....ความรัก...ที่จบลงด้วยการ"เลิกกัน" คงยากที่จะเก็บเกี่ยวเรื่องราวดีๆระหว่างกันไว้...แต่เราคิดว่า....ถึงจะเลิกเป็นแฟนกันแล้ว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม...ต่างฝ่ายก็ต่างจดจำเรื่องราวดีๆต่อกันได้ รวมไปถึงเรื่องที่เราเข้าใจและรู้ใจเค้ามากที่สุด...เหมือนกับที่เราเจอมา....ทำเอาน้ำตาร่วงกันเลยทีเดียว
...เริ่มเรื่องเลยละกันนะครับ คือเรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ปี1 แล้วเลิกกันตอนปี2เทอม1 รวมเวลาก็ปีกว่าๆ แต่มันเป็นปีกว่าๆที่โคตรจะมีความสุข ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆแล้วตอนเลิกกันก็จบลงแบบไม่ค่อยจะดี เพราะความเข้าใจผิดของทั้งสองคนที่เคลียร์กันไม่ได้ เลยขอ"หยุด"อยู่แค่นั้น เพื่อรักษาสถานภาพความเป็น"เพื่อน"ที่เหลือไว้ เรากับแฟนเรียนที่เดียวกัน คนละคณะ แต่ก็กลายมาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เพราะเราอยู่หอในด้วยกัน เป็นรูมเมทกัน แฟนเค้าจดจำรายละเอียดของเราได้หมด ว่าเราชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร ชอบแป้งทาตัวกลิ่นไหน น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นอะไร ทุกสิ่งทุกอย่างบางที่เรายังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบแบบนั้น แต่เค้ารู้และจำได้ดี
...ตอนที่เลิกกัน เราสองคนย้ายมาอยู่หอนอกกันแล้ว เราเองก็ย้ายไปอยู่ห้องน้องรหัส ซึ่งอยู่หอตึกเดียวกับแฟนเก่า พูดง่ายๆว่าห้องเยื้องๆกัน ไม่ได้ไกลกันเลย แต่เพื่อความสบายใจ แยกกันอยู่ดีกว่า พอแยกกันอยู่ อะไรๆเราก็ต้องทำเอง เราเอาผ้าไปส่งซักร้านประจำ ซึ่งปกติจะเป็นแฟนเราที่เอาผ้าไปส่ง แต่นี่เราเอาไปส่ง เจ้าของร้านก็ไม่คุ้นหน้าเรา เพราะเราไม่เคยไปร้านซักรีดเลย พอถึงวันไปรับผ้า เราก็เอามาใส่ แต่...กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม กลิ่นน้ำยารีดผ้า มันไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย มันฉุนมาก เราใส่ไม่ได้ แต่ก็ต้องทนใส่ ไปกินข้าวตอนเย็นกับเพื่อนๆในกลุ่ม เราก็ต้องเจอแฟนเก่า แน่นอนเค้ารู้ว่ากลิ่นเสื้อผ้ามันไม่ใช่ แต่เค้าก็ไม่พูดอะไร พอมาอีกอาทิตย์นึง เราเอาผ้าไปส่ง เขียนชื่อเจ้าของผ้า พี่เจ้าของร้านเห็นชื่อเราแล้วก็มองหน้าเรา ซักพักก็ออกไปนอกร้าน แล้วก็กลับมาพร้อมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นที่เราคุ้นเคย พี่เจ้าของร้านบอกเราว่า "น้องนิกเค้าบอกไว้ว่าถ้าน้องเอิร์ตเอาผ้ามาส่งซัก ให้ใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นนี้ คราวที่แล้วพี่ขอโทษนะคะพี่ไม่รู้ เคยเห็นแต่น้องนิกเอาผ้ามาส่งเอง" เราได้ยินที่พี่ร้านซักรีดพูด ก็จุกๆอ่ะ จะร้องไห้ น้ำตาซึม นี่คือเรื่องนึงที่แฟนเก่าทำให้เราประทับใจ
อีกเรื่องนึงละกันครับ...เรื่องข้าวเหนียวร้านประจำ ตอนเป็นแฟนกัน เราชอบไปเดินตลาดนัด แล้วเราสองคนจะมีร้านข้าวเหนียวปลาทอดร้านประจำของเรา แต่พอเราเลิกกัน เราก็ต้องไปคนเดียวครับ เราไปซื้อวันแรก ด้วยความที่ไม่เคยรู้ว่าแต่ก่อน เคยกินปลาอะไร เพราะแฟนจะเป็นคนเลือกให้ คือที่ร้านเค้าจะมีทอดแบบมีก้างแล้วก็แบบไร้ก้าง เราไปซื้อครั้งแรก ได้แบบมีก้างมาเพียบเลย ต้องมาคอยแกะออก(ปกติถ้าซื้อแบบมีก้างมาแฟนแกะก้างให้)...วันนั้นเราไปซื้อคนเดียวเหมือนเดิม กำลังเลือกๆอยู่ แฟนเก่าก็มายืนข้างๆแล้วหยิบที่คีบไปจากมือเรา แล้วก็บอกว่า "เลือกไม่ดีเดี๋ยวก็เจอแต่ก้างหรอก มานิกเลือกให้" แล้วเค้าก็ก้มหน้าก้มตาเลือกปลาทอดให้เรา พร้อมกับจ่ายเงินให้เราเสร็จเรียบร้อย เรารับถุงข้าวเหนียวปลามา ยังไม่ทันพูดอะไร เค้าก็เดินไปแล้ว วันนั้นเรานั่งกินข้าวเหนียวปลาทั้งน้ำตา(ไม่ได้เว่อร์แต่เป็นจริงๆ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรากับแฟน ช-ช นะครับ
