สวัสดีนะครับเพื่อนๆชาวพันทิป ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่านี่เป็นเรื่องจริงที่ผมเเละคนที่เกี่ยวข้องได้ประสบพบเจอมากับตัวจริงๆ เรื่องมันมีอยู่ว่า
ผมได้สอบเเอดมิดชั่นติดที่มหาลัยเเห่งหนึ่งทางภาคเหนือเมื่อปีที่เเล้ว พอเปิดเทอมเรียนได้ไม่ทันไรทางมหาลัยก็ได้จัดพิธีไหว้ครูขึ้นมา ทางสาขาผมจึงได้นัดกันทำพานไหว้ครูที่หอนอกมหาลัยของพี่ในสาขาคนนึง(สมมุติว่าพี่เขาชื่อAเเล้วกันนะครับ) ซึ่งอุปกรณ์หลักที่ใช้ทำพานก็คือ{ใบตอง}เเละนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวครับ
วันเเรกที่เราทำพานนั้นพี่ในสาขาอีกคน(สมมุติว่าพี่เขาชื่อพี่Bเเล้วกันนะครับ)ก็ได้ไปเก็บใบตองที่ป่ากล้วยใกล้ๆหอของพี่เขามาให้เรา เราก็ทำไปเรื่อยๆจนใบตองหมดก็เเยกย้ายกันไปนอน ซึ่งทุกอย่างได้ผ่านไปเป็นปกติ
พอรุ่งขึ้นวันที่2ประมาณบ่ายๆ ผมพี่Aพี่Bเเละเเฟนพี่Bก็ได้อาสาไปเก็บใบตองมาให้ ป่ากล้วยที่ไปเก็บนั้นก็เป็นป่าเดียวกันกับที่พี่Bเก็บไปเมื่อวาน ซึ่งข้างหน้าป่ากล้วยนั้นจะมีศาลเพียงตาอยู่ พวกเราก็ได้ยกมือขึ้นไหว้ขอขมากันเเล้วเราได้เริ่มตัดใบตองกัน ผมได้ตัดใบตองตามคำโบราณที่เคยได้ยินมา คือ อย่าตัดใบตองออกจากก้านจนหมดให้เหลือใบส่วนปลายไว้บ้าง เเต่พี่ทั้งสามคนกลับไปออกจนหมดเลย พอผมทักไปพี่เขาก็บอกไม่เคยได้ยินคำโบราณเรื่องนี้เเละเราก็ขอขมาเจ้าที่เจ้าทางเเล้วคงไม่มีไรหรอก ผมก็พยักหน้ารับเเละก็ไม่คิดอะไร พอตัดเสร็จพวกเราก็ได้มานั่งกรีดใบตองออกจากก้านกันต่อ ระหว่างที่กรีดนั้นพี่Bก็เอาก้านกล้วยมาทำเป็นม้าก้านกล้วยให้พี่Aเล่น พี่Aก้เล่นตามพาเอาพวกเราหัวเราะกันอย่างสนุก พอกรีดเสร็จพวกเราก็เอาก้านกล้วยไปทิ้งไว้ใต้ต้นไม้หลังศาลนั้นอะครับ เเละก็ได้เเยกย้ายกันกลับหอ โดยผมกลับมาหอพี่Aกับพี่Aเเละพี่Bกับเเฟนพี่เขาก็กลับไปหอเขาเเละเรื่องราวน่าประหลาดก็เกิดขึ้นตรงนี้ครับ
พอผมกลับพี่Aกลับมาถึงห้อง พี่Aเปิดประตูเข้าไปผมเดินตามหันหลังกลับมาปิดประตู เเต่จู่ๆเพื่อนในห้องก็ทักขึ้นมาว่า อ้าว?พี่Bทำไมไม่เข้าห้องมาล่ะ ไปยืนอยู่หน้าห้องทำไม? ผมกับพี่Aก็ทำหน้างงเเละก็บอกไปว่า บ้า!พี่Bไม่ได้มาด้วยเขากลับหอไปเเล้ว เพื่อนอีกคนที่เห็นเหมือนกับไอ้คนเเรกก็ยืนยันว่า เออ เมื่อกี้ก็เห็นคนเดินตามมานึกว่าพี่B จังหวะนั้นยังไม่ทันได้พูดอะไรกันต่อ เพื่อนอีกคนก็ทักขึ้นมาว่า มีใครได้กลิ่นธูปหรือกลิ่นเหม็นไหม้อะไรไหม? ทุกคนในห้อฃก็ส่ายหน้าว่าไม่ได้กลิ่น มันก็บอก เนี่ย ได้กลิ่นจริงๆ พวกคนที่ไม่ได้กลิ่นก็เดาว่า อาจจะเป็นข้างห้องหรือข้างๆหอจุดธูปไหว้พระหรือเผาขยะก็ได้ เเล้วทุกอย่างก็ผ่านไปจนกระทั่งมาถึงตอนเกือบ5โมงเย็น. พวกเราต้องย้ายอุปกรณ์ขึ้นไปทำกันที่ตึกคณะบนมหาลัย เรื่องน่าประหลาด+น่าขนลุก+น่ากลัวก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ผมขอพักก่อนนะครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวผมมาต่อ ตอนนี้ก็ดึกเเล้ว ผมพิมพ์ไปก็ขนลุกไปด้วยครับ ยอมรับว่ากลัวนอนไม่หลับครับ555+
