ฝากตู้คอนเนอร์ที่เป็นห้องซ้อมดนตรีของกลุ่มเด็กเยาวชนจิตอาสา แต่ถูกนำไปชั่งกิโลตัดเป็นเศษเหล็กขาย โดยผู้ซื้อ ผู้ขาย ดำเนินงานเอง-รู้กันเอง และรับเงินไปเองโดยไม่มีการบอก-รายงานใดๆ คือ เก็บเงียบไป (พื้นที่เกิดเหตุ อ.พระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ) รบกวนผู้รู้ให้แนวทาง คำชี้แนะ ก่อนไปแจ้งความจะทำไง ช่องทางไหนดี (กลัวโดนเส้นใหญ่ทับ)
เรื่องมี ดังนี้
กลุ่มเด็กเยาวชนดนตรีสากล มีตู้คอนเทรนเนอร์เป็นห้องซ้อมดนตรีในพื้นที่สาธารณะ อยู่หลังป้อมตำรวจ ซึ่งเป็นพื้นที่เทศบาล ต่อมาทางเทศบาลได้มากล่าวเปิดงานกินเลี้ยงกีฬาประจำปีของตำบล ว่าจะสร้างศูนย์เรียนรู้ให้กลุ่มเยาวชนทุกๆกลุ่มใช้ร่วมกัน เพราะเท่าที่เฝ้าดูมาหลายปีกลุ่มเยาวชนหลายๆกลุ่มนี้มีความยั่งยืน คือ แม้ไม่มีงบประมาณหนุนเสริมก็ทำกันได้ และอาสาช่วยงานชุมชนประจำตามร้องขอ ต่อมาเทศบาลสร้างให้จริงๆ เครือข่ายเยาวชนจึงประกาศขายตู้ โดยคุยกันว่า จะนำเงินรายได้มาเข้ากองทุนเครือข่ายเยาวชน (ซึ่งเดิมมีสะสมอยู่ 60000บาท) เพื่อจัดซื้ออุปกรณ์ เครื่องดนตรี เป็นทุนการศึกษาให้รุ่นน้องๆที่มาเรียนช่วงปิดเทอม จึงได้ประกาศขายใน OLX
ขณะที่ประกาศขายตู้คอนเทรนเนอร์ในเว็บไซต์ กรรมการของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า ได้ของบประมาณ ซื้อตู้คอนเทรนเนอร์และคอมพิวเตอร์มาสอนอบรมคอมให้ชาวบ้าน โดยต้องการพื้นที่วางตู้เร่งด่วน เพราะไม่มีที่วาง(เดิมจะวางตรงที่โล่งใกล้ตู้แต่เทศบาลสร้างศูนย์เรียนรู้ ซึ่งอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ไม่มีที่วางตู้) ทางกลุ่มเยาวชนก็ไม่รู้ว่าเขาขออนุญาตเทศบาล หรือ ป้อมตำรวจหรือยัง แต่ก็ไม่อยากยุ่ง ในเมื่อวันเป็นงานเพื่อชุมชน ก็เลยตามเลย และกลุ่มก็อยากจะขายตู้นี้ไม่ได้รั้งรอ แต่ยังขายไม่ได้ อีกทั้งเห็นความจำเป็นที่ชุมชนจะต้องใช้พื้นที่จริงๆ จึงคุยกันโดยยืนยัน "เราก็ต้องช่วยกัน" คือ ช่วยหาที่ฝากวางตู้เก่าให้ได้ก่อนจนกว่าจะขายได้
ขณะที่เดียวกันคณะทำงาน ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า มีการทำงานควบคู่ คือ ได้ไปขอพื้นที่ตำรวจ กับเทศบาลเพิ่ม เพื่อวางตู้ใหม่ แต่เขาไม่ให้ กรรมการ ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า เนื่องจากเป็นพื้นที่สำหรับจอดรถตำรวจ ให้ไม่ได้
