สวัสดีค่ะ อยากขอความเห็นใครที่มีประสบการรณ์แบบนี้บ้าง?
เราเป็นผู้หญิง ตอนนี้อายุ 25 ปีค่ะ
ตอนนี้เราบังเอิญได้เจอกับเพื่อนผู้ชายที่สนิทสมัยประถม ป.6 ตอนนั้นเราสนิทกันมากคุยกันทุกวัน และเราก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อที่อื่น แต่ก็ยังโทหากันอยู่ทุกคืน คุยกันทุกเรื่อง จนผู้ชายคนนี้บอกรักเรา แต่ก็มีอุปสรรคที่เราห่างกัน และตัวผู้ชายคนนี้ได้เข้าเรียนโรงเรียนประจำ ทำให้ขาดการติดต่อกันไป แล้วเราก็ติอต่ออะไรเค้าไม่ได้ ( ณ ช่วงนั้นยังไม่มีมือถือใช้กัน มีแต่โทรศัพท์บ้าน กับตู้สาธารณะ ) เค้าหายไปจากชีวิต พร้อมคำบอกรักที่เค้าทิ้งไว้
จนกระทั้ง 12 ปีผ่านมา เราฝันถีงผู้ชายคนนี้อีกครั้ง แล้วเราก็ตามหาเค้าในเฟสบุ๊ค ในกูเกิ้ล แล้วเราก็เจอ เราได้กลับมาคุยไลน์กันอีกครั้ง เราทั้ง 2 ต่างดีใจกันมากที่เราได้พบกันอีกครั้ง เค้าบอกเราว่า ทำไมไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ ความรู้สึกในใจที่เคยมี เคยรู้สึกด้วยกันยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม มันเหมือนข้ามเวลามาตอนนี้เลย เรานัดพบเจอกัน แล้วบอกรักกันอีกครั้ง เราทั้ง 2 ได้ปล่อยความรักที่มีเก็บมานานให้กันและกัน มันเป็นความรู้สึกที่สะท้อนมาจากก้นลึกของหัวใจ ที่รู้สึกได้ทั้ง 2 ฝ่าย
แต่ ปัญหา คือ เราทั้ง 2 คน เวลาที่ผ่านมา เราต่างคนต่างมี สามี และเค้าก็มีภรรยาที่แต่งงาน มีลูกด้วยกันแล้ว เราเองก็มีลูกชายแล้ว 1 คน อายุ 3 ขวบ ส่วนเค้าก็มีลูกชายเหมือนกัน อายุ 2 ขวบ แต่การที่เรามีครอบครัวนี้เกิดขึ้นมา มันไม่ได้มาจากความรัก แต่เกิดจากความผิดพลาด เราเองก็แถบจะไม่รักสามีเราเลย เพราะเราได้กันเพราะความเมา เป็นเพือ่นกันดีๆเนี่ยแหละ เมาไม่รู้เรื่องก็ได้กัน เป็นแฟนกันเฉยๆ แต่เค้าเป็นคนดีมากคนนึง และเราเองก็รักลูกชายเรามากด้วย ไม่ยอมทิ้งเค้าไปไหนแน่ๆ ส่วนผู้ชายคนนี้เค้าก็คงต้องรักลูกเค้ามากเหมือนกัน แต่ภรรยาเค้าที่แต่งงานด้วยเพราะ ทำเค้าท้องก็ต้องแต่ง
กลายเป็นว่าเราทั้งคู่มีความรับผิดชอบทางครอบครัวอยู่ ซึ่งไม่สามารถกลับมารักหรือจะคบกันได้ปกติแบบทั่วไปได้อีก
เรา 2 คนก็ตกลงแอบคบ แอบคุยกัน ทางไลน์ทุกวัน ส่งความรัก ความห่วงใยที่มีในใจให้กันห่างๆ มีข้อตกลงกันว่าจะไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของกันและกัน เราจะดูแลกันในส่วนที่ดูแลกันได้ก็พอ แค่ได้รักกัน ได้คุยกัน ได้เจอกันบ้างนานๆที
แต่บอกตรงนี้เลยว่า มันทรมาณหัวใจเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง เราเจอคนที่เรารักในวันที่สายไป แต่เราคิดว่าความรักมันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน แต่ความรับผิดชอบต้องมาก่อนเสมอ
เราจะทำยังไงกับความทรมาณนี้ดีคะ่ ใครพอมีประสบการณ์ ช่วยแชร์หน่อยค่ะ
เราไม่ได้อยากเป็นชู้กัน แต่ผู้ชายคนนี้เค้าอยู่ในส่วนลึกของหัวใจมานานแล้วเพียงแต่เราเจอกันช้าไป
อยากถาม ว่าถ้าจะรักอดีตมากกว่าปัจจุบัน ผิดมั้ย?
