เคยกันไหมเอ่ย ... เรื่องราวบางเรื่องที่เราได้เจอ ที่ผ่านมา บางเรื่องมันแสนสั้น แต่เรากับจำมันได้ ไม่เคยลืมจนถึงวันนี้ -*-
ผมเป็นคนๆนึงครับ ที่รู้สึกแบบนี้อยู่ เรื่องราวนี้มักจะทำให้ผมนึกถึงบ่อยๆ เวลาที่ผม ไม่รู้จะทำอะไร บลาๆ ฯ พอผมคิดถึงเรื่องราวนี้
มันก็ยิ้มขึ้นมาทุกที รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ .. ผมคงไม่พูดไปแบบนั้น อยากทำให้ดีกว่านี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อประมาณ 8-9 ปีที่แล้วได้ ผมได้เดินทางไปกับครอบครัว ไปขายของ OTOP (หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์)
ที่ จังหวัด อุบลราชธานี ขายเกี่ยวกับ เสื้อโปโล โดยปกติพ่อผมนั้นจะนำไปขายอีกที่ครับ โดยใช้รถกระบะต่อหลังคา
แล้วไปขายตาม หน้าธนาคาร , หน้าบริษัท หรือ ทำเลดีๆนั่นแหล่ะครับ เพื่อเพิ่มช่องทางในการขาย + โปรโมทไปด้วย
เรื่องมันเกิดตรงนี้ ... ครั้งนี้พ่อผมได้ไปตั้งอยู่ใกล้ๆร้านเภสัช ติดถนนใหญ่ครับ ซึ่งมีธนาคารอยู่ใกล้ๆ ( หาที่ได้เก่งมากก )
ผมก็ช่วยพ่อขายปกติครับ ซึ่งสายๆเที่ยงๆครับ เด็กผู้หญิงคนนึงครับ เดินออกมาจากร้าน เธอตัวเล็กกว่า ตอนนั้นผมสูง 150+ ได้
เธอไว้ผมยาว เธอผิวขาว หน้ากลมๆ แล้วน่ารักมากกกกกกกก เป็นลูกของเจ้าของร้านเภสัช ก็ชวนเล่นผมคุย ชวนผมเล่นครับ
ผมโตกว่าอาจจะไม่เกิน1-2ปี ซึ่งวันแรก แน่นอนครับ ไม่เล่น 55555+ เป็นคนที่ขี้อายพอสมควรครับ คุยกับคนแปลกหน้าไม่เก่ง
แต่ถ้าสนิทนี่คุยยาว ตอนนั้นเด็กด้วย ก็อายที่เล่นกับ เด็กผู้หญิงครับ พอวันต่อมาก็ไปอีก ก็ได้คุยได้เล่นกันครับ เล่นอะไร ??
เล่นโยนลูกบอลครับ 55555 แต่วันนี้มีน้องชายของเขามาเล่นด้วยครับ ซึ่งเราก็ตกลงกันว่า เราจะโยนให้เธอนะ แล้วเธอโยนให้น้องนะ
โอเคตามนี้เนอะ ก็เล่นกันไปสักพักครับ ก็มีหยุดพักกัน ก็ถามชื่อกัน เธอชื่อ " อะตอม " ครับ จำได้ขึ้นใจเลย ^^ แล้วเธอก็หายเข้าไป
ในบ้านครับ คงไปหาอะไรกิน หยุดพักบ้างอะไรบ้าง ผมก็กลับมาช่วยพ่อขายของต่อ โดยแซวครับ ว่าโยนให้แต่กับ อะตอม นะเนี่ย
(ซึ่งปกติ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมอะไรใคร แบบว่าเล่นต้องชนะนะ โชว์ไว้ก่อน) ผมก็เขิลครับหน้าแดง 555 ก็เราตกลงกันไว้แล้วเนอะ
แต่จริงๆผมตั้งใจเล่นกับเธอนั่นแหล่ะครับ ตอนนั้นรู้สึกยิ้มได้ตลอด ช่วงเวลานั้น ถ้าตอนนี้ใช้คำพูดว่า ฟินนนน !! เด็กนะครับเด็กตอนนั้น - -"
เข้าเรื่องต่อ ... แล้วเธอก็ออกมาเล่นกันอีกรอบครับ ก็เล่นแบบเดิม แต่มีรุนแรงขึ้น เล่นโยนกันไกลขึ้น มีเอาเก้าอี้มาต่อด้วยครับ 5555
แล้วก็ถึงเวลา ลา ครับ ช่วงบ่ายผมก็ต้องเก็บร้านกลับไปที่ศูนย์ OTOP ครับ ปกติผมต้องช่วยเก็บร้านครับ รอบนี้ไม่เลย เล่นต่อ (5555+)
พอเก็บร้านเสร็จ ก็ต้องกลับ ผมก็บอกเธอไปว่า ไปก่อนนะ ... เธอถามกลับมาว่า พรุ่งนี้จะมามั้ย ? ผม พยักหน้าตอบกลับ เชิง ใช่แล้วว
แต่ ... พ่อผมพูดขึ้นมาว่า พรุ่งนี้กลับแล้วนะ ไม่ได้มาแล้วนะ ไม่ได้บอกน้องหรอ ไปบอกมั้ย ???
