เรากับแฟนนั้นคบกันมาได้ 10 เดือนกว่าๆ เรารักกันมากคะ แฟนเราเป็นผู้ชายที่อบอุ่น ขี้งอล
ดูแลเอาใจใส่เราดี และที่สำคัญเขามีเวลาให้เราตลอด เวลาที่ทะเลาะกัน เขาจะเป็นฝ่ายมาง้อเราตลอด ถ้าทะเลาะกันคือวันนั้นต้องคุยกันให้จบ สุดท้ายเราก็ดีกันทุกครั้งและเป็นอย่างนี้จนกระทั่งปิดเทอมใหญ่
เราใจหายมากที่ต้องห่างกัน เกือบ 3 เดือนและที่สำคัญเขาทำงานช่วยพ่อแม่ขายของที่บ้าน เราอยู่ไกลกันมากปิดเทอมคือไม่ได้เจอกัน เขาอยู่ภาคใต้ เราอยู่อีสาน
แรกๆเราก็ไม่เข้าใจเขาแต่ก็พยายามทำใจที่เราไม่ค่อยได้คุยกัน จากที่เคยคุยกันไลน์ทั้งวัน แต่เป็นว่าเราต้องรอให้เขาว่างมาคุยไลน์กับเรา แค่วันละครั้งครั้งนึงก็ไม่นาน เราก็เอาวะ แฟนเราทำงานไม่ยุ่ง ไม่กวน เป็นแฟนที่ดีเข้าใจเขา จนเราเริ่มระแวง เริ่มไลน์จิก ขี้น้อยใจ ชวนทะเลาะ ยอมรับว่าเรางี่เง่า จนทะเลาะกันบ่อยขึ้น และครั้งนี้ทะเลาะกันแรง จนทำให้เราน้อยใจเขาว่าที่เรางี่เง่า ก็เพราะรักเขา แคร์เขา จนคุยกันปรับความเข้าใจกันเหมือนเคย เราก็แบบนิสัยเอาชนะด้วยส่วนนึงเราก็ประชดไปว่า ต่อไปนี้สัญญาว่าไม่งี่เง่า และ โดยเขาก็ถามนะถ้าเราผิดสัญญาแล้วงี่เง่าให้ทำไร เราก็บอกว่าถ้างี่เง่าอีกเราเลิกกัน
ในใจก็คิดนะ ว่าเขาก็ไม่ห้ามเรา นั้นแสดงว่าเขาไม่อยากให้เรารักเขารึป่าว (เริ่มความคิดไม่ดีกับเขาทั้งๆที่เราเองที่เป็นคนไปท้า)
หลังจากนั้นมาเราก็เปลี่ยนไป เราเริ่มจะไม่จับโทรสับ เริ่มจะไม่อยากเล่นไลน์ แต่จะมีแบบเขาทักเราบ้าง เราก็ทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่เราเห็นแต่เราเลือกที่จะไม่เข้าไปอ่าน ความคิดเราตอนคือเราต้องรักษาสัญญาว่าไม่งี่เง่า แต่ที่เราทำคือเป็นสิ่งที่คนเป็นแฟนกันเขาไม่ทำกันคือ คำว่าไม่สนใจ เราเริ่มเป็นแบบนี้เกือบ 3สัปดาห์ เหมือนเราก็พิสูจน์ได้ว่าเราไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ นี่คือสิ่งที่เราพลาดมาก ส่วนแฟนเราระหว่างเราไม่ค่อยสนใจ เขาก็ทำตัวดีขึ้นนะ ไลน์หาตลอด ชวนคุยนู่นนี่ แต่เหมือนเขาก็รู้ว่าเราเปลี่ยนไปนะ จนมีคำถามๆ
นึงถามเราว่า ว่าถ้าทำตัวแบบนี้เขาก็จะมีกิ๊กนะ เราก็ เอาสิ ตามใจอยากทำไรก็ทำ เขาก็เงียบไปแล้วตอบกลับมาว่า จำคำพูดเอ็งไว้ดีๆนะ ถ้าวันนึงเรามีจริงๆ ขึ้นมาอย่ามาเสียใจทีหลัง (คือตอนนั้นเราก็คิดว่าเขาคงล้อเล่นเรา เพราะเขาชอบพูดเชิงทีเล่นทีจริง)
