ผมก็คนๆนึง ไม่มีอะไรดีหรอกครับ แค่เรียนยังไม่จบเลย ดูแย่ๆใช่ไหมครับ เรื่องที่จะเล่าอาจจะไม่ตรงความจริงทุกประการนะครับ และจะพยายามไม่ออกนอกเรื่องครับ
เรื่องเพิ่งเกิดไม่นานนี้ครับ คือ..
ผมเป็นคนไม่ค่อยเล่นพวกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คครับ อาจจะมาเล่นบ้างเพื่อคุยกับเพื่อนหรือไม่ก็ส่องคุณผู้หญิงเค้าไปทั่วตามประสาน่ะครับ ผมก็เคยทักคุณผู้หญิงไปไม่น้อย ถึงจะไม่เคยรู้จักก็ตาม ทำนองว่าจะจีบ แต่ว่าแน่นอนครับ ผมเลือกอะไรที่ไม่เหมาะกับหน้าของตัวเองเลยสักนิด ก็รับประทานแห้วไปทุกครั้ง ผมก็คิดครับว่าบางทีผมไม่ได้ชอบเค้าด้วยซ้ำจะไปทำความรู้จักกับเขาเพื่ออะไร อาจจะเพื่อโชว์เพื่อนอะไรอย่างนี้ จนกระทั่งไม่นานมานี้ครับ ผมเล่นเฟสบุ๊ค แล้วไปเจอเฟสของพี่คนนึงเข้า ผมก็ไม่ได้รู้สึกชอบหรอกนะครับ ก็คิดว่า เห้ย ! พี่คนนี้น่ารักว่ะ ก็กดแอดเฟสไป คุยกันไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่า เออว่ะ ไม่ได้หยิ่งเหมือนที่คิดไว้ อะไรงี้น่ะครับ พอคุยต่อมาเรื่อย ๆ ผมก็คิดว่าเรามันเรียนไม่จบน่ะนะ ส่วนพี่เขาก็จะจบ ม.6 แล้ว ต้องเอนเข้ามหาลัย หรือต้องทำอะไรอีกมาก รู้สึกหดหู่มากครับ จุดๆนี้ แบบเคยคุยกับผู้หญิงมามากนะครับ รู้สึกแบบนี้แค่ไม่กี่คนจริงๆ ทุกๆวันนี้ก็คิดเพ้อเจ้อถึงพี่เขาเหมือนกัน แต่พี่เขาคงไม่ชอบผมหรอกครับ คนโปรไฟล์ดีกว่าผมมีให้เลือกเยอะแยะ แค่เรียนผมยังเรียนไม่จบ ถ้าได้ผมเป็นแฟนแค่คิดแล้วก็อายแล้วครับ ใครบ้างอยากคบกับคนเรียนไม่จบ ทุกๆวันนี้ก็คุยกันอยู่ครับ แต่อยู่ในช่วงสอบก็คุยน้อยหน่อย ผมก็ไม่รู้เขาคุยกับใครบ้างนะครับ แต่ทุกทีที่ผมส่งข้อความไป เขาจะตอบกลับเสมอ เขาทักมาผมจะตอบทันทีเลยครับ ไม่ว่าจะกี่โมงกี่ยาม บางทีรอเป็นวันก็มีครับ ผมรู้ตัวเองครับว่าตอนนี้ชอบเขามาก ต่างกับคนที่ผ่านๆมาทั้งหมด ซึ่งผมไม่อยากจะเสียเขาไปเลยครับ สับสนมากว่าควรจะบอกเขาดีไหม หรือชอบอยู่ห่าง ๆ ก็พอ ใครมีประสบการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเพื่อนพี่น้องลุงป้าน้าอาที่อ่านจบแล้ว ขอคำปรึกษาหรือนำมาแชร์กันได้ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ อาจจะเว่อไปนิดนึงนะครับ ขออภัย ขอรบกวนทุกท่านด้วยครับ
ปล. เรื่องอาจจะเยอะแต่ใจความนิดเดียว ขออภัยครับ
ปล2. สงสัยตรงไหนถามได้เลยครับ
ปล3. บางคำอาจเขียนผิดขออภัยครับ
ปล4. ถ้าแท็กห้องผิดขออภัยครับ
เด็กเกเรที่ชอบรุ่นพี่คนนึง รบกวนผู้มีประสบการณ์ให้คำปรึกษาด้วยครับ
เรื่องเพิ่งเกิดไม่นานนี้ครับ คือ..
