พอดีเมื่อวาน คุยเรื่องความรักกับเพื่อนๆ แล้วทำให้นึกถึงสองเหตุการณ์ในชีวิตค่ะ
บอกเลิกเค้าทั้งน้ำตา ทั้งๆที่เรายังรักอยู่
เรื่องมีอยู่ว่า..ตอนนั้นอายุประมาณ 19-20 เราคบกับเค้าได้สักพักนึง ทุกอย่างปกติดี
จนมีวันนึง เค้ามาบอกเราว่า "แฟนเก่ามาขอคืนดี เค้าจะทำยังไงดี?"
ถ้าประโยคนี้เป็นคำถามเฉยๆ เราคงไม่ได้อะไร แต่มันเป็นคำถามที่มาพร้อมกับสีหน้าสับสน แลดูลังเล
เราเห็นแบบนั้น ก็แอบเสียใจอยู่ในใจ ว่าอาการลังเลแบบนั้น หมายความว่ายังไง
เราหยุดคิดอยู่นาน(เกือบทั้งวัน) และเค้าก็สีหน้ากังวลทั้งวัน จนเย็นวันนั้นเราจึงตัดสินใจบอกเค้าว่า
"เลิกกันเถอะ เราไม่อยากเป็นตัวเลือกของใคร เธอกำลังสับสนใช่ไหม ไม่ต้องห่วงนะ เราหลีกทางเอง"
พูดไปร้องไห้น้ำตาคลอไปค่ะ พยายามกลั้นน้ำตาแล้ว(พยายามใจแข็งค่ะ)
หลังเราพูดจบ ก็ได้เห็นน้ำตาผู้ชาย มันทำให้เรากลั้นน้ำตาไม่อยู่ จึงปล่อยโฮเลยค่ะ แล้วเราก็ล่ำลาเค้า
เค้าก็ยื้อเรานะ และบอกว่า เค้าก็รักเรา แต่ก็ไม่ลืมคนนั้น เราเจ็บปวดมาก มากมายจริงๆ
เค้าพูดไป ทำหน้าเศร้าไป แล้วก็เงียบไป เราก็เลยตัดสินใจ ขึ้นรถกลับบ้านเลย
นั่งปาดน้ำตาอยู่บนรถจนถึงบ้าน เค้าก็ยังมีโทรมา ติดต่อมา แต่เราก็ไม่รับไม่ติดต่อกลับอีกเลยค่ะ
ถูกบอกเลิกแล้วดีใจ
ตอนี้อายุประมาณ 22 คือเราคบกันคนนึงมาได้ไม่นาน จึงทำให้เพิ่งรู้นิสัย ว่าเค้าชอบการมีเรื่องบนเตียงบ่อยๆ
ตอนคบกับเรา คือเราก็ไม่ได้อยากทำ เราก็ไม่ยอม ตอนแรกก็ทำใจ ที่เค้าไปอะไรกับคนอื่น เพราะคิดว่า เราผิดเองที่ไม่ได้ให้เค้าตรงนั้น
ที่รู้ว่าเค้าไปมีอะไรกับใคร เพราะเค้าบอกเองค่ะ เจ็บปวดและเสียน้ำตา แต่ก็ใจกว้างไง-"-
ตอนที่เค้าไปมีอะไรกับคนแรก คือเราได้แต่ทำใจ แต่พอรู้ว่า มันบ่อยครั้ง เราจึงตัดสินใจว่า เราจะทำใจ
เราจะเลิกรู้สึกดีๆกับเค้าให้ได้(ระหว่างที่ทำใจ เค้าก็โทรมาทุกวัน คุยกันทุกวัน ทุกอย่างปกติ)
เราก็ทำใจของเราไป ไปอยู่กับเพื่อนเม้ามอยบ่อยๆ จนเราทำใจได้(แต่ก็ยังโทรมาทุกวัน เราพยายามไม่ให้เค้ารู้ตัวว่าเราหมดรักเค้าแล้ว)
พอเราทำใจได้ แต่เราก็รู้สึกอึดอัด(เมื่อไรจะเลิกๆซะที ผู้ชายแบบนี้ บลาๆๆ ได้แต่คิดในใจ)
จนมีวันนึง เป็นวันที่แบบ ทำให้เราโล่งมาก คือเค้ามาบอกเลิกแล้ว(ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง ฮ่าๆๆ) เค้าให้เหตุผลว่า....
