สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน วันนี้เราจะมาแชร์ประสบการณ์ขนหัวลุกของเราให้อ่านกันค่ะ เรื่องนี้ผ่านมาแล้ว 5 ปีค่ะ สมัยเรายังเรียนอยู่ปี 1 เราได้เข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคเหนือ เราอยู่หอ 6 ชั้น 3 ค่ะ ในห้องจะอยู่ได้ 4 คนค่ะ มีเรา ส้ม แอปเปิ้ล และมะละกอ (นามสมมุตินะ)
เรื่องมันมีอยู่ว่ามหาวิทยาลัยของเราจะมีให้นิสิตปี 1 มาปรับพื้นฐานภาษาอังกฤษก่อนเรียนค่ะ ซึ่งมีแค่เราคนเดียวที่เรียนแยกคณะกับเพื่อนๆ เวลาเรียนเสร็จเราก็จะกลับมาห้องก่อน (คณะเพื่อนเราเขาค่อนข้างนัดน้องหลังเลิกเรียนบ่อยกว่าคณะเรา) พอเรากลับมาที่ห้องเราก็จะซักผ้าอยู่หลังห้อง เรามักจะได้ยินเสียงเคาะประตูบ่อยๆ บางทีเราก็ขี้เกียจไปเปิดประตู เราก็จะไม่ได้ล็อคห้อง แล้วค่อยตะโกนบอกเพื่อนว่าเขามาได้เลย ห้องไม่ได้ล็อค บ้างครั้งก็เป็นเพื่อนเราจริงๆอ่ะแหละ แต่บางครั้งก็ไม่มีใครเข้ามาแต่เราก็ไม่ได้สนใจนะ เพราะห้องเรามันอยู่ตรงกลางของชั้นมันอาจจะมีคนมาเคาะประตูเล่นก็ได้ อยู่มาวันหนึ่งแอปเปิ้ลทำเงินหาย 500 บาท แต่พวกเราคิดว่าน่าจะเป็นคนนอกเข้ามาขโมยเงิน (เพราะเรา 4 คนสนิทกันมาก เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมอปลาย) เนื่องจากคืนก่อนที่เงินเพื่อนเราจะหายเรา 4 คนได้ลงมารีดผ้าข้างล่าง จึงคิดว่าน่าจะมีคนแอบเข้าห้อง จึงไปขอดูกล้องวงจรปิดจากพี่คุมหอ แต่ตอนที่พี่เขากลอเทปช่วงที่พวกเรากำลังเดินจากห้องอ่ะ อยู่ๆพี่เขาก็หยุดแล้วก็ถามว่า
พี่คุมหอ : พวกเราอยู่กัน 4 คนใช่ไหม
พวกเรา : ใช่ค่ะ
พี่คุมหอ : แล้ววันนั้นไม่มีเพื่อนมาหาเหรอ แล้วตอนลงมารีดผ้า ลงมาแค่ 4 คนเหรอ
แอปเปิ้ล : ใช่ค่ะ
แล้วพี่เขาก็กลอเทปจนถึงตอนเรากลับห้อง แล้วยิงยาวตอนถึงเช้าแยกย้ายกันไปเรียน แอปเปิ้ล เห็นว่าไม่มีอะไรก็เลยลาพี่เขาแล้วออกห้องมา แต่ก่อนจะจากกันพี่เขาก็ถามว่า"วันนั้นมีเพื่อนไปนอนด้วยไหม" มะละกอก็ตอบปฏิเสธพี่เขาไป
เราพอจะเข้าใจพี่เขาอยู่นะ ว่าทำไมพี่เขาถามพวกเราแบบนั้น....เราก็เลยเล่าให้เพื่อนฟังว่า ระหว่างที่พวกเรากำลังเดินออกจากห้อง พวกเราไม่ได้มีแค่ 4 คน ส้มที่เงียบอยู่นานก็บอกว่า นางก็เห็น แต่เราก็กลัวว่าเพื่อนจะอำเล่น เลยถามส้มว่า ที่ส้มเห็นอ่ะ ส้มเห็นอะไร? ยังไง? ส้มบอกว่าเห็นผู้หญิงผมยาวปิดหน้าปิดตาใส่คล้ายๆชุดนอนกระโปรงสีขาวแขนยาวเดินแทรกระหว่างพวกเรา 4 คนตอนออกจากห้อง แล้วตอนที่พวกเรากลับห้องห้อง ผู้หญิงคนนี้ก็เดินกลับเข้าไปด้วย ซึ่งสิ่งที่ส้มพูดมันตรงกับสิ่งที่เราเห็นเลย ช่วงนั้นพวกเรากลัวมากอ่ะ เรานี่อยู่ห้องคนเดียวไม่ได้เลยต้องรอเพื่อนๆมาก่อนถึงจะกลับเข้าห้อง
