ก่อนอื่นนะครัล ผมขอ แนะนำตัว ผมชื่อ เบ็ค ปัจจุบันอายุราวๆ 18 จะ 19
ทั้งฃีวิตผม ผมเคยมีแฟนมาแล้ว แค่ 1 คน ซึ่ง ผมคบได้นาน ถึง 2 ปี ซึ่งปัจจุบันผมก็โสดมาเปนปีแล้วล่ะครับ ทุกวันนี้ อยู่ด้วย ความ เบื่อบ้าง เหงาบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับว่า ต้องการ ส่วนเติมเต็มขนาดนั้น เพราะผมก็กลัวว่า ผมจะผิดหวังบ้างแห้วบ้าง ครับ เพราะ ผม ไม่ค่อยจะจีบใครสักเท่าไหร่ แต่ถามว่าในใจมีคนที่รัก ที่ชอบไหมก็ต้องมีบ้างครับ แต่ก็ไม่กล้าคาดหวังอะไรหรือ ไม่กล้าที่จะสารภาพไปหรอกครับ วันๆ ก็ได้แต่ เรียน เล่นกีฬา ทำงานครับ ละก็เที่ยวตามภาษาวัยรุ่นครับ
เข้าเรื่องเลยละกันครับ พิมผิดถูก หรือ่านเข้าใจยากอย่างไร ขอโทษ ด้วยนะครับ
คือ ช่วง 3 ปี ก่อน ก็ ราวๆ ช่วง ผม อยู่ ม. 4 ผมมีแฟน คนนึง ชื่อ เอ ละกันนะครับ [นามสมมติ] แรกๆก็ปกติ ครับ ก็ไม่ถึงกับว่า จะตัวติดกันมาก
เราก็ เหมือนๆ ดูๆ นิสัยกันไป ครับ อาจยังไม่สนิทกันมาก เลย ไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่เวลาเจอหน้ากัน ส่วนใหญ่ จะ คุยในแชท บีๆ มากกว่าครับ เพราะช่วงนั้น กำลังฮิตเลยครับ คุยกันทุกวันครับ ผ่านไป สักเดือน สองเดือน เราก็เริ่มเปิดใจคุยกัน หลายๆเรื่องครับ ถูก คอมากขึ้น เราสนิทกันขึ้นอีกหลายระดับเลยครับ
เราต่างมีความสุขกันมาก เวลาได้คุยได้เจอ หรือ ได้ แชร์ประสบการณ์ และก็รู้สึก ตื่นเต้นอยู่นิดนึงครับ เพราะ ผม ต้อง แอบคบกัน [พ่อเธอหวงมากครับ] แต่ มาวันนึงเราก็เฟหมือนจะเลิกกันครับ เพราะพ่อเธอจับได้ครับ แต่สุดท้าย เราก็เลือกที่จะแอบคบกันต่อ เพราะ เรารักกันมากจริงๆ ช่วงนั้นเราก็คบมาเกือบจะปีได้ครับ เราก็มีอะไรที่ ชอบเหมือนกันหลายอย่างนะครับ แต่ก็มีจุดที่ต่างอยู่ พอสมควรเหมือนกัน คิดต่างบ้าง ก็เลยจะทะเลาะกันบ่อยครับ แต่ ยิ่งทะเลาะอะครับ เราก็ยิ่งรัก มาก ขึ้น เวลาเราคืนดีกัน ต้องบอกก่อนครับ ว่าส่วนตัว ผมเปนคน มีเหตผลสูงมากๆ แต่ก็หลุดงี่เง่าอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีสาเหตนะครับ
ช่วงเวลาที่คบกัน เธอแทบจะไม่เคยมีเวลาให้ผม เลยครับ แต่ผมเข้าใจอยู่แล้วครับ เปนธรรมดา ของวัยติดเพื่อน และบวกกับพ่อเธอหวงเธอมาก เลยยากมากครับ ที่เราจะไปไหนมาไหนกันบ่อยๆ ผมอาจจะมีทำงอน ทำเซงอยู่บ่อยครั้งแต่ผมก็เข้าใจเสมอ เราต่างฝ่ายต่างขี้หึงกันมาก เลยทำให้ ทะเลาะกันบ่อยแต่ก็ไม่เคยมีปันหานอกใจ อะไรเกิดขึ้นนะ เพราะ ลึกๆ เราเชื่อใจกันมาก จนพักหลังเวลา แฟนผม ไปกับเพื่อน ผมก็จะไปด้วย เพระาผมก็ พยายาม จะ ปรับตัวเข้าหากลุ่มเพื่อนเขาให้ได้มากที่ สุด อย่างน้อยๆเราก็จะได้ไปไหนด้วยกันบ้าง ผม คุยกะเธออยู่เสมอว่า ผมอยากไป ไหว้ พ่อกับแม่ของเธอ เมื่อมีโอกาส แต่ มันก็ได้แค่คิดแหละครับ
