เรื่องมีอยู่ว่า เราคุยกับคนที่นิสัยเหมือนกันคือนิสัยเจ้าชู้อะนะ แรกๆก็ต่างคนก็ต่างมีคนคุยเยอะแยะ จนนานวันเข้าความเจ้าชู้ของเราทั้งสองก็ลดลงเรื่อยๆเริ่มที่จะทำความรู้จักกันมากขึ้นจากแค่ชอบก็เริ่มกก่อเป็นรัก ทั้งๆที่เขาไม่ชอบคนขี้งอลเพราะง้อใครไม่เป็นส่วนเราก็ไม่ชอบคนที่เอาแต่ใจตัวเองแต่เรากลับปรับตัวเข้าหากันได้ เมื่อเรารู้ตัวว่าเรารักเขาเข้าแล้วและรู้สึกได้ว่าเขาก็รักเราเช่นกันความรักของเราน่าจะลงเอยได้ดี แต่เหมือนฟ้าแกล้งด้วยความที่เราทั้งสองเคยมีนิสัยเจ้าชู้มามันทำให้เราเกิดการระแวงกันเองคุยกันทุกวันแต่ไม่มีสถานะที่ชัดเจนแม้ความเป็นจริงแล้วเราทั้งคู่อาจจะไม่มีคนอื่นแต่ทำไมถึงเกิดการระแวงกันตลอดแบบนี้เราไม่กล้าคบกันในสถานะแฟนเพราะกลัวอีกฝ่ายจะเจอคนที่ดีกว่า แม้การคบกันแบบนี้จะยังมีความสุขดีแต่ก็แฝงด้วยความอึดอัดอยู่ไม่น้อยเลย แล้วคนเจ้าชู้ที่ยอมเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างเพื่อคนที่รักสุดท้ายจะมีจุดจบยังไงก็ไม่มีใครรู้ได้ ฝากเตือนใจไว้นะกับคนเจ้าชู้ถ้าวันไหนคุณเจอคนที่คุณรักจริงๆคุณอาจเสียเขาไปเพราะความไม่มั่นใจไม่ไว้ใจคุณ เขากลัวโดนคุณทำร้าย อย่าเจ้าชู้เลยจริงๆเชื่อเรา!!!
คนเจ้าชู้ เปลี่ยนตัวเองได้??