เราเป็นผู้หญิง ตอนนี้อายุ 25 ปีค่ะ
ตอนนี้เราบังเอิญได้เจอกับเพื่อนผู้ชายที่สนิทสมัยประถม ป.6 ตอนนั้นเราสนิทกันมากคุยกันทุกวัน และเราก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อที่อื่น แต่ก็ยังโทหากันอยู่ทุกคืน คุยกันทุกเรื่อง จนผู้ชายคนนี้บอกรักเรา แต่ก็มีอุปสรรคที่เราห่างกัน และตัวผู้ชายคนนี้ได้เข้าเรียนโรงเรียนประจำ ทำให้ขาดการติดต่อกันไป แล้วเราก็ติอต่ออะไรเค้าไม่ได้ ( ณ ช่วงนั้นยังไม่มีมือถือใช้กัน มีแต่โทรศัพท์บ้าน กับตู้สาธารณะ ) เค้าหายไปจากชีวิต พร้อมคำบอกรักที่เค้าทิ้งไว้
จนกระทั้ง 12 ปีผ่านมา เราฝันถีงผู้ชายคนนี้อีกครั้ง แล้วเราก็ตามหาเค้าในเฟสบุ๊ค ในกูเกิ้ล แล้วเราก็เจอ เราได้กลับมาคุยไลน์กันอีกครั้ง เราทั้ง 2 ต่างดีใจกันมากที่เราได้พบกันอีกครั้ง เค้าบอกเราว่า ทำไมไม่เจอกันให้เร็วกว่านี้ ความรู้สึกในใจที่เคยมี เคยรู้สึกด้วยกันยังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม มันเหมือนข้ามเวลามาตอนนี้เลย เรานัดพบเจอกัน แล้วบอกรักกันอีกครั้ง เราทั้ง 2 ได้ปล่อยความรักที่มีเก็บมานานให้กันและกัน มันเป็นความรู้สึกที่สะท้อนมาจากก้นลึกของหัวใจ ที่รู้สึกได้ทั้ง 2 ฝ่าย
แต่ ปัญหา คือ เราทั้ง 2 คน เวลาที่ผ่านมา เราต่างคนต่างมี สามี และเค้าก็มีภรรยาที่แต่งงาน มีลูกด้วยกันแล้ว เราเองก็มีลูกชายแล้ว 1 คน อายุ 3 ขวบ ส่วนเค้าก็มีลูกชายเหมือนกัน อายุ 2 ขวบ แต่การที่เรามีครอบครัวนี้เกิดขึ้นมา มันไม่ได้มาจากความรัก แต่เกิดจากความผิดพลาด เราเองก็แถบจะไม่รักสามีเราเลย เพราะเราได้กันเพราะความเมา เป็นเพือ่นกันดีๆเนี่ยแหละ เมาไม่รู้เรื่องก็ได้กัน เป็นแฟนกันเฉยๆ แต่เค้าเป็นคนดีมากคนนึง และเราเองก็รักลูกชายเรามากด้วย ไม่ยอมทิ้งเค้าไปไหนแน่ๆ ส่วนผู้ชายคนนี้เค้าก็คงต้องรักลูกเค้ามากเหมือนกัน แต่ภรรยาเค้าที่แต่งงานด้วยเพราะ ทำเค้าท้องก็ต้องแต่ง
กลายเป็นว่าเราทั้งคู่มีความรับผิดชอบทางครอบครัวอยู่ ซึ่งไม่สามารถกลับมารักหรือจะคบกันได้ปกติแบบทั่วไปได้อีก
เรา 2 คนก็ตกลงแอบคบ แอบคุยกัน ทางไลน์ทุกวัน ส่งความรัก ความห่วงใยที่มีในใจให้กันห่างๆ มีข้อตกลงกันว่าจะไม่ก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวของกันและกัน เราจะดูแลกันในส่วนที่ดูแลกันได้ก็พอ แค่ได้รักกัน ได้คุยกัน ได้เจอกันบ้างนานๆที
แต่บอกตรงนี้เลยว่า มันทรมาณหัวใจเหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง เราเจอคนที่เรารักในวันที่สายไป แต่เราคิดว่าความรักมันจะยิ่งใหญ่ขนาดไหน แต่ความรับผิดชอบต้องมาก่อนเสมอ
เราจะทำยังไงกับความทรมาณนี้ดีคะ่ ใครพอมีประสบการณ์ ช่วยแชร์หน่อยค่ะ
เราไม่ได้อยากเป็นชู้กัน แต่ผู้ชายคนนี้เค้าอยู่ในส่วนลึกของหัวใจมานานแล้วเพียงแต่เราเจอกันช้าไป