ด้วยความขี้อาย จึงไม่ได้บอกเธอครับ (รู้สึกผิดมากกก) แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย 5555(แค่เนี้ยะ ??)
มันเป็นความทรงจำ เรื่องราวสั้นๆที่เกิดขึ้นมาในวัยเด็ก ที่เกิดขึ้นกับผม มันทำให้ผม ไม่เคยลืมเธอเลย ... บางทีผมก็คิดว่า ผมนี่มันบ้า
ทำไมทำกับเขาแบบนั้น ผมไม่รู้เหมือนกันว่า เธอรู้สึกอย่างไร แต่กับผมผมรู้สึกผิดน่ะ จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกผิดที่นึกถึงเรื่องราวนี้
มีความสุขที่นึกถึง เธอ มีความสุขที่ผมได้เจอกับ เธอ ตอนนี้ผมอาจจะคิดได้ว่า เธอคือ " รักแรก " ของผมเลยมั้งง คิดไปเอง ??? 555
ทุกครั้งที่นึกถึง ว่าจะมีสักวันมั้ยที่จะได้เจอกับเขา จะได้คุยกันอีกหรือเปล่า เธอจะจำผมได้มั้ย เธอจะยังอยากเล่นกับผมอีกรึเปล่านะ
แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลย 55555 ตอนนั้นไม่มีอะไรที่สามารถติดต่อได้เลยยย แต่ถึงมีจะกล้าขอมั้ย ?? แค่บอก " ลา " ยังไม่กล้าเลย
แถมให้เขา " รอ " อีกตะหาก ( อะไรของเอ็งวะเนี่ยยยยยยยยยยย ) พอหยุดเพ้ออออออออออ
จริงๆก็อยากเจอเธออีกครั้งนะ อยากทำความรู้จักเธอมากกว่านี้ ถ้าได้เจอคุยกันอีกครั้ง คงดีมากๆ
ถ้าเกิด " อะตอม " คนนั้นได้ผ่านมาอ่านเรื่องนี้ ... พี่ขอโทษนะ ที่วันนั้นพูดไปแบบนั้น ขอโทษจริงๆ
เคยมั้ยครับ ?? ในวัยเด็ก เรื่องราวอันแสนสั้น แต่เราก็จำแล้วนึกถึงได้ขึ้นใจ ...
ผมเป็นคนๆนึงครับ ที่รู้สึกแบบนี้อยู่ เรื่องราวนี้มักจะทำให้ผมนึกถึงบ่อยๆ เวลาที่ผม ไม่รู้จะทำอะไร บลาๆ ฯ พอผมคิดถึงเรื่องราวนี้
มันก็ยิ้มขึ้นมาทุกที รู้สึกดีแบบบอกไม่ถูก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ .. ผมคงไม่พูดไปแบบนั้น อยากทำให้ดีกว่านี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า เมื่อประมาณ 8-9 ปีที่แล้วได้ ผมได้เดินทางไปกับครอบครัว ไปขายของ OTOP (หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์)
ที่ จังหวัด อุบลราชธานี ขายเกี่ยวกับ เสื้อโปโล โดยปกติพ่อผมนั้นจะนำไปขายอีกที่ครับ โดยใช้รถกระบะต่อหลังคา
แล้วไปขายตาม หน้าธนาคาร , หน้าบริษัท หรือ ทำเลดีๆนั่นแหล่ะครับ เพื่อเพิ่มช่องทางในการขาย + โปรโมทไปด้วย
เรื่องมันเกิดตรงนี้ ... ครั้งนี้พ่อผมได้ไปตั้งอยู่ใกล้ๆร้านเภสัช ติดถนนใหญ่ครับ ซึ่งมีธนาคารอยู่ใกล้ๆ ( หาที่ได้เก่งมากก )
ผมก็ช่วยพ่อขายปกติครับ ซึ่งสายๆเที่ยงๆครับ เด็กผู้หญิงคนนึงครับ เดินออกมาจากร้าน เธอตัวเล็กกว่า ตอนนั้นผมสูง 150+ ได้
เธอไว้ผมยาว เธอผิวขาว หน้ากลมๆ แล้วน่ารักมากกกกกกกก เป็นลูกของเจ้าของร้านเภสัช ก็ชวนเล่นผมคุย ชวนผมเล่นครับ
ผมโตกว่าอาจจะไม่เกิน1-2ปี ซึ่งวันแรก แน่นอนครับ ไม่เล่น 55555+ เป็นคนที่ขี้อายพอสมควรครับ คุยกับคนแปลกหน้าไม่เก่ง
แต่ถ้าสนิทนี่คุยยาว ตอนนั้นเด็กด้วย ก็อายที่เล่นกับ เด็กผู้หญิงครับ พอวันต่อมาก็ไปอีก ก็ได้คุยได้เล่นกันครับ เล่นอะไร ??
