ผมรักเขามากเกินไป หรือ ผมโง่เกินไปครับ

เรื่องมันมีอยู่ว่า..... ผมได้แอบชอบรุ่นน้องคนหนึ่งครับ ตอนนั้นผมอยู่ชั้นม.5น้องเขาอยู่ชั้นม.1ครับ ตอนแรกๆเราก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรมากครับ เพราะตอนนั้นน้องคนนี้เขามีแฟนอยู่แล้วครับ ก็แค่ได้คุยกันก็มีความสุขแล้วล่ะครับถึงไม่บ่อยก็ไม่เป็นไรครับ แต่แล้วพอปิดเทอมภาคเรียนที่2 แฟนน้องเคนนี้ก็แอปไปมีคนใหม่แล้วบอกน้องเขาให้รอ น้องเขาก็รอนะครับจนกระทั่งแฟนน้องเขามาบอกว่า "ไม่ต้องรอแล้วนะ" หลังจากนั้นน้องเขาก็ร้องไห้ฟูมฟาย แล้วน้องคนนี้ก็โทรมาหาผมเป็นคนแรกครับ ไอ้เราก็เป็นห่วงมากครับคอยปลอบให้หยุดร้องไห้จนน้องเขาหยุดร้องให้ ตั้งแต่นั้นไอ้เราก็โทรหาบ้างด้วยความเป็นห่วงคอยปลอบใจ คอยให้กำลังใจ พอเปิดภาคเรียนใหม่ไอ้เราเองก็เป็นม.6แล้วน้องเขาก็ขึ้นม.2 หลังจากนี้เราก็สนิทกันขึ้นเรื่อยๆมาครับ ไปหากันบ้างบางเวลาครับจนเพื่อนๆของน้องเขาคอยแซวตลอดเวลา เราเองก็เริ่มจริงจังตั้งแต่น้องเขาทำใจได้ครับ เราเองก็เลยเปิดใจกับน้องเขาว่าเราคิดยังไงกับน้องเขา เขาก็ตอบรับนะครับ
ช่วงแรกๆแหมๆไม่อยากพูดครับหวานกว่าน้ำตาลอีกครับ แต่ช่วงๆหลังมานี่สิเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยครับแฟนเก่าเราดันคิดยังไงไม่รู้แอบไปคุยกับน้องเขาครับ จนน้องคนนี้เริ่มตีตัวออกห่างเรื่อย ทั้งที่เราอธิบายแล้วว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับแฟนเก่าเราแล้ว แต่น้องเขาก็ไม่เชื่อครับ ผมก็ไม่รู้จะอย่างไรดี ก็ได้แต่ไปหาเขาที่หน้าห้องทุกๆวันที่เคยทำมา แต่น้องเขาเริ่มเฉยชากับเราขึ้นเรื่อยๆครับ บ้างครั้งผมถึงกับน้ำตาคลอเบ้าก็มีครับ บางครั้งเราจะไปหาก็อ้างนู่นอ้างนี่ ว่าไม่ว่างบ้างอะไรบ้างอย่างงี้ครับ ต่อมาก็ว่าห่างๆกันสักเพราะพี่แท้ๆเขาหวง(แล้วทำไมกับแฟนเก่าคนก่อนทำไมไม่หวงบ้างล่ะ)ไอ้เราก็เริ่มสงสัยขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ครับก็ได้แต่ยอมทำตาม พักหลังๆเฟสก็ออนแต่เราทักไปก็ไม่ยอมตอบ ไลน์ก็ไม่ตอบ พอเราถามก็ตอบว่า ขี้เกียจเล่นมั่ง ไม่มีเน็ตมั่ง อ่านหนังสือมั่ง บางครั้งก็โดนวีนใส่ครับ พอเปิดเทอมสองเราจะไปหาก็ห้ามไปหาเด็ดขาดด้วยเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นจริงๆครับ จากนั้นน้องเขาก็เริ่มตีตัวออกห่างเราเรื่อย จนบางครั้งเวลาที่บังเอิญเดินผ่านกันผมแทบไม่กล้าสู้หน้าเลยครับ เพราะถูกมองเหมือนคนไม่รู้จักกันมาก่อนผมก็ได้แต่อดทนอดกลั้นอย่างเดียวครับ เพราะเรากับน้องคนนี้เคยสัญญากันเอาไว้ ถึงแม้น้องเขาจะทำร้ายจิตใจสักแค่ไหน ผมก็ไม่สามรถเปลี่ยนใจจากน้องเขาได้สักครั้ง..... จนกระทั่งจบม.6 เราก็ไม่ค่อยได้คุยกันครับ เพราะน้องเขาใกล้สอบ พอเราถามว่าไม่คิดจะคุยกันบ้างหรอ หลังจากนั้นน้องเขาก็บล็อคเฟสผมเลย ยกเว้นไลน์ครับ พอทักไลน์ไปก็โดนวีนใส่ครับ ทุกวันนี้ก็ยังโดนยุครับ คำพูดดีๆแทบไม่มีด้วยซ้ำไป ถึงน้องเขาจะทำร้ายผมมากเท่าไรแต่ผมก็ไม่เปลี่ยนใจจากน้องเขาเลยครับ เพราะผมยังรอคำสัญญาที่ที่เคยให้กันไว้ตอนคบกันใหม่ๆ ตอนนั้นก็ตรงกับหน้าฝนพอดีครับ ทุกๆวันนี้ได้ยินใครเขาพูดกันเรื่องเพลงสัญญาหน้าฝนทีไรก็แสลงใจทุกทีเลยครับ แต่ไม่ว่าเขาจะทำร้ายจิตใจผมมากเท่าไหร่ แต่ผมก็ยังน้องคนนี้เหมือนเดิม แบบนี้ผมรักน้องเขาเกินไปหรือผมโง่เกินไปครับ