คุณเคยอยากเอาใครสักคนมาแต่งนิยายรักไหม

เรื่องมีอยู่ว่า เราไปสัมภาษณ์งานที่สำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง  ตอนเช้าก็ไปทำข้อสอบ บลา บลา บลา  
พอช่วงบ่ายเราก็ขึ้นไปรอสัมภาษณ์ที่สำนักงาน   รอสักพัก บก.ก็เรียกตัวเข้าไปสัมภาษณ์  

หลังจากนั้นบก.ก็เรียกหัวหน้าแผนกมาคุยต่อ  เค้าดูเป็นสาวมั่น  ตรงไปตรงมา  และ..เอ่อ..ดูเจ้าเล่ห์(มากกก)  
จนบางทีเราก็นึกหมั่นไส้เค้าเหมือนกัน  เค้าจะถามเรื่องทั่วๆไป บ้านอยู่ไหน ทำไมถึงอยากทำงานนี้ บลาๆๆๆ  
บางทีก็ถามเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงาน เราก็ตอบเค้าไปดีๆ แอบประชดนิดนึง
เป็นการพูดคุยกันที่ออกรสออกชาติ  ขบเขี้ยวขัดฟัน  เจ็บๆคันๆ  

แล้วแว้บหนึ่งเราก็เกิดความรู้สึกอยากแต่งนิยายรัก
เรื่อง "ยัยลูกน้องตัวแซ่บกับหัวหน้าจอมเจ้าเล่ห์"  (ชื่อเรื่องนี่คือคิดได้ ณ ตอนนั้นเลย)

เฮ้ยยยย..คือนี่บ้ามากเลยอ่ะ  แล้วเป็นตอนสัมภาษณ์งานด้วยนะ  
เราพยายามกลบความรู้สึกบอกตัวเองให้มีสมาธิกับการสัมภาษณ์งาน(สติเริ่มหลุด)

ตัวเราเองเป็นคนชอบอ่านนิยายนะ และก็ชอบมโนบ้างบางครั้ง  
แต่!!!! ไม่เค้ย..ไม่เคยนึกอยากเอาคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก  
คุยกันแค่ไม่กี่ประโยค และู้สึกไม่ถูกชะตาด้วย มาแต่งนิยายรักเล้ยยยย  
หรือว่านี่จะเป็นเพราะเราอ่านนิยายและดูอนิเมะมากไปหรือป่าว(เลยติดมโน)

หรือว่าจะเป็นเพราะ...เราชอบเค้า

OMG!! สับสนค่ะ สับสนมากกกกกก

นี่เป็นเรื่องแปลกประหลาดที่สุดที่เราเจอกับตัวเอง แม้ว่าจะผ่านมาประมาณหนึ่งเดือนแล้วก็เถอะ  แต่เราก็จำได้ขึ้นใจเลยค่ะ