"พ่อแม่บังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงคนนึง....." ประมาณนี้ เราก็ตอบไปเบาๆว่า "อือ โอเคๆ โชคดีนะ" 555555
ไม่ร้องไห้เลยสักแอะ โทรนัดเพื่อนไปเวิ่นเว้อ เดินห้าง ฉลองเลยคร่าาาาา 555555
แต่หลังจากนั้น จนถึงทุกวันนี้ ไม่เห็นงานแต่งเลยคร่า ไม่เห็นมีแฟน ไม่มีใครเลยคร่าาาาา เหอะๆๆ
(หลายคนคงจะสงสัยว่า ทำไมเราไม่บอกเลิกก่อน คือเราอาจจะเห็นแก่ตัวก็ว่าได้ เรากลัวทำใจไม่ได้ แต่เหตุผลหลักๆคือ ไม่อยากเป็นคนที่บอกเลิกใคร เพราะการถูกบอกเลิก มันเจ็บนะ แต่คนนี้เค้าอาจจะไม่เจ็บ55555 )
ใครมีประสบการณ์การเลิกกัน ที่มีเหตุผลงี้เหง่า หรืออะไรก็แล้วแต่ อยากมีแชร์ เชิญได้เลยค่ะ
หรือใคร อยากจะมาเตือนเพื่อนๆ จากประสบการณ์ความรัก ก็เชิญได้เลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่อ่านจบ
มาร่วมกันแชร์ประสบการณ์การบอกเลิกเขา ทั้งๆที่ยังรักเขาอยู่ และการถูกบอกเลิกแล้วรู้สึกดี หรืออื่นๆก็ได้นะ
บอกเลิกเค้าทั้งน้ำตา ทั้งๆที่เรายังรักอยู่
เรื่องมีอยู่ว่า..ตอนนั้นอายุประมาณ 19-20 เราคบกับเค้าได้สักพักนึง ทุกอย่างปกติดี
จนมีวันนึง เค้ามาบอกเราว่า "แฟนเก่ามาขอคืนดี เค้าจะทำยังไงดี?"
ถ้าประโยคนี้เป็นคำถามเฉยๆ เราคงไม่ได้อะไร แต่มันเป็นคำถามที่มาพร้อมกับสีหน้าสับสน แลดูลังเล
เราเห็นแบบนั้น ก็แอบเสียใจอยู่ในใจ ว่าอาการลังเลแบบนั้น หมายความว่ายังไง
เราหยุดคิดอยู่นาน(เกือบทั้งวัน) และเค้าก็สีหน้ากังวลทั้งวัน จนเย็นวันนั้นเราจึงตัดสินใจบอกเค้าว่า
"เลิกกันเถอะ เราไม่อยากเป็นตัวเลือกของใคร เธอกำลังสับสนใช่ไหม ไม่ต้องห่วงนะ เราหลีกทางเอง"
พูดไปร้องไห้น้ำตาคลอไปค่ะ พยายามกลั้นน้ำตาแล้ว(พยายามใจแข็งค่ะ)
หลังเราพูดจบ ก็ได้เห็นน้ำตาผู้ชาย มันทำให้เรากลั้นน้ำตาไม่อยู่ จึงปล่อยโฮเลยค่ะ แล้วเราก็ล่ำลาเค้า
เค้าก็ยื้อเรานะ และบอกว่า เค้าก็รักเรา แต่ก็ไม่ลืมคนนั้น เราเจ็บปวดมาก มากมายจริงๆ
เค้าพูดไป ทำหน้าเศร้าไป แล้วก็เงียบไป เราก็เลยตัดสินใจ ขึ้นรถกลับบ้านเลย
