อยู่เพราะรัก หรือ แค่เหงา

เราได้รู้จักกับชายคนหนึ่ง เรารู้จักกันทางโซเชียล เขาอยู่ในวัยทำงาน ส่วนเรายังเรียนมหาลัยอยู่
เขาเป็นคนแอดเรามาก่อน เราก็ตอบกลับ คุยกันไปมาจนถึงเช้าส่วนมากเราเป็นคนชวนคุยมากกว่า เขาเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง  
ช่วงแรกคุยเกือบทุกวัน พอผ่านไปเดือนหนึ่ง ก็คุยอาทิตย์ละ4-5วัน พอคุยกันได้ประมาณ3เดือน เขาบอกอยากเจอเรา เขาบอกว่าถ้าไม่ออกมาเจอก็ไม่รู้จะคุยไปเพื่ออะไร เราก็ออกไปเจอเขา เขามารับเราหน้าบ้าน เขาพาเราขับรถเล่นแล้วพาเดินเล่นสวนสาธารณะเขาขอเราจับมือเราก็โอเคก็จับมือกันเดินเล่น มานั่งฟังเพลงบนรถกัน รวมๆผ่านไป2ชั่วโมงกว่าเขาก็มาส่งเราที่บ้าน เราก็อยากรู้ว่าเขาเจอหน้าเราแล้วเขายังอยากจะคุยกับเราต่อมั้ยเราเลยไม่กล้าทักเขาไป ไม่นานเขาก็ทักเรามาก็โอเคสบายใจไปนิด ก็คุยกันเหมือนปกติ ผ่านไป2-3วัน เขาขอเราเป็นแฟน เราก็ชอบเขาเราก็เลยโอเคตกลงเป็นแฟน พอผ่านมาเดือนหนึ่งเขาก็มารับเราที่มหาลัยพาไปเลี้ยงข้าว เขาสั่งอาหารให้เรา พอกินเสร็จ เขาก็ไปส่งเราที่มหาลัยเพราะเรามีเรียนต่อ ช่วงเย็นเขาก็มารับเราไปส่งบ้าน เรารู้สึกว่าเราคุยกับเขาเราโอเคก็ไว้ใจเขา เขาก็มารับเราตอนเช้าหน้าปากซอยไปส่งเราที่ ม.(มหาลัย) ตอนเย็นเขาก็จะมารับเราไปส่งที่บ้าน ถ้าเขาไม่ติดงานเขาก็มารับเรา บางอาทิตย์เจอกัน3วัน2วัน บางอาทิตย์ก็ไม่เจอกัน วันหนึ่งเขาว่างงานตอนเย็นเขาพาเราไปดูหนังหลังเลิกเรียนแล้วไปส่งบ้าน ส่วนมากจะไม่ได้เจอกัน เราก็เข้าใจว่าเขาทำงาน เขาจะไปไหนไม่เคยบอกเราเลย จนบางทีเราติดต่อเขาไม่ได้โทรไม่ติด เราก็ส่งแชทไป ผ่านไป2วันเขาติดต่อมาเขาก็บอกขอโทษ เขาบอกว่าเขากลับบ้านที่ต่างอำเภอที่บ้านไม่ไม่ค่อยมีสัญญาณตอนนั้นเราก็เข้าใจเหตุผลเขา เป็นครั้งที่2ที่เขาหายไป แต่ก็ดีใจที่เขากลับมา เราก็คุยกันเหมือนเดิม เขามีโอกาสหรือเวลาว่าง เขาก็พาเราไปเลี้ยงข้าวตลอด แล้วแต่เวลาที่เราว่างตรงกัน แต่บางทีเราก็ไม่รู้หรอกว่าเขาว่างรึเปล่า เขามีอะไรไม่ค่อยบอกเรา เหมือนต้องรอให้เราถาม
มีวันหนึ่งเขาทำงานดึก เรารอเขาจนเราหลับ เขากลับมาจากที่ทำงานเขาไม่โทรมารบกวนเราเขาร็ว่าเราหลับแล้ว เขาเลยอัดเสียงร้องเพลงเล่นกีต้าร์แล้วส่งมาให้เรา เราพึ่งเปิดมาฟังตอนเช้า เราร็สึกเขินจัง ไม่คิดว่าเขาจะทำให้
กลางคืนมีงานที่มหาลัย เสร็จงานเขาก็มารับไปร้านอาหารต่อ พอถึงร้านอาหารเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมาเราก็ทานอาหารกัน จนเรากินเสร็จกำลังจะกลับแล้ว อยู่ดีๆก็มีเพลงหนึ่งเปิดขึ้นในร้านซึ่งเป็นเพลงที่เขาเคยมอบให้เรา อยู่ดีดีเขาก็พูดขึ้นว่า ''พี่ไปขอเพลงนี้มาให้เรา'' เราร็สึกเขินมากเลยนั่งบิดๆไปมา 555+ เราก็นั่งฟังจนเพลงจบแล้วเขาก็ไปส่งเราที่บ้าน
จนครบรอบ5เดือนที่เราเป็นแฟนกันเขาชวนเราไปห้าง พาไปซื้อของพอเลือกซื้อของเสร็จเกือบๆชั่วโมง เขาพาเราเข้าร้านทองเราตกใจเขาซื้อแหวนให้เรา เรารู้สึกดีใจนะ
จนมาถึงปัจจุบันเราไม่ค่อยรู้สึกเลยว่าเขารักเรา เหมือนเขาอยู่กับเราเพราะเขาไม่มีใคร ตั้งแต่เป็นแฟนกันมา เราไม่เคยได้ยินคำว่ารักออกจากปากเขาเลย ได้ยินแค่ 2-3 ครั้ง เวลาทะเลาะกันหรืองอนกัน เขาไม่เคยจะง้อเราเลย เขาชอบปล่อยให้เราอยู่คนเดียวคิดคนเดียว จนถึง3วันเราโทรไปหาเขา เราถามเขาว่าเงียบทำไมไปไหน3วัน เขาถามเราว่าคิดได้แล้วหรอ หายงี้เง้าแล้วหรอ เราก็เงียบ  เราไม่ชอบเลยที่เขาทำแบบนี้เวลามีเรื่องกันหรือทะเลาะกัน เราอยากเครียเราไม่อยากปล่อยให้เวลามันผ่านไปเราร็สึกไม่สบายใจ เราเครียให้มันรู้เรื่องไปเลย  เรายิ่งชอบคิดมากคิดแล้วก็ร้องไห้
ตั้งแต่ที่คุยกันมาเมื่อวานก็ครบรอบ 9 เดือนแล้ว รู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมากเลย
ขอบคุณน่ะค่ะที่อ่านจนจบ เราเก็บไว้แล้วอึดอัดเลยอยากมาระบาย อยากมาปรึกษาเพื่อนๆ อยากถามเพื่อนๆพี่ๆว่า เท่าที่อ่านมาเขารักเรามั้ย  ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะ
จริงๆเรื่องละเอียดยาวกว่านี้อีกคะ อันนี้สรุปให้คะ  ^_^