จากวันที่คุณทำผิด...  แล้วเขาโกรธคุณ...
จากวันที่คุณละเลย...  แล้วเขาน้อยใจคุณ...
จากวันที่คุณผิดใจกับเขาเล็กๆน้อยๆ...  แล้วเขางอนคุณ...

จากวันที่เขาโกรธคุณ...  แล้วคุณต้องมานั่งขอโทษเขา...
จากวันที่เขาน้อยใจคุณ...  แล้วคุณต้องมานั่งปลอบเขา...
จากวันที่เขางอนคุณ...  แล้วคุณต้องมานั่งง้อเขา...

จากวันที่คุณเล่นกับเพศตรงข้าม...  แล้วเขาโกรธคุณโมโหคุณ...
จากวันที่คุณไม่ไปเที่ยวกับเขาเพราะติดธุระ...  แล้วเขาน้อยใจแทบตาย...
จากวันที่คุณตอบไลน์เขาช้า...  แล้วเขางอนคุณสารพัด...
จากวันที่คุณกลับบ้านดึก...  แล้วเขางอแงจะให้คุณกลับบ้านทันที...
จากวันที่คุณคุยกับคนอื่นจนลืมคุยกับเขา...  แล้วเขาโกรธคุณมากๆ น้อยใจอย่างงั้นอย่างงี้...
จากวันที่คุณเล่นเกมส์เพลิน...  แล้วเขางอนคุณอยากให้คุณสนใจ...
จากวันที่คุณช็อปปิ้งเพลินๆ... แล้วเขาบ่นนู้นบ่นนี่คุณ...
จากวันที่คุณมีเหตุผล...  แล้วเขาก็ยังโกรธคุณ...
จากวันที่คุณไม่ได้ทำอะไรผิด...  แล้วเขาก็ยังงี่เง่างอแงใส่คุณ...

ถ้าวันคืนเหล่านั้นมันหายไปไม่มีอีกแล้วล่ะ?

ในวันที่คุณทำผิด...  แต่เขาไม่โกรธคุณแล้ว...
ในวันที่คุณละเลย...  แต่เขาไม่น้อยใจคุณ...
ในวันที่คุณผิดใจกับเขาเล็กๆน้อยๆ...  แต่เขาก็ไม่อะไรปล่อยผ่านไป...

จากวันที่เขาโกรธคุณ...  กลายเป็นวันที่เขาไม่โกรธคุณ...
จากวันที่เขาน้อยใจคุณ...  กลายเป็นวันที่เขาไม่น้อยใจคุณ...
จากวันที่เขางอนคุณ...  กลายเป็นวันที่คุณไม่ต้องง้อแล้ว...

ในวันที่คุณเล่นกับเพศตรงข้าม...  แล้วเขาไม่ว่าอะไรคุณ...
ในวันที่คุณไม่ไปเที่ยวกับเขาเพราะติดธุระ...  แล้วเขาโอเคไม่เป็นไร...
ในวันที่คุณตอบไลน์เขาช้า...  แล้วเขาทำเป็นมองข้ามเวลาแล้วคุยไป...
ในวันที่คุณกลับบ้านดึก...  แล้วเขาไม่ได้ตามคุณกลับบ้าน...
ในวันที่คุณคุยกับคนอื่นจนลืมคุยกับเขา...  แล้วเขาทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น...
ในวันที่คุณเล่นเกมส์เพลิน...  แล้วเขาไม่ได้สนใจอะไรนัก...
ในวันที่คุณช็อปปิ้งเพลินๆ... แล้วเขาก็ตามใจคุณ...
ในวันที่คุณมีเหตุผล...  แล้วเขาก็ไม่งอแงอะไร...
ในวันที่คุณไม่ได้ทำอะไรผิด...  แล้วเขาก็ไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย...

