็นเตียง2ชั้น มีห้องน้ำ1ห้อง ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น หน้าหนาวนี่อาบที่ปากสั่นสะบั้นแหลกและต่างคณะก็โอเคทำความรู้จักกันเรียบร้อย พอตอนเย็นมีการประชุมหอรวมน้องใหม่ที่เข้าหอ อาจารย์พี่คุมหอ เอ้าคนที่เจอเมื่อตอนหาหอนี่นา พอประชุมพูดคุยกันแกก็พูดขึ้นมาเลยว่าวันนี้มีสมาชิกเราไปทัวร์หอหญิงมาเเล้วนะเอ้าโชว์ตัวหน่อย ซึ่งผมคงไม่ต้องสงสัยว่าใคร