ความเหงาของคนที่ไม่ควรเหงา

ผมได้มาทำงานที่ตราดได้สักพักแล้วครับ ผมเปนคนอุดร แต่ก้ยังเหงายุ อาจเป็นเพราะคิดถึงบ้าน และที่สำคัญยังไม่มีเพื่อนไปไหนมาไหนด้วยอะครับ ทำให้ความเหงาเป็นทวีคูณ  ส่วนเพื่อนร่วมงานผมนะหรา เค้าก้มีแต่คนอายุเยอะและส่วนใหญ่เค้าก้ยุกับครอบครัวเค้า  วันๆตื่นเช้ามาก้ไปทำงาน เลิกงาน16.30ก้กลับมานอนยุห้อง มีแต่โทรสับไว้ดูโซเชียลเป็นเพื่อน  นี้วันหยุดยาวผมยังคิดยุว่าผมจะยุห้องยังไงกว่าจะถึงวันทำงาน  ผมคงนอนกลิ้งไปกลิ้งมายุแต่ที่นอนนี้เหละมั้งคับ เพราะยังไม่ค่อยรู้จักที่ไหนเลย ถ้าจะกลับบ้านก้ไกลและเงินเดือนก้ยังไม่ได้อีก เห้อออออคิดแล้วกลุ้ม
ใครพอมีทางออกดีๆแนะนำผมหน่อยครับ จักขอบคุณอย่างยิ่ง