คืนหนึ่งในขณะที่พวกเรากำลังหลับกันอยู่....นี่คือผังห้องของพวกเรา
ปกติเราเป็นคนนอนตะแคงอยู่แล้ว เพราะเคยได้ยินว่านอนหงายจะโดนผีอำ คืนนั้นเราก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าตู้เสื้อผ้า ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่ากี่โมง แต่ที่รู้คือทุกอย่างมันเงียบมาก แล้วเราก็มองขึ้นไปบนพัดลมแขวน เราก็เห็นอะไรขาวๆลอยอยู่ ทีแรกเราไม่ได้ตกใจอะไรนะเพราะปกติเวลาเสื้อนิสิตพวกเราไม่แห้งก็จะไปแขวนบนนั้น แต่ซักพักพอสายตาปรับกับความมืดและไฟสลัวๆที่ลอดผ่านช่องใต้ประตูก็ทำให้เรารู้ว่า นั่นมันไม่ใช่แค่เสื้อ มันคือ........ผู้หญิงชุดขาวตอนนั้น เธอค่อยๆลอยเข้ามาหาเรา ผมยาวแต่ยุ่งๆหน่อย ผิวดำแดงแต่จะออกทางดำๆ(หรือตอนนั้นมันมืดว่ะ) เราเห็นหน้าเขาไม่ชัดหรอกนะ แต่ที่รู้เธอยิ้ม... เธอค่อยๆลอยเข้ามาหาเรา เราพยายามจะพลิกตัวแต่ตอนนั้นร่างกายเราขยับไม่ได้เลย พอเธอเข้ามาใกล้ๆซัก 1.5 เมตร เราก็หลับตา พยายามท่องบทสวดมนต์แต่เราท่องได้แค่นะโมตัสสะ อ่ะ แล้วเราก็รู้สึกว่ายิ่งท่องมันก็ยิ่งหนักจนเราหายใจไม่ออก เราก็พยายามนึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ แล้วใช้แรงเฮือกสุดท้ายพลิกตัวมาอีกฝั่งหนึ่ง (ฝั่งหลังห้อง) จากนั้นเราก็พลิกตัวได้สำเร็จ จังหวะนั้นเองเราก็รู้สึกว่ามีใครกำลังจ้องหน้าเราอยู่ แบบใกล้มากอ่ะ เพราะเรารู้สึกถึงไอร้อนที่พ่นใส่หน้าเรา เราหลับตาอยู่นาน จนถึงจุดๆที่เราไม่ไหวแล้วจริงๆเป็นไงเป็นกัน เราก็เลยลืมตาขึ้นมา แต่โชคดีที่เราไม่ได้เห็นอะไรๆอย่างที่เราคิดไว้ แต่ตอนนั้นในความรู้สึกเรา เราไม่กล้าที่จะลุกจากเตียงเลย เราพยายามข่มตานอนจนถึงเช้า แล้วเล่าให้เพื่อนๆฟัง แล้วพูดทิ้งท้ายว่า "กูก็พึ่งรู้ว่านอนตะแคงก็โดนผีอำได้เหมือนกัน" แอปเปิ้ลก็ตอกเรากลับว่า "พึ่งเคยโดนเหรอ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่กูโดนอำแทบทุกคืน" (เราเงิบ)
บทสรุป หลังจากปรับพื้นฐานเสร็จช่วงวันหยุดพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เราก็ไปทำบุญกับที่บ้านตามปกติ พระก็ทักเราว่า โดนผีอำมาเหรอ แต่ท่านไม่ได้บอกนะว่า ทำไมเราถึงถูกผีอำ แต่ที่พีคสุดคือตอนกลับมาที่มอ มะละกอเล่าให้ฟังว่า นางก็ไปวัดแถวบ้าน ซึ่งพระก็ทักว่ามีผู้หญิงผมยาวชุดขาวตามนางมาด้วย
สรุปจริงจัง ผู้หญิงคนนั้นเค้าตามมะละกอ เพราะว่าเป็นช่วงที่มะละกอจิตอ่อน รวมทั้งมะละกอเป็นคนที่ชอบสวดมนต์ ทำบุญ (อาจมาขอส่วนบุญ) + เราเป็นคนอนุญาตให้เขาเข้ามาในห้องได้ (ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหม?)
