ผมกลับเมืองไทยมาได้ประมาณ 3 ปีแล้ว ผมชื่อวิว ผมได้ไปศึกษาที่ประเทศอินเดียมาตอนแรกที่ผมไปผมคิดว่าอินเดียต้องเป็นประเทศที่
ไม่น่าเรียนแน่ๆ แต่พอผมได้ไปเจอผู้คนและสังคมใหม่ๆ ที่ไม่ใช่การกินเหล้า เที่ยวกลางคืน เหมือนวัยรุ่นไทย(บางกลุ่ม) ผมได้ผมเจอกับ ชีวิตที่ผมไม่เคยเจอ นั่นคือการที่ทุกคนหลากหลายชาติได้เรียนอยู่ร่วมกัน ในรั้วโรงเรียนเดียวกัน ซึ่งแรกๆที่ผมไปผมเป็นคนที่โง่ภาษาอังกฤษมาก แต่การที่ได้เรียนกับคนต่างประเทศทุกคนช่วยกันเรียน แต่การเรียนของที่อินเดีย ซึ่งสถาบันที่ผมเรียนใช้หลักสูตรเดียวกับที่ประเทศอังกฤษ เรียนภาษาอังกฤษแบบ British หลักสูตรที่ผมเรียน ผมเลือกเรียนหลักสูตร igcse ของ University of Cambridge งง กันหล่ะสิ่ว่ามันคืออะไร มันคือหลักสูตรที่ถ้าคุณจบ Grade 10 O-level แล้วคุณสามารถสอบเทียบเข้ามหาลัยภาคอินเตอร์ของไทยได้ Grade 10 ถ้าเทียบกับระดับชั้นที่ไทยก็ ม.4 มีวิชาให้เลือกเรียนมากมาย แต่ที่ผมเรียนผมเลือกเรียนพวกสาย Commerce
ซึ่งมีเรียนพวก Business.Accounting,Math,Art&Design,Business computer ก็ประมาณนี้มันเป็นการเรียนที่ผมคิดว่าผมเรียนแล้วสนุก การบ้านคือการอ่านหนังสือแล้วมา Presentations หน้าชั้นเรียนเวลาสอบก็เป็นข้อสอบแบบ เขียนทั้งหมด ซึ่งสามารถวัดระดับคุณภาพการศึกษาของคนได้ พอผมได้กลับมาเมืองไทย ผมต้องดรอปมาเรียน ม.4 ที่สุรศักดิ์มนตรี โครงการห้องเรียนพิเศษ IEP ผมรู้สึกดีที่สอบติดเพราะมันเป็น วิทย์-คณิต แต่มันเรียนหนักมาก อาจจะเป็นเพราะใจจริงผมอยากเรียนศิลป์ภาษามากกว่า ไม่ก็ไปเรียนพวกสาย Commerce ไปเลย ผมคิดว่าเมืองไทยเน้นกับคำว่าวิชาการมากเกินไป จนลืมคิดถึงศักยภาพของเด็กที่จะรับได้ โดยเฉพาะผู้ใหญ่ที่ปลูกฝังลูกว่า ต้องเรียน วิทย์-คณิตนะ ต้องเข้ามหาลัยพวก จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล นะ ต้องเรียนคณะ แพทย์ วิศวะ นะซึ่งบางทีคนเรียน วิทย์-คณิต ส่วนใหญ่จบ ม.6 ไม่ได้เรียนเกี่ยวกับวิทย์คณิตเลย การศึกษาเมืองไทยมีจุดอ่อนอยู่มาก แต่ก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับประเทศที่ลงทุนกับการศึกษาสูงมากเป็นหมื่นๆล้านซื้อ แท็บเล็ต แจกเด็กๆซึ่งเด็กก็เอาไปเล่นเกมซะส่วนใหญ่ ใช้เงินจ้างคนมาพัฒนาสื่อการสอนที่เรียกว่า e-book ซึ่งเด็กส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจ กระทรวงศึกษาธิการไทยแก้ไข้ปัญหาที่ปลายเหตุไม่แก้ที่ต้นเหตุ เมืองไทยเป็นประเทศที่คนส่วนใหญ่ก็ไม่อ่านหนังสืออยู่แล้ว เรื่องการอ่านมันต้องปลูกฝังแต่เด็ก (โดยส่วนตัวผมก็ไม่อ่านหนังสือ) ประเทศไทยเป็นประเทศที่สามารถใช้งบประมาณไปได้ป่าวประโยชน์ที่สุด โครงการเรียนฟรีก็เป็นอีกโครงการที่ทำให้เด็กโง่ เพราะเด็กบางคนจะคิดว่า เรียนไปเกรดเป็นไงก็ชั่งเรียนไปก็จบเด็กที่จบมาเลยไม่มีคุณภาพซะส่วนใหญ่ บุคคลากรทางการศึกษาก็มีไม่เพียงพอ แทนที่จะเอาเงินมาจมกับโครงการพวกนี้ทำไมไม่เอาเงินไปทำ สาธารณูปโภคให้มันดี แก้ไขปัญหาน้ำท่วมในกรุงเทพ ไม่ก็ ขยายรถไฟฟ้าใต้ดิน(ที่ไม่ขยายเพราะค่าใช้จ่ายมันสูงโกงไปเยอะไม่มีเงินทำอะดิ) รวมๆประเทศไทยชอบทำอะไรแตกต่างจากชาวบ้าน อยากจะดีกว่าประเทศอื่น (ประเทศกำลังพัฒนา) เห็นพวกผู้ใหญ่ชอบใช้คำนี้ ทั้งที่ควรจะเรียกว่าประเทศด้อยคุณภาพทาง ชีวิต และ สังคม ซะมากกว่า ไม่ก็ประเทศที่ล้าหลัง ใช้แต่คนรุ่นเก่าบริหาร การศึกษาไทยควรจะเปลี่ยนให้เป็นแบบสากล เอาเกรดเมืองไทยไปเรียนต่างประเทศ อยากให้กระทรวงเข้าใจนะว่ามันยาก(มาก) หลายๆคนต้องดรอป รวมๆ การศึกษาไทยเมื่อไหร่จะดีขึ้นใครตอบผมได้
ใครคิดแบบผมบ้างว่าการศึกษาเมืองไทยทำให้เด็กโง่ทั้งที่ประเทศไทยลงทุนกับการศึกษาสูงกว่าประเทศอื่น ??????????