จากนั้นมา 2 สัปดาห์ เขาก็เหมือนเดิมนะ แต่จะพูดเปรยๆเหมือนแหย่เราให้หึง ประมาณว่า กำลังหากิ๊กนะ ออกไปกับกิ๊ก นี่คุยกับกิ๊กอยู่ เราก็พิมพ์ไปว่า 555 หรือส่งติ๊กเก้อกวนตีนหลับ คือตอนนั้นเราคือไม่เชื่อจะพูดได้ว่าเราเชื่อใจแฟนเราอยู่ก็ว่าได้นะ แต่มาอีกวันเราก็คุยกันปกติจนสี่ทุ่ม เขาเงียบไปอยู่ดีๆก็ทักมาว่า
นี่เอาจริงนะ พูดจริงเลยนะ ไม่แกล้งแหย่หรือลองใจไรทั้งนั้น เพราะเอ็งไล่เค้า เค้าก็ถามเอ็งแล้วว่าขอมีกิ๊ก แต่เอ็งเลือกที่จะให้เขามี เอ็งว่าเค้าล้อเล่น นี่ไงหรือล้อเล่นของเค้ามันเป็นจริงขึ้นมาแล้วละ เค้าบอกว่าเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่ารู้จักมานานแล้ว เขาเป็นคนงีบน้องผู้หญิงคนนั้นก่อน เราก็อึ้ง! และอ่านข้อความในไลน์อย่างใจสั่นคือไม่คิดว่าเรื่องที่เราพูดเล่นๆจะทำให้เขาคิดจะมีจริง เขาก็ถามว่าทีนี้จะเอาไง ก็มีไปแล้ว และตอนนี้ก็คุยกันได้สักพัก 2 สัปดาห์แล้วและดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะชอบเขาจริงๆและเขาก็เริ่มชอบแล้วเหมือนกัน ตอนแรกเขาก็บอกว่าแค่จีบเพราะอยากแค่ลองใจเรา ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหมแต่เรากลับยิ่งห่างกับเขา มันกลายเป็นจริงจังกับน้องคนนั้นมากขึ้นมากขึ้น เขาบอกว่าน้องคนนั้นไม่เหมือนเรา ไม่งี่เง่า อ่อนโยนและเข้าใจเขาดีกว่าเรา และที่สำคัญเลยคือน้องคนนั้นมีเวลาและสนใจเขามาก เข้าใจและเป็นกำลังให้เขาเวลาที่เขาทำงานหนัก ต่างจากเรา เขาบอกว่าที่เราเปลี่ยนไปตอนนั้นเขาก็คิดว่าเราไม่เหมือนเดิมละไม่ได้รักเขาแล้ว เขาเลยตัดสินใจที่จะเริ่มหยุดวิ่งตามเรา เพราะเขาเหนื่อย และเริ่มหาคนที่มาเติมเต็มในส่วนที่เราไม่มีให้เขา
ในใจเราคิดอยู่ตลอด ว่าเห้ย บ้าไปแล้วป่ะ นี่มันความจริงหรอ มีกิ๊กแล้วต้องบอกเราตอนนี้เราจะทำไรได้ เราทั้งอึ้ง และน้ำตาไหลคืนนั้นเราคิดมากจนนอนไม่หลับ เขาให้เราคิด3วันว่าจะเอายังไงตัดสินใจยังไงแล้วบอกเขา เขาจะรอเขาบอกว่าเขาไม่ไปไหน ถ้าเราไลน์ไปเขาจะตอบเหมือนเดิม เขาบอกว่าส่วนน้องคนนั้นเขาก็ยังไม่เลิกติดต่อเค้าอยากหาความสุขให้ตัวเองบ้าง
? เราจะทำไงกับเหตุการณ์แบบนี้นี่ก็วันที่2แล้ว เราไม่อยากเลิกกับเขาเลย คือเราก็รู้ว่าเราผิดด้วยแต่เราก็อยากคบกันต่อไป เขาดีกับเรามาตลอดเราไม่รู้ว่าเราจะเจอผู้ชายแบบเขาได้ที่ไหน เรากลัวเขาจะทิ้งเราไปหาน้องคนนั้นจริงๆ
