สวัสดีค่ะ
เราเพิ่งเคยเขียนกระทู้ในพันทิปครั้งเเรก เเหะๆ
เคยสงสัยเหมือนกันว่ามีใครเคยโดนปฏิเสธเเบบอ้อมๆบ้างไหม
ปล. ไม่ได้ชอบขนาดอยากให้เป็นเเฟน เเค่อยู่ด้วยเเล้วรู้สึกอบอุ่น-3-
อ่าค่ะ เริ่มต้นด้วยการเกริ่นก่อน
ผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนที่รู้จักกันตั้งเเต่ประถมปลายๆเเละ ไม่สนิทกันมากหรอก จนกระทั่งมัธยมต้น เราอยู่โรงเรียนสตรี ทำให้พบปะกับผู้ชายน้อย เเล้วมีผู้ชายคนนี้เเหล่ะที่ว่าเป็นคนที่คุยด้วยมากที่สุดสำหรับเรา (เจอกันที่เรียนพิเศษ)
วันหนึ่งตอนม.สองกระมังถ้าจำไม่ผิด คุยๆกันอยู่ ก็ปกติดี อยู่ๆหมอนี่ก็พูดขึ้นมา"เเกอ่า ชาตินี้ก็ขายไม่ออกหรอก" ด้วยคามหมั่นไส้ เราเลยสวนกลับทันที "เออ เเล้วไง ไม่เเคร์" เเล้วก็หัวเราะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากจริงๆอ่าเเหล่ะ
เหตุการณ์ต่อมาเป็นช่วงที่โรงเรียนปิดยาวเนื่องจากมีการเเข่งกีฬาระดับประเทศที่จัดที่จังหวัดเรา โรงเรียนเราเป็นสนามเเข่งเลยต้องปิดไปสิบเอ็ดวัน ช่วงนั้นเวลาเรียนพิเศษเลยเลื่อนมาเป็นก่อนเที่ยงเกือบทุกวัน เเล้ววันนึงมันก็ชวนออกไปกินข้าวด้วยกัน กินร้านก๋วยเตี๋ยวเเถวๆกวดวิชานั่นเเหล่ะ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เเล้วก็เดินเล่นในร้านหนังสือ มันก็เเนะนำหนังสือเตรียมสอบเข้าโรงเรียนชื่อดังโรงเรียนหนึ่งที่เราก็ชอบนะ ก็ดี หลังจากนั้นก็เเยกย้ายกันไป
พอตกกลางดึก มันก็โทรมาหา เเล้วถามว่าพรุ่งนี้หลังจากเรียนเสร็จว่างไหม? เราก็ตอบไป "ว่าง มีไร" มันเลยชวนให้ไปดูกีฬาที่เเข่งที่โรงเรียนเรา ซึ่งไม่ไกลจากกวดวิชาที่เราเรียนตอนกลางวันสักเท่าไหร่ เราก็ตกลงไป
วันนั้นเราก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับหมอนั่นอีกเเล้ว เเต่คนละร้าน เเล้วก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน เเละเราก็คิดขึ้นได้ว่า จะชวนมันไปเที่ยวบ้าง?
เหตุการณ์ต่อมาอีก อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เจ็บสุดๆสำหรับคนที่มีสถานะเป็นเพื่อน ทำไมต้องพูดกันเเบบนี้
คือ เราชวนหมอนั่นกลับอย่างที่ได้คิดไว้ เเต่ไม่ได้ชวนไปเเค่สองคนหรอก พอดีว่าเพื่อนเรามันจะไปดูหนังอยู่เเล้ว ก็เลยชวนไอ้นี่ไปด้วย ตอนเเรกก็ลังเลระหว่างหนังดังช่วงนั้นสองเรื่องที่เป็นเรื่องยอดฮิตที่เชื่อว่าหลายๆคนในช่วงนั้นก็อยากจะไปดูกัน เเต่สุดท้าย สรุปไม่ได้เลยไปดูหนังไทยตลกโปกฮาที่ฉีกเเนวไปสุดๆ ตอนนั้นทำไมนะ? ก็ไปดูหนัง เพื่อนผู้หญิงห้าคน รวมเราเป็นหก กับผู้ชายอีกหนึ่งชีวิต
เราเข้าไปในโรงหนัง วันพุธ เเน่นอนที่โรงหนังจะไม่ค่อยมีคนเข้ากัน เราจำได้ว่าเรานั่งอยู่เกือบๆริม ขั้นระหว่างเพื่อนๆสาวกับเพื่อนผู้ชายของเราไว้ ตอนนั้นเเน่นอน ในโรงหนังเเอร์มันลง มันก็สะกิดเราเเล้วยื่นเสื้อกันหนาวมาให้ เราด้วยความที่เป็นประเภทไฮเปอร์อยู่เเล้ว เลยปฏิเสธไป เพราะเราก็เตรียมมา เเล้วก็หยิบขึ้นมาจากในกระเป๋าให้ดู เลยบอกว่าถ้าจะให้เสื้อกันหนาว ให้เพื่อนเราที่ใส่เสื้อผ้าสั้นกว่าก็ได้ (เราเป็นพวกใส่มิดชิดอ่า เสื้อยืดเเขนไม่กุดกับกางเกงยีนขายาว เเล้วก็รองเท้าผ้าใบ) หมอนั่นพูดปัดๆก่อนจะหยิบไปใส่เอง เเหม่ นึกว่าจะเป็นสุภาพบุรุษ
