เคยอยากบอกรักใครไม่ใช่ไม่กล้า แต่มันไม่พร้อมมั้ยครับ ??

สำหรับผมนะ เมื่อก่อนอยากบอกรักใครก็บอก บอกแล้วได้คบไม่ได้คบก็อีกเรื่อง ผมเคยเป็นคนเจ้าชู้มาก แปปเดียวคบ แปปเดียวเลิก จนเสียคนที่รักไป
พอมาจุดๆนี้ จุดที่ผมเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่  ผมทำใจเรื่องอดีตได้ ผมเริ่มคิดได้ และตอนนี้มีโอกาสได้คุยกับคนๆนึง เราเริ่มจากพี่น้อง จนความสัมพันธ์ พัฒนาไปเรื่อยๆ จนผมเกิดเป็นรู้สึกดี ชอบ และผมก็เริ่มแน่ใจ ว่าผมรักเค้า จากประโยคหนึ่งที่ออกมาจากปากของเค้า  ส่วนเค้าก็ยังไม่ได้มีใจให้ผมมาก แต่ก็ขอดูไปเรื่อยๆ ส่วนตัวผม ก็ไม่ได้เร่งรัดเค้า ไม่ใช่เพราะว่าชิวๆนะครับ ตัวผมเองไม่พร้อมเลยครับ ยังไม่มีงานทำ เรียนจบใหม่  ครอบครัวมีหนี้สิน ที่บ้านไม่น่าอยู่ ยังลำบาก ไม่มีอะไรแน่นอนหรือมีอะไรมาค้ำประกันว่าผมจะสบายในตอนนี้ ผมคิดแค่ว่าผมอยากมีอนาคตดีๆ มีเงินมีบ้านใหม่ ผมถึงอยากเป็นแฟนเค้า แต่ผมก็กลัวเค้าเปลี่ยนใจ  ตัวเค้าเองพึ่งเป็นนักศึกษาปี 1 ยังมีอนาคตอีกไกล ยังเจอคนอีกเยอะ พ่อแม่เค้าค่อนข้างมีฐานะ ถึงเค้าจะไม่ได้สนใจฐานะผม แต่ผมก็คิดอยู่ดีครับ ว่าตัวผมยังไม่พร้อมอะไรเลยซักอย่าง ตัวเองยังดูแลไม่ได้ จะเอาเค้ามาเป็นแฟนก็กลัวเค้าลำบาก  แล้วเพื่อนๆเคยมีโมเม้นความรุสึกแบบนี้บ้างมั้ยครับ