พอดีวันนี้ผมได้พาครอบครัวผมซึ่งมีคุณแม่และพี่ชายผมไปทานซูกิชิที่สาขาเซ็นทรัลพระราม3
แต่นั่งรับประทานไปสักพักแม่ผมก็เกิดอาการหน้ามืดจะเป็นลมผมก็เลยเอายาดมและก็นั่งนวดให้ท่านอยู่สักพักนึงก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่
ผมก็เลยบอกพี่ชายว่าให้เอาเงินไปจ่ายค่าอาหารก่อนแล้วเดี๋ยวอักสักพักถ้าคุณแม่ยังไม่ดีขึ้นจะพยุงคุณแม่ไปโรงพยาบาล
พอพี่ชายผมไปยืนรอจ่ายเงิน ผมก็เลยเดินไปสอบถามแม่บ้านที่ร้านว่าพอจะมีพัดให้ยืมไหมครับ
คุณป้าแม่บ้านเขาก็เลยรีบไปหยิบพัดมาให้ผมก็กะว่า
จะนั่งพัดคุณแม่ให้ท่านรู้สึกตัวดีกว่านี้สักนิดนึงแล้วจะพยุงไปโรงพยาบาล
แต่ผมนั่งพัดไปไม่ถึง1นาทีหลังจากที่คุณป้าแม่บ้านท่านนั้นหยิบพัดมาให้ผมคุณป้าแม่บ้านคนนั้นท่านก็ไปตามผู้จัด
การร้านมาให้ผม พอพี่ผู้จัดการท่านนั้นเดินมาเห็นพี่เขาก็ถามว่าเป็นอะไรมากไหมครับ
คุณแม่มีโรคประจำตัวอะไรไหมผมก็บอกว่าไม่มีครับ
ต้องการรถโรงพยาบาลไหมซึ่งตอนนั้นผมก็ตอบว่าต้องการครับ
(ถึงแม่ผมเขาจะพูดว่าไม่เป็นไรก็เถอะ)
พี่ผู้จัดการท่านนั้นก็รีบออกไปตามพี่ๆร.ป.ภ.ให้มาช่วยกันพาแม่ผมไปโรงพยาบาลทันทีเลยครับ
พอพี่ ร.ป.ภ.มาถึง ผมก็พยุงคุณแม่ลุกขึ้นมาครับเพื่อที่จะพาท่านนั่งรถเข็นที่พี่ๆร.ป.ภ.เข็นมาให้
คุณแม่ผมก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งครับแล้วบอกกับผมว่า
แม่ไม่ไปโรงพยาบาลนะ ผมก็เลยบอกว่าไปเหอะแต่คุณแม่ผมก็ดื้อไม่ยอมไปครับ
พี่ ร.ป.ภ.ท่านนึงก็แนะนำมาว่างั้นพาคุณแม่น้อง
ไปนั่งห้องพยาบาลของที่ห้างไหมสรุปคุณแม่ก็ยอมครับ
ผมก็เดินพาคุณแม่ไปนั่งรถเข็นครับ พอพี่ร.ป.ภ.บริการเข็นคุณแม่ผมไปห้องพยาบาล
ของเซ็นทรัล ผมก็ขอบคุณผู้จัดการร้าน แล้วก็พี่ร.ป.ภ.อีกคนที่ช่วยเหลือครับ
พอถึงห้องพยาบาลแล้วผมก็ขอบคุณพี่ ร.ป.ภ.ที่เข็นรถมาส่งแม่ผมที่ห้อง
พยาบาลของเซ็นทรัลครับ หลังจากนั้นผมก็พาคุณแม่ไปนอนบนเตียงแล้วนั่งทายาดมแล้วก็นั่งพัดให้ท่านครับจนอาการท่านดีขึ้นเป็นปกติ
ผมเลยเดินออกจากห้องพยาบาลเพื่อที่จะไปขอบคุณพี่ๆ ร.ป.ภ.อีกครั้งครับแต่พี่ร.ป.ภ.ท่านนั้นไม่อยู่แล้วครับ ผมก็เลยเดินเข้ามาพาคุณแม่นั่งรถ
taxiกลับบ้านครับ
ปล.ผมอยากฝากคำขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่ช่วยเหลือผม และ ตำหนิ พี่ๆน้องๆ บางท่านที่เดินไปมาๆนะครับที่ไม่เข้ามาถามสักคำ