ตลอดเวลา ประมาน1 ปีที่ ผ่านมา ที่เราคบกัน ทำให้ ผมเชื่อว่าเธอที่แหละใช่ที่สุด สำหรับผม เพราะเธอต่างจากผู้หญิงหลายๆคนมาก เธอไม่เคยร้องขออะไรมากมายจากผม เธอเสี่ยงไปกับผม ก็หลายเรื่อง พ่อเธอก็ถามเธอตลอด ว่ายังแอบคบกับผมอยู่มั้ย เธอก็ต้องโกหกไปครับ ลึกๆผมลำบากใจนะ ผมอยากเดินไปสารภาพกกับพ่อเธอมาก ว่าผามรักจริง จะดูแล ด้วยชีวิต จะไม่ทำให้เสียการเรียน แต่ด้วยความที่พ่อเธอดุมากจนทำให้ เธอไม่กล้าที่จะให้ผมทำแบบนั้น เธอเคยโดนตี ถึงขั้น เลือดคลั่งเลย ผมสงสารเธอมากเวลาทะเลาะกับพ่อ แต่ผมก็คอยจะสอนเธออยู่ตลอด แหละครับ ว่าที่เขาทำไป ลึกๆเขาไม่ได้อยากทำ คนเปนพ่อ ยังไงก็รักลูกแหละครับ เขาไม่มีทางรู้หรอก ว่าผมจะมาลฃหลอกลูกสาวเขาไหม เขาก็ต้อง กันไว้ก่อน คือ การไม่ให้คบ ผมไม่ได้เปนแค่แฟนครับ ผมเปนทั้งพี่ ทั้ง เพื่อน กับเธอ เปนได้ทุกสถานการณ์ เราจึงรักกันมาก เราคบกันแบบใจแลกใจกันเลยทีเดียว
ปัญหาก็จะเริ่มจาก จุดนี้แหละ พอถึงช่วงเปิดเทอม ครับ ผมขึ้น ม.5 เธออยู่ ม.3 นะ ลืมบอกเปนรุ่นน้องผม 2 ปี เราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นครับ
หึงกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเปนเรื่องไม่เปนเรื่องน่ะครับ บางทีผมก็ อาจจะ พูดแรงไปบ้าง ด้วยวความเครียด จากการเรียน ด้วยแหละครับ หลายๆเรื่องแต่ผมก็ไม่เคยใช้คำหยาบกับเธอหรือทำ อะไรรุนแรงนะครับ แต่ เราก็ อย่างที่บอกครับ ยิ่ง ทะเลาะมาก ยิ่ง รักมาก ผูกพันมากครับ
ปกติ ตามโรงเรียนจะเปิด เทอมพฤษภาใช่ไหมครับ ตอนนั้น ใกล้สอบกลางภาคละครับ ก็เปิดเทอมได้สัก สองเดือนครึ่ง
ผมเริ่มไม่ค่อยมีเวลา ครับ ต้องอ่านหนังสือ เยอะมากละก็เรียนพิเศษ เยอะครับ เวลาคุยเวลาเจอก้น้อยลงครับ แถมผม ยังเป็นนักกีฬา โรงเรียนอีก ทำให้ ยิ่งไม่มีเวลาเข้าไปใหญ่ แต่ผมไม่เคยคิดเอะใจไรมาก นะ เพราะผม ไว้ใจแฟนผมมาก
จนมีอยู่ วันนึงผมแปลกใจมาก คือ เพื่อนๆเข้าใจฟิลที่ว่า คนคุยกันทุกวันมั้ยครับไม่มีวันไหนไม่คุยครับ คือ วันนั้นผม ทักบีๆไป ตั้งแต่เช้าเธอไม่ตอบ
ทักเฟสไปเธอไม่ออน เชื่อมั้ยครับ ผมติดต่อเธอไม่ได้ อยู่ 3 วัน ครับ ผมแปลกใจมาก ว่าเธอเปนอะไรรึเปล่า คือ ยังไม่ได้เอะใจอะไร
พอ มาวันนึงครับเฟสบุ๊คอะ ครับ ตรงแถบขวามือ มันจะมีพวกแบบ แนะนำเพื่อนให้ แอดไป ใช่ไหมครับ ผม เหน เฟส แฟนผมครับ คือเธอสมัครเฟสใหม่ขึ้นมาน่ะครับ ผมแลปกใจ มาก เธอสมัครทำไม ละทำไม เธอไม่บอกผม ผมเริ่มคิดละครับ ที่เธอไม่ออนเฟส เก่า 3 วันมานีร้ เธอ ออนเฟสไหม่หรอ ละทำไมเธอไม่แอดเรามา เชื่อมั้ยครับ สุดท้ายผมเค้นความจริงจนได้ว่า เธอแอบไปคุยกับคนใหม่ครับ
