มีใครเคยป่วย แล้วเชื่อว่าเกิดจากสิ่งลี้ลับบ้างไหมค่ะ
คือพึ่งตั้งครั้งแรกนะคะ อยากแชร์ประสบการณ์เฉยๆค่ะ
พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก อย่าว่ากันนะคะ
คือมันไม่ถึงขนาดเป็นเรื่องผี ที่น่ากลัวขนาดนั้น แต่มันก็ทำให้เกิดเรื่องทั้งปีจริงๆค่ะ
คือเราเกิดปี2530นะคะ เรื่องเกิดปี2557 อายุ27แล้ว ไม่ใช่ปีเบญจเพศค่ะ
- เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วคือปี2557
- มกราคม
ต้นเรื่องเกิดจากเมื่อวันที่2มกราคม2557 ได้ไปทำบุญที่วัดแถวบ้าน (แถวอ่อนนุช)
ระหว่างเดินๆอยู่ในวัด ก็มีคนมาสะกิดไหล่ ก็หันไป เป็นผู้หญิงวัยประมาณ40-45
คุณป้าก็ทักว่า " เนี่ย ปีนี้ดวงไม่ดีนะ จะเจ็บป่วยทั้งปี จะมีแต่เรื่อง "
พูดจบนางก็เดินหายไป ไม่ทักว่าต้องแก้บน ต้องทำบุญ ต้องนั่นนี่ ไม่พูดอะไรเลยค่ะ
- วันที่5มกราคม ก็นัดกันกับเพื่อนๆ ว่าจะไปทำบุญล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยากัน
เพื่อไหว้พระเก้าวัด เช้าวันที่5 จู่ๆตอนเช้าก็เกิดอาการท้องเสียอย่างหนัก
แต่ก็ตัดสินใจกันแล้วว่าจะไปก็เลยไป วันนั้นทั้งวันก็แทบจะเข้าห้องน้ำทั้งวันเลยค่ะ
- วันที่6มกราคม ได้ขับรถไปที่บ้านหลังใหม่แถวบางนา นั่งเล่นอยู่ถึงประมาณตี2
ขากลับขับรถกลับ หางตาทางซ้ายเหลือบไปเห็นเป็นเหมือนมีคนนั่งกอดเข่าหันตัวไปทางป่า
แต่ไม่มีหัว ก็ตกใจ พอขับเลยไปนิดนึง ลองมองกระจกหลังก็ยังเห็นภาพเดิม
แต่ชัดกว่าเดิม คือร่างเหมือนเป็นผู้ชาย นั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นแต่มีแค่ข่วงตัวไม่มีหัว
เลยรีบขับรถกลับอย่างเร็วค่ะ พอกลับมาถึงบ้านที่สุขุมวิท เอารถเข้าบ้านเสร็จ
กำลังจะเดินไปปิดประตูรั้วบ้าน หมาก็พร้อมใจกันหอนแบบสุดพลังค่ะ ทั้งหมานอกบ้านหมาในบ้าน
ตอนนั้นก็เลย ก็พนมมือบอกเจ้าที่เลยว่าหากมีสิ่งใดตามลูกมา ลูกไม่อนุญาตให้เข้าบ้าน
คืนนั้นทั้งคืนนี่นอนไม่หลับเลยค่ะ เปิดไฟไว้รอบบ้านเลยเพราะกลัวมาก
- วันที่7มกราคม ก็ได้รับข่าวร้าย คือมีคนที่รู้จัก ถูกฆาตกรรมพร้อมสามีที่ประเทศเวเนซูเอล่า
ก็เหมือนจิตตกนะ ก่อนปีใหม่ยังทวิตคุยกันอยู่เลย ข้ามปีไม่กี่วันนางมาโดนฆาตกรรม