@@มาแชร์เรื่องประทับใจของ"แฟนเก่า"กันครับ^^@@
...เริ่มเรื่องเลยละกันนะครับ คือเรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ปี1 แล้วเลิกกันตอนปี2เทอม1 รวมเวลาก็ปีกว่าๆ แต่มันเป็นปีกว่าๆที่โคตรจะมีความสุข ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆแล้วตอนเลิกกันก็จบลงแบบไม่ค่อยจะดี เพราะความเข้าใจผิดของทั้งสองคนที่เคลียร์กันไม่ได้ เลยขอ"หยุด"อยู่แค่นั้น เพื่อรักษาสถานภาพความเป็น"เพื่อน"ที่เหลือไว้ เรากับแฟนเรียนที่เดียวกัน คนละคณะ แต่ก็กลายมาเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เพราะเราอยู่หอในด้วยกัน เป็นรูมเมทกัน แฟนเค้าจดจำรายละเอียดของเราได้หมด ว่าเราชอบกินอะไร ไม่ชอบกินอะไร ชอบแป้งทาตัวกลิ่นไหน น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นอะไร ทุกสิ่งทุกอย่างบางที่เรายังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบแบบนั้น แต่เค้ารู้และจำได้ดี
...ตอนที่เลิกกัน เราสองคนย้ายมาอยู่หอนอกกันแล้ว เราเองก็ย้ายไปอยู่ห้องน้องรหัส ซึ่งอยู่หอตึกเดียวกับแฟนเก่า พูดง่ายๆว่าห้องเยื้องๆกัน ไม่ได้ไกลกันเลย แต่เพื่อความสบายใจ แยกกันอยู่ดีกว่า พอแยกกันอยู่ อะไรๆเราก็ต้องทำเอง เราเอาผ้าไปส่งซักร้านประจำ ซึ่งปกติจะเป็นแฟนเราที่เอาผ้าไปส่ง แต่นี่เราเอาไปส่ง เจ้าของร้านก็ไม่คุ้นหน้าเรา เพราะเราไม่เคยไปร้านซักรีดเลย พอถึงวันไปรับผ้า เราก็เอามาใส่ แต่...กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม กลิ่นน้ำยารีดผ้า มันไม่ใช่กลิ่นที่คุ้นเคย มันฉุนมาก เราใส่ไม่ได้ แต่ก็ต้องทนใส่ ไปกินข้าวตอนเย็นกับเพื่อนๆในกลุ่ม เราก็ต้องเจอแฟนเก่า แน่นอนเค้ารู้ว่ากลิ่นเสื้อผ้ามันไม่ใช่ แต่เค้าก็ไม่พูดอะไร พอมาอีกอาทิตย์นึง เราเอาผ้าไปส่ง เขียนชื่อเจ้าของผ้า พี่เจ้าของร้านเห็นชื่อเราแล้วก็มองหน้าเรา ซักพักก็ออกไปนอกร้าน แล้วก็กลับมาพร้อมกับน้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นที่เราคุ้นเคย พี่เจ้าของร้านบอกเราว่า "น้องนิกเค้าบอกไว้ว่าถ้าน้องเอิร์ตเอาผ้ามาส่งซัก ให้ใช้น้ำยาปรับผ้านุ่มกลิ่นนี้ คราวที่แล้วพี่ขอโทษนะคะพี่ไม่รู้ เคยเห็นแต่น้องนิกเอาผ้ามาส่งเอง" เราได้ยินที่พี่ร้านซักรีดพูด ก็จุกๆอ่ะ จะร้องไห้ น้ำตาซึม นี่คือเรื่องนึงที่แฟนเก่าทำให้เราประทับใจ
อีกเรื่องนึงละกันครับ...เรื่องข้าวเหนียวร้านประจำ ตอนเป็นแฟนกัน เราชอบไปเดินตลาดนัด แล้วเราสองคนจะมีร้านข้าวเหนียวปลาทอดร้านประจำของเรา แต่พอเราเลิกกัน เราก็ต้องไปคนเดียวครับ เราไปซื้อวันแรก ด้วยความที่ไม่เคยรู้ว่าแต่ก่อน เคยกินปลาอะไร เพราะแฟนจะเป็นคนเลือกให้ คือที่ร้านเค้าจะมีทอดแบบมีก้างแล้วก็แบบไร้ก้าง เราไปซื้อครั้งแรก ได้แบบมีก้างมาเพียบเลย ต้องมาคอยแกะออก(ปกติถ้าซื้อแบบมีก้างมาแฟนแกะก้างให้)...วันนั้นเราไปซื้อคนเดียวเหมือนเดิม กำลังเลือกๆอยู่ แฟนเก่าก็มายืนข้างๆแล้วหยิบที่คีบไปจากมือเรา แล้วก็บอกว่า "เลือกไม่ดีเดี๋ยวก็เจอแต่ก้างหรอก มานิกเลือกให้" แล้วเค้าก็ก้มหน้าก้มตาเลือกปลาทอดให้เรา พร้อมกับจ่ายเงินให้เราเสร็จเรียบร้อย เรารับถุงข้าวเหนียวปลามา ยังไม่ทันพูดอะไร เค้าก็เดินไปแล้ว วันนั้นเรานั่งกินข้าวเหนียวปลาทั้งน้ำตา(ไม่ได้เว่อร์แต่เป็นจริงๆ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้