ผมก็ชอคสิครับ ผมงง คือ เข้าใจฟิล แบบว่าตั้งตัวไม่ถูกมั้ย คือ งงไปหมด รับมือไม่ทัน เรื่องที่เราไว้ใจที่สุด กับกลายเปนทำเราเจบที่สุด เราไม่เข้าใจ ทำไมต้องปิดบังงี้อะ ถ้าเราไม่เหนเฟสใหม่ เราก็โง่ไปเรื่อยๆหรอ ผมเลยพูดไปตรงๆว่า นานรึยัง เธอก็บอกว่า ไม่นานมาก เธอก็เสียใจ ผมเลยบอกไปว่า ทำไมอะเราคบมาปีนึง แต่เธอรุจักไอนั่นแค่ไม่กี่วัน ทำไมหวั่นไหวง่ายขนาดนั้น รู้มั้ยเราเสียใจแค่ไหน
แต่เธอก็ยังไม่เลิกกับผมนะ ในตอนนั้น เพราะเธอบอกว่า ยังเลือกไม่ได้ ประมานว่าเสียดายผมละมั้ง แต่ผมก็ยังทำตัวเหมือนเดิมนะ คือ เอาใจเธอ เทคแคร์เหมือนเดิม เวลาไปเที่ยวก็จะซื้อของมาฝาก แต่ มันไม่ได้ ผล ครับ ผ่านไปเดือนนึงได้ เธอเลือกได้ เธอเลือกคนใหม่ แต่เชื่อปะ ผมก็ยังดีกับเธออยู่อะ แต่ก็เริ่มห่างๆๆ
ผมเริ่มทำใจได้ แต่ก็ยังอดนึกถึงไม่ได้ จนกระทั่งก่อนกีฬาสี เหตการณ์ไม่คาด ก้เกิดขึ้นอีก เหมือนเธอจะโดนทิ้งครับ หลังจากเราาเลิกกันประมาน สองเดือน อะ เขาบอกว่า เขามีอีกคนอยู่แล้ว ก็เลยเลือกอีกคน เธอก็เสียใจ ละเหมือนจะคิดถึงผม เธอก็ได้พร่ำเพ้อในเฟสซึ่งผมรู้ว่า เธอหมายถึงผม
เธอโพสประมานว่า ขอโทษร้สึกผิดอยากได้โอกาสไรอีกสักครั้ง
ด้วยความที่ผม ยังรักเธอครับ ผม ตัดสินใจ โทรไปถามเลย ว่า ที่โพสหมายถึงผมใช่มั้ย ไม่น่าเชื่อครับ เรากลับมาคบกันอีกครั้ง ผมดีใจมาก แต่ก็กลัวว่าผม จะเจอเหตการแบบเดิมอีก เธอก็ขอโทษ ผมตลอดเวลา และก็บอกว่า จะไม่มีแบบนี้อีก เพราะ ผมดีกับเธอ เธอไม่อยากเสียผมไป ผมดีใจมาก ผมไปแข่งกีฬา เธอก็จะตามไปเชีย ตลอด ถ้า ออกจากบ้านได้ หลังๆเราก็ไป ดูหนังเทียวกันบ่อย เชือมั้ยครับ เรารักกันมากกว่าเดิมอีก มันเ้หมือนกับ ว่า เธอ เรียนรู้ความผิด ละเธอสำนึกได้อะ เธอก็ ไม่เปลี่ยนไปเลย คือ ความ รุสักมัน เหมือนที่คบกันตตอนแรก เลย แถม ยังรู้สึกดีกว่าเดิมอีก
ผมยอมรับ นะ ผมไม่ได้หล่ออะไร ละก็ไม่ได้ดีไรมากมาย แต่ผมไม่เคยคิดนอกใจเธอเลย ผมเลย รุสึกไม่ผิดหวัง ไม่เสียแรง ที่ ได้สิ่งตอบแทน มาเปนความรัก ดีๆ แบบนี้ ชีวิต ผม ในตอนนั้นคือ แทบไม่ต้องการไรเลยอะ ผมยังคงตั้งใจเรียน อยู่เหมือนเดิม คอยสอนเธอ คอยพาเธอเรียน เหมือนแรกๆทุกอย่าง เลิกเรียนเสด เธอก็มานั่งดูผม เล่นกีฬาตลอด หรือไม่ก็ อาจไปหาไรนกินกันบ้าง บางที ก็ถ้าเลิกไวก็ไปร้องเกะดูหนังกัน
จนถึงวันที่ผมรู้สึกดีที่สุดก็ว่าได้ ช่วงก่อนปิดเทอมใหญ่ครับ น่าจะราวๆเดือนกุมภา ถ้าจำไม่ผิด เราคบกันมาประมาน 1ปี 10 เดือน ถ้านับระยะ ตั้งแต่คบกันรอบแรก คือ เธอ พาผม ไปไหว้ แม่ของเธอ ครับ แม่เธอไม่ปิดกั้นครับ แถมยังช่วยปิดความลับไม่บอกพ่อด้วยครับ ผมโคตรมีความสุขโคตรดีใจอะ [ ผมลืมบอกไปนะ ช่วงคบกันปีแรก ผมก็พาเธอ มาทำความรุจักกับแม่แล้ว แล้วเธอก็สนิทกับแม่ผมพอสมควรเลย] แม่เธอก็ชวนผมคุยเรื่อยเปื่อยครับ ก็รู้สึก เขายอมรับผมและเชื่อใจผม อยู่มาก เลยทีเดียว ผมคิดในใจเสมอว่า วันนึง ถ้าเธอเรียนจบ ผมจะไปหาพ่อของเขาาด้วยตัวผมเลยเองเลย 55555
แต่ .... ครับ แต่ ...
