ทำไมเราถึงปล่อยคนดีๆไปแล้วเลือกที่จะเก็บคนที่ไม่ค่อยสนใจเราเอาไว้นะ ??

คือตอนนั้นก็เลิกกับแฟนได้ชักพักมันก็มีช่วงที่ต้องยุคนเดียวก็เหงาเรียกว่าเหงาสุดเลยมั้งก็มีคนผ่านเข้ามาเขาดีมากเลยเทคแคร์เราทุกอย่างถามนู่นถามนี่เปนห่วงเราตลอดช่วงแรกๆเราก็รู้สึกดียุหรอกนะที่มีคนเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปแต่ก็แค่คุยกันไปไหนด้วยกันบ้างแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นเรียกว่าแฟนเค๊าก็เคยขอเราเปนแฟนหลายครั้งแต่เราเหมือนมีอะไรกั้นยุแบบไม่อยากเลยทางปิดกั้นนั้นแต่กับอีกคนผ่านเข้ามาแต่คนนี้ตอนแรกๆก็แค่เข้ามาคุยแต่ทำไมเรารู้สึกดีกับคนนี้นะทั้งๆที่เขาๆไม่ค่อยสนใจเราเลยคุยกันก็แค่ประโยคสั้นๆไม่ค่อยถามนู่นถามนี่เราเลยก็ไม่รู้ตัวเองว่าทำไมถึงรู้สึกดีกับคนนี้อยากให้เขามาดูแลมาสนใจกับคนแรกทำไมเวลาผ่านไปเราถึงรู้สึกว่าเขาจูจี้จุกจิกกับเรานักหนาจะว่าว่ารู้สึกรำคาญก็ได้มั้งเราจึงไม่อยากกักเขาไว้จึงปล่อยเขาไปช่วงนั้นก็รู้สึกเหมือนขาดๆอะไรไปเหมือนกันแต่ก็ผ่านไปกับคนที่สองเหมือนเราจะเปนฝ่ายตื้อเขามากกว่าแต่เขาก็ไม่ค่อยสนใจเราด้วยมันรู้สึกเฟลๆมากเลยแหละนึกถึงตอนที่เราเคยทำกับใครเอาไว้ คงเปนกรรมมั้ง 55555 ตอนนี้ก็เริ่มคิดว่ายุคนเดียวคงจะดีกว่า ใครเคยผ่านโมเมนต์นี้มาบ้างแล้วทำยังไงกับความรู้สึกตัวเองนะ จะตามคนที่ดีกับเรากลับมามั้ย