สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ชาว Pantip ทุกคน
ในวันนี้ผมจะมารีวิวการเที่ยวโดยรถไฟครั้งแรกของพวกผมกัน ซึ่งปลายทางในการเที่ยวครั้งนี้ อุทยานแห่งชาติ หาดวนกร ครับ เย่!!(แทกห้องไหนผิดก็ขออภัยด้วยนะครับและขออภัยในคำหยาบคายเพื่ออรรถรส)
เริ่มต้น เอาจริงๆการนัดกันพวกผมนัดกันมาเกือบๆ 4 ครั้งแต่ล่มทุกครั้ง เพราะอะไรหรอครับ พวกผมมันยังไม่มีที่เรียนต่อในมหาลัย! ความฝันลมแล้งๆเลยต้องจบลง T T
แต่ฟ้าก็มีใจ ให้พวกเราได้มีที่เรียนต่อกันซะทีจึงทำให้พวกเราฟื้นโครงการในการเที่ยวอีกครั้งแต่มันก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกครับที่ได้มา บางคนติดทำงานพาร์ทไทม์ บางคนพ่อแม่ไม่ให้
จึงเหลือผู้ที่ได้ไปต่อเพียงแค่ 6 คนเท่านั้น (ถ้าสงสัยว่าทำไมไม่รอให้เพื่อนที่ทำงานพาร์ทไทม์หยุดงานหรือไม่รอให้เค้าว่างก่อนที่จะมาละ ขอตอบไว้ตรงนี้เลยนะครับว่า เพราะตัวผมเอง T T ตัวผมจะต้องขึ้นไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ทำให้เวลาไม่ตรงกับเวลาว่างของคนที่ไม่ได้มาครับ)
พวกผมก็วางแผนกันซะนานเลย 2 วันครับในการตัดสินใจ ไม่รีรอรีบหาข้อมูลที่พัก รีวิวจากในpantip นี่หละครับ
และแล้วเส้นทางในการเลือกสำหรับเดือนทางของพวกเราคือ"รถไฟ"นั่นเอง
Chapter 1-เช้าที่แสนจะวุ่นวาย
วันที่ 8/ก.ค./58
เรานัดรวมตัวกันที่บ้านของเพื่อนคนนึงแล้วจึงค่อยเดินทางไปยังสถานีรถไฟ ตอนแรกผมก็กลัวนะ รถไฟมันจะที่ให้เรานั่งรึปล่าว เพราะไม่เคยนั่ง ก็นึกคิดว่า คนคงจะเยอะน่าดู เมื่อถือสถานีรถไฟ สิ่งที่คิดไว้มันไม่ใช่แบบนั้นครับ คนก็มีแต่ไม่เยอะมาก
เจ้าหน้าที่บอกรถไฟมา 9โมงกว่า พวกผมก็รอกันไปครับว่างๆก็ถ่ายรูปซะหน่อย ไม่เคยขึ้นรถไฟกัน 5555
รถไฟมาแล้วววว
Chapter 2-บนรถไฟ
เมื่อเราขึ้นรถไฟกันแล้วสิ่งที่สำคัญมากๆคือที่นั่งครับซึ่งมันมีที่ว่างครับ แต่มันว่างไม่ติดกันเราจึงต้องแสวงหาที่นั่งให้พอกับจำนวนคนของเรา
นายแบบของเราหล่อกันเชียว
การเดินทางเริ่มจากที่นครปฐมปลายทางเราอยู่ที่ห้วยยางครับ ขอบอกเลยการนั่งรถไฟครั้งแรกทั้งสนุก ทั้งนาน ครับ5555
การเที่ยวครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับเพื่อนๆกลุ่มนี้ก็ได้ครับ เพราะต่างคนก็ต้องแยกย้ายไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยต่างที่กันแล้ว T T
แน่นอนครับ การเดินทางที่แสนยาวไกลต้องย่อมมาคู่กับการนอน ซึ่งในขบวนนี้ผมได้เสียเพื่อนไปทั้งหมด 3 คนครับ 5555555
นั่งรถไฟไปเรื่อยๆว่างๆก็หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป
นายแบบของเราแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้นเลยครับ 5555
เรากำลังจะถึงทะเลกันแล้วครับ!!!!