ผมดีใจไม่ทันไร ครับ ถัดมาอีก เดือน ก็ช่วงปิดเทอมใหญ่ใช่ไหมครับ ผมต้อง ทำงานปิดเทอม ครับ เธอก็ทำงานครับ เราเลยไม่ค่อย มีโอกาสได้คุยหรือไปไหนมาไหนกันเลย เรื่อง มือที 3 ไม่ต้องพูดถึงครับ ไม่มีในหัวผม หรอกครับ มันไม่มีเหตการแบบนั้นซ้ำแน่นอนครับ
พอเราไม่ค่อยได้เจอกัน เราก็เลย งอนๆ กัน นอยๆกัน แบบไม่มีเหตผลอะ 555 เพราะ ความคิดถึงกันมากๆไง ก็เลยหาเรื่องทะเลาะกันทั้งคู่ จนปิดเทอมได้ประมาน 2 อาทิต ผมเริ่มเปนห่วงเธอ ผมติดต่อเธอไม่ได้อะ ไม่รู้ทำไม แต่ผมก็ไม่ได้โทรหา นะ เพราะ ผมก็ทำงานตลอดจริงๆ ชีวิตผมก็ไม่ไ้ด ลำบากอะไรนะ ที่ต้องทำงานทั้งวัน แต่ผมเบื่อน่ะครับ ปิดเทอมไม่มีไรทำจริงๆ
พอ ผ่านไปหลายวันๆ เธอไม่ตอบลายผม [ตอนนั้น หันมาเล่นไลน์ละครับ 555] ผมเลยโทรไป ถามว่า ทำไม ไม่ตอบ ผมเริ่มใจหวั่นๆละ เธอ ตอบแบบรำคานอะ เหมือนไม่เตมใจคุยอะ ถามคำตอบคำ อะ ละก็บอกไม่ค่อยว่าง เลยไม่ได้คุย เชื่อปะ เธอโกหกผมไม่เคยเนียน ผมเริ่มโมโหละ เพราะ ผมไม่ชอบ การปิดบัง ผมก็เค้นจนนรู้ควาสมจริงอีกอะ ว่า เธอมีคนใหม่ละ ละ คนใหม่คนนี้ เขาทำงาน ด้วยกัน เพียงแค่เวลา สองอาทิตย์อะ ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่า ผมจะต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก คืนนั้นที่ผม โทรไป ผมตัดสินใจไปหาเธอเลย ละ ขอ พุดกันอย่างตรงไปตรงมา ผมก็ถามๆๆๆ เธอก็ไม่บอก ว่า ไอนั่นเปนใคร มาจากไหน ละไปชอบกันได้ไง จนผมเิร่มโมโหมากอะ เธอก็ ร้องไห้เสียใจ จนพูดออกมา ว่าเปนใครอะไรยังไง ณ ตอนนั้น เรากำลังจะคบกัน ครบ สองปีแล้ว มันเปนอะไรที่รุสึกแย่มาก ด้วยความโมโห ผมถามเธอไปตรงๆ ว่า คนใหม่มีอะไร ดี ทำไมถึงใจง่ายจัง เธอบอก ว่า ไม่รู้แค่รุสึกดี ผมก็เลยบอกว่า เธออาจจะแค่หลง เธอไม่ได้รักจริง หรอก แค่อารมชั่ววูบ ได้โปรดขอร้องคิดดีๆ อย่าทำแบบนี้ คือ ผมพูดไป ร้องไห้ไปละนะ ผม แทบขาดใจ จริงๆนะ
ผมรักเธอมากอะ ผมไม่คิดอะ จริงๆผมเลยว่าเธอไปว่า ถ้าเธอใจง่ายขนาดนี้นะ ถ้ามีคนมาจีบเธอ 10 คน เธอ คงจะชอบทั้ง 10 คน
เพราะ เวลา มีคนมาจีบอะ ละเขาพูดให้เรารู้สึกดีอะ ใครๆก็พูดได้จริงไหม ครับ
แต่ ใน 10คนนั้นอะ จะมีสักกี่คนที่ รักเธอจริง ผมก็พูดกับเธอไป ร้องไห้ไป
เชื่อไหมครับ เธอบอกผมว่า อยากให้ผม อะ เปนเหมือนเดิม คือ เธอจะคบคนใหม่ แต่ไห้ผม อยู่ข้างๆเหมือนเดิม คือ ผมไม่คิดว่าเธอจะเหนแก่ตัวขนาดนี้อะ เธอพูดได้ แย่มาก ผมเลยว่าเธอ ไป ว่า เธอมันเหนแก่ตัว ผมคิดไว้เสมอ ว่า ถ้า แฟนผมมีคนใหม่ ผมจะเปนฝ่ายที่ไป เเพื่อไม่ไห้ลำบากใจ
และผม จะไม่ทำแบบ ครั้งกแรก อีกแล้ว ที่คอย ตามติดเธอ คอยห่วงเธอ เพราะ ผมเจ็บจริงๆ มันทรมานแทบ ขาดใจอะ ก่อนผมจะกลับบ้าน ผมเลยบอกเธอว่า ถ้าเลือกแล้วก็ ทำให้ดีที่สุดละกันอย่าเชื่อใจใครมาก ไม่มีใคร รัก ตัวจริงเท่าเค้านะ เพราะ เค้ารัก ตัวจริงๆ เค้าตายแทนตัว เค้าก็ทำได้ แต่กะคนใหม่ อะ ตัวยังแทบไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ ทำไม ตัว ถึงไม่คิดดีๆ // เธอก็ตอบผมว่า .... ผมอะ ดีเกินไป ....โคตรเจบเลยเจอคำนี้ โคตรเสียใจ อะ ทำไม ต้องพูดแบบนี้อะ คำว่าดีเกินไปอะเปนคำ เข้าข้างตัวเอง ว่าตัวเองอะ ดียุแล้ว คือ จะบอกว่าตัวเองไม่แย่อะเอาง่ายๆ ทำไมไม่บอกกันตรงๆอะ ว่า ไม่ได้รุสึกไรแล้วอะ บอกมาเลยว่ามีคนใหม่ จะได้ไม่เจบขนาดนี้ ที่ต้องมารู้เองแบบนี้อะ คือ เสียดายผมใช่มั้ย เขาถึงไม่กล้าอะครับ ถ้าผมไม่รู้เอง ผมจะโง่อีกนานมั้ยอะครับ
ทุกวันนี้ผมยังลืมไม่ได้อะ โคตรทรมาน ร้องไห้ บ่อยมาก อะ ผ่านมี ปีกว่าแล้วอะ ยังคิดถึงอยู่เลย ลึกๆผมแค่โมโหแต่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดเลยเพราะผม รักมากอะ
เรื่องยังไม่จบนะ มีต่อหลังจากเหตุการณ์นั้น้อีก พอสมควร ...
