สวัสดีคะ นี้เป็นกระทู้แรกสำหรับเราเลยคะ หากเขียนผิดหรือใช้คำพูดที่เข้าใจยากก็ขออภัย...
หลายๆคนอาจเคยดูหนังเรื่อง รักหมดแก้ว นะคะ ที่บทสรุปตอนจบ ทุกๆคนก็ต้องการสถานะที่ชัดเจน ถึงแม้ช่วงแรกๆอาจมีความสุข
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็คงไม่มีใครทนได้หรอกมั้งคะ ที่จะให้คนที่ตัวเองรัก คนที่ตัวเองอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไปมีคนอืน มันก็คงเป็นแค่ความสุข
แบบปลอมๆเท่านั้นแหละคะ สุดท้ายแล้ว ทุกๆคน ก็คงมีอารม หวงคนที่ตัวเองรักและไม่อยากให้เขาไปมีใครเป็นเรื่องธรรมดา เช่นเดียวกันกับเราคะ แต่มีคนๆนึงสามารถทำให้ความรู้สึกนั้นเปลี่ยนแปลงไปคะ คนๆนั้นทำให้เรารู้สึกว่า แค่การกระทำของเขา มันก็ทำให้เราไม่ต้องการสถานะที่ผูดมัดกันค่ะ เราจะเข้าเรื่องของเราเลยนะค่ะ คือตอนนี้..เราคุยกับคนๆนึงอยู่คะ คุยมาได้สักพัก ขอไม่เล่าละกันนะคะ ว่าทำไมถึงได้มาเจอทำไมถึงได้มาคุยกัน มันจะทำให้กระทู้นี้ยาวมากๆ แต่เราคุยกันมา แบบพี่น้องคะ สนิทกันตัวติดกันไรงี้ นี้ก็แทบจะไม่รู้ตัวเองเลยว่าไปชอบเขาตอนไหน แต่พอรู้เท่านั้นละคะ รีบขอเขาเป็นแฟนเลย คือตอนที่พูดไปอะมั่นใจมากๆ เพราะที่ผ่านมาเขาดูการกระทำเขาดีกับเรา มากๆ จนทำให้เรารู้สึกชอบ ซึ่งเขาก็ถามเรานะว่าเขา ดีกับเราตรงไหน เขาบอกเป็นอย่างนี้กับทุกคนค่ะ แต่เราดูออกว่าตอนนี้ เขาเป็นแบบนี้กับเราแค่คนเดียว ดูมั่นใจใช่ไหมละค่ะ แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ "ไม่"คำเดียวจบคะ เสียใจมาก น้ำตาแตกได้5นาที จบคะ คือความรู้สึกเราอะ เฟลสุดๆอะ เราไม่รู้นะคะว่า ทำไมเขาถึงตอบว่าไม่ และเราก็ไม่เคยถาม แต่ด้วยความที่ เรารู้สึกกับเขามากๆ และที่ผ่านมาเราก็เป็นคนฟอร์มเยอะ เก็บอาการเก่งอยู่แล้วค่ะ เราจึงคุยกับเขาต่อไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ่น ตอนนี้ เราก็ยังเป็นเหมือนช่วงแรกๆที่คุยกันค่ะ เขาไม่เคยมีใคร และเราก็ไม่เคยมองใครนอกจากเขา เราคุยกันเหมือนแฟนทุกอย่าง แต่แค่ไม่มีสถานะ บางทีเราก็เหมือนเพื่อนที่พูดกันได้ทุกเรื่อง บางที เราก็เหมือนน้องเขาค่ะที่เขาคอยสอนคอยเตือน (ยิ่งกว่าพ่ออีก) และบางครั้ง เราก็ดูแคร์กันมากๆจนเหมือน คนที่เป็นแฟนกันคะ มีหลายคนถามเรานะ ว่าทำไมยังไม่คบกัน เรานี้ไม่เคยอายที่จะตอบเลยคะ ว่าเราเคยขอเขาเป็นแฟนแล้ว แต่เขาปติเสธ แต่เพื่อนเราก็ยังอิจฉาเรานะค่ะ และเรากลับมีความสุขมากๆ ที่มันเป็นแบบนี้ ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมละคะ ว่าทำไม เราถึงมีความสุขกับสถานะแบบนี้ได้ ทุกคนก็ลองคิดตามดูนะคะ ว่ามีผู้ชายคนนึง ซึ้งเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเราเลย แต่เขาให้ความสำคัญกับเราทุกๆเรื่อง ใส่ใจเราทุกเรื่อง ทุกครั้งที่เรากับเขาคุยกัน มันโคตรมีความสุขเลยคะ มีเรื่องให้ยิ้ม มีเรื่องให้หัวเราะเสมอ เขาไม่เคยทำให้เราต้องรู้สึกระแวง ว่าเขาจะไปมีใคร ทั้งๆที่ถ้าเขาจะมีก็ได้คะ เขาชอบอธิบายเราคะ อธิบายทุกเรื่องโดยที่เราแทบ ไม่ต้องถาม เวลารู้สึกแย่นะคะ ก็มีเขานี้แหละคะอยู่ข้างๆ เราเพิ่งเข้าใจคำว่า บางทีสถานะก็ไม่สำคัญเท่าความรู้สึกก็ตอนนี้และเราก็ขอให้ความรู้สึกแบบนี้มันอยู่กับเรานานๆคะ ยังไงก็อย่าลืม เอาเรื่องของตัวเองมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
เคยรู้สึกมีความสุข กับสถานะที่ไม่ชัดเจนหรือเปล่าค่ะ?
