@@@ บ่ายวันนั้น..หลังจากพรรคพรวกนำตั๋วโดยสารเครื่องบินมามอบให้..อิมมิเกรชั่นก็นำตัวขึ้นรถตู้มุ่งหน้าสู่ ....หนามบินคิงส์ฟอร์ดสมิท!! โดยมีคนไทยผู้ร่วมชะตากรรมอีก 4 ชีวิต ทันทีที่ถึงถูกนำไปควบคุมตัวไว้ในห้องควบคุมพิเศษที่อยู่บริเวณเดียวกับ..หนามบิน! รอไฟลท์การบินไหยที่จะบินในช่วงค่ำ ในห้องแคบๆมีเตียงสองชั้นคล้ายเตียงทหาร ฝาผนังมีข้อความเขียนจารึกด่าอิมฯ ด่ารัฐบาลออสซี่เพียบ โดยเฉพาะคำจารึกที่เป็น..ภาษาไทย! ทั้งที่เขียนด้วยปากกา และใช้ของแข็ง หรือของมีคม บรรจงจารึกไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์ อยากให้อิมฯมันอ่านออกจัง เพราะแต่ละข้อความล้วนน่าจะกลั่นมาจิตใจอันใสซื่อบริสุทธิ์ ทั้งน๊านนนน!!~! ha ha ha แสดงว่าก่อนหน้านี้น่าจะมีคนไทยมาใช้บริการไม่ใช่น้อยนะเนี่ย ที่จำได้ไม่ลืมมี..แนปปี้(กางเกงอนามัย) ของเด็กทารก ตราอักษรยี่ห้อภาษาไทย กองอยู่มุมห้องด้วย อนาจใจจังอ่ะ
ก่อนพลบค่ำ เสียงไขกุญแจประตูห้อง พร้อมเสียงคำสั่ง...Let go......... ดังขึ้น คว้ากระเป๋าเดินตาม จนท.อิมฯออกมา เฮ้ออออ..เซ็งสุดสุดอุดอู้อยู่ในห้องบ้าๆซะตั้งนาน อิมพาเดินวกวน สวนทางเข้าไปจนถึงจุดตรวจตั๋วขึ้นเครื่อง พูดคุยกับ จนท.ในจุดนั้นอยู่สักครู่ แล้วหันมาบอกเราว่า... OK บ๊าย บาย โบกมือให้แล้วหันหลังจากไป สองเท้าก้าวเข้าไปภายในแบบยอมรับกับสภาพชีวิต ในสมองคิดหาทางหลบหนีอีกครั้ง ......มันต้องมีช่องทางออกซินะ เดินวนเวียนจนทั่ว เฮ้อออ..ไม่มีอ่ะ กลับก็กลับฟะ....วีซ่าการ์ด มาสเตอร์คาร์ด เกรซบราเดอร์การ์ด ฯลฯ การ์ด ก็คงต้อง....ชักดาบโดยปรินานซินะ .. โอวววว..พระเจ้าจอร์จ !! Bye Bye .. I,m sorry too... ha ha ha !!! . ได้เวลาขึ้นเครื่อง..พอโหม่เข้าไปในตัวเครื่องบิน "สจ๊วต" สัญชาติไทย ของสายการบินไทยยืนยิ้มแต้ พาไปนั่งในที่นั่งท้ายสุดของเครื่องติดห้องน้ำทั้งๆที่ด้านหน้าเครื่องก็ ว่าง ว่าง อารายว่ะทามมายได้รับเกียรติ์ให้การดูแลเป็นอย่างดีกันปานนี้ อิมฯที่..ซิดนี่ย์คงน่าที่จะฝากฝังมาเป็นกรณียพิเศษ!! เครื่องบินไต่ระดับได้ที่สัญญานให้ถอดเข็มขัดนิรภัยออกได้ แอร์กี่มั่ง ไม่กี่มั่งเข็นเครื่องดื่มมาเสริฟ.... ไม่ต้องพูดมากขอ.... FOSTER มาก่อน 3 กระป๋อง ซัดไปเรื่อยๆ โม้กับฝรั่งตัวปานวัวปานควายที่นั่งข้างๆชวนมันฟาดเบียร์เป็นเพื่อนไปด้วย ยิ่งดิ่มยิ่งมันส์ ยิ่งมาวยิ่งคุยสนุก ทำยังไงก็ข่มตาลงให้หลับไม่ได้ ก่อนถึงน่านฟ้า..สิงคโปร์ ม่ายรุว่าฟาด..น้องFOSTER หมดไปกี่ป๋อง เพราะฟาดไปแบบออโตเมติค เสียงกัปตันประกาศ...ขณะนี้บินอยู่เหนือน่นฟ้าสิงคโปร์ ความสูงเท่านั้น! อุณหภูมฺภายนอกเท่านี้! อีกกี่ไมล์จะถึง..หนามบินดอนเมือง! จำได้ไม่ลืมพอสิ้นเสียงประกาศของกัปตันสักพัก....น้องแอร์คนสวยก็เอา "น้อง SINGHA " เบียร์สัญชาติไทยมายื่นให้ แถมใจดีบอกว่าถ้าไม่พอเรียกได้นะคร๊า!! ฟาดน้อง..SINGHA กระป๋องนั้นหมด สติสัมปัญชัญญะดับวูบไปทันที อ่ะๆก็ดีกรีของเบียร์สัญชาติไทยมันใกล้ๆน้องเหล้าขาวอ่ะฮ้า
เครื่องบินลดระดับลงมาจนหูอื้อ ลืมตามองดู เอ้ย..นี่เราหลับไปนานมากน้อยขนาดไหนเนี่ย มาวนี่หน่า!! สักพักเสียงประกาศให้คาดเข็มขัด เครื่องบินลดระดับลงมาจนแท๊กซี่กับรันเวย์ กึ๊กๆๆๆๆ ในที่สุดก็จอดสงบนิ่งกลางรันเวย์ คว้ากระเป๋าใบน้อยเดินตามผู้โดยสารคนอื่นลงบรรได มาขึ้นรถบัสที่มารอรับเข้าไปผ่าน..ด่าน ตม. /ศุลกากร ของ..หนามบินดอนเมือง เซ แซ่ด แซ่ด เพราะความมาววววว!! แต่ยังไม่วายลืมแวะซื้อบุหรี่ที่ร้านปลอดภาษีติดไปสูบ ผ่าน ตม.ออกมาเรียกแท๊กซี่กลับบ้านด้วยฟามเมา ณ บัดดล!!
