เกิดมาเป็นคนพิการมันผิดมั้ยครับ
เอาเป็นว่าผมเข้าเรื่องเลยนะครับต้องย้อนไปตอนวันที่ผมเกิด
ตอนที่ผมเกิดผมหนัก 4.6 กิโล ซึ่งตัวใหญ่มาก แม่ผมบอกให้หมอผ่านะ แต่เขาไม่ผ่า(เพราะเหตุผลที่ว่าเขารับคลอดเยอะมาตอนนั้น)
แล้วด้วยที่ผมตัวใหญ่ ตอนคลอดหัวผมออกมาแล้ว แต่ติดไหล่ หมอมันเลยบอกว่าถ้าไม่รีบเอาออกจะตายทั้งแม่ทั้งผมหมอมันเลยตัดสินใจ
หักไหล่ขวาผม ครับฟังไม่ผิดหักไหล้ผม เพื่อให้ผมออกมาได้ ผมอยู่ในตู้อบ1เดือน แม่ผมก็เอาเรื่อง โดยให้จ่ายค่าเลี้ยงดู เอาเป็นว่าข้ามตอนนี้ไปเลยนะครับ
เพราะผมก็ไม่ได้ติดใจอะรัย ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ตอนนี้ผมอายุ20แล้ว ผมทำทุกอย่างได้เหมือนคนอื่นนะ ขับรถยนต์ มอไซได้เหมือนคนอื่นเลย
แต่มันก็มีบางอย่างที่ทำไม่ได้เช่นอะรัยที่ทำ2มือ เพราะ แขนข้างที่โดนหัก มันใช้งานได้แค่30-50เปอเซนเอง คือผมก็อยากเรียนไปด้วยทำงานหาประสบการณ์ไปด้วย
เพราะส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างนอกกรอบ ในเรื่องความคิด เพราะไม่อยากเดินตามรอยใคร เพื่อนๆเชื่อมั้ย แค่งานง่ายๆอย่าง ยาม เด็กเสริฟ คนล้างจาน เขายังไม่รับเลย คือ เจ็บปวดสุด ๆ
จะออกนอกบ้านก็ต้องใส่เสื้อแขนยาวเพื่อไม่อยากให้ใครเห็น เหมือนเป็นปมในใจ ผมเคยมีแฟนนะ แต่เขาก็ทิ้งผมไป คงเพราะผมไม่เหมือนใครละมั้ง
อยากคบกับใครชอบใคร ก็ไม่กล้าไปคุย เพราะ ไม่รู้จะบอกเขายังไงว่า เราเป็นอะรัย เพราะผมดกลัวคำตอบมาก จนตอนนี้ อยากออกมาพูด ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่ออะเน่าะ เคยไปหาหมอเรื่องผ่าตัดนะ คือตอนนั้น ที่ผมเกิดมันปี37 คงรักษาไม่ได้ จนตอนนี้มันรักษาได้แล้วแต่มันก็สายไปซะแล้ว
ร่างกายผมโตเต็มที่แล้วรักษาไม่ได้เลย เฮ้อออ เดี่ยวมาต่อนะ มีคำพูดเยอะมาก ที่อยากพูดแต่ตอนนี้ยังพูดไม่ออก รอพาส2นะ พูดวนไปวนมา ขอโทดด้วยครับเอาตรงๆนะครับ ผมเกลียดมากเลย ที่ทุกคนมองผมเป็นคนพิการ ผมคือคนปกติ ผมไม่เคยคิดอยากได้ ของอะไรต่างๆนาๆ จากความเป็นแบบนี้เลย ผมอยากเป็นคนปกติที่เหมือนคนอื่นในสังคมแค่นั้นเอง (เออรูปโปรไฟล์ไม่เกี่ยวกันนะ)
นี่รูปผมเอง ขอเบลอนะ เพราะอายตัวเอง
http://upload.siamza.com/2200094