ผิดพลาดประการใดเราขอโทษด้วยน๊าาาา
ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ
ผู้หญิงชุดขาว.... ใครบอกนอนตะแคงแล้วผีไม่อำ (หอใน)
เรื่องมันมีอยู่ว่ามหาวิทยาลัยของเราจะมีให้นิสิตปี 1 มาปรับพื้นฐานภาษาอังกฤษก่อนเรียนค่ะ ซึ่งมีแค่เราคนเดียวที่เรียนแยกคณะกับเพื่อนๆ เวลาเรียนเสร็จเราก็จะกลับมาห้องก่อน (คณะเพื่อนเราเขาค่อนข้างนัดน้องหลังเลิกเรียนบ่อยกว่าคณะเรา) พอเรากลับมาที่ห้องเราก็จะซักผ้าอยู่หลังห้อง เรามักจะได้ยินเสียงเคาะประตูบ่อยๆ บางทีเราก็ขี้เกียจไปเปิดประตู เราก็จะไม่ได้ล็อคห้อง แล้วค่อยตะโกนบอกเพื่อนว่าเขามาได้เลย ห้องไม่ได้ล็อค บ้างครั้งก็เป็นเพื่อนเราจริงๆอ่ะแหละ แต่บางครั้งก็ไม่มีใครเข้ามาแต่เราก็ไม่ได้สนใจนะ เพราะห้องเรามันอยู่ตรงกลางของชั้นมันอาจจะมีคนมาเคาะประตูเล่นก็ได้ อยู่มาวันหนึ่งแอปเปิ้ลทำเงินหาย 500 บาท แต่พวกเราคิดว่าน่าจะเป็นคนนอกเข้ามาขโมยเงิน (เพราะเรา 4 คนสนิทกันมาก เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมอปลาย) เนื่องจากคืนก่อนที่เงินเพื่อนเราจะหายเรา 4 คนได้ลงมารีดผ้าข้างล่าง จึงคิดว่าน่าจะมีคนแอบเข้าห้อง จึงไปขอดูกล้องวงจรปิดจากพี่คุมหอ แต่ตอนที่พี่เขากลอเทปช่วงที่พวกเรากำลังเดินจากห้องอ่ะ อยู่ๆพี่เขาก็หยุดแล้วก็ถามว่า
พี่คุมหอ : พวกเราอยู่กัน 4 คนใช่ไหม
พวกเรา : ใช่ค่ะ
พี่คุมหอ : แล้ววันนั้นไม่มีเพื่อนมาหาเหรอ แล้วตอนลงมารีดผ้า ลงมาแค่ 4 คนเหรอ
แอปเปิ้ล : ใช่ค่ะ
แล้วพี่เขาก็กลอเทปจนถึงตอนเรากลับห้อง แล้วยิงยาวตอนถึงเช้าแยกย้ายกันไปเรียน แอปเปิ้ล เห็นว่าไม่มีอะไรก็เลยลาพี่เขาแล้วออกห้องมา แต่ก่อนจะจากกันพี่เขาก็ถามว่า"วันนั้นมีเพื่อนไปนอนด้วยไหม" มะละกอก็ตอบปฏิเสธพี่เขาไป
เราพอจะเข้าใจพี่เขาอยู่นะ ว่าทำไมพี่เขาถามพวกเราแบบนั้น....เราก็เลยเล่าให้เพื่อนฟังว่า ระหว่างที่พวกเรากำลังเดินออกจากห้อง พวกเราไม่ได้มีแค่ 4 คน ส้มที่เงียบอยู่นานก็บอกว่า นางก็เห็น แต่เราก็กลัวว่าเพื่อนจะอำเล่น เลยถามส้มว่า ที่ส้มเห็นอ่ะ ส้มเห็นอะไร? ยังไง? ส้มบอกว่าเห็นผู้หญิงผมยาวปิดหน้าปิดตาใส่คล้ายๆชุดนอนกระโปรงสีขาวแขนยาวเดินแทรกระหว่างพวกเรา 4 คนตอนออกจากห้อง แล้วตอนที่พวกเรากลับห้องห้อง ผู้หญิงคนนี้ก็เดินกลับเข้าไปด้วย ซึ่งสิ่งที่ส้มพูดมันตรงกับสิ่งที่เราเห็นเลย ช่วงนั้นพวกเรากลัวมากอ่ะ เรานี่อยู่ห้องคนเดียวไม่ได้เลยต้องรอเพื่อนๆมาก่อนถึงจะกลับเข้าห้อง
คืนหนึ่งในขณะที่พวกเรากำลังหลับกันอยู่....นี่คือผังห้องของพวกเรา