แฟนคนแรก และคนเดียว ที่ผมรักที่สุด และไม่อาจลืมลง ทำไงให้ลืมครับ ?
ทั้งฃีวิตผม ผมเคยมีแฟนมาแล้ว แค่ 1 คน ซึ่ง ผมคบได้นาน ถึง 2 ปี ซึ่งปัจจุบันผมก็โสดมาเปนปีแล้วล่ะครับ ทุกวันนี้ อยู่ด้วย ความ เบื่อบ้าง เหงาบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับว่า ต้องการ ส่วนเติมเต็มขนาดนั้น เพราะผมก็กลัวว่า ผมจะผิดหวังบ้างแห้วบ้าง ครับ เพราะ ผม ไม่ค่อยจะจีบใครสักเท่าไหร่ แต่ถามว่าในใจมีคนที่รัก ที่ชอบไหมก็ต้องมีบ้างครับ แต่ก็ไม่กล้าคาดหวังอะไรหรือ ไม่กล้าที่จะสารภาพไปหรอกครับ วันๆ ก็ได้แต่ เรียน เล่นกีฬา ทำงานครับ ละก็เที่ยวตามภาษาวัยรุ่นครับ
เข้าเรื่องเลยละกันครับ พิมผิดถูก หรือ่านเข้าใจยากอย่างไร ขอโทษ ด้วยนะครับ
คือ ช่วง 3 ปี ก่อน ก็ ราวๆ ช่วง ผม อยู่ ม. 4 ผมมีแฟน คนนึง ชื่อ เอ ละกันนะครับ [นามสมมติ] แรกๆก็ปกติ ครับ ก็ไม่ถึงกับว่า จะตัวติดกันมาก
เราก็ เหมือนๆ ดูๆ นิสัยกันไป ครับ อาจยังไม่สนิทกันมาก เลย ไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่เวลาเจอหน้ากัน ส่วนใหญ่ จะ คุยในแชท บีๆ มากกว่าครับ เพราะช่วงนั้น กำลังฮิตเลยครับ คุยกันทุกวันครับ ผ่านไป สักเดือน สองเดือน เราก็เริ่มเปิดใจคุยกัน หลายๆเรื่องครับ ถูก คอมากขึ้น เราสนิทกันขึ้นอีกหลายระดับเลยครับ
เราต่างมีความสุขกันมาก เวลาได้คุยได้เจอ หรือ ได้ แชร์ประสบการณ์ และก็รู้สึก ตื่นเต้นอยู่นิดนึงครับ เพราะ ผม ต้อง แอบคบกัน [พ่อเธอหวงมากครับ] แต่ มาวันนึงเราก็เฟหมือนจะเลิกกันครับ เพราะพ่อเธอจับได้ครับ แต่สุดท้าย เราก็เลือกที่จะแอบคบกันต่อ เพราะ เรารักกันมากจริงๆ ช่วงนั้นเราก็คบมาเกือบจะปีได้ครับ เราก็มีอะไรที่ ชอบเหมือนกันหลายอย่างนะครับ แต่ก็มีจุดที่ต่างอยู่ พอสมควรเหมือนกัน คิดต่างบ้าง ก็เลยจะทะเลาะกันบ่อยครับ แต่ ยิ่งทะเลาะอะครับ เราก็ยิ่งรัก มาก ขึ้น เวลาเราคืนดีกัน ต้องบอกก่อนครับ ว่าส่วนตัว ผมเปนคน มีเหตผลสูงมากๆ แต่ก็หลุดงี่เง่าอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ไม่มีสาเหตนะครับ
ช่วงเวลาที่คบกัน เธอแทบจะไม่เคยมีเวลาให้ผม เลยครับ แต่ผมเข้าใจอยู่แล้วครับ เปนธรรมดา ของวัยติดเพื่อน และบวกกับพ่อเธอหวงเธอมาก เลยยากมากครับ ที่เราจะไปไหนมาไหนกันบ่อยๆ ผมอาจจะมีทำงอน ทำเซงอยู่บ่อยครั้งแต่ผมก็เข้าใจเสมอ เราต่างฝ่ายต่างขี้หึงกันมาก เลยทำให้ ทะเลาะกันบ่อยแต่ก็ไม่เคยมีปันหานอกใจ อะไรเกิดขึ้นนะ เพราะ ลึกๆ เราเชื่อใจกันมาก จนพักหลังเวลา แฟนผม ไปกับเพื่อน ผมก็จะไปด้วย เพระาผมก็ พยายาม จะ ปรับตัวเข้าหากลุ่มเพื่อนเขาให้ได้มากที่ สุด อย่างน้อยๆเราก็จะได้ไปไหนด้วยกันบ้าง ผม คุยกะเธออยู่เสมอว่า ผมอยากไป ไหว้ พ่อกับแม่ของเธอ เมื่อมีโอกาส แต่ มันก็ได้แค่คิดแหละครับ