จึงหาทางออกร่วมกันอีกครั้ง กรณีที่ กรรมการของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า จะต้องรีบซื้อ เพื่อเร่งรัดปิดงบประมาณ ของ กกพ. เราเห็นความจำเป็น จึงให้ กรรมการ ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า หาที่วางตู้เก่า เพื่อเอาตู้ใหม่ลง (เพื่อถ่ายรูปรายงานงบฯ)และได้รับคำตอบจากทาง กรรมการ ว่าจะวางไว้ที่พื้นที่ที่เป็นป่า แต่เป็นพื้นที่มีเจ้าของ และได้บอกทางให้เครือข่ายฯไปดู ซึ่งพบว่าเป็นที่กว้าง ที่เก็บของเศษเหล็ก ของเก่าจำนวนมาก และไม่สามารถติดต่อใครได้ แต่มองลอดประตูเข้าไปเหมือนเป็นโรงงาน พบตู้วางอยู่ ใกล้กำแพงติดป่า
ผ่านไป 1 สัปดาห์ เข้าไปดูอีกครั้ง (วันนี้ 04-07-58) เข้าไปถามน้องที่คุมโรงงาน ถึงตู้คอนเทรนเนอร์ที่ กรรมการเอามาฝากไว้ เขาบอกว่า กรรมการ ให้ชั่ง ขาย ผมก็ตัดเหล็กชั่งขายไปหมดแล้ว และให้เงินไปแล้ว จำนวน 5000 บาท
งงและตกใจมาก คิดว่าพวกเราจะทำอย่างไร โรงงานโทรไปก็ไม่รับสาย
ประเด็น คือ
ทำไมซื้อ-ขายไม่บอกเรา และไม่ตกลงราคากัน โดยเราให้ความร่วมมือ เรื่องการสับเปลี่ยน โยกย้ายตู้ โดยดี ไม่มีขัดแย้ง โดยขอฝากไว้จนกว่าจะขายได้ หรือหาคนซื้อให้เรา โดยมาตกลงราคากัน แต่กลับนำไปขาย และขายแล้วก็ไม่บอก เงินอยู่ไหนก็ไม่มีใครรู้เลย
สิ่งที่จะปรึกษาทางกฏหมาย คือ
1.กรณีนี้ ทางเครือข่ายเยาวชนสามารถดำเนินคดีทางกฏหมายได้หรือไม่ กับใคร คดีอะไรบ้าง
2.สามารถร้องเรียนให้มีความรับผิดชอบเกิดขึ้นได้หรือไม่ กับหน่วยงานใดที่สามารถช่วยเหลือตรงไปตรงมา ไม่มีเส้นสาย (คฟรฟ-คฟรต.ของกกพ.คงใหญ่มากถึงกล้าดำเนินงาน)
3.กรณีนี้ เคยเกิดขึ้น และจบลงอย่างไร
สงสารน้องๆกลุ่มเยาวชน ซึ่งรวมกลุ่มตั้งแต่เรียนอยู่ประถม จนจบมัธยมปลาย บางคนทำงาน บางคน ต่อตรี เป็นรุ่นพี่ที่ช่วยสอนช่วงปิดเทอม โดยสอนฟรี ให้เด็กเยาวชนที่สนใจ(รับเป็นรุ่นน้อง) ประมาณสิ้นปีเทศบาลมีหนังสือราชการมีถึงกลุ่มให้ไปร่วมงานเล่นดนตรีวันเด็กและหาขอไปแจกประจำทุกปี(กลุ่มจะเขียนขอของแจกหน่วยงานเอกชนไปช่วยงานวันเด็ก-ไม่ขอเงินสนับสนุน ออกเงินค่ารถ ออกแรงกันเอง พวกเราไหล่ทรุดด้วยคำขอบคุณอย่างเต็มใจ) เป็นจิตอาสาช่วยกิจกรรมชุมชนตามสมควร ที่เคยทำ เช่น ช่วยขนขยะให้ชาวบ้านทอดผ้าป่าขยะช่วยน้ำท่วม ปี 54 แกนนำไปช่วยผ่านช่อง 3 การออกแสดงดนตรีสากลให้กับงานวัด เทศบาล เป็นต้น
