กรอบรูปแรกที่แม่ทำให้ฉัน กับ...กรอบรูปสุดท้ายที่ฉันทำให้แม่

18 ปี เต็มที่ฉันเข้าไปเกี่ยวข้องกับธุรกิจกรอบรูป ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักมันมาก่อนเลยในชีวิต หลังลาออกจากงานประจำ มาทำกรอบ หลายหมื่นภาพ ผ่านฝีมือการเข้ากรอบของฉัน ทั้งภาพถ่าย ภาพวาด การ์ดแต่งงาน ใบปริญญาบัตร และ อีกมากมาย  ทุกกรอบฉันใส่ใจ ตรวจรายละเอียดทุกภาพ ทุกกรอบ

จนวันหนึ่ง คุณแม่คนหนึ่ง นำภาพเด็กแรกเกิด พร้อมมือเท้าจริงที่พิมพ์ขึ้น มาใส่กรอบ ใจฉันในเวลานั้น รู้สึกขึ้นมาได้ว่า งานที่เราทำนี่ไม่ใช่แค่เอาภาพมาใส่กรอบ แต่ที่อยู่ในกรอบมันคือ ความรัก

เป็นความรักของแม่ที่ตั้งใจทำให้ลูก
เป็นกรอบรูปแรกที่แม่ทำให้ลูก

ฉันทำไปก็ยิ้มขึ้นใจ แอบจ้องแววตาของเธอ ที่คอยดูกรอบรูปที่ฉันทำ ฉันจำหน้าผู้หญิงคนนั้นได้เป็นอย่างดี

หลายปีผ่านไป ฉันเฝ้าคอยว่าเมื่อไรผู้หญิงคนนั้นจะเอารูปลูกของเธอมาให้ฉันใส่กรอบอีก แล้วเย็นวันหนึ่งก็มีเด็กถือรูปผู้หญิงเดินเข้ามาในร้าน บอกฉันให้ช่วยใส่กรอบรูปให้ด้วย เอาแบบง่ายๆ ธรรมดาๆ ฉันไม่คุ้นหน้าเด็กคนนั้นเลย แต่กลับรู้สึกเหมือนรู้จัก คุ้นเคย กับผู้หญิงในรูปมากกว่า ทั้งๆที่เป็นรูปขาวดำ เข้าใจว่าเป็นรูปเก่าที่ถ่ายเก็บไว้นานมากแล้ว เด็กคนนั้นเร่งฉันทำให้เสร็จเร็วๆ เพราะ ต้องรีบไปให้ทันงานที่วัด

ใจฉันเวลานั้น เหมือนจะหลุดลอยออกไปร่าง เด็กคนนั้น ผู้หญิงคนนั้น และที่อยู่ในมือฉัน

....กรอบรูปสุดท้าย
paperframe