ถึงบ้านคืนนั้น..นอนหลับเป็นตาย ตื่นเอาซะสายเลยล่ะ ...... อาบน้ำ อาบท่าเสร็จสับ ขับรถไปที่...สำนักงานเขต.............! ทันที กรอกแบบฟอร์มขออนุญาตเปลี่ยนชื่อใหม่ ให้ไฉไล เพราะขั้นตอนต่อไปที่..สมองวาดไว้คือการที่ไปทำ...พาสปอร์ตเล่มใหม่! ในนามชื่อใหม่! สะกดนามสกุลใหม่ให้เพี้ยน(ก็ภาษาปะกิดมันดิ้นได้นี่หน่า) จนจำไม่ได้ จากนั้นกลับเข้า..ออสเตรเลียใหม่ ให้ได้อยากรวดเร็ว ha ha ha
............................................................................................................................................
บทความนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว นำประสพการณ์มาถ่ายทอด ในเชิง..หนุกหนาน! มิใช่อวดอ้างตนว่า..เก่งกาจแต่ประการใด เพราะเชื่อว่าข้อมูลแบบนี้คงไม่มีบุคคลใดกล้านำมาถ่ายทอด วานนี้ได้รับทั้งคำติชม รอติดตาม! แต่ก็มีเสียงตำหนิติติงอยู่บ้าง! บางคนก็อ้างว่าคนแบบผมทำให้เข้าขอวีซ่ายากส์!! แต่จะอะไรก็ตามเถอะการขอวีซ่าไม่ใช่เรื่องยากส์.... หากเอกสารของเราพร้อม ทั้ง..หน้าที่การงาน และการเงิน วัตถุประสงค์ชัดเจน!!
.............................................................................................................................................
( โปรดติดตามตอนต่อไปในเร็วๆนี้ ....ขอได้รับความขอบคุณสำหรับผู้ที่ติดตาม ....ทีมงาน Uncle Joe )
เรื่องก่าว..จาก LA. สู่...SYDNEY (PART 2) !!!
ก่อนพลบค่ำ เสียงไขกุญแจประตูห้อง พร้อมเสียงคำสั่ง...Let go......... ดังขึ้น คว้ากระเป๋าเดินตาม จนท.อิมฯออกมา เฮ้ออออ..เซ็งสุดสุดอุดอู้อยู่ในห้องบ้าๆซะตั้งนาน อิมพาเดินวกวน สวนทางเข้าไปจนถึงจุดตรวจตั๋วขึ้นเครื่อง พูดคุยกับ จนท.ในจุดนั้นอยู่สักครู่ แล้วหันมาบอกเราว่า... OK บ๊าย บาย โบกมือให้แล้วหันหลังจากไป สองเท้าก้าวเข้าไปภายในแบบยอมรับกับสภาพชีวิต ในสมองคิดหาทางหลบหนีอีกครั้ง ......มันต้องมีช่องทางออกซินะ เดินวนเวียนจนทั่ว เฮ้อออ..ไม่มีอ่ะ กลับก็กลับฟะ....วีซ่าการ์ด มาสเตอร์คาร์ด เกรซบราเดอร์การ์ด ฯลฯ การ์ด ก็คงต้อง....ชักดาบโดยปรินานซินะ .. โอวววว..พระเจ้าจอร์จ !! Bye Bye .. I,m sorry too... ha ha ha !!! . ได้เวลาขึ้นเครื่อง..พอโหม่เข้าไปในตัวเครื่องบิน "สจ๊วต" สัญชาติไทย ของสายการบินไทยยืนยิ้มแต้ พาไปนั่งในที่นั่งท้ายสุดของเครื่องติดห้องน้ำทั้งๆที่ด้านหน้าเครื่องก็ ว่าง ว่าง อารายว่ะทามมายได้รับเกียรติ์ให้การดูแลเป็นอย่างดีกันปานนี้ อิมฯที่..ซิดนี่ย์คงน่าที่จะฝากฝังมาเป็นกรณียพิเศษ!! เครื่องบินไต่ระดับได้ที่สัญญานให้ถอดเข็มขัดนิรภัยออกได้ แอร์กี่มั่ง ไม่กี่มั่งเข็นเครื่องดื่มมาเสริฟ.... ไม่ต้องพูดมากขอ.... FOSTER มาก่อน 3 กระป๋อง ซัดไปเรื่อยๆ โม้กับฝรั่งตัวปานวัวปานควายที่นั่งข้างๆชวนมันฟาดเบียร์เป็นเพื่อนไปด้วย ยิ่งดิ่มยิ่งมันส์ ยิ่งมาวยิ่งคุยสนุก ทำยังไงก็ข่มตาลงให้หลับไม่ได้ ก่อนถึงน่านฟ้า..