***สุดท้ายนี้ผมอยากขอบคุณพี่ๆที่ช่วยเหลือผมกับคุณแม่ในครั้งนี้มากนะครับ
1.พี่ผู้จัดการซูกิชิ สาขาเซ็นทรัลพระราม3 มากครับ
(ลักษณะพี่ผู้จัดการ ผิวสีเข้มๆ ผมสั้นๆครับ ขอโทษที่ผมจำชื่อพี่ไม่ได้นะครับ ถ้าไม่มีพี่ผมคงแย่เหมือนกัน) **อยากทราบชื่อพี่ท่านนี้มากครับ
2.คุณป้าแม่บ้าน ขอบคุณ คุณป้ามากครับ ที่ช่วยตามพี่ผู้จัดการให้ผมทันทีเลยครับประทับใจมาก
3.พี่ ร.ป.ภ.ทั้ง 2ท่าน (เซ็นทรัลพระราม3)ไม่มีพี่2คน ผมก็แย่เหมือนกันครับ ขอบคุณจิงๆครับ
***ผมขอตำหนิสักนิดนะครับ
1.พี่ๆน้องๆที่เป็นพนักงานเสริ์ฟ ผมเห็นพี่ๆน้องเดินไปมาผ่านโต๊ะที่ผมกับคุณแม่นั่งอยู่
(ซึ่งโต๊ะที่ผมนั่งอยู่นี้ติดกับห้องครัวที่พนักงานทุกท่านต้องเดินผ่านเข้าออกครับ)
แต่กลับไม่มี พี่ๆหรือน้องๆพนักงานเสริฟ เข้ามาสอบถามอาการบ้างสักคนเลยครับ
ผมเห็นมีน้องท่านนึงเดินผ่านมาเค้าก็มองแล้วก็รีบๆเดินผ่านไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่ผมก็ยืนนั่งพัดให้คุณแม่ผมที่โต๊ะอยู่สักพักแล้ว
***ถ้าพี่ผู้จัดการที่ช่วยผมเค้าอยู่ภายในร้านผมว่าพี่เค้าก็คงรีบเข้ามาช่วยผมครับ
**แต่พี่ผู้จัดการคนนั้นพี่เค้าสั่งงานน้องๆบางคนอยู่ในห้องครัวด้านในตั้งแต่ผมเดินมาใช้บริการครับ พี่เค้าเลยไม่เห็นเหตุการณ์
ขอบคุณผู้จัดการสาขา ซูกิชิ พระราม3มากครับ
แต่นั่งรับประทานไปสักพักแม่ผมก็เกิดอาการหน้ามืดจะเป็นลมผมก็เลยเอายาดมและก็นั่งนวดให้ท่านอยู่สักพักนึงก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่
ผมก็เลยบอกพี่ชายว่าให้เอาเงินไปจ่ายค่าอาหารก่อนแล้วเดี๋ยวอักสักพักถ้าคุณแม่ยังไม่ดีขึ้นจะพยุงคุณแม่ไปโรงพยาบาล
พอพี่ชายผมไปยืนรอจ่ายเงิน ผมก็เลยเดินไปสอบถามแม่บ้านที่ร้านว่าพอจะมีพัดให้ยืมไหมครับ
คุณป้าแม่บ้านเขาก็เลยรีบไปหยิบพัดมาให้ผมก็กะว่า
จะนั่งพัดคุณแม่ให้ท่านรู้สึกตัวดีกว่านี้สักนิดนึงแล้วจะพยุงไปโรงพยาบาล
แต่ผมนั่งพัดไปไม่ถึง1นาทีหลังจากที่คุณป้าแม่บ้านท่านนั้นหยิบพัดมาให้ผมคุณป้าแม่บ้านคนนั้นท่านก็ไปตามผู้จัด
การร้านมาให้ผม พอพี่ผู้จัดการท่านนั้นเดินมาเห็นพี่เขาก็ถามว่าเป็นอะไรมากไหมครับ
คุณแม่มีโรคประจำตัวอะไรไหมผมก็บอกว่าไม่มีครับ
ต้องการรถโรงพยาบาลไหมซึ่งตอนนั้นผมก็ตอบว่าต้องการครับ
(ถึงแม่ผมเขาจะพูดว่าไม่เป็นไรก็เถอะ)
พี่ผู้จัดการท่านนั้นก็รีบออกไปตามพี่ๆร.ป.ภ.ให้มาช่วยกันพาแม่ผมไปโรงพยาบาลทันทีเลยครับ