นี่เป็นกระทู้เเรกของผมหากพิมพ์ผิดไปต้องขออภัยด้วยนะครับ
อาถรรพ์ผีตานี
ผมได้สอบเเอดมิดชั่นติดที่มหาลัยเเห่งหนึ่งทางภาคเหนือเมื่อปีที่เเล้ว พอเปิดเทอมเรียนได้ไม่ทันไรทางมหาลัยก็ได้จัดพิธีไหว้ครูขึ้นมา ทางสาขาผมจึงได้นัดกันทำพานไหว้ครูที่หอนอกมหาลัยของพี่ในสาขาคนนึง(สมมุติว่าพี่เขาชื่อAเเล้วกันนะครับ) ซึ่งอุปกรณ์หลักที่ใช้ทำพานก็คือ{ใบตอง}เเละนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวครับ
วันเเรกที่เราทำพานนั้นพี่ในสาขาอีกคน(สมมุติว่าพี่เขาชื่อพี่Bเเล้วกันนะครับ)ก็ได้ไปเก็บใบตองที่ป่ากล้วยใกล้ๆหอของพี่เขามาให้เรา เราก็ทำไปเรื่อยๆจนใบตองหมดก็เเยกย้ายกันไปนอน ซึ่งทุกอย่างได้ผ่านไปเป็นปกติ
พอรุ่งขึ้นวันที่2ประมาณบ่ายๆ ผมพี่Aพี่Bเเละเเฟนพี่Bก็ได้อาสาไปเก็บใบตองมาให้ ป่ากล้วยที่ไปเก็บนั้นก็เป็นป่าเดียวกันกับที่พี่Bเก็บไปเมื่อวาน ซึ่งข้างหน้าป่ากล้วยนั้นจะมีศาลเพียงตาอยู่ พวกเราก็ได้ยกมือขึ้นไหว้ขอขมากันเเล้วเราได้เริ่มตัดใบตองกัน ผมได้ตัดใบตองตามคำโบราณที่เคยได้ยินมา คือ อย่าตัดใบตองออกจากก้านจนหมดให้เหลือใบส่วนปลายไว้บ้าง เเต่พี่ทั้งสามคนกลับไปออกจนหมดเลย พอผมทักไปพี่เขาก็บอกไม่เคยได้ยินคำโบราณเรื่องนี้เเละเราก็ขอขมาเจ้าที่เจ้าทางเเล้วคงไม่มีไรหรอก ผมก็พยักหน้ารับเเละก็ไม่คิดอะไร พอตัดเสร็จพวกเราก็ได้มานั่งกรีดใบตองออกจากก้านกันต่อ ระหว่างที่กรีดนั้นพี่Bก็เอาก้านกล้วยมาทำเป็นม้าก้านกล้วยให้พี่Aเล่น พี่Aก้เล่นตามพาเอาพวกเราหัวเราะกันอย่างสนุก พอกรีดเสร็จพวกเราก็เอาก้านกล้วยไปทิ้งไว้ใต้ต้นไม้หลังศาลนั้นอะครับ เเละก็ได้เเยกย้ายกันกลับหอ โดยผมกลับมาหอพี่Aกับพี่Aเเละพี่Bกับเเฟนพี่เขาก็กลับไปหอเขาเเละเรื่องราวน่าประหลาดก็เกิดขึ้นตรงนี้ครับ
พอผมกลับพี่Aกลับมาถึงห้อง พี่Aเปิดประตูเข้าไปผมเดินตามหันหลังกลับมาปิดประตู เเต่จู่ๆเพื่อนในห้องก็ทักขึ้นมาว่า อ้าว?พี่Bทำไมไม่เข้าห้องมาล่ะ ไปยืนอยู่หน้าห้องทำไม? ผมกับพี่Aก็ทำหน้างงเเละก็บอกไปว่า บ้า!พี่Bไม่ได้มาด้วยเขากลับหอไปเเล้ว เพื่อนอีกคนที่เห็นเหมือนกับไอ้คนเเรกก็ยืนยันว่า เออ เมื่อกี้ก็เห็นคนเดินตามมานึกว่าพี่B จังหวะนั้นยังไม่ทันได้พูดอะไรกันต่อ เพื่อนอีกคนก็ทักขึ้นมาว่า มีใครได้กลิ่นธูปหรือกลิ่นเหม็นไหม้อะไรไหม? ทุกคนในห้อฃก็ส่ายหน้าว่าไม่ได้กลิ่น มันก็บอก เนี่ย ได้กลิ่นจริงๆ พวกคนที่ไม่ได้กลิ่นก็เดาว่า อาจจะเป็นข้างห้องหรือข้างๆหอจุดธูปไหว้พระหรือเผาขยะก็ได้ เเล้วทุกอย่างก็ผ่านไปจนกระทั่งมาถึงตอนเกือบ5โมงเย็น. พวกเราต้องย้ายอุปกรณ์ขึ้นไปทำกันที่ตึกคณะบนมหาลัย เรื่องน่าประหลาด+น่าขนลุก+น่ากลัวก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
ผมขอพักก่อนนะครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวผมมาต่อ ตอนนี้ก็ดึกเเล้ว ผมพิมพ์ไปก็ขนลุกไปด้วยครับ ยอมรับว่ากลัวนอนไม่หลับครับ555+
นี่เป็นกระทู้เเรกของผมหากพิมพ์ผิดไปต้องขออภัยด้วยนะครับ