เรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีเพื่อน(เรียกอย่างงี้จะได้เข้าใจง่ายๆ)อยู่คนนึง นางเป็นทอมที่ขี้วีนขี้โวยวายเห็นแก่ตัวที่สุด เวลามีแฟนนางก็จะทิ้งเพื่อนไปหาแฟนอย่างเดียว พอเลิกกันก็มาคร่ำครวญขอเวลาจากเพื่อนๆตลอด ตอนไปเรียนพวกเพื่อนๆโทร.หานางบอกว่ามารับตรงนี้หน่อยสิอยู่แถวบ้านแกเลย มันตอบว่า"ไม่ไปขี้เกียจก็หารถมาเองดิ"ดูคำพูดมันสิคะ ทีมันไปกินเหล้าดึกๆดื่นๆตี3-4 รถยางแตกโทร.บอกให้เพื่อนไปช่วยหน่อยแล้วตอนโทร.นางก็ตะคอกใส่ด้วยนะบอกว่า ออกมาเร็วๆหน่อยดิ้ แบบกระแทกเสียงใส่ ถ้าเพื่อนไม่ไปนางก็จะโกรธมากกกก มีวันนึงนางชวนเพื่อนไปหาไรกิน แต่นางไม่ลุกซะทีจิ้มโทรศัพท์อย่างเดียว เราเลยไปถามว่าจะไปตอนไหนนางดันมาตะคอกเราอย่างแรง บอกว่าทะเลาะกับแฟนอยู่จะอะไรนักหนา เอ้าอีห่ากูจะตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เองหรอว่าทะเลาะกับใครอยู่5555555 แล้วมีเหตุการณ์นึงคือเพื่อนเราโดนไล่ออกจากบ้านเลยไปขออยู่ด้วย อยู่ไป2-3วันนางก็เริ่มบ่นนู่นนี่ เช่น บ้านนี้เค้าให้อยู่ไม่เกินสองคนนะ นอนดึกกูเลยนอนไม่หลับ เสียงดังฯลฯ จนเพื่อนเราทนไม่ไหวออกมาเอง แต่พอนางมีแฟน แฟนนางมาอยู่ด้วยนางก็ให้อยู่ตั้งหลายเดือนนะจนแฟนนางมีกิ้กเลยย้ายออกไปเอง นิสัยที่เพื่อนๆทนไม่ไหวคือนางชอบเถียงมากกก ตัวเองผิดไม่ยอมรับซักทีเถียงจนเพื่อนๆเอือมระอา ละนิสัยอีกอย่างคือชอบโยนความผิดให้เพื่อน แบบไปด้วยกันสองคนอย่างงี้ถ้ามีคนถามว่ามัวไปทำไรกันอยู่ทำไมช้า นางก็จะรีบบอกเลยว่า ก็ไอ้นี่มันช้าอ่ะ ก็รอไอ้นี่อยู่ อย่างงั้นอย่างงี้ ทั้งๆที่ป่าวเลย ช้าเพราะตัวเองทั้งหมด
คืออยากจะแก้แค้นมันเอาให้หนัก แบบว่าจดจำเราไปตลอด สันดารอย่างงี้อยู่ร่วมกันยากแล้ว