สถานีที่ผ่าน(ไม่ได้ถ่ายทุกสถานีนะครับ)
และแล้วเวลาก็ผ่านพร้อมกับการหลับไหลของทุกๆคน.........
Chapter 3-ถึงสถานีปลายทาง!
เมื่อตื่นขึ้นมา สิ่งที่ทุกๆคนพร้อมใจพูดกันคือ กูหิวว่ะ.......เอาละสิครับไม่มีขนมอะไรขึ้นมากินเลยจะทำยังไงดี
แต่ไม่ต้องกลัวครับ บนรถไฟจะมีสิ่งที่ท่านต้องการในขณะนี้ทุกเวลา
เรียกว่า ได้ยินทุกๆ 10 นาทีเลยก็ได้ครับ
ไก่ย่างข้าวเหนียวมั้ยจ๊ะ.........รับขนมหม้อแก้งมั้ยครับบบบ..........เอาเป็นว่ามีทุกสิ่งที่บรรเทาความหิวของทุกคนได้เลยละครับ
และสิ่งที่พวกผมเลือกกินกันคือ.............ข้าวเหนียวไก่ทอด!!
ต่างคนต่างกินไม่สนเพื่อนฝูงเลยละครับ
หลังจากที่กินของบรรเทาความหิวกันไปพวกเราก็มีกำลังหึกเหิมในการรออีกครั้งและแล้วววววววววก็ถึงสักที"สถานีห้วยยางงงงงงงงง"
ลงมาทุกคนเป็นพูดเหมือนกันคือ เมื่อยชิบ*** มันก็จริงละครับโดยเฉพาะตัวผม บ่นตลอดทาง5555555555
ลงมาก็มีเจ้าหน้าที่สถานีมาถามผมว่าจะไปหาดวนกรมั้ย เหมือนจะรู้เลยครับว่าพวกผมไม่มีเส้นทางในการเดินทางไปที่นั่น(ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าครั้งแรกพวกผมคิดกันแบบวัยรุ่นลุยๆว่า เออเอาจักรยานไปด้วยดิกว่า ลงรถไฟมาค่อยปั่นไปที่หาดก็ได้ ซึ่งความเป็นจริง
ไกล เหี้*ๆ เลยครับ(หยาบก็ขออภัยด้วยนะครับ))
ระหว่างรอรถเพื่อนั่งไปที่หาด รออะไรละครับ ช่างกล้องแบบผม ถ่ายรูปสิรอเหี้*อะไรอยู่(เสียงจากกลุ่มเพื่อน)
ถ่ายตากล้องหน่อยโว้ย
หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งรถต่อกันไปที่หาดครับ หาดที่นี่เป็นอุทยานแห่งชาติจึงมีค่าเข้าคนละ 20 บาท แต่สงสัยเป็นช่วงLow season
จึงลดเหลือคนละ 10บาทครับ
Chapter 4-ถึงหาดซักที่ไอสั*!
เมื่อถึงหาด ความเหนื่อยที่พวกเราทุกคนมี หายเป็นปลิดทิ้งเลยครับ คุ้มค่ากับที่รอมานานในการเที่ยวครั้งนี้กับเพื่อนๆเหมือนกับเป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้แต่พวกเราก็ทำกันสำเร็จแล้วT T
รูปบริเวณชายหาดครับ
ไม่พูดพลํ่าทำเพลงครับ เล่นนํ้าสิครับ!!!
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็พาเราไปบ้านพักครับ........