เกิดมาเป็นคนพิการมันผิดมั้ยครับ
เอาเป็นว่าผมเข้าเรื่องเลยนะครับต้องย้อนไปตอนวันที่ผมเกิด
ตอนที่ผมเกิดผมหนัก 4.6 กิโล ซึ่งตัวใหญ่มาก แม่ผมบอกให้หมอผ่านะ แต่เขาไม่ผ่า(เพราะเหตุผลที่ว่าเขารับคลอดเยอะมาตอนนั้น)
แล้วด้วยที่ผมตัวใหญ่ ตอนคลอดหัวผมออกมาแล้ว แต่ติดไหล่ หมอมันเลยบอกว่าถ้าไม่รีบเอาออกจะตายทั้งแม่ทั้งผมหมอมันเลยตัดสินใจ
หักไหล่ขวาผม ครับฟังไม่ผิดหักไหล้ผม เพื่อให้ผมออกมาได้ ผมอยู่ในตู้อบ1เดือน แม่ผมก็เอาเรื่อง โดยให้จ่ายค่าเลี้ยงดู เอาเป็นว่าข้ามตอนนี้ไปเลยนะครับ
เพราะผมก็ไม่ได้ติดใจอะรัย ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ตอนนี้ผมอายุ20แล้ว ผมทำทุกอย่างได้เหมือนคนอื่นนะ ขับรถยนต์ มอไซได้เหมือนคนอื่นเลย
แต่มันก็มีบางอย่างที่ทำไม่ได้เช่นอะรัยที่ทำ2มือ เพราะ แขนข้างที่โดนหัก มันใช้งานได้แค่30-50เปอเซนเอง คือผมก็อยากเรียนไปด้วยทำงานหาประสบการณ์ไปด้วย
เพราะส่วนตัวเป็นคนค่อนข้างนอกกรอบ ในเรื่องความคิด เพราะไม่อยากเดินตามรอยใคร เพื่อนๆเชื่อมั้ย แค่งานง่ายๆอย่าง ยาม เด็กเสริฟ คนล้างจาน เขายังไม่รับเลย คือ เจ็บปวดสุด ๆ
จะออกนอกบ้านก็ต้องใส่เสื้อแขนยาวเพื่อไม่อยากให้ใครเห็น เหมือนเป็นปมในใจ ผมเคยมีแฟนนะ แต่เขาก็ทิ้งผมไป คงเพราะผมไม่เหมือนใครละมั้ง
อยากคบกับใครชอบใคร ก็ไม่กล้าไปคุย เพราะ ไม่รู้จะบอกเขายังไงว่า เราเป็นอะรัย เพราะผมดกลัวคำตอบมาก จนตอนนี้ อยากออกมาพูด ทั้งเรื่องงาน เรื่องความรัก
ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่ออะเน่าะ เคยไปหาหมอเรื่องผ่าตัดนะ คือตอนนั้น ที่ผมเกิดมันปี37 คงรักษาไม่ได้ จนตอนนี้มันรักษาได้แล้วแต่มันก็สายไปซะแล้ว
ร่างกายผมโตเต็มที่แล้วรักษาไม่ได้เลย เฮ้อออ เดี่ยวมาต่อนะ มีคำพูดเยอะมาก ที่อยากพูดแต่ตอนนี้ยังพูดไม่ออก รอพาส2นะ พูดวนไปวนมา ขอโทดด้วยครับเอาตรงๆนะครับ ผมเกลียดมากเลย ที่ทุกคนมองผมเป็นคนพิการ ผมคือคนปกติ ผมไม่เคยคิดอยากได้ ของอะไรต่างๆนาๆ จากความเป็นแบบนี้เลย ผมอยากเป็นคนปกติที่เหมือนคนอื่นในสังคมแค่นั้นเอง (เออรูปโปรไฟล์ไม่เกี่ยวกันนะ)
นี่รูปผมเอง ขอเบลอนะ เพราะอายตัวเอง
http://upload.siamza.com/2200094