เล่าเรื่อง....

ดิฉันคุยกับคนนึงค่ะเขาเคยทักฉันมาเมื่อนานแล้วเขาทักฉันมาฉันคุยกับเขาแล้วฉันนึกว่าเขาไม่มีใครแต่พอฉันรู้ฉันเลยเลิกคุยกับเขาค่ะ แล้วพอนานมานี้ฉันก็ทักเขาไปแล้วฉันรู้ว่าเขาเลิกกับแฟนแล้วฉันถึงทักไป แล้วคุยกันเป็นเหมือยคนคุยซึ่งกันและกันเขาทำให้ฉันยิ้มได้หลายครั้งฉันสงสัยว่าเอ้ะเราเป็นอะไรกันแล้วเราก็ไปเที่ยวด้วยกันค่ะความรู้สึกที่ฉันมีให้เขามันมากค่ะ แล้วเราทะเลาะกันบ่อยมากจนกระทั่งเขาขอฉันคบในวันนั้นแรกๆมันก็ดีแหละเราดูรักกันมากจนทำให้คนอื่นอิจฉาแต่พอนานๆเข้ากลับกลายเป็นเหมือนฉันรักเขาฝ่านเดียว เราทะเลาะกันบ่อยมาก เขางี่เง่ามากหลายครั้งเพื่อนฉันบอกว่า แฟนเก่าของเขาไม่ต้องมานั่งคิดมากหรือต้องมาง้อเขา แต่เขาไปง้อแฟนเก่าของเขาแทนไปหาตลอดรู้ตลอดว่าแฟนเก่าของเขาเรียนอยู่ห้องออะไรเขาก็ไปหาตลอด แต่พอฉันนี่สิไม่มีเลยคิดแล้วก็ขำนะ ฉันก็เสียใจฉันชอบคิดมาก ฉันต้องเป็นฝ่ายง้อเขาหรือขอโทดเขาตลอดเลยเหมือนต้องวิ่งตามเขาตลอดเลยค่ะ หลายคนบอกให้ฉันเลิกแต่ฉันไม่เลิกหรอกค่ะเพราะฉันรักเขามาก เรื่องของฉันยังมีอีกเยอะค่ะ แต่เดี๋ยวมาเล่าให้ฟังใหม่น่ะค่ะ