ในทุกๆเรื่องเราสามารถหาทางออกได้ด้วยตัวเอง ด้วยความพยายามของเรา ด้วยตัวเราเอง
เช่น การเรียน การทำงาน การเงิน เราสามารถพยายาม ทุ่มเท และขยันเพื่อให้ได้มา
แต่ในทางกลับกัน ความพยายาม มันใช้กับความรักไม่ได้เลย และยิ่งไปกว่านั้น ความรู้สึกรัก
มันห้ามไม่ได้  หลายๆคนที่โลกสวย ก็คงมองว่ารักคือการให้ ไม่ใช่ความครอบครอง

แต่ในชีวิตจริงในความเป็นจริง เราแค่อยากมีคนยืนใกล้ๆ คนที่เราคิดถึงเขาได้ คนที่เขามีแค่เรา และเราก็มีแค่เขา
พอไม่มีขึ้นมา ใจก็เกิดความเหงา อ้างว้าง เกิดความทุกข์ใจ แต่เราจะห้ามไม่ให้เกิดความอยากนั้นมันก็ทำไม่ได้
อาจเป็นเพราะ อายุ ฮอร์โมน ช่วงวัย จิตใจ และหลายๆอย่าง ทำให้มีทุกวันนี้ มันเหมือนเป็นสิ่งที่ขาดเพียงสิ่งเดียว
ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่เราต้องการมากที่สุด  แต่กลับไม่มี ..... เราจึงไม่อยากรักใครอีกแล้ว ไม่อยากรักในฐานะแฟน

บางคนบอกให้หางานอดิเรกทำ แต่จริงๆแล้ว มันไม่ใช่เลยนะ ยิ่งดูหนังฟังเพลง ยิ่งกระตุ้นให้นึกถึงคนที่เราชอบ
นั่งสมาธิสวดมนต์ ก็ทำให้ใจสงบ แต่เราไม่สามารถทำได้หลาย ชม . พอไม่นานความรู้สึกนั้นมันก็กลับมาใหม่
แล้วยังงี้ต้องทำยังไงดีครับ