สิงคโปร์ ม่ายรุว่าฟาด..น้องFOSTER หมดไปกี่ป๋อง เพราะฟาดไปแบบออโตเมติค เสียงกัปตันประกาศ...ขณะนี้บินอยู่เหนือน่นฟ้าสิงคโปร์ ความสูงเท่านั้น! อุณหภูมฺภายนอกเท่านี้! อีกกี่ไมล์จะถึง..หนามบินดอนเมือง! จำได้ไม่ลืมพอสิ้นเสียงประกาศของกัปตันสักพัก....น้องแอร์คนสวยก็เอา "น้อง SINGHA " เบียร์สัญชาติไทยมายื่นให้ แถมใจดีบอกว่าถ้าไม่พอเรียกได้นะคร๊า!! ฟาดน้อง..SINGHA กระป๋องนั้นหมด สติสัมปัญชัญญะดับวูบไปทันที อ่ะๆก็ดีกรีของเบียร์สัญชาติไทยมันใกล้ๆน้องเหล้าขาวอ่ะฮ้า
เครื่องบินลดระดับลงมาจนหูอื้อ ลืมตามองดู เอ้ย..นี่เราหลับไปนานมากน้อยขนาดไหนเนี่ย มาวนี่หน่า!! สักพักเสียงประกาศให้คาดเข็มขัด เครื่องบินลดระดับลงมาจนแท๊กซี่กับรันเวย์ กึ๊กๆๆๆๆ ในที่สุดก็จอดสงบนิ่งกลางรันเวย์ คว้ากระเป๋าใบน้อยเดินตามผู้โดยสารคนอื่นลงบรรได มาขึ้นรถบัสที่มารอรับเข้าไปผ่าน..ด่าน ตม. /ศุลกากร ของ..หนามบินดอนเมือง เซ แซ่ด แซ่ด เพราะความมาววววว!! แต่ยังไม่วายลืมแวะซื้อบุหรี่ที่ร้านปลอดภาษีติดไปสูบ ผ่าน ตม.ออกมาเรียกแท๊กซี่กลับบ้านด้วยฟามเมา ณ บัดดล!!
ถึงบ้านคืนนั้น..นอนหลับเป็นตาย ตื่นเอาซะสายเลยล่ะ ...... อาบน้ำ อาบท่าเสร็จสับ ขับรถไปที่...สำนักงานเขต.............! ทันที กรอกแบบฟอร์มขออนุญาตเปลี่ยนชื่อใหม่ ให้ไฉไล เพราะขั้นตอนต่อไปที่..สมองวาดไว้คือการที่ไปทำ...พาสปอร์ตเล่มใหม่! ในนามชื่อใหม่! สะกดนามสกุลใหม่ให้เพี้ยน(ก็ภาษาปะกิดมันดิ้นได้นี่หน่า) จนจำไม่ได้ จากนั้นกลับเข้า..ออสเตรเลียใหม่ ให้ได้อยากรวดเร็ว ha ha ha
............................................................................................................................................
บทความนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว นำประสพการณ์มาถ่ายทอด ในเชิง..หนุกหนาน! มิใช่อวดอ้างตนว่า..เก่งกาจแต่ประการใด เพราะเชื่อว่าข้อมูลแบบนี้คงไม่มีบุคคลใดกล้านำมาถ่ายทอด วานนี้ได้รับทั้งคำติชม รอติดตาม! แต่ก็มีเสียงตำหนิติติงอยู่บ้าง! บางคนก็อ้างว่าคนแบบผมทำให้เข้าขอวีซ่ายากส์!! แต่จะอะไรก็ตามเถอะการขอวีซ่าไม่ใช่เรื่องยากส์.... หากเอกสารของเราพร้อม ทั้ง..หน้าที่การงาน และการเงิน วัตถุประสงค์ชัดเจน!!
.............................................................................................................................................
( โปรดติดตามตอนต่อไปในเร็วๆนี้ ....ขอได้รับความขอบคุณสำหรับผู้ที่ติดตาม ....ทีมงาน Uncle Joe )