อยากถามความคิดเห็นของทุกคนว่า "เพื่อน" ในแง่มุมของแต่ละคนสำคัญกับชีวิต มาก-น้อยแค่ไหน
ขอระบายหน่อยนะคะ ...
คือเราทำงานระดับหัวหน้า มีแต่ลูกน้องค่ะ เวลาทำงานจะทำอยู่คนเดียว ในห้องคนเดียว ไม่มีเพื่อนช่วยคิดหรอก จะมีพี่อีกคนแต่เค้าประจำอยู่ที่ออฟฟิต แล้วให้เราดูอีกส่วนนึงคนเดียว ปกติเลิกงานก็กลับบ้าน
เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยมีคนมากๆอยู่ 1 คน แต่เป็นคนนอกกลุ่ม ในกลุ่มมีเกือบ 8 คน แต่ไม่ค่อยสนิท ตอนทำงานที่เก่าเรามีเพื่อนเยอะมาก เพราะเป็นเพื่อนในกลุ่มที่เราด้วยและทำงานแผนกเดียวกัน แต่ที่จริงแล้วเราดันไปสนิทกับคนที่ทำงานแผนกอื่นมากกว่าซะอีก
ตอนเรียนมัธยมสนิทมากๆๆ กับเพื่อนทุกคนในกลุ่ม แต่น่าเศร้าต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน จบมาก็ทำงานกันคนละสาย เจอกันมากสุดปีละครั้ง เพราะเพื่อนต่างก็มีเพื่อนของเค้า ดูชีวิตแฮปปี้สดใสมากมาย
ตอนนี้สรุปว่าเรามีคนในครอบครัวเป็นเพื่อนค่ะ ความจริงเราก็มีอีกคนคุยเป็นเพื่อน แต่ช่วงนี้เค้าเจอมรสุมชีวิต เราช่วยเค้าแทบไม่ได้เลย ด้วยสาเหตุนี้เลยทำให้ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน
ที่มันเจ็บแปล๊บก็คือว่าเวลาเข้าไปในเฟส ดูเพื่อนจะมีกลุ่มเพื่อนจากมหาวิทยาลัย เพื่อนจากที่ทำงานกันเยอะมาก เลยทำให้เรามองตัวเองว่าเราผิดปกติรึเปล่า
เฮ่อ.....

พอปรึกษากับที่บ้าน เค้าบอกว่างานสำคัญกับชีวิตมากกว่าเพื่อน เราก็เหนื่อยใจ อยากมีเพื่อนกับเค้าบ้าง รึเปล่า เราก็ไม่แน่ใจ ว่าเพื่อนสำคัญกับเรามากเลยหรอ...หรือเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ เพราะชีวิตนี้จุดมุ่งหมายคือเลี้ยงดูพ่อกับแม่ให้สบายทั้งกายและใจเป็นพอ
มีใครเจอสถานการณ์เหมือนกันบ้างมั๊ยคะ และคิดว่าเพื่อนสำคัญกับชีวิตของเรามากน้อยแค่ไหน มาแบ่งปันประสบการณ์กันนะคะ
เพื่อนสำคัญกับชีวิตมั๊ย?
ขอระบายหน่อยนะคะ ...
คือเราทำงานระดับหัวหน้า มีแต่ลูกน้องค่ะ เวลาทำงานจะทำอยู่คนเดียว ในห้องคนเดียว ไม่มีเพื่อนช่วยคิดหรอก จะมีพี่อีกคนแต่เค้าประจำอยู่ที่ออฟฟิต แล้วให้เราดูอีกส่วนนึงคนเดียว ปกติเลิกงานก็กลับบ้าน
เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยมีคนมากๆอยู่ 1 คน แต่เป็นคนนอกกลุ่ม ในกลุ่มมีเกือบ 8 คน แต่ไม่ค่อยสนิท ตอนทำงานที่เก่าเรามีเพื่อนเยอะมาก เพราะเป็นเพื่อนในกลุ่มที่เราด้วยและทำงานแผนกเดียวกัน แต่ที่จริงแล้วเราดันไปสนิทกับคนที่ทำงานแผนกอื่นมากกว่าซะอีก
ตอนเรียนมัธยมสนิทมากๆๆ กับเพื่อนทุกคนในกลุ่ม แต่น่าเศร้าต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียน จบมาก็ทำงานกันคนละสาย เจอกันมากสุดปีละครั้ง เพราะเพื่อนต่างก็มีเพื่อนของเค้า ดูชีวิตแฮปปี้สดใสมากมาย
ตอนนี้สรุปว่าเรามีคนในครอบครัวเป็นเพื่อนค่ะ ความจริงเราก็มีอีกคนคุยเป็นเพื่อน แต่ช่วงนี้เค้าเจอมรสุมชีวิต เราช่วยเค้าแทบไม่ได้เลย ด้วยสาเหตุนี้เลยทำให้ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน
ที่มันเจ็บแปล๊บก็คือว่าเวลาเข้าไปในเฟส ดูเพื่อนจะมีกลุ่มเพื่อนจากมหาวิทยาลัย เพื่อนจากที่ทำงานกันเยอะมาก เลยทำให้เรามองตัวเองว่าเราผิดปกติรึเปล่า
เฮ่อ.....
มีใครเจอสถานการณ์เหมือนกันบ้างมั๊ยคะ และคิดว่าเพื่อนสำคัญกับชีวิตของเรามากน้อยแค่ไหน มาแบ่งปันประสบการณ์กันนะคะ