เล่นโยนลูกบอลครับ 55555 แต่วันนี้มีน้องชายของเขามาเล่นด้วยครับ ซึ่งเราก็ตกลงกันว่า เราจะโยนให้เธอนะ แล้วเธอโยนให้น้องนะ
โอเคตามนี้เนอะ ก็เล่นกันไปสักพักครับ ก็มีหยุดพักกัน ก็ถามชื่อกัน เธอชื่อ " อะตอม " ครับ จำได้ขึ้นใจเลย ^^ แล้วเธอก็หายเข้าไป
ในบ้านครับ คงไปหาอะไรกิน หยุดพักบ้างอะไรบ้าง ผมก็กลับมาช่วยพ่อขายของต่อ โดยแซวครับ ว่าโยนให้แต่กับ อะตอม นะเนี่ย
(ซึ่งปกติ ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยยอมอะไรใคร แบบว่าเล่นต้องชนะนะ โชว์ไว้ก่อน) ผมก็เขิลครับหน้าแดง 555 ก็เราตกลงกันไว้แล้วเนอะ
แต่จริงๆผมตั้งใจเล่นกับเธอนั่นแหล่ะครับ ตอนนั้นรู้สึกยิ้มได้ตลอด ช่วงเวลานั้น ถ้าตอนนี้ใช้คำพูดว่า ฟินนนน !! เด็กนะครับเด็กตอนนั้น - -"
เข้าเรื่องต่อ ... แล้วเธอก็ออกมาเล่นกันอีกรอบครับ ก็เล่นแบบเดิม แต่มีรุนแรงขึ้น เล่นโยนกันไกลขึ้น มีเอาเก้าอี้มาต่อด้วยครับ 5555
แล้วก็ถึงเวลา ลา ครับ ช่วงบ่ายผมก็ต้องเก็บร้านกลับไปที่ศูนย์ OTOP ครับ ปกติผมต้องช่วยเก็บร้านครับ รอบนี้ไม่เลย เล่นต่อ (5555+)
พอเก็บร้านเสร็จ ก็ต้องกลับ ผมก็บอกเธอไปว่า ไปก่อนนะ ... เธอถามกลับมาว่า พรุ่งนี้จะมามั้ย ? ผม พยักหน้าตอบกลับ เชิง ใช่แล้วว
แต่ ... พ่อผมพูดขึ้นมาว่า พรุ่งนี้กลับแล้วนะ ไม่ได้มาแล้วนะ ไม่ได้บอกน้องหรอ ไปบอกมั้ย ???
ด้วยความขี้อาย จึงไม่ได้บอกเธอครับ (รู้สึกผิดมากกก) แล้วเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย 5555(แค่เนี้ยะ ??)
มันเป็นความทรงจำ เรื่องราวสั้นๆที่เกิดขึ้นมาในวัยเด็ก ที่เกิดขึ้นกับผม มันทำให้ผม ไม่เคยลืมเธอเลย ... บางทีผมก็คิดว่า ผมนี่มันบ้า
ทำไมทำกับเขาแบบนั้น ผมไม่รู้เหมือนกันว่า เธอรู้สึกอย่างไร แต่กับผมผมรู้สึกผิดน่ะ จนตอนนี้ก็ยังรู้สึกผิดที่นึกถึงเรื่องราวนี้
มีความสุขที่นึกถึง เธอ มีความสุขที่ผมได้เจอกับ เธอ ตอนนี้ผมอาจจะคิดได้ว่า เธอคือ " รักแรก " ของผมเลยมั้งง คิดไปเอง ??? 555
ทุกครั้งที่นึกถึง ว่าจะมีสักวันมั้ยที่จะได้เจอกับเขา จะได้คุยกันอีกหรือเปล่า เธอจะจำผมได้มั้ย เธอจะยังอยากเล่นกับผมอีกรึเปล่านะ
แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลย 55555 ตอนนั้นไม่มีอะไรที่สามารถติดต่อได้เลยยย แต่ถึงมีจะกล้าขอมั้ย ?? แค่บอก " ลา " ยังไม่กล้าเลย
แถมให้เขา " รอ " อีกตะหาก ( อะไรของเอ็งวะเนี่ยยยยยยยยยยย ) พอหยุดเพ้ออออออออออ
จริงๆก็อยากเจอเธออีกครั้งนะ อยากทำความรู้จักเธอมากกว่านี้ ถ้าได้เจอคุยกันอีกครั้ง คงดีมากๆ
ถ้าเกิด " อะตอม " คนนั้นได้ผ่านมาอ่านเรื่องนี้ ... พี่ขอโทษนะ ที่วันนั้นพูดไปแบบนั้น ขอโทษจริงๆ