ผมเป็นคนไม่ค่อยเล่นพวกโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คครับ อาจจะมาเล่นบ้างเพื่อคุยกับเพื่อนหรือไม่ก็ส่องคุณผู้หญิงเค้าไปทั่วตามประสาน่ะครับ ผมก็เคยทักคุณผู้หญิงไปไม่น้อย ถึงจะไม่เคยรู้จักก็ตาม ทำนองว่าจะจีบ แต่ว่าแน่นอนครับ ผมเลือกอะไรที่ไม่เหมาะกับหน้าของตัวเองเลยสักนิด ก็รับประทานแห้วไปทุกครั้ง ผมก็คิดครับว่าบางทีผมไม่ได้ชอบเค้าด้วยซ้ำจะไปทำความรู้จักกับเขาเพื่ออะไร อาจจะเพื่อโชว์เพื่อนอะไรอย่างนี้ จนกระทั่งไม่นานมานี้ครับ ผมเล่นเฟสบุ๊ค แล้วไปเจอเฟสของพี่คนนึงเข้า ผมก็ไม่ได้รู้สึกชอบหรอกนะครับ ก็คิดว่า เห้ย ! พี่คนนี้น่ารักว่ะ ก็กดแอดเฟสไป คุยกันไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกว่า เออว่ะ ไม่ได้หยิ่งเหมือนที่คิดไว้ อะไรงี้น่ะครับ พอคุยต่อมาเรื่อย ๆ ผมก็คิดว่าเรามันเรียนไม่จบน่ะนะ ส่วนพี่เขาก็จะจบ ม.6 แล้ว ต้องเอนเข้ามหาลัย หรือต้องทำอะไรอีกมาก รู้สึกหดหู่มากครับ จุดๆนี้ แบบเคยคุยกับผู้หญิงมามากนะครับ รู้สึกแบบนี้แค่ไม่กี่คนจริงๆ ทุกๆวันนี้ก็คิดเพ้อเจ้อถึงพี่เขาเหมือนกัน แต่พี่เขาคงไม่ชอบผมหรอกครับ คนโปรไฟล์ดีกว่าผมมีให้เลือกเยอะแยะ แค่เรียนผมยังเรียนไม่จบ ถ้าได้ผมเป็นแฟนแค่คิดแล้วก็อายแล้วครับ ใครบ้างอยากคบกับคนเรียนไม่จบ ทุกๆวันนี้ก็คุยกันอยู่ครับ แต่อยู่ในช่วงสอบก็คุยน้อยหน่อย ผมก็ไม่รู้เขาคุยกับใครบ้างนะครับ แต่ทุกทีที่ผมส่งข้อความไป เขาจะตอบกลับเสมอ เขาทักมาผมจะตอบทันทีเลยครับ ไม่ว่าจะกี่โมงกี่ยาม บางทีรอเป็นวันก็มีครับ ผมรู้ตัวเองครับว่าตอนนี้ชอบเขามาก ต่างกับคนที่ผ่านๆมาทั้งหมด ซึ่งผมไม่อยากจะเสียเขาไปเลยครับ สับสนมากว่าควรจะบอกเขาดีไหม หรือชอบอยู่ห่าง ๆ ก็พอ ใครมีประสบการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเพื่อนพี่น้องลุงป้าน้าอาที่อ่านจบแล้ว ขอคำปรึกษาหรือนำมาแชร์กันได้ครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ อาจจะเว่อไปนิดนึงนะครับ ขออภัย ขอรบกวนทุกท่านด้วยครับ
ปล. เรื่องอาจจะเยอะแต่ใจความนิดเดียว ขออภัยครับ
ปล2. สงสัยตรงไหนถามได้เลยครับ
ปล3. บางคำอาจเขียนผิดขออภัยครับ
ปล4. ถ้าแท็กห้องผิดขออภัยครับ