ซึ่งมีเรียนพวก Business.Accounting,Math,Art&Design,Business computer ก็ประมาณนี้มันเป็นการเรียนที่ผมคิดว่าผมเรียนแล้วสนุก การบ้านคือการอ่านหนังสือแล้วมา Presentations หน้าชั้นเรียนเวลาสอบก็เป็นข้อสอบแบบ เขียนทั้งหมด ซึ่งสามารถวัดระดับคุณภาพการศึกษาของคนได้ พอผมได้กลับมาเมืองไทย ผมต้องดรอปมาเรียน ม.4 ที่สุรศักดิ์มนตรี โครงการห้องเรียนพิเศษ IEP ผมรู้สึกดีที่สอบติดเพราะมันเป็น วิทย์-คณิต แต่มันเรียนหนักมาก อาจจะเป็นเพราะใจจริงผมอยากเรียนศิลป์ภาษามากกว่า ไม่ก็ไปเรียนพวกสาย Commerce ไปเลย ผมคิดว่าเมืองไทยเน้นกับคำว่าวิชาการมากเกินไป จนลืมคิดถึงศักยภาพของเด็กที่จะรับได้ โดยเฉพาะผู้ใหญ่ที่ปลูกฝังลูกว่า ต้องเรียน วิทย์-คณิตนะ ต้องเข้ามหาลัยพวก จุฬา ธรรมศาสตร์ มหิดล นะ ต้องเรียนคณะ แพทย์ วิศวะ นะซึ่งบางทีคนเรียน วิทย์-คณิต ส่วนใหญ่จบ ม.6 ไม่ได้เรียนเกี่ยวกับวิทย์คณิตเลย การศึกษาเมืองไทยมีจุดอ่อนอยู่มาก แต่ก็ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับประเทศที่ลงทุนกับการศึกษาสูงมากเป็นหมื่นๆล้านซื้อ แท็บเล็ต แจกเด็กๆซึ่งเด็กก็เอาไปเล่นเกมซะส่วนใหญ่ ใช้เงินจ้างคนมาพัฒนาสื่อการสอนที่เรียกว่า e-book ซึ่งเด็กส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจ กระทรวงศึกษาธิการไทยแก้ไข้ปัญหาที่ปลายเหตุไม่แก้ที่ต้นเหตุ เมืองไทยเป็นประเทศที่คนส่วนใหญ่ก็ไม่อ่านหนังสืออยู่แล้ว เรื่องการอ่านมันต้องปลูกฝังแต่เด็ก (โดยส่วนตัวผมก็ไม่อ่านหนังสือ) ประเทศไทยเป็นประเทศที่สามารถใช้งบประมาณไปได้ป่าวประโยชน์ที่สุด โครงการเรียนฟรีก็เป็นอีกโครงการที่ทำให้เด็กโง่ เพราะเด็กบางคนจะคิดว่า เรียนไปเกรดเป็นไงก็ชั่งเรียนไปก็จบเด็กที่จบมาเลยไม่มีคุณภาพซะส่วนใหญ่ บุคคลากรทางการศึกษาก็มีไม่เพียงพอ แทนที่จะเอาเงินมาจมกับโครงการพวกนี้ทำไมไม่เอาเงินไปทำ สาธารณูปโภคให้มันดี แก้ไขปัญหาน้ำท่วมในกรุงเทพ ไม่ก็ ขยายรถไฟฟ้าใต้ดิน(ที่ไม่ขยายเพราะค่าใช้จ่ายมันสูงโกงไปเยอะไม่มีเงินทำอะดิ) รวมๆประเทศไทยชอบทำอะไรแตกต่างจากชาวบ้าน อยากจะดีกว่าประเทศอื่น (ประเทศกำลังพัฒนา) เห็นพวกผู้ใหญ่ชอบใช้คำนี้ ทั้งที่ควรจะเรียกว่าประเทศด้อยคุณภาพทาง ชีวิต และ สังคม ซะมากกว่า ไม่ก็ประเทศที่ล้าหลัง ใช้แต่คนรุ่นเก่าบริหาร การศึกษาไทยควรจะเปลี่ยนให้เป็นแบบสากล เอาเกรดเมืองไทยไปเรียนต่างประเทศ อยากให้กระทรวงเข้าใจนะว่ามันยาก(มาก) หลายๆคนต้องดรอป รวมๆ การศึกษาไทยเมื่อไหร่จะดีขึ้นใครตอบผมได้