ตลอดเวลา ประมาน1 ปีที่ ผ่านมา ที่เราคบกัน ทำให้ ผมเชื่อว่าเธอที่แหละใช่ที่สุด สำหรับผม เพราะเธอต่างจากผู้หญิงหลายๆคนมาก เธอไม่เคยร้องขออะไรมากมายจากผม เธอเสี่ยงไปกับผม ก็หลายเรื่อง พ่อเธอก็ถามเธอตลอด ว่ายังแอบคบกับผมอยู่มั้ย เธอก็ต้องโกหกไปครับ ลึกๆผมลำบากใจนะ ผมอยากเดินไปสารภาพกกับพ่อเธอมาก ว่าผามรักจริง จะดูแล ด้วยชีวิต จะไม่ทำให้เสียการเรียน แต่ด้วยความที่พ่อเธอดุมากจนทำให้ เธอไม่กล้าที่จะให้ผมทำแบบนั้น เธอเคยโดนตี ถึงขั้น เลือดคลั่งเลย ผมสงสารเธอมากเวลาทะเลาะกับพ่อ แต่ผมก็คอยจะสอนเธออยู่ตลอด แหละครับ ว่าที่เขาทำไป ลึกๆเขาไม่ได้อยากทำ คนเปนพ่อ ยังไงก็รักลูกแหละครับ เขาไม่มีทางรู้หรอก ว่าผมจะมาลฃหลอกลูกสาวเขาไหม เขาก็ต้อง กันไว้ก่อน คือ การไม่ให้คบ ผมไม่ได้เปนแค่แฟนครับ ผมเปนทั้งพี่ ทั้ง เพื่อน กับเธอ เปนได้ทุกสถานการณ์ เราจึงรักกันมาก เราคบกันแบบใจแลกใจกันเลยทีเดียว
ปัญหาก็จะเริ่มจาก จุดนี้แหละ พอถึงช่วงเปิดเทอม ครับ ผมขึ้น ม.5 เธออยู่ ม.3 นะ ลืมบอกเปนรุ่นน้องผม 2 ปี เราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้นครับ
หึงกันบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเปนเรื่องไม่เปนเรื่องน่ะครับ บางทีผมก็ อาจจะ พูดแรงไปบ้าง ด้วยวความเครียด จากการเรียน ด้วยแหละครับ หลายๆเรื่องแต่ผมก็ไม่เคยใช้คำหยาบกับเธอหรือทำ อะไรรุนแรงนะครับ แต่ เราก็ อย่างที่บอกครับ ยิ่ง ทะเลาะมาก ยิ่ง รักมาก ผูกพันมากครับ
ปกติ ตามโรงเรียนจะเปิด เทอมพฤษภาใช่ไหมครับ ตอนนั้น ใกล้สอบกลางภาคละครับ ก็เปิดเทอมได้สัก สองเดือนครึ่ง
ผมเริ่มไม่ค่อยมีเวลา ครับ ต้องอ่านหนังสือ เยอะมากละก็เรียนพิเศษ เยอะครับ เวลาคุยเวลาเจอก้น้อยลงครับ แถมผม ยังเป็นนักกีฬา โรงเรียนอีก ทำให้ ยิ่งไม่มีเวลาเข้าไปใหญ่ แต่ผมไม่เคยคิดเอะใจไรมาก นะ เพราะผม ไว้ใจแฟนผมมาก
จนมีอยู่ วันนึงผมแปลกใจมาก คือ เพื่อนๆเข้าใจฟิลที่ว่า คนคุยกันทุกวันมั้ยครับไม่มีวันไหนไม่คุยครับ คือ วันนั้นผม ทักบีๆไป ตั้งแต่เช้าเธอไม่ตอบ
ทักเฟสไปเธอไม่ออน เชื่อมั้ยครับ ผมติดต่อเธอไม่ได้ อยู่ 3 วัน ครับ ผมแปลกใจมาก ว่าเธอเปนอะไรรึเปล่า คือ ยังไม่ได้เอะใจอะไร
พอ มาวันนึงครับเฟสบุ๊คอะ ครับ ตรงแถบขวามือ มันจะมีพวกแบบ แนะนำเพื่อนให้ แอดไป ใช่ไหมครับ ผม เหน เฟส แฟนผมครับ คือเธอสมัครเฟสใหม่ขึ้นมาน่ะครับ ผมแลปกใจ มาก เธอสมัครทำไม ละทำไม เธอไม่บอกผม ผมเริ่มคิดละครับ ที่เธอไม่ออนเฟส เก่า 3 วันมานีร้ เธอ ออนเฟสไหม่หรอ ละทำไมเธอไม่แอดเรามา เชื่อมั้ยครับ สุดท้ายผมเค้นความจริงจนได้ว่า เธอแอบไปคุยกับคนใหม่ครับ