หลังจากนั้น เราก็โทรคุยกับเพื่อน คุยกับหมอนั่น คุยกับใครต่อใครตลอด เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ยอมรับว่าโคตรเหงาค่ะ จนกระทั่งคืนหนึ่ง พี่สาวเราเดินมาบอกเราว่า "***อ่ะ มันบอกว่าให้เเกเลิกทำตัวเเบบนี้ มันไม่ได้ชอบเเก" เชรดดดดด โดนเข้าใจผิดเเบบเจ็บสุดๆ เเถมยังดักทางเเบบ...
โอเค ยอมรับว่ามันเป็นเเค่เรื่องเข้าใจผิด เเล้วก็ยอมรับว่าเรารักเพื่อนคนนี้มาก พอเจอเเบบนี้คือ "เเกคิดว่าฉันคิดเเบบนั้นกับเเกก็ตามใจ" เลิกคุยเลย รู้สึกเฟลมาก จนไม่คุยด้วย มองหน้าไม่ติด เเล้วก็เสียความรู้สึกจริงๆ
ทำไมจะต้องปฏิเสธทั้งที่ยังได้ชอบ ถึงจะชอบก็บอกมาตรงๆก็ได้เหอะ เเบบนี้มันเจ็บกว่าการที่รู้เองเสียมากกว่า
เคยโดยผู้ชายปฏิเสธเเบบเเปลกๆไหม?
เราเพิ่งเคยเขียนกระทู้ในพันทิปครั้งเเรก เเหะๆ
เคยสงสัยเหมือนกันว่ามีใครเคยโดนปฏิเสธเเบบอ้อมๆบ้างไหม
ปล. ไม่ได้ชอบขนาดอยากให้เป็นเเฟน เเค่อยู่ด้วยเเล้วรู้สึกอบอุ่น-3-
อ่าค่ะ เริ่มต้นด้วยการเกริ่นก่อน
ผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนที่รู้จักกันตั้งเเต่ประถมปลายๆเเละ ไม่สนิทกันมากหรอก จนกระทั่งมัธยมต้น เราอยู่โรงเรียนสตรี ทำให้พบปะกับผู้ชายน้อย เเล้วมีผู้ชายคนนี้เเหล่ะที่ว่าเป็นคนที่คุยด้วยมากที่สุดสำหรับเรา (เจอกันที่เรียนพิเศษ)
วันหนึ่งตอนม.สองกระมังถ้าจำไม่ผิด คุยๆกันอยู่ ก็ปกติดี อยู่ๆหมอนี่ก็พูดขึ้นมา"เเกอ่า ชาตินี้ก็ขายไม่ออกหรอก" ด้วยคามหมั่นไส้ เราเลยสวนกลับทันที "เออ เเล้วไง ไม่เเคร์" เเล้วก็หัวเราะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรมากจริงๆอ่าเเหล่ะ
เหตุการณ์ต่อมาเป็นช่วงที่โรงเรียนปิดยาวเนื่องจากมีการเเข่งกีฬาระดับประเทศที่จัดที่จังหวัดเรา โรงเรียนเราเป็นสนามเเข่งเลยต้องปิดไปสิบเอ็ดวัน ช่วงนั้นเวลาเรียนพิเศษเลยเลื่อนมาเป็นก่อนเที่ยงเกือบทุกวัน เเล้ววันนึงมันก็ชวนออกไปกินข้าวด้วยกัน กินร้านก๋วยเตี๋ยวเเถวๆกวดวิชานั่นเเหล่ะ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เเล้วก็เดินเล่นในร้านหนังสือ มันก็เเนะนำหนังสือเตรียมสอบเข้าโรงเรียนชื่อดังโรงเรียนหนึ่งที่เราก็ชอบนะ ก็ดี หลังจากนั้นก็เเยกย้ายกันไป
พอตกกลางดึก มันก็โทรมาหา เเล้วถามว่าพรุ่งนี้หลังจากเรียนเสร็จว่างไหม? เราก็ตอบไป "ว่าง มีไร" มันเลยชวนให้ไปดูกีฬาที่เเข่งที่โรงเรียนเรา ซึ่งไม่ไกลจากกวดวิชาที่เราเรียนตอนกลางวันสักเท่าไหร่ เราก็ตกลงไป
วันนั้นเราก็ไปกินก๋วยเตี๋ยวกับหมอนั่นอีกเเล้ว เเต่คนละร้าน เเล้วก็เดินไปโรงเรียนด้วยกัน เเละเราก็คิดขึ้นได้ว่า จะชวนมันไปเที่ยวบ้าง?
