เรายิ้มเก่งนะ ร้องไห้ง่ายด้วย เราว่าเราเข้มแข็ง แต่ทำไมคนบางคนชอบดูถูก ??

คือต้องบอกแบบนี้ครับ ผมยังเรียนอยู่ ม.6 แต่สังคมในห้องคือไม่ไหวมีแต่คนบลูลี่ผมว่าเรียนอังกฤษไม่เก่งพูดใส่ผมด้วยคำดูถูก ทีนี้แรกๆมันไม่เท่าไรพอทนได้แต่พักหลังๆเริ่มสะสมขึ้นเรื่อยๆ สำหรับคนอื่นไปโรงเรีย

; เป็นคนอ่อนแอมากๆ ทุกๆคนอาจจะเห็นเราในมุมที่เข้มแข็ง สดใส ยิ้มเก่ง แต่จริงๆแล้วเราแอบร้องไห้ในห้อง4เหลี่ยมเล็กๆโดยที่ผู้คนภายนอกไม่รับรู้เลยว่า ที่เรายิ้มๆ หัวเราะ&

อะไรๆที่ทำมาผิดหมด ยิ้มก็ไม่ได้ ร้องไห้ก็ยังไม่ได้ ตกลงเป็นยิ่งลักษณ์ต้องตายด้านเหรอครับ

เค้าใช้ชีวิตไปวันๆเรียนบ้างเล่นบ้าง เป็นคนที่เรียนไม่เก่งสักนิดอยากเรียนเก่งๆบ้าง5555 เราไม่รู้เลยว่าโตไปจะเป็นอะไรดี เคยสนใจอันไหนพอบอกแม่แม่ก็บอกไม่เอา บางทีก็สงสัยคนที่เขามีความฝันรู้ว่าจะเข้ามหาลั

คนอื่นต้องคิดว่าเราถดถอยแน่เลย เราไม่เก่ง เราอยู่กับที่ จนลืมไปว่าสิ่งที่คิดอยู่ตอนนี้คือตัวเราเอง สมองเราเอง กลายเป็นว่าเราเองที่ดูถูกตัวเอง ถ้ายังดูถูกตัวเองแบบนี้ ก็มีแค่ตัวเราที่คิดมากแล้วไม่ได้ทำ

สู้ๆนะหลายๆคนที่กำลังโดนบูลี่ นี่เคยอยู่จุดนั้นเหมือนกัน แต่เราสู้คนไงเราบูลี่กลับมีไรให้บูลี่บูลี่หมดไม่ยอมแล้วมันก็หายไปกันหมดเลยมันได้ผลลองเปิดใจสู้คนดู เสียงดังใส่มันเลยมันเป็นวิธีง่ายๆที่ได้ผลระย

ทำไมเราถึงดูถูกอารยธรรมขอมครับ ทั้งที่เคยเป็นมหาอำนาจในย่านนี้มาก่อนแกว และหงสานะครับ เพียงแต่รบไม่เก่ง เดี๋ยวฮุนเซ็นน้อยใจนะครับ