นั่งปาดน้ำตาอยู่บนรถจนถึงบ้าน เค้าก็ยังมีโทรมา ติดต่อมา แต่เราก็ไม่รับไม่ติดต่อกลับอีกเลยค่ะ
ถูกบอกเลิกแล้วดีใจ
ตอนี้อายุประมาณ 22 คือเราคบกันคนนึงมาได้ไม่นาน จึงทำให้เพิ่งรู้นิสัย ว่าเค้าชอบการมีเรื่องบนเตียงบ่อยๆ
ตอนคบกับเรา คือเราก็ไม่ได้อยากทำ เราก็ไม่ยอม ตอนแรกก็ทำใจ ที่เค้าไปอะไรกับคนอื่น เพราะคิดว่า เราผิดเองที่ไม่ได้ให้เค้าตรงนั้น
ที่รู้ว่าเค้าไปมีอะไรกับใคร เพราะเค้าบอกเองค่ะ เจ็บปวดและเสียน้ำตา แต่ก็ใจกว้างไง-"-
ตอนที่เค้าไปมีอะไรกับคนแรก คือเราได้แต่ทำใจ แต่พอรู้ว่า มันบ่อยครั้ง เราจึงตัดสินใจว่า เราจะทำใจ
เราจะเลิกรู้สึกดีๆกับเค้าให้ได้(ระหว่างที่ทำใจ เค้าก็โทรมาทุกวัน คุยกันทุกวัน ทุกอย่างปกติ)
เราก็ทำใจของเราไป ไปอยู่กับเพื่อนเม้ามอยบ่อยๆ จนเราทำใจได้(แต่ก็ยังโทรมาทุกวัน เราพยายามไม่ให้เค้ารู้ตัวว่าเราหมดรักเค้าแล้ว)
พอเราทำใจได้ แต่เราก็รู้สึกอึดอัด(เมื่อไรจะเลิกๆซะที ผู้ชายแบบนี้ บลาๆๆ ได้แต่คิดในใจ)
จนมีวันนึง เป็นวันที่แบบ ทำให้เราโล่งมาก คือเค้ามาบอกเลิกแล้ว(ในที่สุด วันนี้ก็มาถึง ฮ่าๆๆ) เค้าให้เหตุผลว่า....
"พ่อแม่บังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงคนนึง....." ประมาณนี้ เราก็ตอบไปเบาๆว่า "อือ โอเคๆ โชคดีนะ" 555555
ไม่ร้องไห้เลยสักแอะ โทรนัดเพื่อนไปเวิ่นเว้อ เดินห้าง ฉลองเลยคร่าาาาา 555555
แต่หลังจากนั้น จนถึงทุกวันนี้ ไม่เห็นงานแต่งเลยคร่า ไม่เห็นมีแฟน ไม่มีใครเลยคร่าาาาา เหอะๆๆ
(หลายคนคงจะสงสัยว่า ทำไมเราไม่บอกเลิกก่อน คือเราอาจจะเห็นแก่ตัวก็ว่าได้ เรากลัวทำใจไม่ได้ แต่เหตุผลหลักๆคือ ไม่อยากเป็นคนที่บอกเลิกใคร เพราะการถูกบอกเลิก มันเจ็บนะ แต่คนนี้เค้าอาจจะไม่เจ็บ55555 )
ใครมีประสบการณ์การเลิกกัน ที่มีเหตุผลงี้เหง่า หรืออะไรก็แล้วแต่ อยากมีแชร์ เชิญได้เลยค่ะ
หรือใคร อยากจะมาเตือนเพื่อนๆ จากประสบการณ์ความรัก ก็เชิญได้เลยค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่อ่านจบ