ทำไมเวลาผ่านไปช้า

เรากำลังเป็นโรคๆนึงค่ะ...ซึ่งแรกๆไม่ค่อยมีอาการ แต่ตอนเริ่มมีอาการแซกซ้อนค่ะ เรารู้สึกเหมือนเราอยู่ตัวคนเดียวค่ะ จะโทรหาพ่อแม่ก็กลัวเค้าจะเป็นห่วงจนไม่เป็นอันทำอะไร ส่วนแฟนก็อยู่ไกลกันมากค่ะเค้าอยู่อังกฤษ เราสัญญาว่าจะรอเค้ากลับมาประเทศไทยค่ะ แต่เรื่องจริงยิ่งกว่าละคร วันนี้เรากับเค้าได้คุยกันเหมือนเราจะไม่ได้เจอกันค่ะ ปากเราก็บอกไม่เป็นไรแต่ใจและร่างกายเราอยากบอกให้เค้ารีบกลับมารีบกลับมาไวๆ เราอยากเจอ เราอยากกอด เราอยากบอกเค้าว่าเรากำลังเจอกับปัญหาอะไร แต่ ไม่รู้สิคะเรากลัวเค้าจะมานั่งจมปลักกับเรา และเราก็ไม่อยากให้เค้าต้องมาทนอยู่กับเราเพราะความสงสาร ถ้าเค้าจะได้เจอกับคนที่ดีกว่าเรา เราไม่อยากให้ใครคิดมากค่ะทั้งคนในครอบครัวและแฟน เราควรทำยังไงต่อไปดี