คุณต้องการวันคืนแบบนั้นจริงๆหรอครับ?
วันคืนที่เขาปล่อยคุณไม่งอแงกับคุณเลย

อย่าเอาคำว่า งี่เง่า
อย่าเอาคำว่า อย่าเยอะ
อย่าเอาคำว่า อึดอัด
อย่าเอาคำว่า ไม่ไหวแล้ว
อย่าเอาคำว่า อะไรนักหนา
อย่าเอาคำพูดเหล่านั้นไปทำร้ายเขาเลยครับ

ในโลกของคนที่รักกันมันต้องมีเรื่อง ง้อ งอน กันเป็นธรรมดา
ถ้าวันที่คนรักของคุณเขาเลิกงอนคุณ ไม่อะไรกับคุณเลยมาถึง
ผมว่าเขาคงรู้สึกกับคุณน้อยลงแล้วครับ

มันเป็นเรื่องจริงครับที่ความรักมันต้องอยู่คู่กับความเข้าใจ
แต่ถ้าคุณจะไปบอกให้เขาเลิกมาเยอะใส่คุณมันไม่ใช่หรอกครับ

คุณครับ...
เขางอแงใส่คุณเพียงแค่คนเดียวเท่านั้นแหละครับ
เขางอแงได้แค่กับคุณ
และเขาก็หายงอแงได้แค่เพราะคุณเท่านั้นครับ

อย่าปล่อยให้เขาต้องง้อตัวเขาเอง อย่าปล่อยให้เขาต้องเก็บความรู้สึกไว้ที่ก้นบึ้งของหัวใจเลยครับ

"คุณอย่ารอให้เขาทำความเข้าใจกับคุณเอง ในเมื่อคุณเป็นคนรักของเขา การที่จะทำให้เขาเข้าใจก็คือหน้าที่ของคุณ"

"คุณต้องทำให้เขาอยากเข้าใจ"

ถึงแม้ว่าในทุกครั้งคุณมีเหตุผล แต่เขายังงอนคุณ เขายังโกรธคุณ เขายังงอแงใส่คุณ
แทนที่คุณจะใส่เหตุผลที่มีอยู่แล้วถามเขาว่า "ต้องการอะไรอะ?" "ทำไมไม่เข้าใจอะ?" "เข้าใจกันบ้างเหอะ" "อย่างี่เง่าได้ปะ"
คนรักของคุณที่กำลังงอนคุณอยู่ไม่ได้ต้องการเหตุผลของคุณหรอกครับ

ถ้าคุณรักเขาจริงๆ มันคงไม่ยากที่จะพูดคำพูดต่อไปนี้
.
.
.
เขาต้องการแค่คำพูดที่แสดงให้เห็นว่าคุณสนใจเขา
อย่างเช่น "เป็นไรหรือป่าว" "เค้าขอโทษนะ" "อย่างอนเค้านะ" "โอ๋ๆๆนะ" "ง้อๆๆนะ" "ไม่เป็นไรแล้วนะ" "โอ๋เอ๋นะ โอ๋เอ๋นะ"

เขาต้องการแค่นี้จริงๆครับ

มันน่ารักจริงๆนะครับ สำหรับคู่รักที่งอนแล้วง้อกัน
ผมเป็นคนนึงที่เคยใช้คำพูดทำลายความน่ารักของเธอ จนเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ในวันที่เธอไม่งอนไม่อะไรกับผมเลย ตอนแรกผมคิดว่าผมจะมีความสุข แต่พอเอาเข้าจริงๆแล้ว มันรู้สึกแย่มากๆ

อย่าเลยครับ... อย่าปล่อยให้คนรักของคุณเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
อย่าปล่อยให้สิ่งที่คนรักกันนั้นต้องมีได้หายไป...

"ต่อให้คุณพูดเหตุผลมากมายของคุณเป็นสิบๆรอบ ก็ยังสู้คุณง้อเขาครั้งเดียวไม่ได้"

