ดาวพลูโตของผม

เรื่องของกระทู้พันทิปกระทู้หนึ่งเกี่ยวกับความรักของเจ้าของกระทู้ที่เปรียบเทียบกับดาวพลูโต อ่านแล้วรู้สึกเหมือนชีวิตของผมนิดหน่อย เรื่องของผมเกิดขึ้นเมื่อตอนผมยังอยู่มอ.ต้น ผมเป็นลูกพ่อค้า แม่ค้าขายของตามตลาดนัด แล้วทุกวันจะมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุไร่เรี่ยกับผมมาซื้อของที่ร้านผมทุกวัน พอเวลาน้องคนนี้มาทีไรพี่ๆผมก็จะเรียกผมให้ไปขายทุกที ไม่รู้ทำไมทั้งที่ก็อยู่ใกล้ๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกครับเห็นว่าเป็นลูกค้า จนวันหนึ่งน้องก็เดินมาเอาขนมมาให้ผมโดยฝากพ่อผมมา จำได้ว่าเป็นขนมข้าวตู(ใช่ป่าวไม่รู้ แต่จำได้ว่าเป็นขนมที่เหมือนข้าวเหนียวสีเขียวๆ) ผมก็รับไว้แล้วหันไปกะจะขอบคุณซะหน่อย พอหันไปน้องก้มหน้าแล้วก็เดินไปเลย ไม่ทันได้คุยไรกันสักคำ ผ่านไปหลายเดือนก็ยังเจอนะแต่ไม่เคยได้คุยกันเพราะตอนซื้อของช่วงนั้นคนเยอะก็จ่ายมารับเสร็จก็ไปขายลูกค้าคนอื่นต่อ จนมีช่วงที่ผมไม่ได้มาตลาดเลยเพราะยุ่งกับเรื่องขึ้นมอ.ปลาย แล้วก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ผมมานั่งคิดๆดูแล้วน้องเขาอาจจะเป็นดาวพลูโตของผมหรือปล่าวนะ ก็รู้สึกดีนะเวลานั่งนึกถึงเรื่องราวของขนม แต่พอลองนึกดูแล้วดาวพลูโตจริงๆของผมอาจจะอยู่ใกล้ๆตัวในปัจจุบันมากกว่าดาวพลูโตในอดีตก็เป็นได้ ผมก็บ่นๆไปเรื่อยนะครับแค่อยากลองตั้งกระทู้ดูเฉยๆเพราะเพิ่งหัดเล่น อย่าว่ากันนะครับ^^