แบบโหดร้าย วันนั้นทั้งวันก็เลยรู้สึกว่าตัวเองจิตตก อาการไม่ดี
- วันที่8มกราคม ก็เป็นวันเกิดดิฉันเอง แต่กลับไม่สบายอย่างหนัก ตัวร้อนเป็นไข้
แล้วก็นอนซมเลยค่ะ จนอาการก็ดีขึ้นแต่ไม่สบายยาวไปจนสิ้นเดือนมกราเลย
- แต่ในระหว่างที่ไม่สบาย ยังไงก็ต้องฝืนไปทำงาน
- วันที่10มกราคม พาน้องไปถ่ายแบบ ระหว่างทำงานกัน ก็เล่าเรื่องนี้ให้น้องๆกับทีมงานฟัง
ทุกคนก็กลัวกันหมด และลงความเห็นกันว่าคงต้องไปทำบุญทำสังฆทาน ก็โอเค
พอถ่ายเสร็จ ก็พาน้องคนนึงไปกินข้าว ไปกันแค่2คน พอเข้าไปในร้าน ก็บอกพนักงานว่า2คน
แต่พนักงานจัดชุดสำหรับ3ที่ ซึ่งจัดไว้ฝั่งข้างๆเราเสียด้วย
ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร นึกว่าพนักงานลืมเก็บ แต่พอพนักงานรินน้ำชาและน้ำจิ้ม
เขาก็รินมา3ชุด เรากับน้องนายแบบก็มองหน้ากัน แล้วก็บอกพนักงานว่า มา2คนค่ะ
ก็เห็นพนักงานมองหน้าเรา แล้วมองที่นั่งข้างๆเรา แล้วเขาก็ขอโทษ แล้วรีบเก็บอย่างไว
หลังจากนั้น พนักงานแทบจะทั้งร้านที่เดินมาเสริฟเรา มารินน้ำ รินน้ำจิ้ม แม้แต่ตอนคิดเงิน
เขาก็จะมองแบบกลัวๆ แล้วทำหน้าแปลกๆกันทั้งร้านเลยค่ะ
- วันที่11มกราคม พาน้องๆไปแคสงานที่ห้างแถวๆราชประสงค์ ก็ไปไหว้องค์เทพ
ซึ่งระหว่างที่อยู่ที่นั่น อาการไม่สบายคือโอเคขึ้น มีแค่ไอนิดหน่อย
พอเสร็จงานก็ค่ำแล้ว ต้องกลับไปแวะเอารูปที่สตูดิโอ ก็นั่งBTSไป
ระหว่างอยู่บนBTS กลับมามีอาการปวดหัว
หายใจไม่ค่อยออก เวียนหัวเหมือนจะอาเจียน แต่ก็มาจนถึงสถานีเอกมัย
พอออกมาลงมาอยู่หน้าวัด ก็ได้ยกมือพนมไหว้พระ และตรงนั้นมีนั่งสมาธิ มีสวดบทสวดมนต์กัน
อาการที่เป็นเมื่อตอนอยู่บนBTSก็หายไป หายใจโล่งขึ้น ไม่ปวดหัว
ก็เลยเดินไปเอารูป พอออกจากร้านก็เรียกแท๊กซี่จะกลับบ้านเลย
พอขึ้นแท๊กซี่ปุ๊ป อาการก็กลับมาอีก ตัวค่อยๆร้อนขึ้นและเริ่มปวดหัว
มีอาการพะอืดพะอม จนมาถึงบ้าน เปิดประตูรั้วเข้าบ้าน อาการก็ดีขึ้น
คือจะเป็นแบบนี้บ่อยมากที่ออกจากบ้าน พอเข้าบ้านอาการจะดีขึ้น
แต่ก็ไม่หายขาด ไปหายเอาตอนสิ้นเดือนมกราคมเลยค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ พิมพ์ยาว เมื่อยนิ้วค่ะ
เรื่องมันยาวทั้งปีนะคะ คงลงแบบที่เดียวไม่ไหว
เดี๋ยวคนอ่านจะว่า ยาวไปขี้เกรียจอ่าน 555555