(วัตถุประสงค์กลุ่มคร่าวๆ เพื่อเป็นพื้นที่ให้รุ่นน้องในตำบล มารวมกลุ่มดนตรีสากล เพราะรุ่นพี่ๆเคยประกวด เคยแข่งขันต่างๆ จนทำให้เรามีความคิดใหม่ว่า เรา
ไม่จำเป็นต้องประกวดแข่งขัน"เห็นตอนน้องๆแพ้มาแล้วอยากปรับวิธีคิด" เป็นเราจะโชว์ตามที่มีคนขอให้ไปเล่นโชว์ รุ่นน้องๆที่อกหักจากการเป็นนักดนตรีในโรงเรียนที่มีการคัดเลือก-คัดสรร และจำกัดจำนวนคนในวง แต่พลาดหวังมา พวกเรามีเวที มีที่อยู่ที่ยืนให้แสดงความสามารถ เรามีพื้นที่กลุ่มให้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ โชว์ผลงานต่างๆ เป็นฝันที่เราเลือกเองได้ เป็นจริงได้ ไม่ต้องแข่งขัน เพราะในโรงเรียน 1แห่ง วงดนตรี มีมือกลอง กีต้าร์ เบส เครื่องเป่า ไม่กี่คน แต่คนอยากเข้ามาก ต้องดิ้นรนมาก เราอยากให้ชุมชนมีพื้นที่ตรงนี้ และไม่ชอบวุ่นวายกับพวกผู้ใหญ่ที่ชอบล่างบประมาณมาละลาย พวกเราชอบความสงบ ทำกิจกรรมสนุกๆช่วยเหลือสังคมหลายอย่างมาก นอกจากเล่นดนตรี ทำเพลงเอง โพสยูทูบเองก็ว่ากันไปตามประสา แต่ที่แน่ๆ กลุ่มเรามีเจตนาดี และช่วยลดปัญหาที่เกิดขึ้นกับเด็ก เยาวชน ในชุมชนและสังคม)
ปรึกษาด่วน!แอบซื้อขายของที่ฝากไว้ ผิดกฏหมายข้อไหน ดำเนินคดีอย่างไร
เรื่องมี ดังนี้
กลุ่มเด็กเยาวชนดนตรีสากล มีตู้คอนเทรนเนอร์เป็นห้องซ้อมดนตรีในพื้นที่สาธารณะ อยู่หลังป้อมตำรวจ ซึ่งเป็นพื้นที่เทศบาล ต่อมาทางเทศบาลได้มากล่าวเปิดงานกินเลี้ยงกีฬาประจำปีของตำบล ว่าจะสร้างศูนย์เรียนรู้ให้กลุ่มเยาวชนทุกๆกลุ่มใช้ร่วมกัน เพราะเท่าที่เฝ้าดูมาหลายปีกลุ่มเยาวชนหลายๆกลุ่มนี้มีความยั่งยืน คือ แม้ไม่มีงบประมาณหนุนเสริมก็ทำกันได้ และอาสาช่วยงานชุมชนประจำตามร้องขอ ต่อมาเทศบาลสร้างให้จริงๆ เครือข่ายเยาวชนจึงประกาศขายตู้ โดยคุยกันว่า จะนำเงินรายได้มาเข้ากองทุนเครือข่ายเยาวชน (ซึ่งเดิมมีสะสมอยู่ 60000บาท) เพื่อจัดซื้ออุปกรณ์ เครื่องดนตรี เป็นทุนการศึกษาให้รุ่นน้องๆที่มาเรียนช่วงปิดเทอม จึงได้ประกาศขายใน OLX
