บทเพลงแห่งสายเคเบิลใยแก้ว

นี่คือบทเพลงแห่งสายเคเบิลใยแก้ว

พวกมันทำหน้าที่ส่งต่อความรู้สึก

แต่ไม่อาจบอกเล่าแม้เสี้ยวของความจริง



สายเคเบิลใยแก้วหลงรักสัญญาณไวเลส

นอกจากเธอจะเป็นคนทันสมัย

เธอยังคมคายไฉไลไม่เชื่องช้า

ปัญหามีอยู่ว่าเธอไร้ตัวตน



โลกของเคเบิลใยแก้วกับสัญญาณไวเลส
แม้จะใบเดียวกัน
แต่ก็พูดไม่เหมือนกัน

และถึงแม้จะพูดเรื่องเดียวกัน

แต่สำเนียงก็ต่างกัน



ความทุกข์ของเคเบิลใยแก้วหนักหนากว่าอัลคิลิสแบกภูเขาเอลฟ์

พวกมันทำหน้าที่ส่งต่อข้อมูลมากมาย

แต่สุดท้ายเมื่อมันอยากจะส่งแม้สักข้อความไปหาสัญญาณไวเลส
มันกลับทำไม่ได้



มันไม่สามารถโทรศัพท์ 
หรือถ้าโทรได้ สัญญาณก็จะไปไม่ถึง

มันไม่สามารถส่งข้อความ 
หรือถึงส่งได้
ข้อความนั้นก็จะสูญหายไปในหลุมเวลาที่หมุนอย่างรวดเร็ว



สายเคเบิลใยแก้วได้แต่เฝ้ารอบางเวลาของความอลหม่าน

บางเวลาที่บางคืนในเมืองใหญ่ไม่เป็นไปตามกลไกของระบบ

เมื่อนั้นมันจะได้พบกับภาพอดีตของเธอในบางช่องสัญญาณโปรแกรม



ยามที่มันได้พบกับเธอตรงหน้า

แม้มันรู้ว่าจะพูดคุยกับเธอได้ 
แม้มันรู้ว่าสิ่งที่เห็นคือตัวตนของเธอจริงๆ

แต่มันก็รู้ว่ากว่าเสียงพูดนั้นจะดังไปถึง


..สุดท้ายก็คงจะสายเกินไปแล้ว