Chapter 5-บ้านพักที่ไม่ได้จอง
การเดินทางครั้งนี้บอกเลยครับ หาที่พักเอาดาบหน้าคิดอย่างเดียว" ไม่มีที่นอน ก็นอนเต๊นวะ "ที่นี่เค้ามีให้เช่าไอตัวผมนี่ก็ ไอเหี้*กูไม่เอากับพวกด้วยหรอกนะ แต่แล้วก็มีบ้านพักว่าง1หลังครับเหมือนสวรรค์โปรดT Tเป็นบ้านพัก 3 ห้องนอน 2 ห้องนํ้า ไม่มีแอร์แต่มีพัดลม ซึ่งผมก็เออ ยังดีกว่านอนเต๊นละวะ
พอได้ยินราคาในรอบแรกก็สตั๊นไปประมาณ 10 วิครับ เพราะราคามัน 2500 บาท/คืน แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าเป็นช่วงLow season ลด 30% โอ้!!พระเจ้า มันดีจริงๆ จึงได้ราคาห้องที่ประหยัดลงมาช่วยพวกผมได้เยอะเลยละครับในฐานะสำหรับเด็กจบมัธยมปลาย
เรามาดูห้องกันเลยดีกว่า
รูปภายนอกตัวบ้านครับ(ขออภัยที่ถ่ายตอนกลางคืน)
หลังจากเข้าบ้านพักพวกเราก็ออกกันไปเล่นนํ้าถึง 2 รอบและแล้วก็ถึงเวลาอาหารเย็น!!
แต่.......ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาT T
จบด้วยการกิน ข้าวราดกับ กันคนละ1 จานแล้วนอน.........
Chapter 6-เช้าวันใหม่ในต่างที่
ตื่นเช้ามาเราก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหารสวัสดีการกันครับ
สั่งอาหารรรรรรรเลยดิเห้ย กูหิววววว
กาแฟช่วงเช้าเป็นอะไรที่โล่งหัวมากๆ(เมื่อคืนตามประสาวัยรุ่นครับ แด*เบีย555555)
แต่ละคนพออาหารมาตั้งหน้าตั้งตากินไม่สนห่าเหวอะไรรอบข้างคำเดียวสั้นๆ หิว!
หลังจากกินข้าวเสร็จเรามีแพลนที่จะไปดำนํ้าดูปะการังกันที่"เกาะจาน"กันครับแต่ สภาพอากาศไม่เป็นใจ "ฝนตก"ไม่ผิดหรอกครับ ฝนตก!!
พวกเราจึงกลับไปตั้งหลักกันที่บ้านพักอีกรอบนึงเพื่อให้ฝนหยุดตก(ซึ่งหยุดหลังจากตกได้ไม่ถึง 10 นาที สั*)
นายแบบขาประจำของเราหล่อสุดในกลุ่มละครับ
ถ่ายรูปกับป้ายหน่อยเดียวคนไม่รู้ว่ามากัน5555
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเล่นนํ้ากันอีกครั้ง
ว่างงงงงง
มีคนตายอีกแล้วครับ ต้องฝัง
หลังจากเล่นนํ้าเสร็จ ก็กลับไปอาบนํ้าล้างตัวกันส่วนผมหลังจากแต่งตัวเสร็จก็เดินไปถ่ายรูปบรรยากาศรอบๆรอดูได้เลยครับ
Chapter 7-เวลาว่างๆของเด็กโข่ง
หลังจากเล่นนํ้าเสร็จเวลาว่างก็เกิดขึ้นผมจึงปลีกตัวออกมาเนื่องจากไอพวกเหี้*นั่น มันแก้ผ้าเดินรอบบ้านกันเลยครับจะถ่ายมาให้ดูก็ไม่ใช่เรื่อง
เรามาดูบรรยากาศที่น่าดูกันดีกว่า 5555
ไกด์นำเที่ยวประจำตัว
การเที่ยวครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เหมือนมีหาดส่วนตัวเลยละครับ
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเช่าจักรยานไปปั่นกัน........
