รัก หรือ ผูกพันธ์ ???? & เลิกหรือไม่เลิก???

สวัสดีน๊า ทุกคน เรามีเรื่องที่เรายังเลือกไม่ได้เลย นี้เป็นกระทู้เเรกของเรานะ เรื่องมันก็มีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมา 2 ปีแล้ว แฟนเราเป็นคนที่ไม่เหมือนชาวบ้านเขา เป็นคนปากแข็ง ไม่แสดงออก อะไรทั้งสิ้น แม้แต่คำว่ารักเคยบอกเราอยู่ประาณสามครั้ง ในช่วงแรกที่รักกัน ช่วงแรกที่คบกันอะไรๆมันก็ดีหมด เกลือยังหวาน!!! เราสองคนมีจุดเริ่มต้นมาจากคำว่าเพื่อน แลัวพัฒนามาเป็นแฟน แต่เราสองคนไม่ได้บอกนะว่าคบกันแต่ความรู้สึกมันคลิ๊กกันน่ะ หรือพูดง่ายๆว่ารู้สึกเหมือนกัน เราคบกันมาตั้งแต่ ม. 6 จะขึ้นปี 1 ตอนนี้ก็เป็นเวลา 2ปีจะเข้า2เดือนเรานะตั้งแต่เขาเคยบอกว่ารักเราก็ไม่เคยถามอีกเลยจนถึงทุกวันนี้ ช่วงแรกเขาจะโทรหาบ่อยมากบอกคิดถึงทุกวัน เราไม่เคยห่างกันกันเลย ก่อนปิดเทอมขึ้นปีสองเขาบอกกับเราว่าถ้าเปิดเทอมเราคงได้คงกันน้อยลงนะเพราะปีสองมันก็เรียนยากขึ้น จากที่เราเคยคุยกันวันละชั่วโมงสองชั่วโมงมันเหลือแค่วันละครั้ง. ครั้งไม่เกิน5นาที ตอนแรกเราไม่ชิน ช่วงแรกเขาโทรหาเราเหมือนเดิม แต่พอไปๆมาๆเราต้องเป็นฝ่ายโทรหาเขาจะถึงทุกวันนี้แหล่ะ ช่วงที่คบกันแรกๆเขาจะมาหาเราเกือนทุกอาทิตย์. หรือไม่ก็เดือนละครั้ง แต่ตอนนี้เราต้องเป็นฝ่ายไปหา แต่เวลาเราไปหาอะไรก็ปกติทุกอย่าง เขาก็ทำเหมือนเราเป็นแฟนกันปกติ ไปกินข้าว ไปซื้อของ ไปเดินเล่น ไปถ่ายรูปเล่น (แฟนเราชอบถ่ายภาพ) บ้างครั้งออกไปถ่ายภาพข้างนอกด้วยกันตอนเที่ยงคืนก็มี แฟนเราช่วงแรกจะตามใจ ง้อ. ใส่ใจ สนใจ ห่วง. แคร์ ทุกอย่าง บ้างครั้งง้อเราจนเขาร้องไห้เอง แต่ทุกวันนี้กลับกัน. งอนเองหายเอง ตอนแรกเราไม่ก็ชินทุกวันนี้ชินแล้ว555 แล้วก็ไม่ค่อยงอนจะงอนบ้างในเรื่องที่สมควรงอน เช่น ช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมาเขาเรียนอิง เขาไม่มีเวลาอ่านหนังสือแล้วต้องแปลอิงให้เสร็จภายในวันสอบ เราเลยช่วย แต่ก่อนหน้านั้นเราบอกเค้าว่าเราอยากไปเที่ยววัดไปไหว้พระ. เค้าเลยบอกว่าสอบเสร็จจะพาไป. อยู่ดีๆวันนั้นเขาเลยบอกว่าถ้าแปลอิงเสร็จสอบเสร็จอยากไปไหนจะพาไป แต่เราก็เฉยๆนะเพราะคิดไม่ออกว่าอยากไปไหน จนสอบเสร็จเราก็คิดไม่ออก เราเลยบอกว่าพาไปโลตัสหน่อย คำตอบที่ได้ไม่ไป เราเลยบอกว่างั้นเราไปเองนะ เขยเลยบอกว่าเองโทรศัพท์ไปด้วย(เราไม่ค่อยติดโทรศัพท์) เราเลยบอกว่าเอาไม่ทำไมไปแปปเดียว เขาบอกว่าให้เอาไปแล้วห้ามกลับมาเกิน. 18.30 เพราะตอนนั้น 17.30 เราเลยบอกว่า อืม แล้วเราก็ไปเอง พอไปปุ๊บเจอตำตรวจดักแต่เรายูเทิร์นกลับก่อนเลยไม่โดนจับเพราะเรานึกขึ้นไม่ว่าลืมใบขับขี่ เลยต้องกลับไปเอา พอกลับไปถึง เขาก็บอกว่าไม่ต้องไปเลย เเต่เราจะไปซืมุดมาไว้ไปเรียนเราต้องไป เราเลยงอนเลย แต่เขาก็มาง้อเรานะ แต่งอนแบบ. บอกว่าจะพาไปกินข้าวเราก็คิดว่าจะไปกินข้าวจริงเพราะแฟนเราคำไหนคำนั้นเราก็ไปแต่ว่าที่จริงแล้วเขาขับรถผ่านร้านข้าวแล้วก็พาไปโลตัสแทน. นี้แหละที่เรางอนแบบสมควรงอน แต่ว่ากว่าที่เราสองคนจะมาถึงวันนี้ได้เราผ่านอะไรมาเยอะ เขาบอกเลิกเราประมาณ สามครั้ง แต่เราไม่เลิกเพราะอยู่ดีๆก็มาบอกทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ไม่ใช่เขามีคนใหม่แต่เขาบอกว่าเขารักอิสระ ชอบอยู่กับเพื่อนมากกว่าเราเลยถามว่า.เรายังให้เวลาเธอไม่พออีกหรอ เรียนก็คนละที่ โทรหาวันละครั้งครั้งไม่เกิน5นาทีเราไม่ได้ก้าวก่าวเวลาของเธอเลย เขาก็ไม่พูด เราก็ไม่ได้เลิกกัน ตั้งครั้งนั้นมาก็ไม่เคยพูดเรื่องเลิกเลย เราอะเปลี่ยนทุกอย่างนะ นิสัย การพูดใจ. ไม่งอนบ่อย อีกอย่างเราเป็นคนรักเดียวใจเดียว มีคนเข้ามาบ้างแต่เราไม่คุยเรามีแฟนแล้ว แต่แฟนเราอ่ะเป็นคนที่ไม่เหมือนชาวบ้าน ไม่ชอบตอบเฟสไม่ตอบไลน์ เราก็อึดอัด แต่เราคบกันมาสองปีแล้วมันเลยต้องอดทน บ้างโทรหาไม่รับโทรกลับไม่มี ไม่มีเลยแหล่ะ เราเลยไม่รู้ว่าทำแบบนี้มันคือรักหรือผูกพันธ์ ทำไมถึงถามแบบนั้นก็เพราะว่าเวลาเราเจอกันอยู่ด้วยกันเราก็เหมือนคู่รักทั่วๆไปนั้นแหล่ะ แต่พอห่างกันก็เป็นแบบนี้ มันก้ำกึ่งระว่างอยากเลิกกับไม่อยากเลิกน่ะ
ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่าน ^^