แม่ของคุณเป็นแบบผมมั้ย

ผมขอเรียกนิสัยของแม่ผมเหมือน เบจิต้า ทำไมนะเหรอ เพราะเบจิต้าไม่แสดงความรู้สึกออกมาตรงๆ ปากไม่ตรงกับใจ ไม่เคยเอ่ยชมใคร หรือพูดจาดีกับใคร
         สิ่งที่แม่ไม่เคยทำให้ผม
- ไม่เอ่ยชมผมเวลาทำอะไรที่ดี
- ดุด่าเวลาที่ทำผิด
- ไม่ค่อยกินอาหารที่ผมทำ มีบ้างครั้งที่กินก็ไม่พูดว่าอร่อย แต่กินหมดก็โอเค
- ไม่เคยกอดหรือหอมผมในวัยเด็ก
- แม่ไม่เคยสอนการบ้านให้ผม
- แม่ชอบเอาผมไปเปรียบกับเด็กข้างบ้าน
- แม่ไม่เคยฟังผม ฟังแม่ค้าข้างบ้านมากกว่า
- แม่ไม่เคยบังคับเรื่องเรียน หรือเรื่องทำงาน ให้ผมตัดสินใจเอง
- แม่ไม่เคยหัวเราะกับมุขตลกที่ผมเลย
- เวลาที่ถามอะไร แม่มักไม่ตอบ
         สิ่งเหล่านี้ บ้างครั้งผมก็ก็น้อยใจนะ ที่เวลาแม่เอ่ยชมใครมากกว่าเรา ทั้งที่เราก็ทำอะไรที่ดีกว่า เพราะตั้งแต่เด็ก ผมเห็นแม่ทำงานอยู่ตลอด อาจเพราะฐานะไม่ค่อยดี มีครั้งนึงตอนป.3 พรุ่งนี้จะเปิดเรียน ผมยังไม่มีเสื้อผ้ารองเท้า แม่กลับมา 6 โมงเย็น แม่พาผมนั่งรถไปตลาด ซื้อของต่างๆ กว่าจะเสร็จก็มืดพอดี เรานั่งรถตุ๊กตุ๊กกลับ ผมจำได้ถึงทุกวันนี้ บ้างที่แม่ก็ไม่แสดงออก แต่เลือกที่จะทำมากกว่า  
         ทุกวันนี้ แม่ผมเส้นเลือดในสองแตก ทำให้ใช้ร่างกายซีกซ้ายได้ แต่ซีกขวาใช้ไม่ได้มาก แต่ทุกเช้าท่านก็ยังตื่นมาทำกับข้าวให้ผมกินทุกเช้า ในชีวิตผมยังไม่เคยเห็นใครหัวใจแกร่งเท่าแม่ผมเลย แต่สิ่งหนึ่งที่แม่ไม่เคยว่า คือสิ่งที่ผมเลือกทำ ไม่ว่าเรื่องเรียนรึทำงาน จะออกจากงานหรืออะไรแม่ก็ไม่เคยบ่น เหมือนกับให้ผมตัดสินใจเอง เลือกทางเดินของตัวเอง