เช้านี้ตื่นก่อนฟ้าสว่าง นั่งรถ 3 ต่อ ใช้เวลา 3 ชั่วโมงครึ่งเพื่อไปให้ถึงโรงแรมที่ทีมเข้าพัก ไปถึงเจอแฟนๆรอประมาณ 50 คน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยบอกว่าไม่ต้องรอ ให้กลับมาใหม่ตอนบ่ายโมงอาจจะมีโอกาสได้เจอ ถ่ายรูป ขอลายเซนต์ พอดีได้เพื่อนใหม่เป็นคนอินโดที่เรียนที่นี่และปีที่แล้วบินไปดูทีมที่ Denver เค้าชวนไปสนามซ้อมเผื่อจะได้โอกาสดีๆ เราก็ติดสอยห้อยตามเค้าไปด้วย ขอบคุณเพื่อนใหม่ทั้ง 3 คนด้วย กราบงามๆ
ไปถึงสนามซ้อม Virginia Mason Athletic Center (VMAC) ของทีม Seahawks รออีก 30 นาทีรถบัสก็มาถึง ก็เห็นแต่รถบัสนั่นแหละ ฮา เพื่อนคนอินโดบอกว่ามีมุมให้มองทีมซ้อมได้ไกลๆนะ แต่ต้องยืนดูตรงรางรถไฟซึ่งไม่มีรถไฟวิ่งแล้วไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัย ไหนๆก็มาแล้วเห็นตัวเท่ามดก็ยังดี ไกลมากจริงๆกล้องก็ซูมได้แค่นี้
ยืนดูอยู่ 10 นาทีก็มองไม่เห็นแล้วเพราะไปซ้อมอีกฝั่งซึ่งทั้งกอหญ้า ต้นไม้บังหมดจากมุมที่ไปยืนมองดูได้ ก็ติดรถเพื่อนกลับมาที่โรงแรมอีกรอบ เพื่อน น้อง และแฟนเพื่อนไม่รอแล้วเพราะมีธุระแต่จะกลับมาอีกทีช่วงเย็น เราก็ยืนขาแข็งตากแดดรอเกือบ 2 ชั่วโมงกว่าทีมจะกลับจากสนามซ้อมและก็ได้รูปอีกหน่อย แต่ไม่ได้ลายเซนต์สักคนเพราะมัวแต่ห่วงถ่ายรูป บางคนก็เดินไม่แวะเลย ระหว่างรอตอนนี้แฟนๆประมาณ 100 คน
ภาพถ่ายทีม Manchester United 07/16 ที่ซีแอตเทิล
ไปถึงสนามซ้อม Virginia Mason Athletic Center (VMAC) ของทีม Seahawks รออีก 30 นาทีรถบัสก็มาถึง ก็เห็นแต่รถบัสนั่นแหละ ฮา เพื่อนคนอินโดบอกว่ามีมุมให้มองทีมซ้อมได้ไกลๆนะ แต่ต้องยืนดูตรงรางรถไฟซึ่งไม่มีรถไฟวิ่งแล้วไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัย ไหนๆก็มาแล้วเห็นตัวเท่ามดก็ยังดี ไกลมากจริงๆกล้องก็ซูมได้แค่นี้
ยืนดูอยู่ 10 นาทีก็มองไม่เห็นแล้วเพราะไปซ้อมอีกฝั่งซึ่งทั้งกอหญ้า ต้นไม้บังหมดจากมุมที่ไปยืนมองดูได้ ก็ติดรถเพื่อนกลับมาที่โรงแรมอีกรอบ เพื่อน น้อง และแฟนเพื่อนไม่รอแล้วเพราะมีธุระแต่จะกลับมาอีกทีช่วงเย็น เราก็ยืนขาแข็งตากแดดรอเกือบ 2 ชั่วโมงกว่าทีมจะกลับจากสนามซ้อมและก็ได้รูปอีกหน่อย แต่ไม่ได้ลายเซนต์สักคนเพราะมัวแต่ห่วงถ่ายรูป บางคนก็เดินไม่แวะเลย ระหว่างรอตอนนี้แฟนๆประมาณ 100 คน