[CR] รีวิว:หาดวนกร By เด็กโข่ง&เดอะแก๊ง
ในวันนี้ผมจะมารีวิวการเที่ยวโดยรถไฟครั้งแรกของพวกผมกัน ซึ่งปลายทางในการเที่ยวครั้งนี้ อุทยานแห่งชาติ หาดวนกร ครับ เย่!!(แทกห้องไหนผิดก็ขออภัยด้วยนะครับและขออภัยในคำหยาบคายเพื่ออรรถรส)
เริ่มต้น เอาจริงๆการนัดกันพวกผมนัดกันมาเกือบๆ 4 ครั้งแต่ล่มทุกครั้ง เพราะอะไรหรอครับ พวกผมมันยังไม่มีที่เรียนต่อในมหาลัย! ความฝันลมแล้งๆเลยต้องจบลง T T
แต่ฟ้าก็มีใจ ให้พวกเราได้มีที่เรียนต่อกันซะทีจึงทำให้พวกเราฟื้นโครงการในการเที่ยวอีกครั้งแต่มันก็ไม่ใช่ทุกคนหรอกครับที่ได้มา บางคนติดทำงานพาร์ทไทม์ บางคนพ่อแม่ไม่ให้
จึงเหลือผู้ที่ได้ไปต่อเพียงแค่ 6 คนเท่านั้น (ถ้าสงสัยว่าทำไมไม่รอให้เพื่อนที่ทำงานพาร์ทไทม์หยุดงานหรือไม่รอให้เค้าว่างก่อนที่จะมาละ ขอตอบไว้ตรงนี้เลยนะครับว่า เพราะตัวผมเอง T T ตัวผมจะต้องขึ้นไปเรียนที่มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ทำให้เวลาไม่ตรงกับเวลาว่างของคนที่ไม่ได้มาครับ)
พวกผมก็วางแผนกันซะนานเลย 2 วันครับในการตัดสินใจ ไม่รีรอรีบหาข้อมูลที่พัก รีวิวจากในpantip นี่หละครับ
และแล้วเส้นทางในการเลือกสำหรับเดือนทางของพวกเราคือ"รถไฟ"นั่นเอง
Chapter 1-เช้าที่แสนจะวุ่นวาย
วันที่ 8/ก.ค./58
เรานัดรวมตัวกันที่บ้านของเพื่อนคนนึงแล้วจึงค่อยเดินทางไปยังสถานีรถไฟ ตอนแรกผมก็กลัวนะ รถไฟมันจะที่ให้เรานั่งรึปล่าว เพราะไม่เคยนั่ง ก็นึกคิดว่า คนคงจะเยอะน่าดู เมื่อถือสถานีรถไฟ สิ่งที่คิดไว้มันไม่ใช่แบบนั้นครับ คนก็มีแต่ไม่เยอะมาก
เจ้าหน้าที่บอกรถไฟมา 9โมงกว่า พวกผมก็รอกันไปครับว่างๆก็ถ่ายรูปซะหน่อย ไม่เคยขึ้นรถไฟกัน 5555
รถไฟมาแล้วววว
Chapter 2-บนรถไฟ
เมื่อเราขึ้นรถไฟกันแล้วสิ่งที่สำคัญมากๆคือที่นั่งครับซึ่งมันมีที่ว่างครับ แต่มันว่างไม่ติดกันเราจึงต้องแสวงหาที่นั่งให้พอกับจำนวนคนของเรา
นายแบบของเราหล่อกันเชียว
การเดินทางเริ่มจากที่นครปฐมปลายทางเราอยู่ที่ห้วยยางครับ ขอบอกเลยการนั่งรถไฟครั้งแรกทั้งสนุก ทั้งนาน ครับ5555
การเที่ยวครั้งนี้อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับเพื่อนๆกลุ่มนี้ก็ได้ครับ เพราะต่างคนก็ต้องแยกย้ายไปเรียนต่อในมหาวิทยาลัยต่างที่กันแล้ว T T
แน่นอนครับ การเดินทางที่แสนยาวไกลต้องย่อมมาคู่กับการนอน ซึ่งในขบวนนี้ผมได้เสียเพื่อนไปทั้งหมด 3 คนครับ 5555555
นั่งรถไฟไปเรื่อยๆว่างๆก็หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูป
นายแบบของเราแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้นเลยครับ 5555
เรากำลังจะถึงทะเลกันแล้วครับ!!!!