ขณะที่ประกาศขายตู้คอนเทรนเนอร์ในเว็บไซต์ กรรมการของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า ได้ของบประมาณ ซื้อตู้คอนเทรนเนอร์และคอมพิวเตอร์มาสอนอบรมคอมให้ชาวบ้าน โดยต้องการพื้นที่วางตู้เร่งด่วน เพราะไม่มีที่วาง(เดิมจะวางตรงที่โล่งใกล้ตู้แต่เทศบาลสร้างศูนย์เรียนรู้ ซึ่งอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ไม่มีที่วางตู้) ทางกลุ่มเยาวชนก็ไม่รู้ว่าเขาขออนุญาตเทศบาล หรือ ป้อมตำรวจหรือยัง แต่ก็ไม่อยากยุ่ง ในเมื่อวันเป็นงานเพื่อชุมชน ก็เลยตามเลย และกลุ่มก็อยากจะขายตู้นี้ไม่ได้รั้งรอ แต่ยังขายไม่ได้ อีกทั้งเห็นความจำเป็นที่ชุมชนจะต้องใช้พื้นที่จริงๆ จึงคุยกันโดยยืนยัน "เราก็ต้องช่วยกัน" คือ ช่วยหาที่ฝากวางตู้เก่าให้ได้ก่อนจนกว่าจะขายได้
ขณะที่เดียวกันคณะทำงาน ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า มีการทำงานควบคู่ คือ ได้ไปขอพื้นที่ตำรวจ กับเทศบาลเพิ่ม เพื่อวางตู้ใหม่ แต่เขาไม่ให้ กรรมการ ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า เนื่องจากเป็นพื้นที่สำหรับจอดรถตำรวจ ให้ไม่ได้
จึงหาทางออกร่วมกันอีกครั้ง กรณีที่ กรรมการของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า จะต้องรีบซื้อ เพื่อเร่งรัดปิดงบประมาณ ของ กกพ. เราเห็นความจำเป็น จึงให้ กรรมการ ของ กองทุนพัฒนาไฟฟ้า หาที่วางตู้เก่า เพื่อเอาตู้ใหม่ลง (เพื่อถ่ายรูปรายงานงบฯ)และได้รับคำตอบจากทาง กรรมการ ว่าจะวางไว้ที่พื้นที่ที่เป็นป่า แต่เป็นพื้นที่มีเจ้าของ และได้บอกทางให้เครือข่ายฯไปดู ซึ่งพบว่าเป็นที่กว้าง ที่เก็บของเศษเหล็ก ของเก่าจำนวนมาก และไม่สามารถติดต่อใครได้ แต่มองลอดประตูเข้าไปเหมือนเป็นโรงงาน พบตู้วางอยู่ ใกล้กำแพงติดป่า
ผ่านไป 1 สัปดาห์ เข้าไปดูอีกครั้ง (วันนี้ 04-07-58) เข้าไปถามน้องที่คุมโรงงาน ถึงตู้คอนเทรนเนอร์ที่ กรรมการเอามาฝากไว้ เขาบอกว่า กรรมการ ให้ชั่ง ขาย ผมก็ตัดเหล็กชั่งขายไปหมดแล้ว และให้เงินไปแล้ว จำนวน 5000 บาท
งงและตกใจมาก คิดว่าพวกเราจะทำอย่างไร โรงงานโทรไปก็ไม่รับสาย
ประเด็น คือ
ทำไมซื้อ-ขายไม่บอกเรา และไม่ตกลงราคากัน โดยเราให้ความร่วมมือ เรื่องการสับเปลี่ยน โยกย้ายตู้ โดยดี ไม่มีขัดแย้ง โดยขอฝากไว้จนกว่าจะขายได้ หรือหาคนซื้อให้เรา โดยมาตกลงราคากัน แต่กลับนำไปขาย และขายแล้วก็ไม่บอก เงินอยู่ไหนก็ไม่มีใครรู้เลย