พอพี่ ร.ป.ภ.มาถึง ผมก็พยุงคุณแม่ลุกขึ้นมาครับเพื่อที่จะพาท่านนั่งรถเข็นที่พี่ๆร.ป.ภ.เข็นมาให้
คุณแม่ผมก็ค่อยๆลุกขึ้นมานั่งครับแล้วบอกกับผมว่า
แม่ไม่ไปโรงพยาบาลนะ ผมก็เลยบอกว่าไปเหอะแต่คุณแม่ผมก็ดื้อไม่ยอมไปครับ
พี่ ร.ป.ภ.ท่านนึงก็แนะนำมาว่างั้นพาคุณแม่น้อง
ไปนั่งห้องพยาบาลของที่ห้างไหมสรุปคุณแม่ก็ยอมครับ
ผมก็เดินพาคุณแม่ไปนั่งรถเข็นครับ พอพี่ร.ป.ภ.บริการเข็นคุณแม่ผมไปห้องพยาบาล
ของเซ็นทรัล ผมก็ขอบคุณผู้จัดการร้าน แล้วก็พี่ร.ป.ภ.อีกคนที่ช่วยเหลือครับ
พอถึงห้องพยาบาลแล้วผมก็ขอบคุณพี่ ร.ป.ภ.ที่เข็นรถมาส่งแม่ผมที่ห้อง
พยาบาลของเซ็นทรัลครับ หลังจากนั้นผมก็พาคุณแม่ไปนอนบนเตียงแล้วนั่งทายาดมแล้วก็นั่งพัดให้ท่านครับจนอาการท่านดีขึ้นเป็นปกติ
ผมเลยเดินออกจากห้องพยาบาลเพื่อที่จะไปขอบคุณพี่ๆ ร.ป.ภ.อีกครั้งครับแต่พี่ร.ป.ภ.ท่านนั้นไม่อยู่แล้วครับ ผมก็เลยเดินเข้ามาพาคุณแม่นั่งรถ
taxiกลับบ้านครับ
ปล.ผมอยากฝากคำขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่ช่วยเหลือผม และ ตำหนิ พี่ๆน้องๆ บางท่านที่เดินไปมาๆนะครับที่ไม่เข้ามาถามสักคำ
***สุดท้ายนี้ผมอยากขอบคุณพี่ๆที่ช่วยเหลือผมกับคุณแม่ในครั้งนี้มากนะครับ
1.พี่ผู้จัดการซูกิชิ สาขาเซ็นทรัลพระราม3 มากครับ
(ลักษณะพี่ผู้จัดการ ผิวสีเข้มๆ ผมสั้นๆครับ ขอโทษที่ผมจำชื่อพี่ไม่ได้นะครับ ถ้าไม่มีพี่ผมคงแย่เหมือนกัน) **อยากทราบชื่อพี่ท่านนี้มากครับ
2.คุณป้าแม่บ้าน ขอบคุณ คุณป้ามากครับ ที่ช่วยตามพี่ผู้จัดการให้ผมทันทีเลยครับประทับใจมาก
3.พี่ ร.ป.ภ.ทั้ง 2ท่าน (เซ็นทรัลพระราม3)ไม่มีพี่2คน ผมก็แย่เหมือนกันครับ ขอบคุณจิงๆครับ
***ผมขอตำหนิสักนิดนะครับ
1.พี่ๆน้องๆที่เป็นพนักงานเสริ์ฟ ผมเห็นพี่ๆน้องเดินไปมาผ่านโต๊ะที่ผมกับคุณแม่นั่งอยู่
(ซึ่งโต๊ะที่ผมนั่งอยู่นี้ติดกับห้องครัวที่พนักงานทุกท่านต้องเดินผ่านเข้าออกครับ)
แต่กลับไม่มี พี่ๆหรือน้องๆพนักงานเสริฟ เข้ามาสอบถามอาการบ้างสักคนเลยครับ
ผมเห็นมีน้องท่านนึงเดินผ่านมาเค้าก็มองแล้วก็รีบๆเดินผ่านไปทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่ผมก็ยืนนั่งพัดให้คุณแม่ผมที่โต๊ะอยู่สักพักแล้ว
***ถ้าพี่ผู้จัดการที่ช่วยผมเค้าอยู่ภายในร้านผมว่าพี่เค้าก็คงรีบเข้ามาช่วยผมครับ
**แต่พี่ผู้จัดการคนนั้นพี่เค้าสั่งงานน้องๆบางคนอยู่ในห้องครัวด้านในตั้งแต่ผมเดินมาใช้บริการครับ พี่เค้าเลยไม่เห็นเหตุการณ์