ประสบการณ์ผู้หญิงที่ไม่สนใจแฟน จนแฟนขอมีกิ๊ก
ดูแลเอาใจใส่เราดี และที่สำคัญเขามีเวลาให้เราตลอด เวลาที่ทะเลาะกัน เขาจะเป็นฝ่ายมาง้อเราตลอด ถ้าทะเลาะกันคือวันนั้นต้องคุยกันให้จบ สุดท้ายเราก็ดีกันทุกครั้งและเป็นอย่างนี้จนกระทั่งปิดเทอมใหญ่
เราใจหายมากที่ต้องห่างกัน เกือบ 3 เดือนและที่สำคัญเขาทำงานช่วยพ่อแม่ขายของที่บ้าน เราอยู่ไกลกันมากปิดเทอมคือไม่ได้เจอกัน เขาอยู่ภาคใต้ เราอยู่อีสาน
แรกๆเราก็ไม่เข้าใจเขาแต่ก็พยายามทำใจที่เราไม่ค่อยได้คุยกัน จากที่เคยคุยกันไลน์ทั้งวัน แต่เป็นว่าเราต้องรอให้เขาว่างมาคุยไลน์กับเรา แค่วันละครั้งครั้งนึงก็ไม่นาน เราก็เอาวะ แฟนเราทำงานไม่ยุ่ง ไม่กวน เป็นแฟนที่ดีเข้าใจเขา จนเราเริ่มระแวง เริ่มไลน์จิก ขี้น้อยใจ ชวนทะเลาะ ยอมรับว่าเรางี่เง่า จนทะเลาะกันบ่อยขึ้น และครั้งนี้ทะเลาะกันแรง จนทำให้เราน้อยใจเขาว่าที่เรางี่เง่า ก็เพราะรักเขา แคร์เขา จนคุยกันปรับความเข้าใจกันเหมือนเคย เราก็แบบนิสัยเอาชนะด้วยส่วนนึงเราก็ประชดไปว่า ต่อไปนี้สัญญาว่าไม่งี่เง่า และ โดยเขาก็ถามนะถ้าเราผิดสัญญาแล้วงี่เง่าให้ทำไร เราก็บอกว่าถ้างี่เง่าอีกเราเลิกกัน
ในใจก็คิดนะ ว่าเขาก็ไม่ห้ามเรา นั้นแสดงว่าเขาไม่อยากให้เรารักเขารึป่าว (เริ่มความคิดไม่ดีกับเขาทั้งๆที่เราเองที่เป็นคนไปท้า)
หลังจากนั้นมาเราก็เปลี่ยนไป เราเริ่มจะไม่จับโทรสับ เริ่มจะไม่อยากเล่นไลน์ แต่จะมีแบบเขาทักเราบ้าง เราก็ทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่เราเห็นแต่เราเลือกที่จะไม่เข้าไปอ่าน ความคิดเราตอนคือเราต้องรักษาสัญญาว่าไม่งี่เง่า แต่ที่เราทำคือเป็นสิ่งที่คนเป็นแฟนกันเขาไม่ทำกันคือ คำว่าไม่สนใจ เราเริ่มเป็นแบบนี้เกือบ 3สัปดาห์ เหมือนเราก็พิสูจน์ได้ว่าเราไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ นี่คือสิ่งที่เราพลาดมาก ส่วนแฟนเราระหว่างเราไม่ค่อยสนใจ เขาก็ทำตัวดีขึ้นนะ ไลน์หาตลอด ชวนคุยนู่นนี่ แต่เหมือนเขาก็รู้ว่าเราเปลี่ยนไปนะ จนมีคำถามๆ
นึงถามเราว่า ว่าถ้าทำตัวแบบนี้เขาก็จะมีกิ๊กนะ เราก็ เอาสิ ตามใจอยากทำไรก็ทำ เขาก็เงียบไปแล้วตอบกลับมาว่า จำคำพูดเอ็งไว้ดีๆนะ ถ้าวันนึงเรามีจริงๆ ขึ้นมาอย่ามาเสียใจทีหลัง (คือตอนนั้นเราก็คิดว่าเขาคงล้อเล่นเรา เพราะเขาชอบพูดเชิงทีเล่นทีจริง)