ผมก็ชอคสิครับ ผมงง คือ เข้าใจฟิล แบบว่าตั้งตัวไม่ถูกมั้ย คือ งงไปหมด รับมือไม่ทัน เรื่องที่เราไว้ใจที่สุด กับกลายเปนทำเราเจบที่สุด เราไม่เข้าใจ ทำไมต้องปิดบังงี้อะ ถ้าเราไม่เหนเฟสใหม่ เราก็โง่ไปเรื่อยๆหรอ ผมเลยพูดไปตรงๆว่า นานรึยัง เธอก็บอกว่า ไม่นานมาก เธอก็เสียใจ ผมเลยบอกไปว่า ทำไมอะเราคบมาปีนึง แต่เธอรุจักไอนั่นแค่ไม่กี่วัน ทำไมหวั่นไหวง่ายขนาดนั้น รู้มั้ยเราเสียใจแค่ไหน
แต่เธอก็ยังไม่เลิกกับผมนะ ในตอนนั้น เพราะเธอบอกว่า ยังเลือกไม่ได้ ประมานว่าเสียดายผมละมั้ง แต่ผมก็ยังทำตัวเหมือนเดิมนะ คือ เอาใจเธอ เทคแคร์เหมือนเดิม เวลาไปเที่ยวก็จะซื้อของมาฝาก แต่ มันไม่ได้ ผล ครับ ผ่านไปเดือนนึงได้ เธอเลือกได้ เธอเลือกคนใหม่ แต่เชื่อปะ ผมก็ยังดีกับเธออยู่อะ แต่ก็เริ่มห่างๆๆ
ผมเริ่มทำใจได้ แต่ก็ยังอดนึกถึงไม่ได้ จนกระทั่งก่อนกีฬาสี เหตการณ์ไม่คาด ก้เกิดขึ้นอีก เหมือนเธอจะโดนทิ้งครับ หลังจากเราาเลิกกันประมาน สองเดือน อะ เขาบอกว่า เขามีอีกคนอยู่แล้ว ก็เลยเลือกอีกคน เธอก็เสียใจ ละเหมือนจะคิดถึงผม เธอก็ได้พร่ำเพ้อในเฟสซึ่งผมรู้ว่า เธอหมายถึงผม
เธอโพสประมานว่า ขอโทษร้สึกผิดอยากได้โอกาสไรอีกสักครั้ง
ด้วยความที่ผม ยังรักเธอครับ ผม ตัดสินใจ โทรไปถามเลย ว่า ที่โพสหมายถึงผมใช่มั้ย ไม่น่าเชื่อครับ เรากลับมาคบกันอีกครั้ง ผมดีใจมาก แต่ก็กลัวว่าผม จะเจอเหตการแบบเดิมอีก เธอก็ขอโทษ ผมตลอดเวลา และก็บอกว่า จะไม่มีแบบนี้อีก เพราะ ผมดีกับเธอ เธอไม่อยากเสียผมไป ผมดีใจมาก ผมไปแข่งกีฬา เธอก็จะตามไปเชีย ตลอด ถ้า ออกจากบ้านได้ หลังๆเราก็ไป ดูหนังเทียวกันบ่อย เชือมั้ยครับ เรารักกันมากกว่าเดิมอีก มันเ้หมือนกับ ว่า เธอ เรียนรู้ความผิด ละเธอสำนึกได้อะ เธอก็ ไม่เปลี่ยนไปเลย คือ ความ รุสักมัน เหมือนที่คบกันตตอนแรก เลย แถม ยังรู้สึกดีกว่าเดิมอีก
ผมยอมรับ นะ ผมไม่ได้หล่ออะไร ละก็ไม่ได้ดีไรมากมาย แต่ผมไม่เคยคิดนอกใจเธอเลย ผมเลย รุสึกไม่ผิดหวัง ไม่เสียแรง ที่ ได้สิ่งตอบแทน มาเปนความรัก ดีๆ แบบนี้ ชีวิต ผม ในตอนนั้นคือ แทบไม่ต้องการไรเลยอะ ผมยังคงตั้งใจเรียน อยู่เหมือนเดิม คอยสอนเธอ คอยพาเธอเรียน เหมือนแรกๆทุกอย่าง เลิกเรียนเสด เธอก็มานั่งดูผม เล่นกีฬาตลอด หรือไม่ก็ อาจไปหาไรนกินกันบ้าง บางที ก็ถ้าเลิกไวก็ไปร้องเกะดูหนังกัน
จนถึงวันที่ผมรู้สึกดีที่สุดก็ว่าได้ ช่วงก่อนปิดเทอมใหญ่ครับ น่าจะราวๆเดือนกุมภา ถ้าจำไม่ผิด เราคบกันมาประมาน 1ปี 10 เดือน ถ้านับระยะ ตั้งแต่คบกันรอบแรก คือ เธอ พาผม ไปไหว้ แม่ของเธอ ครับ แม่เธอไม่ปิดกั้นครับ แถมยังช่วยปิดความลับไม่บอกพ่อด้วยครับ ผมโคตรมีความสุขโคตรดีใจอะ [ ผมลืมบอกไปนะ ช่วงคบกันปีแรก ผมก็พาเธอ มาทำความรุจักกับแม่แล้ว แล้วเธอก็สนิทกับแม่ผมพอสมควรเลย] แม่เธอก็ชวนผมคุยเรื่อยเปื่อยครับ ก็รู้สึก เขายอมรับผมและเชื่อใจผม อยู่มาก เลยทีเดียว ผมคิดในใจเสมอว่า วันนึง ถ้าเธอเรียนจบ ผมจะไปหาพ่อของเขาาด้วยตัวผมเลยเองเลย 55555
แต่ .... ครับ แต่ ...