หลายๆคนอาจเคยดูหนังเรื่อง รักหมดแก้ว นะคะ ที่บทสรุปตอนจบ ทุกๆคนก็ต้องการสถานะที่ชัดเจน ถึงแม้ช่วงแรกๆอาจมีความสุข
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็คงไม่มีใครทนได้หรอกมั้งคะ ที่จะให้คนที่ตัวเองรัก คนที่ตัวเองอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไปมีคนอืน มันก็คงเป็นแค่ความสุข
แบบปลอมๆเท่านั้นแหละคะ สุดท้ายแล้ว ทุกๆคน ก็คงมีอารม หวงคนที่ตัวเองรักและไม่อยากให้เขาไปมีใครเป็นเรื่องธรรมดา เช่นเดียวกันกับเราคะ แต่มีคนๆนึงสามารถทำให้ความรู้สึกนั้นเปลี่ยนแปลงไปคะ คนๆนั้นทำให้เรารู้สึกว่า แค่การกระทำของเขา มันก็ทำให้เราไม่ต้องการสถานะที่ผูดมัดกันค่ะ เราจะเข้าเรื่องของเราเลยนะค่ะ คือตอนนี้..เราคุยกับคนๆนึงอยู่คะ คุยมาได้สักพัก ขอไม่เล่าละกันนะคะ ว่าทำไมถึงได้มาเจอทำไมถึงได้มาคุยกัน มันจะทำให้กระทู้นี้ยาวมากๆ แต่เราคุยกันมา แบบพี่น้องคะ สนิทกันตัวติดกันไรงี้ นี้ก็แทบจะไม่รู้ตัวเองเลยว่าไปชอบเขาตอนไหน แต่พอรู้เท่านั้นละคะ รีบขอเขาเป็นแฟนเลย คือตอนที่พูดไปอะมั่นใจมากๆ เพราะที่ผ่านมาเขาดูการกระทำเขาดีกับเรา มากๆ จนทำให้เรารู้สึกชอบ ซึ่งเขาก็ถามเรานะว่าเขา ดีกับเราตรงไหน เขาบอกเป็นอย่างนี้กับทุกคนค่ะ แต่เราดูออกว่าตอนนี้ เขาเป็นแบบนี้กับเราแค่คนเดียว ดูมั่นใจใช่ไหมละค่ะ แต่คำตอบที่ได้กลับมาคือ "ไม่"คำเดียวจบคะ เสียใจมาก น้ำตาแตกได้5นาที จบคะ คือความรู้สึกเราอะ เฟลสุดๆอะ เราไม่รู้นะคะว่า ทำไมเขาถึงตอบว่าไม่ และเราก็ไม่เคยถาม แต่ด้วยความที่ เรารู้สึกกับเขามากๆ และที่ผ่านมาเราก็เป็นคนฟอร์มเยอะ เก็บอาการเก่งอยู่แล้วค่ะ เราจึงคุยกับเขาต่อไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ่น ตอนนี้ เราก็ยังเป็นเหมือนช่วงแรกๆที่คุยกันค่ะ เขาไม่เคยมีใคร และเราก็ไม่เคยมองใครนอกจากเขา เราคุยกันเหมือนแฟนทุกอย่าง แต่แค่ไม่มีสถานะ บางทีเราก็เหมือนเพื่อนที่พูดกันได้ทุกเรื่อง บางที เราก็เหมือนน้องเขาค่ะที่เขาคอยสอนคอยเตือน (ยิ่งกว่าพ่ออีก) และบางครั้ง เราก็ดูแคร์กันมากๆจนเหมือน คนที่เป็นแฟนกันคะ มีหลายคนถามเรานะ ว่าทำไมยังไม่คบกัน เรานี้ไม่เคยอายที่จะตอบเลยคะ ว่าเราเคยขอเขาเป็นแฟนแล้ว แต่เขาปติเสธ แต่เพื่อนเราก็ยังอิจฉาเรานะค่ะ และเรากลับมีความสุขมากๆ ที่มันเป็นแบบนี้ ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมละคะ ว่าทำไม เราถึงมีความสุขกับสถานะแบบนี้ได้ ทุกคนก็ลองคิดตามดูนะคะ ว่ามีผู้ชายคนนึง ซึ้งเขาไม่ได้เป็นอะไรกับเราเลย แต่เขาให้ความสำคัญกับเราทุกๆเรื่อง ใส่ใจเราทุกเรื่อง ทุกครั้งที่เรากับเขาคุยกัน มันโคตรมีความสุขเลยคะ มีเรื่องให้ยิ้ม มีเรื่องให้หัวเราะเสมอ เขาไม่เคยทำให้เราต้องรู้สึกระแวง ว่าเขาจะไปมีใคร ทั้งๆที่ถ้าเขาจะมีก็ได้คะ เขาชอบอธิบายเราคะ อธิบายทุกเรื่องโดยที่เราแทบ ไม่ต้องถาม เวลารู้สึกแย่นะคะ ก็มีเขานี้แหละคะอยู่ข้างๆ เราเพิ่งเข้าใจคำว่า บางทีสถานะก็ไม่สำคัญเท่าความรู้สึกก็ตอนนี้และเราก็ขอให้ความรู้สึกแบบนี้มันอยู่กับเรานานๆคะ ยังไงก็อย่าลืม เอาเรื่องของตัวเองมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