ปกติเราเป็นคนนอนตะแคงอยู่แล้ว เพราะเคยได้ยินว่านอนหงายจะโดนผีอำ คืนนั้นเราก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าตู้เสื้อผ้า ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่ากี่โมง แต่ที่รู้คือทุกอย่างมันเงียบมาก แล้วเราก็มองขึ้นไปบนพัดลมแขวน เราก็เห็นอะไรขาวๆลอยอยู่ ทีแรกเราไม่ได้ตกใจอะไรนะเพราะปกติเวลาเสื้อนิสิตพวกเราไม่แห้งก็จะไปแขวนบนนั้น แต่ซักพักพอสายตาปรับกับความมืดและไฟสลัวๆที่ลอดผ่านช่องใต้ประตูก็ทำให้เรารู้ว่า นั่นมันไม่ใช่แค่เสื้อ มันคือ........ผู้หญิงชุดขาวตอนนั้น เธอค่อยๆลอยเข้ามาหาเรา ผมยาวแต่ยุ่งๆหน่อย ผิวดำแดงแต่จะออกทางดำๆ(หรือตอนนั้นมันมืดว่ะ) เราเห็นหน้าเขาไม่ชัดหรอกนะ แต่ที่รู้เธอยิ้ม... เธอค่อยๆลอยเข้ามาหาเรา เราพยายามจะพลิกตัวแต่ตอนนั้นร่างกายเราขยับไม่ได้เลย พอเธอเข้ามาใกล้ๆซัก 1.5 เมตร เราก็หลับตา พยายามท่องบทสวดมนต์แต่เราท่องได้แค่นะโมตัสสะ อ่ะ แล้วเราก็รู้สึกว่ายิ่งท่องมันก็ยิ่งหนักจนเราหายใจไม่ออก เราก็พยายามนึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่ แล้วใช้แรงเฮือกสุดท้ายพลิกตัวมาอีกฝั่งหนึ่ง (ฝั่งหลังห้อง) จากนั้นเราก็พลิกตัวได้สำเร็จ จังหวะนั้นเองเราก็รู้สึกว่ามีใครกำลังจ้องหน้าเราอยู่ แบบใกล้มากอ่ะ เพราะเรารู้สึกถึงไอร้อนที่พ่นใส่หน้าเรา เราหลับตาอยู่นาน จนถึงจุดๆที่เราไม่ไหวแล้วจริงๆเป็นไงเป็นกัน เราก็เลยลืมตาขึ้นมา แต่โชคดีที่เราไม่ได้เห็นอะไรๆอย่างที่เราคิดไว้ แต่ตอนนั้นในความรู้สึกเรา เราไม่กล้าที่จะลุกจากเตียงเลย เราพยายามข่มตานอนจนถึงเช้า แล้วเล่าให้เพื่อนๆฟัง แล้วพูดทิ้งท้ายว่า "กูก็พึ่งรู้ว่านอนตะแคงก็โดนผีอำได้เหมือนกัน" แอปเปิ้ลก็ตอกเรากลับว่า "พึ่งเคยโดนเหรอ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่กูโดนอำแทบทุกคืน" (เราเงิบ)
บทสรุป หลังจากปรับพื้นฐานเสร็จช่วงวันหยุดพวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน เราก็ไปทำบุญกับที่บ้านตามปกติ พระก็ทักเราว่า โดนผีอำมาเหรอ แต่ท่านไม่ได้บอกนะว่า ทำไมเราถึงถูกผีอำ แต่ที่พีคสุดคือตอนกลับมาที่มอ มะละกอเล่าให้ฟังว่า นางก็ไปวัดแถวบ้าน ซึ่งพระก็ทักว่ามีผู้หญิงผมยาวชุดขาวตามนางมาด้วย
สรุปจริงจัง ผู้หญิงคนนั้นเค้าตามมะละกอ เพราะว่าเป็นช่วงที่มะละกอจิตอ่อน รวมทั้งมะละกอเป็นคนที่ชอบสวดมนต์ ทำบุญ (อาจมาขอส่วนบุญ) + เราเป็นคนอนุญาตให้เขาเข้ามาในห้องได้ (ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหม?)
ผิดพลาดประการใดเราขอโทษด้วยน๊าาาา
ขอบคุณทุกคนมากๆค่ะ