#เดี๋ยวมาค่ะ
มีใครเคยป่วย แล้วเชื่อว่าเกิดจากสิ่งลี้ลับบ้างไหมค่ะ
คือพึ่งตั้งครั้งแรกนะคะ อยากแชร์ประสบการณ์เฉยๆค่ะ
พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก อย่าว่ากันนะคะ
คือมันไม่ถึงขนาดเป็นเรื่องผี ที่น่ากลัวขนาดนั้น แต่มันก็ทำให้เกิดเรื่องทั้งปีจริงๆค่ะ
คือเราเกิดปี2530นะคะ เรื่องเกิดปี2557 อายุ27แล้ว ไม่ใช่ปีเบญจเพศค่ะ
- เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วคือปี2557
- มกราคม
ต้นเรื่องเกิดจากเมื่อวันที่2มกราคม2557 ได้ไปทำบุญที่วัดแถวบ้าน (แถวอ่อนนุช)
ระหว่างเดินๆอยู่ในวัด ก็มีคนมาสะกิดไหล่ ก็หันไป เป็นผู้หญิงวัยประมาณ40-45
คุณป้าก็ทักว่า " เนี่ย ปีนี้ดวงไม่ดีนะ จะเจ็บป่วยทั้งปี จะมีแต่เรื่อง "
พูดจบนางก็เดินหายไป ไม่ทักว่าต้องแก้บน ต้องทำบุญ ต้องนั่นนี่ ไม่พูดอะไรเลยค่ะ
- วันที่5มกราคม ก็นัดกันกับเพื่อนๆ ว่าจะไปทำบุญล่องเรือแม่น้ำเจ้าพระยากัน
เพื่อไหว้พระเก้าวัด เช้าวันที่5 จู่ๆตอนเช้าก็เกิดอาการท้องเสียอย่างหนัก
แต่ก็ตัดสินใจกันแล้วว่าจะไปก็เลยไป วันนั้นทั้งวันก็แทบจะเข้าห้องน้ำทั้งวันเลยค่ะ
- วันที่6มกราคม ได้ขับรถไปที่บ้านหลังใหม่แถวบางนา นั่งเล่นอยู่ถึงประมาณตี2
ขากลับขับรถกลับ หางตาทางซ้ายเหลือบไปเห็นเป็นเหมือนมีคนนั่งกอดเข่าหันตัวไปทางป่า
แต่ไม่มีหัว ก็ตกใจ พอขับเลยไปนิดนึง ลองมองกระจกหลังก็ยังเห็นภาพเดิม
แต่ชัดกว่าเดิม คือร่างเหมือนเป็นผู้ชาย นั่งกอดเข่าอยู่กับพื้นแต่มีแค่ข่วงตัวไม่มีหัว
เลยรีบขับรถกลับอย่างเร็วค่ะ พอกลับมาถึงบ้านที่สุขุมวิท เอารถเข้าบ้านเสร็จ
กำลังจะเดินไปปิดประตูรั้วบ้าน หมาก็พร้อมใจกันหอนแบบสุดพลังค่ะ ทั้งหมานอกบ้านหมาในบ้าน
ตอนนั้นก็เลย ก็พนมมือบอกเจ้าที่เลยว่าหากมีสิ่งใดตามลูกมา ลูกไม่อนุญาตให้เข้าบ้าน
คืนนั้นทั้งคืนนี่นอนไม่หลับเลยค่ะ เปิดไฟไว้รอบบ้านเลยเพราะกลัวมาก
- วันที่7มกราคม ก็ได้รับข่าวร้าย คือมีคนที่รู้จัก ถูกฆาตกรรมพร้อมสามีที่ประเทศเวเนซูเอล่า
ก็เหมือนจิตตกนะ ก่อนปีใหม่ยังทวิตคุยกันอยู่เลย ข้ามปีไม่กี่วันนางมาโดนฆาตกรรม
แบบโหดร้าย วันนั้นทั้งวันก็เลยรู้สึกว่าตัวเองจิตตก อาการไม่ดี