แทนที่คุณจะเหนื่อยพูดเหตุผลมากมายแล้วเขาไม่ยอมฟังอะไรเลย
ร้อยทั้งร้อยคนที่งอแงไม่ฟังเหตุผลหรอกครับ
เขาต้องการแค่คำพูดดีๆเท่านั้น ไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่านี้หรอก
พูดให้เขาใจเย็นลง...เมื่อดีกันแล้วคุณค่อยปรับทัศนคติกับเขาดีกว่าครับ
ดีกว่าไปพูดว่าเขาไปสอดเสียดเขา เขาจะเสียใจมากนะครับ
ในเรื่องของอนาคต คุณและเขาค่อยๆพูดกันในตอนที่ทั้งคู่อารมณ์ดี
และพูดในเชิงต่างฝ่ายต่างยอม ไม่ใช่ให้เขายอมคุณคนเดียว หรือคุณยอมเขาคนเดียว
ผมเข้าใจครับว่าเมื่อก่อน เขาอาจจะไม่งี่เง่าขนาดนี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปความสัมพันธ์มันแน่นแฟ้นขึ้น
เมื่อรักกันมากขึ้น คุณต้องยอมรับให้ได้ว่าเรื่องพวกนี้ก็จะมากขึ้นด้วย
มันยากครับที่เวลารักกันมากขึ้นจะเข้าใจกันมากขึ้น ต้องยอมรับครับ
ถ้าคุณอยากให้เขางี่เง่างอแงจุกจิกน้อยลงในเรื่องบางเรื่อง คุณต้องค่อยๆปรับกับเขาครับ

ถ้าคุณไม่ให้เขามาเป็นแบบนี้ใส่คุณ คุณจะให้เขาไปเป็นแบบนี้ใส่ใคร
อย่าอึดอัดและไม่พอใจเลยครับ ถ้าวันนึงความอึดอัดเหล่านี้ไม่มีอยู่เลย คุณจะรู้สึกอ้างว้างมากๆ
อย่าให้สิ่งที่ควรคู่กับคุณนั้นได้หายไปเลยครับ คุณโชคดีที่เจอเขาครับ
ถ้าคุณไม่ง้อเขา อย่างงั้นคุณยอมให้คนอื่นไปปลอบเขาหรอครับ
ถ้าไม่ใช่คุณ แล้วจะเป็นใคร? เขาต้องการแค่คุณ!

ผมเชื่อว่าคุณคงไม่อยากให้เขาไปงอแงใส่คนอื่นหรอกจริงไหมครับ?

ถ้าคุณรักเขาจริงๆ กับการแค่พูดดีๆกับเขาให้เขารู้สึกว่าเขายังสำคัญ มันไม่ใช่เรื่องยากใช่ไหมครับ?

พูดดีๆกับคนที่คุณรัก...
ถ้าคุณพูดดีๆ คุณโอ๋เขา คุณง้อเขา ขอโทษเขาจากใจจริงๆ เขาคงโกรธคุณไม่ลงแล้วหละครับ (ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่)

อย่าไปดุเขาเลยครับ เขารักคุณจริงๆเขาถึงได้เป็นแบบนั้น
อย่ามองความรู้สึกเขาเป็นเรื่องเล็กๆน้อย อย่าเฉยชา และอย่าไปว่าเขาเลยครับ
สำหรับคนที่เรารัก "ไม่มีเรื่องไหนเล็กน้อย"
สิ่งเหล่านี้ถ้าเราเจอมันบ่อยๆ ความอึดอัดที่คุณรู้สึก จริงๆแล้วมันจะทำให้คุณอยู่กับเขาได้นานขึ้น

ง้อเขาเถอะครับ สนใจเขาหน่อย ถึงจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ
อย่าไปรำคาญเขาครับ...

อย่าปล่อยให้วันที่คนที่คุณรัก ไม่สนใจ ไม่งอแง ไม่อะไรกับคุณเลยมาถึง
ถ้าวันนั้นมาถึง เราคงจะนิยามความรักแบบนั้นไม่ถูกหรอกครับ

ความรักต้องอาศัยความเข้าใจ และ ต้องเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน
ความรักเปรียบดั่งการที่เราหันหน้าของหัวใจเข้าหากัน แล้วค่อยๆรวมกันเป็นหนึ่ง

"ในเมื่อคุณสามารถอยู่ตอนมีความสุขกับเขาได้ คุณก็ต้องยอมรับและอยู่ในวันที่คุณมีความทุกข์กับเขาได้เช่นกัน"
มันเป็นเงื่อนไขของความรักครับ

อย่าปล่อยให้วันนั้นมาถึง...