สถานีที่ผ่าน(ไม่ได้ถ่ายทุกสถานีนะครับ)
และแล้วเวลาก็ผ่านพร้อมกับการหลับไหลของทุกๆคน.........
Chapter 3-ถึงสถานีปลายทาง!
เมื่อตื่นขึ้นมา สิ่งที่ทุกๆคนพร้อมใจพูดกันคือ กูหิวว่ะ.......เอาละสิครับไม่มีขนมอะไรขึ้นมากินเลยจะทำยังไงดี
แต่ไม่ต้องกลัวครับ บนรถไฟจะมีสิ่งที่ท่านต้องการในขณะนี้ทุกเวลา
เรียกว่า ได้ยินทุกๆ 10 นาทีเลยก็ได้ครับ
ไก่ย่างข้าวเหนียวมั้ยจ๊ะ.........รับขนมหม้อแก้งมั้ยครับบบบ..........เอาเป็นว่ามีทุกสิ่งที่บรรเทาความหิวของทุกคนได้เลยละครับ
และสิ่งที่พวกผมเลือกกินกันคือ.............ข้าวเหนียวไก่ทอด!!
ต่างคนต่างกินไม่สนเพื่อนฝูงเลยละครับ
หลังจากที่กินของบรรเทาความหิวกันไปพวกเราก็มีกำลังหึกเหิมในการรออีกครั้งและแล้วววววววววก็ถึงสักที"สถานีห้วยยางงงงงงงงง"
ลงมาทุกคนเป็นพูดเหมือนกันคือ เมื่อยชิบ*** มันก็จริงละครับโดยเฉพาะตัวผม บ่นตลอดทาง5555555555
ลงมาก็มีเจ้าหน้าที่สถานีมาถามผมว่าจะไปหาดวนกรมั้ย เหมือนจะรู้เลยครับว่าพวกผมไม่มีเส้นทางในการเดินทางไปที่นั่น(ก่อนอื่นอยากจะบอกว่าครั้งแรกพวกผมคิดกันแบบวัยรุ่นลุยๆว่า เออเอาจักรยานไปด้วยดิกว่า ลงรถไฟมาค่อยปั่นไปที่หาดก็ได้ ซึ่งความเป็นจริง
ระหว่างรอรถเพื่อนั่งไปที่หาด รออะไรละครับ ช่างกล้องแบบผม ถ่ายรูปสิรอเหี้*อะไรอยู่(เสียงจากกลุ่มเพื่อน)
ถ่ายตากล้องหน่อยโว้ย
หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งรถต่อกันไปที่หาดครับ หาดที่นี่เป็นอุทยานแห่งชาติจึงมีค่าเข้าคนละ 20 บาท แต่สงสัยเป็นช่วงLow season
จึงลดเหลือคนละ 10บาทครับ
Chapter 4-ถึงหาดซักที่ไอสั*!
เมื่อถึงหาด ความเหนื่อยที่พวกเราทุกคนมี หายเป็นปลิดทิ้งเลยครับ คุ้มค่ากับที่รอมานานในการเที่ยวครั้งนี้กับเพื่อนๆเหมือนกับเป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้แต่พวกเราก็ทำกันสำเร็จแล้วT T
รูปบริเวณชายหาดครับ
ไม่พูดพลํ่าทำเพลงครับ เล่นนํ้าสิครับ!!!
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็พาเราไปบ้านพักครับ........
