ถ้าคุณไม่สบายมากในที่ทำงาน แต่หัวหน้าไม่ให้กลับ บอกว่าถ้ากลับแล้วใครจะทำ คุณจะทำยังงัย

ที่บริษัทที่ผมทำงาน

-ตอนพนักงานผู้หญิงในทีมลาพักร้อนทั้งๆที่งานไม่เสร็จ หัวหน้าโครงการ ตำแหน่ง Director นั่งทำ powerpoint กับผม
-ตอนไปนำเสนองานให้ลูกค้า งานเล็กๆ ราคาไม่ถึงล้าน ระดับ Vice President ไปนำเสนอกับ Sales
-ตอนงานคำนวณโครงสร้างเร่งๆ หัวหน้าแผนกวิศวกรรม ฝ่ายงานสนาม มาแบ่งงานจากวิศวกรจบใหม่ เอาไปนั่งคำนวณเอง จะได้เสร็จเร็วขึ้น

ถ้างานต้องเสร็จ และทรัพยากรบุคคลไม่พอ หัวหน้านั่นล่ะ ที่จะต้องเป็นทรัพยากรบุคคล

เราเคยแต่หน้าซีดเซียวไปทำงาน แค่เห็นหน้าเท่านั้น หัวหน้าไล่กลับบ้านเลย บอกป่วยก็หยุด ไม่ต้องฝืน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก็รีบบอกหัวหน้าว่าไม่ได้ป่วยค่ะ แค่ไม่ได้แต่งหน้า 5555

หัวหน้าคนนั้น เราว่ากากนะ ถ้าแค่ลูกน้องคนเดียวไม่อยู่แล้วงานมันจะมีปัญหา แสดงว่าจัดการบริหารงานได้กากมาก

วิธีรับมือหัวหน้าที่ชอบกลั่นแกล้งลูกน้อง

นาย ก.  เป็นหัวหน้าแผนกงานเล็ก ๆ บริษัทแห่งหนึ่ง
มองในแง่ความสามารถด้านเทคนิคแล้ว พูดได้ว่าเขาชำนาญเอาการ
แต่เขามีจุดอ่อนสำคัญข้อหนึ่งคือ มักกลั่นแกล้ง เตะถ่วง
ไม่ยอมสนับสนุนข้อเรียกร้องของลูกน้อง ถึงข้อเรียกร้อง
เหล่านั้นจะชอบด้วยเหตุผลก็ตาม


  ครั้งหนึ่ง ลูกน้องคนหนึ่งป่วยกะทันหันเป็นโรคเฉียบพลัน
ขอลาหยุด แต่นาย ก. ไม่อนุญาต ซ้ำพูดว่า
" ทนเอาหน่อย เดี๋ยวก็หายเองแหละ "


ผลคือ ลูกน้องคนนั้นต้องเสียเวลาและทรัพย์สินเงินทอง
จำนวนมากเพื่อรักษาโรคให้หายขาด  เนื่องจากมิได้รับ
การรักษาอย่างทันท่วงที  พวกลูกน้องจึงไม่พอใจมาก
ถึงกับสะท้อนพฤติกรรมและเสนอความเห็นต่อเขา
ถึงผู้จัดการทั่วไปโดยตรง


ผู้จัดการทั่วไปรับรู้สภาพความเป็นจริงแล้ว เห็นว่า นาย ก.
ทำเกินไป ทว่าผู้จัดการทั่วไปก็ไม่เรียกตัว นาย ก. มาตำหนิ
บริภาษต่อหน้า  เพียงคิดหาโอกาสสั่งสอน นาย ก. สักครั้ง


แล้วโอกาสก็มาถึง  วันหนึ่ง นาย ก. ขับรถของบริษัท
ออกไปทำธุระระหว่างทาง  เขาขับรถชนคนบาดเจ็บ
ถูกตำรวจควบคุมตัวไว้  ทางตำรวจต้องการให้เขาวางเงินก้อนโต
สำหรับค่าประกันรักษาพยาบาลแก่ผู้ได้รับบาดเจ็บ
และค่าปรับที่ขับรถฝ่าฝืนกฎจราจร


อันที่จริง รถของบริษัทมีซื้อประกันไว้  ค่าใช้จ่ายข้างต้นนั้น
แค่ทางผู้จัดการทั่วไปของบริษัทเซ็นเกร็กเดียว
ก็เบิกเงินมาใช้ชั่วคราวได้แล้ว  นาย ก. ก็รู้อยู่ จึงรีบโทรศัพท์
ถึงเลขา ฯ ผู้จัดการทั่วไปทราบเรื่องแล้ว กลับแสดงท่าที
ผิดจากที่มักดูแลเอาใจใส่ลูกน้องอย่างใกล้ชิด



เพียงพูดกับเลขา ฯ ว่า " บอกนาย ก. ไปว่า ผู้จัดการกำลัง
ประชุมเรื่องสำคัญ  ปลีกตัวออกจากที่ประชุมไม่ได้


ท่านสั่งเอาไว้ก่อนเข้าประชุมว่าห้ามรบกวน ทนเอาหน่อย
เดี๋ยวเรื่องก็จบเองแหละ " นาย ก. ผู้น่าสงสารจึงต้องทน
อยู่ในห้องขังที่สถานีตำรวจตลอดบ่าย  นั่งรอทางบริษัท
มาช่วยประกันตัว  กระทั่งค่ำแล้ว


ผู้จัดการทั่วไป ค่อยเซ็นชื่อ
อนุมัติให้เบิกเงิน นาย ก. จึงได้รับการปล่อยตัว
ออกจากห้องขัง


  นาย ก. กลับถึงบริษัท สอบถามเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว
ทบทวนคำพูดของผู้จัดการทั่วไปที่บอกผ่านเลขา ฯ
"...ทนเอาหน่อย เดี๋ยวเรื่องก็จบเองแหละ " ก็เข้าใจโดยพลัน
ที่แท้ผู้จัดการทั่วไปใช่ว่าไม่เอาใจใส่เขา เพียงต้องการ
ให้เขาสำรวจตัวเอง


หลังจากนั้น  เขาก็ปรับปรุงแก้ไขตนเอง ขอเพียงข้อเรียกร้อง
ที่ลูกน้องเสนอขึ้นมา มีลักษณะสมเหตุสมผล
เขาจะรีบจัดการให้อย่างเร็วที่สุด



พนักงานบางคนเป็นผู้บริหารระดับกลาง เมื่อได้ลิ้มรสอำนาจ
แล้ว มักแสดงอำนาจและติดความเคยชินเลว ๆ บางอย่าง
เช่น ชอบจับผิดค่อนแคะ กลั่นแกล้งลูกน้อง ฯลฯ


จะว่าพวกเขาทำผิด ก็ใช่ว่าทำผิดเสียทีเดียว เพราะพวกเขา
ก็ยังอยู่ในกรอบอำนาจหน้าที่  อีกทั้งไม่ได้ฝ่าฝืนกฎระเบียบอะไร  

จะว่าพวกเขาทำถูก แต่พวกเขาก็ออกจะไม่คำนึงถึงน้ำใจ
เอาเสียเลย  เพราะพวกเขาไม่เห็นอกเห็นใจลูกน้องนั่นเอง


ถ้าเรามีลูกน้องประเภทนี้ จะลองใช้วิธีเดียวกันกับผู้จัดการ
ทั่วไปในตัวอย่างข้างต้นก็ได้ ไม่เสียหลาย ทำให้พวกเขา
ตกอยู่ในสภาพแบบเดียวกันบ้าง พวกเขาก็จะสำนึกแก้ไขเอง