ผมอยากให้รัฐบาลมีเงินเหลือเยอะ ผมขอแนะนำเท่าที่ผมรู้นะครับ ผิดถูกท่านอื่นโต้แย้งได้
1. เข้มงวดปราบปราม การทุจริตในเรื่องการก่อสร้างถนน ( ทำสเปคให้ดีๆสูงๆหน่อย แต่ใช้ครั้งเดียวจบ ไม่ต้องเสียงบมาซ่อมบ่อยๆ ผู้รับเหมารวยอยู่เจ้าเดียว ) เห็นแล้วเสียดายแทน ทำปีนี้ อีกไม่เกิน 2-3 ปีก็ลอกออกทำใหม่อีก
2.ตรวจสอบรายได้ของวัด พระ กรรมการวัด ตรงนี้เม็ดเงินมหาศาลนะครับ ปีๆนึงไม่ใช่น้อยๆ ผลประโยชน์มหาศาลเลยแหละ น่าจะเก็บภาษีได้เยอะอยู่นะครับนั่น
3.อบต อบจ เทศบาล เท่าที่เห็น อาคารที่ทำการของพวกนี้ต้องอลังการ สร้างให้มันใหญ่เข้าไว้ แทบทุกปีต้องไปศึกษาดูงานกัน ภาคใต้ก็ไปดูงานที่เหนือ เหนือก็มาดูงานตะวันออก แล้วพวกนี้ไปครั้งนึงก็กระทบไปถึง อบต.ปลายทางต้องจัดเลี้ยงต้อนรับอีก ค่าใช้จ่ายก็เบิกได้ตามจริง เขียนบิลเอาตามใจตัวเอง
4.สหกรณ์หลายๆประเภท นี่ก็ใช่ย่อย อย่างเช่น สหกรณ์การเกษตรแถวบ้าน ปีที่ผ่านมากดราคารับซื้อข้าวเปลือกจากสมาชิก แต่รู้กันกับโรงสีที่มาซื้อต่อ กรรมการรวยเห็นๆ เพราะสมาชิกจะไม่ขายก็เกรงใจ กลัวปีหน้าเค้าไม่ปล่อยปุ๋ย ยา ไปให้ทำนาอีก
5.พวกธุรกิจที่เป็นรายใหญ่ๆของประเทศ พวกนี้มักจะมีเส้นสายกับรัฐบาลในการอำนวยความสะดวกให้บริษัทตัวเอง ตัวอย่าง ปีที่ผ่านมาราคาข้าวโพดสำหรับผลิตอาการสัตว์ ตกต่ำ เพราะ ได้ข่าวมาว่า มีการอนุมัติให้นำเข้าข้าวสาลี มาใช้เพราะกลัวว่าผลผลิตจะไม่พอ ( ผลผลิตน้อย ราคาก็จะสูง ตาม Demand & Supply )
6.เมื่อปีที่มีโครงการรับจำนำ แล้วมีข่าวว่า มีการนำข้าวจากประเทศเพื่อนบ้านมาสวมสิทธิ์ ผมอยากถามหน่อยว่ามันจะเข้ามาได้ยังไงถ้าไม่ผ่านด่านชายแดน 55+ หรือผ่านด่านชายแดนไปได้ก็จะมีด่านตรวจของตำรวจอยู่เรื่อยๆ แต่น่าแปลก ที่ข้าวเป็นพ่วงๆ สามารถไปถึงโรงสีที่อยู่ภาคกลางของประเทศได้ โดยที่ไม่มีใครสังเกตุเห็นเลย หมายความว่าเยี่ยงไร!!
ทั้งหมดนี่แมวพิมพ์ทั้งนั้นนะ
ท่านอื่นมีข้อแนะนำอะไรเสนอได้นะครับ
มาช่วยแนะนำรัฐบาลกัน อยากให้ท่านมีเงินเยอะๆ เอาไปบริหารประเทศจุง
1. เข้มงวดปราบปราม การทุจริตในเรื่องการก่อสร้างถนน ( ทำสเปคให้ดีๆสูงๆหน่อย แต่ใช้ครั้งเดียวจบ ไม่ต้องเสียงบมาซ่อมบ่อยๆ ผู้รับเหมารวยอยู่เจ้าเดียว ) เห็นแล้วเสียดายแทน ทำปีนี้ อีกไม่เกิน 2-3 ปีก็ลอกออกทำใหม่อีก
2.ตรวจสอบรายได้ของวัด พระ กรรมการวัด ตรงนี้เม็ดเงินมหาศาลนะครับ ปีๆนึงไม่ใช่น้อยๆ ผลประโยชน์มหาศาลเลยแหละ น่าจะเก็บภาษีได้เยอะอยู่นะครับนั่น
3.อบต อบจ เทศบาล เท่าที่เห็น อาคารที่ทำการของพวกนี้ต้องอลังการ สร้างให้มันใหญ่เข้าไว้ แทบทุกปีต้องไปศึกษาดูงานกัน ภาคใต้ก็ไปดูงานที่เหนือ เหนือก็มาดูงานตะวันออก แล้วพวกนี้ไปครั้งนึงก็กระทบไปถึง อบต.ปลายทางต้องจัดเลี้ยงต้อนรับอีก ค่าใช้จ่ายก็เบิกได้ตามจริง เขียนบิลเอาตามใจตัวเอง
4.สหกรณ์หลายๆประเภท นี่ก็ใช่ย่อย อย่างเช่น สหกรณ์การเกษตรแถวบ้าน ปีที่ผ่านมากดราคารับซื้อข้าวเปลือกจากสมาชิก แต่รู้กันกับโรงสีที่มาซื้อต่อ กรรมการรวยเห็นๆ เพราะสมาชิกจะไม่ขายก็เกรงใจ กลัวปีหน้าเค้าไม่ปล่อยปุ๋ย ยา ไปให้ทำนาอีก
5.พวกธุรกิจที่เป็นรายใหญ่ๆของประเทศ พวกนี้มักจะมีเส้นสายกับรัฐบาลในการอำนวยความสะดวกให้บริษัทตัวเอง ตัวอย่าง ปีที่ผ่านมาราคาข้าวโพดสำหรับผลิตอาการสัตว์ ตกต่ำ เพราะ ได้ข่าวมาว่า มีการอนุมัติให้นำเข้าข้าวสาลี มาใช้เพราะกลัวว่าผลผลิตจะไม่พอ ( ผลผลิตน้อย ราคาก็จะสูง ตาม Demand & Supply )
6.เมื่อปีที่มีโครงการรับจำนำ แล้วมีข่าวว่า มีการนำข้าวจากประเทศเพื่อนบ้านมาสวมสิทธิ์ ผมอยากถามหน่อยว่ามันจะเข้ามาได้ยังไงถ้าไม่ผ่านด่านชายแดน 55+ หรือผ่านด่านชายแดนไปได้ก็จะมีด่านตรวจของตำรวจอยู่เรื่อยๆ แต่น่าแปลก ที่ข้าวเป็นพ่วงๆ สามารถไปถึงโรงสีที่อยู่ภาคกลางของประเทศได้ โดยที่ไม่มีใครสังเกตุเห็นเลย หมายความว่าเยี่ยงไร!!
ทั้งหมดนี่แมวพิมพ์ทั้งนั้นนะ
ท่านอื่นมีข้อแนะนำอะไรเสนอได้นะครับ