- วันที่8มกราคม ก็เป็นวันเกิดดิฉันเอง แต่กลับไม่สบายอย่างหนัก ตัวร้อนเป็นไข้
แล้วก็นอนซมเลยค่ะ จนอาการก็ดีขึ้นแต่ไม่สบายยาวไปจนสิ้นเดือนมกราเลย
- แต่ในระหว่างที่ไม่สบาย ยังไงก็ต้องฝืนไปทำงาน
- วันที่10มกราคม พาน้องไปถ่ายแบบ ระหว่างทำงานกัน ก็เล่าเรื่องนี้ให้น้องๆกับทีมงานฟัง
ทุกคนก็กลัวกันหมด และลงความเห็นกันว่าคงต้องไปทำบุญทำสังฆทาน ก็โอเค
พอถ่ายเสร็จ ก็พาน้องคนนึงไปกินข้าว ไปกันแค่2คน พอเข้าไปในร้าน ก็บอกพนักงานว่า2คน
แต่พนักงานจัดชุดสำหรับ3ที่ ซึ่งจัดไว้ฝั่งข้างๆเราเสียด้วย
ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร นึกว่าพนักงานลืมเก็บ แต่พอพนักงานรินน้ำชาและน้ำจิ้ม
เขาก็รินมา3ชุด เรากับน้องนายแบบก็มองหน้ากัน แล้วก็บอกพนักงานว่า มา2คนค่ะ
ก็เห็นพนักงานมองหน้าเรา แล้วมองที่นั่งข้างๆเรา แล้วเขาก็ขอโทษ แล้วรีบเก็บอย่างไว
หลังจากนั้น พนักงานแทบจะทั้งร้านที่เดินมาเสริฟเรา มารินน้ำ รินน้ำจิ้ม แม้แต่ตอนคิดเงิน
เขาก็จะมองแบบกลัวๆ แล้วทำหน้าแปลกๆกันทั้งร้านเลยค่ะ
- วันที่11มกราคม พาน้องๆไปแคสงานที่ห้างแถวๆราชประสงค์ ก็ไปไหว้องค์เทพ
ซึ่งระหว่างที่อยู่ที่นั่น อาการไม่สบายคือโอเคขึ้น มีแค่ไอนิดหน่อย
พอเสร็จงานก็ค่ำแล้ว ต้องกลับไปแวะเอารูปที่สตูดิโอ ก็นั่งBTSไป
ระหว่างอยู่บนBTS กลับมามีอาการปวดหัว
หายใจไม่ค่อยออก เวียนหัวเหมือนจะอาเจียน แต่ก็มาจนถึงสถานีเอกมัย
พอออกมาลงมาอยู่หน้าวัด ก็ได้ยกมือพนมไหว้พระ และตรงนั้นมีนั่งสมาธิ มีสวดบทสวดมนต์กัน
อาการที่เป็นเมื่อตอนอยู่บนBTSก็หายไป หายใจโล่งขึ้น ไม่ปวดหัว
ก็เลยเดินไปเอารูป พอออกจากร้านก็เรียกแท๊กซี่จะกลับบ้านเลย
พอขึ้นแท๊กซี่ปุ๊ป อาการก็กลับมาอีก ตัวค่อยๆร้อนขึ้นและเริ่มปวดหัว
มีอาการพะอืดพะอม จนมาถึงบ้าน เปิดประตูรั้วเข้าบ้าน อาการก็ดีขึ้น
คือจะเป็นแบบนี้บ่อยมากที่ออกจากบ้าน พอเข้าบ้านอาการจะดีขึ้น
แต่ก็ไม่หายขาด ไปหายเอาตอนสิ้นเดือนมกราคมเลยค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ พิมพ์ยาว เมื่อยนิ้วค่ะ
เรื่องมันยาวทั้งปีนะคะ คงลงแบบที่เดียวไม่ไหว
เดี๋ยวคนอ่านจะว่า ยาวไปขี้เกรียจอ่าน 555555
#เดี๋ยวมาค่ะ