ผมดีใจไม่ทันไร ครับ ถัดมาอีก เดือน ก็ช่วงปิดเทอมใหญ่ใช่ไหมครับ ผมต้อง ทำงานปิดเทอม ครับ เธอก็ทำงานครับ เราเลยไม่ค่อย มีโอกาสได้คุยหรือไปไหนมาไหนกันเลย เรื่อง มือที 3 ไม่ต้องพูดถึงครับ ไม่มีในหัวผม หรอกครับ มันไม่มีเหตการแบบนั้นซ้ำแน่นอนครับ
พอเราไม่ค่อยได้เจอกัน เราก็เลย งอนๆ กัน นอยๆกัน แบบไม่มีเหตผลอะ 555 เพราะ ความคิดถึงกันมากๆไง ก็เลยหาเรื่องทะเลาะกันทั้งคู่ จนปิดเทอมได้ประมาน 2 อาทิต ผมเริ่มเปนห่วงเธอ ผมติดต่อเธอไม่ได้อะ ไม่รู้ทำไม แต่ผมก็ไม่ได้โทรหา นะ เพราะ ผมก็ทำงานตลอดจริงๆ ชีวิตผมก็ไม่ไ้ด ลำบากอะไรนะ ที่ต้องทำงานทั้งวัน แต่ผมเบื่อน่ะครับ ปิดเทอมไม่มีไรทำจริงๆ
พอ ผ่านไปหลายวันๆ เธอไม่ตอบลายผม [ตอนนั้น หันมาเล่นไลน์ละครับ 555] ผมเลยโทรไป ถามว่า ทำไม ไม่ตอบ ผมเริ่มใจหวั่นๆละ เธอ ตอบแบบรำคานอะ เหมือนไม่เตมใจคุยอะ ถามคำตอบคำ อะ ละก็บอกไม่ค่อยว่าง เลยไม่ได้คุย เชื่อปะ เธอโกหกผมไม่เคยเนียน ผมเริ่มโมโหละ เพราะ ผมไม่ชอบ การปิดบัง ผมก็เค้นจนนรู้ควาสมจริงอีกอะ ว่า เธอมีคนใหม่ละ ละ คนใหม่คนนี้ เขาทำงาน ด้วยกัน เพียงแค่เวลา สองอาทิตย์อะ ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่า ผมจะต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก คืนนั้นที่ผม โทรไป ผมตัดสินใจไปหาเธอเลย ละ ขอ พุดกันอย่างตรงไปตรงมา ผมก็ถามๆๆๆ เธอก็ไม่บอก ว่า ไอนั่นเปนใคร มาจากไหน ละไปชอบกันได้ไง จนผมเิร่มโมโหมากอะ เธอก็ ร้องไห้เสียใจ จนพูดออกมา ว่าเปนใครอะไรยังไง ณ ตอนนั้น เรากำลังจะคบกัน ครบ สองปีแล้ว มันเปนอะไรที่รุสึกแย่มาก ด้วยความโมโห ผมถามเธอไปตรงๆ ว่า คนใหม่มีอะไร ดี ทำไมถึงใจง่ายจัง เธอบอก ว่า ไม่รู้แค่รุสึกดี ผมก็เลยบอกว่า เธออาจจะแค่หลง เธอไม่ได้รักจริง หรอก แค่อารมชั่ววูบ ได้โปรดขอร้องคิดดีๆ อย่าทำแบบนี้ คือ ผมพูดไป ร้องไห้ไปละนะ ผม แทบขาดใจ จริงๆนะ
ผมรักเธอมากอะ ผมไม่คิดอะ จริงๆผมเลยว่าเธอไปว่า ถ้าเธอใจง่ายขนาดนี้นะ ถ้ามีคนมาจีบเธอ 10 คน เธอ คงจะชอบทั้ง 10 คน
เพราะ เวลา มีคนมาจีบอะ ละเขาพูดให้เรารู้สึกดีอะ ใครๆก็พูดได้จริงไหม ครับ
แต่ ใน 10คนนั้นอะ จะมีสักกี่คนที่ รักเธอจริง ผมก็พูดกับเธอไป ร้องไห้ไป
เชื่อไหมครับ เธอบอกผมว่า อยากให้ผม อะ เปนเหมือนเดิม คือ เธอจะคบคนใหม่ แต่ไห้ผม อยู่ข้างๆเหมือนเดิม คือ ผมไม่คิดว่าเธอจะเหนแก่ตัวขนาดนี้อะ เธอพูดได้ แย่มาก ผมเลยว่าเธอ ไป ว่า เธอมันเหนแก่ตัว ผมคิดไว้เสมอ ว่า ถ้า แฟนผมมีคนใหม่ ผมจะเปนฝ่ายที่ไป เเพื่อไม่ไห้ลำบากใจ
และผม จะไม่ทำแบบ ครั้งกแรก อีกแล้ว ที่คอย ตามติดเธอ คอยห่วงเธอ เพราะ ผมเจ็บจริงๆ มันทรมานแทบ ขาดใจอะ ก่อนผมจะกลับบ้าน ผมเลยบอกเธอว่า ถ้าเลือกแล้วก็ ทำให้ดีที่สุดละกันอย่าเชื่อใจใครมาก ไม่มีใคร รัก ตัวจริงเท่าเค้านะ เพราะ เค้ารัก ตัวจริงๆ เค้าตายแทนตัว เค้าก็ทำได้ แต่กะคนใหม่ อะ ตัวยังแทบไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ ทำไม ตัว ถึงไม่คิดดีๆ // เธอก็ตอบผมว่า .... ผมอะ ดีเกินไป ....โคตรเจบเลยเจอคำนี้ โคตรเสียใจ อะ ทำไม ต้องพูดแบบนี้อะ คำว่าดีเกินไปอะเปนคำ เข้าข้างตัวเอง ว่าตัวเองอะ ดียุแล้ว คือ จะบอกว่าตัวเองไม่แย่อะเอาง่ายๆ ทำไมไม่บอกกันตรงๆอะ ว่า ไม่ได้รุสึกไรแล้วอะ บอกมาเลยว่ามีคนใหม่ จะได้ไม่เจบขนาดนี้ ที่ต้องมารู้เองแบบนี้อะ คือ เสียดายผมใช่มั้ย เขาถึงไม่กล้าอะครับ ถ้าผมไม่รู้เอง ผมจะโง่อีกนานมั้ยอะครับ
ทุกวันนี้ผมยังลืมไม่ได้อะ โคตรทรมาน ร้องไห้ บ่อยมาก อะ ผ่านมี ปีกว่าแล้วอะ ยังคิดถึงอยู่เลย ลึกๆผมแค่โมโหแต่ไม่เคยโกรธหรือเกลียดเลยเพราะผม รักมากอะ
เรื่องยังไม่จบนะ มีต่อหลังจากเหตุการณ์นั้น้อีก พอสมควร ...