Chapter 5-บ้านพักที่ไม่ได้จอง
การเดินทางครั้งนี้บอกเลยครับ หาที่พักเอาดาบหน้าคิดอย่างเดียว" ไม่มีที่นอน ก็นอนเต๊นวะ "ที่นี่เค้ามีให้เช่าไอตัวผมนี่ก็ ไอเหี้*กูไม่เอากับพวกด้วยหรอกนะ แต่แล้วก็มีบ้านพักว่าง1หลังครับเหมือนสวรรค์โปรดT Tเป็นบ้านพัก 3 ห้องนอน 2 ห้องนํ้า ไม่มีแอร์แต่มีพัดลม ซึ่งผมก็เออ ยังดีกว่านอนเต๊นละวะ
พอได้ยินราคาในรอบแรกก็สตั๊นไปประมาณ 10 วิครับ เพราะราคามัน 2500 บาท/คืน แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าเป็นช่วงLow season ลด 30% โอ้!!พระเจ้า มันดีจริงๆ จึงได้ราคาห้องที่ประหยัดลงมาช่วยพวกผมได้เยอะเลยละครับในฐานะสำหรับเด็กจบมัธยมปลาย
เรามาดูห้องกันเลยดีกว่า
รูปภายนอกตัวบ้านครับ(ขออภัยที่ถ่ายตอนกลางคืน)
หลังจากเข้าบ้านพักพวกเราก็ออกกันไปเล่นนํ้าถึง 2 รอบและแล้วก็ถึงเวลาอาหารเย็น!!
แต่.......ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาT T
จบด้วยการกิน ข้าวราดกับ กันคนละ1 จานแล้วนอน.........
Chapter 6-เช้าวันใหม่ในต่างที่
ตื่นเช้ามาเราก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหารสวัสดีการกันครับ
สั่งอาหารรรรรรรเลยดิเห้ย กูหิววววว
กาแฟช่วงเช้าเป็นอะไรที่โล่งหัวมากๆ(เมื่อคืนตามประสาวัยรุ่นครับ แด*เบีย555555)
แต่ละคนพออาหารมาตั้งหน้าตั้งตากินไม่สนห่าเหวอะไรรอบข้างคำเดียวสั้นๆ หิว!
หลังจากกินข้าวเสร็จเรามีแพลนที่จะไปดำนํ้าดูปะการังกันที่"เกาะจาน"กันครับแต่ สภาพอากาศไม่เป็นใจ "ฝนตก"ไม่ผิดหรอกครับ ฝนตก!!
พวกเราจึงกลับไปตั้งหลักกันที่บ้านพักอีกรอบนึงเพื่อให้ฝนหยุดตก(ซึ่งหยุดหลังจากตกได้ไม่ถึง 10 นาที สั*)
นายแบบขาประจำของเราหล่อสุดในกลุ่มละครับ
ถ่ายรูปกับป้ายหน่อยเดียวคนไม่รู้ว่ามากัน5555
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเล่นนํ้ากันอีกครั้ง
มีคนตายอีกแล้วครับ ต้องฝัง
หลังจากเล่นนํ้าเสร็จ ก็กลับไปอาบนํ้าล้างตัวกันส่วนผมหลังจากแต่งตัวเสร็จก็เดินไปถ่ายรูปบรรยากาศรอบๆรอดูได้เลยครับ
Chapter 7-เวลาว่างๆของเด็กโข่ง
หลังจากเล่นนํ้าเสร็จเวลาว่างก็เกิดขึ้นผมจึงปลีกตัวออกมาเนื่องจากไอพวกเหี้*นั่น มันแก้ผ้าเดินรอบบ้านกันเลยครับจะถ่ายมาให้ดูก็ไม่ใช่เรื่อง
เรามาดูบรรยากาศที่น่าดูกันดีกว่า 5555
ไกด์นำเที่ยวประจำตัว
การเที่ยวครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เหมือนมีหาดส่วนตัวเลยละครับ
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปเช่าจักรยานไปปั่นกัน........