มันเป็นเรื่องของเพื่อนของผมคนหนึ่งตอน ม.2
เขาเป็นเพื่อนที่สนิทกับผมที่สุด เคยเรียนด้วยกันตอน ม.1 พอขึ้น ม.2 อยู่คนละห้อง แต่ก็ยังสนิทกันอยู่ แล้วเพื่อนคนนี้เขาเป็นคนที่จริงจังกับการเรียน เคร่งเครียดกับการทำการบ้านมาก ได้งานมาอะไรต้องทำให้เต็มที่ ทำให้ดีที่สุด คะแนนต้องเป๊ะ ถ้าคะแนนน้อย เขาจะเครียดทันที อย่างตอนนั้นเขาเคยดิกเทชั่น ภาษาอังกฤษได้ 7/10 เขาเครียดเลย (ถ้าเป็นผม แค่นั้นผมดีใจมากแล้วนะ) หรือตอนนั้นเคยนำเสนอวิชาวิทยาศาสตร์ แล้วอาจารย์ประกาศว่าจะให้คะแนนกลุ่มเขา -1000 ตอนนั้นเขาร้องไห้หนักที่สุดเลย คือเขากลัวคะแนนตก กลัวคะแนนน้อยมาก ๆ (แต่อาจารย์คนนี้เขาชอบเล่นมุก -100 -1000 คะแนนอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ลบจริงหรอก)
แล้วทีนี้ ตอน ม.2 ก็มีอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์ ที่ชอบให้การบ้านนักเรียนเยอะ ๆ คือถึงเขาจะให้เวลาหลายวัน แต่เมื่อรวมกับการบ้านวิชาอื่น มันก็เยอะอยู่ดี เขาเคยให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดทั้งเล่มมาส่งด้วย คือให้ทำรวดเดียวเลย แล้วแม่ของเพื่อนนี่เขาก็มาเล่าให้ฟังแบบว่า เพื่อนคนนี้เขาทำการบ้านจนดึกจนดื่น แล้วก็โวยวายออกมาว่า "ไม่อยากเรียนหนังสือแล้ว" จนแม่เขาต้องไปคุยกับ รอง ผอ.ฝ่ายวิชาการ อาจารย์เอง เขาก็ยังให้การบ้านเยอะเหมือนเดิมแหละ แต่น้อยลงมาหน่อย แล้วเวลาเขาจะให้การบ้าน เขาจะถามทุกครั้งว่า "ครูไม่ได้สั่งวันนี้ เอาเดี๋ยวนี้ใช่มั้ย"
ใครเคยมีการบ้านเยอะจนถึงขั้น "ไม่อยากเรียนหนังสือ" บ้างครับ
เขาเป็นเพื่อนที่สนิทกับผมที่สุด เคยเรียนด้วยกันตอน ม.1 พอขึ้น ม.2 อยู่คนละห้อง แต่ก็ยังสนิทกันอยู่ แล้วเพื่อนคนนี้เขาเป็นคนที่จริงจังกับการเรียน เคร่งเครียดกับการทำการบ้านมาก ได้งานมาอะไรต้องทำให้เต็มที่ ทำให้ดีที่สุด คะแนนต้องเป๊ะ ถ้าคะแนนน้อย เขาจะเครียดทันที อย่างตอนนั้นเขาเคยดิกเทชั่น ภาษาอังกฤษได้ 7/10 เขาเครียดเลย (ถ้าเป็นผม แค่นั้นผมดีใจมากแล้วนะ) หรือตอนนั้นเคยนำเสนอวิชาวิทยาศาสตร์ แล้วอาจารย์ประกาศว่าจะให้คะแนนกลุ่มเขา -1000 ตอนนั้นเขาร้องไห้หนักที่สุดเลย คือเขากลัวคะแนนตก กลัวคะแนนน้อยมาก ๆ (แต่อาจารย์คนนี้เขาชอบเล่นมุก -100 -1000 คะแนนอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ลบจริงหรอก)
แล้วทีนี้ ตอน ม.2 ก็มีอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์ ที่ชอบให้การบ้านนักเรียนเยอะ ๆ คือถึงเขาจะให้เวลาหลายวัน แต่เมื่อรวมกับการบ้านวิชาอื่น มันก็เยอะอยู่ดี เขาเคยให้นักเรียนทำแบบฝึกหัดทั้งเล่มมาส่งด้วย คือให้ทำรวดเดียวเลย แล้วแม่ของเพื่อนนี่เขาก็มาเล่าให้ฟังแบบว่า เพื่อนคนนี้เขาทำการบ้านจนดึกจนดื่น แล้วก็โวยวายออกมาว่า "ไม่อยากเรียนหนังสือแล้ว" จนแม่เขาต้องไปคุยกับ รอง ผอ.ฝ่ายวิชาการ อาจารย์เอง เขาก็ยังให้การบ้านเยอะเหมือนเดิมแหละ แต่น้อยลงมาหน่อย แล้วเวลาเขาจะให้การบ้าน เขาจะถามทุกครั้งว่า "ครูไม่ได้สั่งวันนี้ เอาเดี๋ยวนี้ใช่มั้ย"