เหตุการณ์ต่อมาอีก อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เจ็บสุดๆสำหรับคนที่มีสถานะเป็นเพื่อน ทำไมต้องพูดกันเเบบนี้
คือ เราชวนหมอนั่นกลับอย่างที่ได้คิดไว้ เเต่ไม่ได้ชวนไปเเค่สองคนหรอก พอดีว่าเพื่อนเรามันจะไปดูหนังอยู่เเล้ว ก็เลยชวนไอ้นี่ไปด้วย ตอนเเรกก็ลังเลระหว่างหนังดังช่วงนั้นสองเรื่องที่เป็นเรื่องยอดฮิตที่เชื่อว่าหลายๆคนในช่วงนั้นก็อยากจะไปดูกัน เเต่สุดท้าย สรุปไม่ได้เลยไปดูหนังไทยตลกโปกฮาที่ฉีกเเนวไปสุดๆ ตอนนั้นทำไมนะ? ก็ไปดูหนัง เพื่อนผู้หญิงห้าคน รวมเราเป็นหก กับผู้ชายอีกหนึ่งชีวิต
เราเข้าไปในโรงหนัง วันพุธ เเน่นอนที่โรงหนังจะไม่ค่อยมีคนเข้ากัน เราจำได้ว่าเรานั่งอยู่เกือบๆริม ขั้นระหว่างเพื่อนๆสาวกับเพื่อนผู้ชายของเราไว้ ตอนนั้นเเน่นอน ในโรงหนังเเอร์มันลง มันก็สะกิดเราเเล้วยื่นเสื้อกันหนาวมาให้ เราด้วยความที่เป็นประเภทไฮเปอร์อยู่เเล้ว เลยปฏิเสธไป เพราะเราก็เตรียมมา เเล้วก็หยิบขึ้นมาจากในกระเป๋าให้ดู เลยบอกว่าถ้าจะให้เสื้อกันหนาว ให้เพื่อนเราที่ใส่เสื้อผ้าสั้นกว่าก็ได้ (เราเป็นพวกใส่มิดชิดอ่า เสื้อยืดเเขนไม่กุดกับกางเกงยีนขายาว เเล้วก็รองเท้าผ้าใบ) หมอนั่นพูดปัดๆก่อนจะหยิบไปใส่เอง เเหม่ นึกว่าจะเป็นสุภาพบุรุษ
หลังจากนั้น เราก็โทรคุยกับเพื่อน คุยกับหมอนั่น คุยกับใครต่อใครตลอด เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ยอมรับว่าโคตรเหงาค่ะ จนกระทั่งคืนหนึ่ง พี่สาวเราเดินมาบอกเราว่า "***อ่ะ มันบอกว่าให้เเกเลิกทำตัวเเบบนี้ มันไม่ได้ชอบเเก" เชรดดดดด โดนเข้าใจผิดเเบบเจ็บสุดๆ เเถมยังดักทางเเบบ...
โอเค ยอมรับว่ามันเป็นเเค่เรื่องเข้าใจผิด เเล้วก็ยอมรับว่าเรารักเพื่อนคนนี้มาก พอเจอเเบบนี้คือ "เเกคิดว่าฉันคิดเเบบนั้นกับเเกก็ตามใจ" เลิกคุยเลย รู้สึกเฟลมาก จนไม่คุยด้วย มองหน้าไม่ติด เเล้วก็เสียความรู้สึกจริงๆ
ทำไมจะต้องปฏิเสธทั้งที่ยังได้ชอบ ถึงจะชอบก็บอกมาตรงๆก็ได้เหอะ เเบบนี้มันเจ็บกว่าการที่รู้เองเสียมากกว่า