จากนั้นมา 2 สัปดาห์ เขาก็เหมือนเดิมนะ แต่จะพูดเปรยๆเหมือนแหย่เราให้หึง ประมาณว่า กำลังหากิ๊กนะ ออกไปกับกิ๊ก นี่คุยกับกิ๊กอยู่ เราก็พิมพ์ไปว่า 555 หรือส่งติ๊กเก้อกวนตีนหลับ คือตอนนั้นเราคือไม่เชื่อจะพูดได้ว่าเราเชื่อใจแฟนเราอยู่ก็ว่าได้นะ แต่มาอีกวันเราก็คุยกันปกติจนสี่ทุ่ม เขาเงียบไปอยู่ดีๆก็ทักมาว่า
นี่เอาจริงนะ พูดจริงเลยนะ ไม่แกล้งแหย่หรือลองใจไรทั้งนั้น เพราะเอ็งไล่เค้า เค้าก็ถามเอ็งแล้วว่าขอมีกิ๊ก แต่เอ็งเลือกที่จะให้เขามี เอ็งว่าเค้าล้อเล่น นี่ไงหรือล้อเล่นของเค้ามันเป็นจริงขึ้นมาแล้วละ เค้าบอกว่าเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่ารู้จักมานานแล้ว เขาเป็นคนงีบน้องผู้หญิงคนนั้นก่อน เราก็อึ้ง! และอ่านข้อความในไลน์อย่างใจสั่นคือไม่คิดว่าเรื่องที่เราพูดเล่นๆจะทำให้เขาคิดจะมีจริง เขาก็ถามว่าทีนี้จะเอาไง ก็มีไปแล้ว และตอนนี้ก็คุยกันได้สักพัก 2 สัปดาห์แล้วและดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะชอบเขาจริงๆและเขาก็เริ่มชอบแล้วเหมือนกัน ตอนแรกเขาก็บอกว่าแค่จีบเพราะอยากแค่ลองใจเรา ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมไหมแต่เรากลับยิ่งห่างกับเขา มันกลายเป็นจริงจังกับน้องคนนั้นมากขึ้นมากขึ้น เขาบอกว่าน้องคนนั้นไม่เหมือนเรา ไม่งี่เง่า อ่อนโยนและเข้าใจเขาดีกว่าเรา และที่สำคัญเลยคือน้องคนนั้นมีเวลาและสนใจเขามาก เข้าใจและเป็นกำลังให้เขาเวลาที่เขาทำงานหนัก ต่างจากเรา เขาบอกว่าที่เราเปลี่ยนไปตอนนั้นเขาก็คิดว่าเราไม่เหมือนเดิมละไม่ได้รักเขาแล้ว เขาเลยตัดสินใจที่จะเริ่มหยุดวิ่งตามเรา เพราะเขาเหนื่อย และเริ่มหาคนที่มาเติมเต็มในส่วนที่เราไม่มีให้เขา
ในใจเราคิดอยู่ตลอด ว่าเห้ย บ้าไปแล้วป่ะ นี่มันความจริงหรอ มีกิ๊กแล้วต้องบอกเราตอนนี้เราจะทำไรได้ เราทั้งอึ้ง และน้ำตาไหลคืนนั้นเราคิดมากจนนอนไม่หลับ เขาให้เราคิด3วันว่าจะเอายังไงตัดสินใจยังไงแล้วบอกเขา เขาจะรอเขาบอกว่าเขาไม่ไปไหน ถ้าเราไลน์ไปเขาจะตอบเหมือนเดิม เขาบอกว่าส่วนน้องคนนั้นเขาก็ยังไม่เลิกติดต่อเค้าอยากหาความสุขให้ตัวเองบ้าง
? เราจะทำไงกับเหตุการณ์แบบนี้นี่ก็วันที่2แล้ว เราไม่อยากเลิกกับเขาเลย คือเราก็รู้ว่าเราผิดด้วยแต่เราก็อยากคบกันต่อไป เขาดีกับเรามาตลอดเราไม่รู้ว่าเราจะเจอผู้ชายแบบเขาได้ที่ไหน เรากลัวเขาจะทิ้งเราไปหาน้องคนนั้นจริงๆ