สิ่งที่จะปรึกษาทางกฏหมาย คือ
1.กรณีนี้ ทางเครือข่ายเยาวชนสามารถดำเนินคดีทางกฏหมายได้หรือไม่ กับใคร คดีอะไรบ้าง
2.สามารถร้องเรียนให้มีความรับผิดชอบเกิดขึ้นได้หรือไม่ กับหน่วยงานใดที่สามารถช่วยเหลือตรงไปตรงมา ไม่มีเส้นสาย (คฟรฟ-คฟรต.ของกกพ.คงใหญ่มากถึงกล้าดำเนินงาน)
3.กรณีนี้ เคยเกิดขึ้น และจบลงอย่างไร
สงสารน้องๆกลุ่มเยาวชน ซึ่งรวมกลุ่มตั้งแต่เรียนอยู่ประถม จนจบมัธยมปลาย บางคนทำงาน บางคน ต่อตรี เป็นรุ่นพี่ที่ช่วยสอนช่วงปิดเทอม โดยสอนฟรี ให้เด็กเยาวชนที่สนใจ(รับเป็นรุ่นน้อง) ประมาณสิ้นปีเทศบาลมีหนังสือราชการมีถึงกลุ่มให้ไปร่วมงานเล่นดนตรีวันเด็กและหาขอไปแจกประจำทุกปี(กลุ่มจะเขียนขอของแจกหน่วยงานเอกชนไปช่วยงานวันเด็ก-ไม่ขอเงินสนับสนุน ออกเงินค่ารถ ออกแรงกันเอง พวกเราไหล่ทรุดด้วยคำขอบคุณอย่างเต็มใจ) เป็นจิตอาสาช่วยกิจกรรมชุมชนตามสมควร ที่เคยทำ เช่น ช่วยขนขยะให้ชาวบ้านทอดผ้าป่าขยะช่วยน้ำท่วม ปี 54 แกนนำไปช่วยผ่านช่อง 3 การออกแสดงดนตรีสากลให้กับงานวัด เทศบาล เป็นต้น
(วัตถุประสงค์กลุ่มคร่าวๆ เพื่อเป็นพื้นที่ให้รุ่นน้องในตำบล มารวมกลุ่มดนตรีสากล เพราะรุ่นพี่ๆเคยประกวด เคยแข่งขันต่างๆ จนทำให้เรามีความคิดใหม่ว่า เราไม่จำเป็นต้องประกวดแข่งขัน"เห็นตอนน้องๆแพ้มาแล้วอยากปรับวิธีคิด" เป็นเราจะโชว์ตามที่มีคนขอให้ไปเล่นโชว์ รุ่นน้องๆที่อกหักจากการเป็นนักดนตรีในโรงเรียนที่มีการคัดเลือก-คัดสรร และจำกัดจำนวนคนในวง แต่พลาดหวังมา พวกเรามีเวที มีที่อยู่ที่ยืนให้แสดงความสามารถ เรามีพื้นที่กลุ่มให้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ โชว์ผลงานต่างๆ เป็นฝันที่เราเลือกเองได้ เป็นจริงได้ ไม่ต้องแข่งขัน เพราะในโรงเรียน 1แห่ง วงดนตรี มีมือกลอง กีต้าร์ เบส เครื่องเป่า ไม่กี่คน แต่คนอยากเข้ามาก ต้องดิ้นรนมาก เราอยากให้ชุมชนมีพื้นที่ตรงนี้ และไม่ชอบวุ่นวายกับพวกผู้ใหญ่ที่ชอบล่างบประมาณมาละลาย พวกเราชอบความสงบ ทำกิจกรรมสนุกๆช่วยเหลือสังคมหลายอย่างมาก นอกจากเล่นดนตรี ทำเพลงเอง โพสยูทูบเองก็ว่ากันไปตามประสา แต่ที่แน่ๆ กลุ่มเรามีเจตนาดี และช่วยลดปัญหาที่เกิดขึ้นกับเด็ก เยาวชน ในชุมชนและสังคม)