นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะถ้าผิดถูกยังไงเราก็ขอโทษด้วยนะคะ
คือมันน่าแปลกใจไหมคะอยากจะมาแชร์ถามใครหลายๆคนว่าเคยเป็นแบบเรารึป่าวที่ว่าเรามีคนที่คุยแล้วสบายใจเขาเข้าใจเราในทุกๆเรื่องมีเรื่องอะไรปรึกษากันมาตลอดแต่พอเรามาตัดสินใจคบกันมันกลับไปกันไม่รอดจากคนที่เข้าใจสบายใจกลายเป็นคนทั่วไปที่มีแต่การทะเลาะคุย/อยู่ด้วยแล้วอึดอัดแต่พอเราเลิกกันเราก็ยังกลับมาคุยกันก็กลายเป็นคนที่เข้าใจกันคุยกันแล้วสบายใจอีก
แปลกไหมทำไมเราต่างโหยหาคนที่เข้าใจอยู่ด้วยแล้วสบายใจแต่พอเจอตกลงคบกันกลับไปไม่รอดแบบนี้
ใครเคยเจอแบบนี้ไหมคะ
หรือใครพอเห็นความผิดพลาดของเราว่าเรามองอคติเกินไปหรือเราคิดมากเกินไปจนปิดก้นตัวเองจากเขาหรือยังไงคะ ?
ทำไมเราถึงคบคนที่เข้าใจเราคุยด้วยสบายใจไม่รอด
คือมันน่าแปลกใจไหมคะอยากจะมาแชร์ถามใครหลายๆคนว่าเคยเป็นแบบเรารึป่าวที่ว่าเรามีคนที่คุยแล้วสบายใจเขาเข้าใจเราในทุกๆเรื่องมีเรื่องอะไรปรึกษากันมาตลอดแต่พอเรามาตัดสินใจคบกันมันกลับไปกันไม่รอดจากคนที่เข้าใจสบายใจกลายเป็นคนทั่วไปที่มีแต่การทะเลาะคุย/อยู่ด้วยแล้วอึดอัดแต่พอเราเลิกกันเราก็ยังกลับมาคุยกันก็กลายเป็นคนที่เข้าใจกันคุยกันแล้วสบายใจอีก
แปลกไหมทำไมเราต่างโหยหาคนที่เข้าใจอยู่ด้วยแล้วสบายใจแต่พอเจอตกลงคบกันกลับไปไม่รอดแบบนี้
ใครเคยเจอแบบนี้ไหมคะ
หรือใครพอเห็นความผิดพลาดของเราว่าเรามองอคติเกินไปหรือเราคิดมากเกินไปจนปิดก้นตัวเองจากเขาหรือยังไงคะ ?